Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
Aibek Kalmaganbetov was born in 1967, in the Shokpartogai village, Zhyloi region, Atyrau oblast. He came to the world of poetry in 2006 with the poem “The Legend of the Lost Girl”. His real world of poetry began in 2019. In the same year his first book of poems, “Place of Happiness” was published. After that, the next year, the books “Monument of My Father” and “Ken Zhyloi” were published. In 2021 came the new book “Letter for my Friend “. Two collections of poems “If You Miss Me”, and “The white World” were published in Almaty this year.
The new page
I started a new book in the New Year,
My new poems will cover that book.
At night it doesn’t knock on your door,
My thoughts are living on Facebook.
I followed people, who knew lives mine,
I said to a man who can understand life.
Oldest people are losing down over time,
The young still have not started life.
Man does not get younger by the year,
Escape aging no soul could.
It is more difficult for us dear,
To open the gate of childhood.
Those who believe to elderly are less,
Those who breathe new life into your soul.
At my brother’s house a mosque happiness
Those who enter without knocking on the door.
The young people are sad too nowadays,
They can’t take a single step without a fee.
Instead of saying ‘’Brother’s home is paradise’’,
They cannot call by mobile phone for free.
You can’t tell your secret over the phone.
You repeat the same news and wish.
Without face-to-face meetings at home,
You don’t notice the feelings miss.
Young people growing with a stone heart,
There is not a drop of tears in his eyes.
As legends for them your former life,
Because their heart and face are ice.
I started a new book in the New Year,
Destiny contains white and black.
Now I’ll publish my poem, Dear.
Let your face on Facebook be bright!
01-01-2020 22.00 P.M
Жаңа парақ
Бастадым жаңа жылда жаңа парақ,
Жаңа өлең сол парақты жағаламақ.
Қақпайтын есігіңді түн ішінде,
Ойларым фейсбукті араламақ.
Көп ердім жөн білетін кісілерге,
Сөйледім сөз мәнісін түсінерге.
Азайып жасы үлкендер келе жатыр,
Себепсіз кіре алмайсың кішілерге.
Жыл өткен сайын адам жасармаған,
Ешбір жан қартаюдан қаша алмаған.
Адамға қиын екен бәрінен де,
Қақпасын өткен күннің аша алмаған.
Үлкенге азайды ма сенетіндер,
Жаныңа жаңа тыныс себетіндер.
Азайып келе жатыр «ақ мешіт» деп,
Есікті қақпай кіріп келетіндер.
Жастар да боп кеткен бе асан қайғы,
Есепсіз бір қадамын баса алмайды.
Есіктен арсалаңдап кірмек түгіл,
Телефон шалудан да аса алмайды.
Сырыңды телефонмен айта алмайсың,
Баяғы бір тілекті қайталайсың.
Бетпе-бет араласып жүрмеген соң,
Суынған сезімдерді байқамайсың.
Келеді жастар өсіп селт етпейтін,
Көзінде бір тамшы жас мөлт етпейтін.
Сен кешкен күні кеше тағдырыңды,
Беттері бүлк етпестен ертек дейтін.
Осылай мен бастаған жаңа дәптер,
Біреуге ақ, біреулерге қара дәптер.
Өлеңді жариялап жіберейін,
Бар енді фейсбукті аралап кел!
01-01-2020 Cағат 22.00
Қызыл шатырлы қыз
Қып-қызыл қолшатырың оттай жанып,
Жанымнан өте бердің күлімсіреп.
Артыма бұрылдым да тоқтай қалып,
Тамсандым сұлулыққа бірінші рет.
Қалшиып әлі тұрмын мұңға батып,
Жауынның тамшысын да сезбес денем.
Шақырып мені өзіне тұр ма бақыт,
Еш жерде, ешқашанда кездеспеген.
Есі кем адамдарша жолда мынау,
Қиялмен тұрып қалдым құр далбаса.
Қып-қызыл қолшатыры болмадым-ау,
Қолында бойжеткеннің тым болмаса.
17-01-2023
The girl under red umbrella
Your crimson umbrella burns like fire,
You passed by me with a smile.
I turned around and stopped as a die,
And was amazed your beauty for a while.
I’m still standing there in sadiness,
My body doesn’t feel a drop of rain.
It may be I met a great happiness,
It may be I met a great pain.
As unconscious people on the road,
I’m stuck with my imagination.
I can’t be even as umbrella that,
At least for her celebration.
17-01-2023
A poet
The strong wind has not touched your face,
You have not seen the pain of your life.
With poets who fought for the truth and peace,
Only God is the spouse of the might!
When galloping as Kulager my blood is heat,
I don’t say hello to the daughter of the Khan.
With one poem to a thousand Hearts I can beat,
And I can wake up thousands of people then!
The poet is always in the strong wind,
But never precious poem is priced down.
The poet in the open mouth of the wound,
But I did not regret it, but I am never mind.
If I see the sun tomorrow morning,
If the sunlight touches and wakes me up.
My single word won’t make you boring,
My poem cheers you up and makes you up.
Ақын
Бетіңе жел тимеген бауырым-ай,
Өмірдің көрген жоқсың ауырын-ай.
Күрескен шындық үшін ақындармен,
Жалғыздың жапандағы жары құдай.
Шапқанда Құлагердей қан қызына,
Еңкейген жан емеспін хан қызына.
Өлеңмен мың жүректі түйреп өткен,
Жаратқан жар бола гөр жалғызыңа!
Қадірін қара өлеңнің кетірмедім,
Өмірім босқа өтті деп өкінбедім.
Жараның жарылмаған аузындамын,
Азынап соққан желдің өтіндемін.
Жарықтық таусылмаса ала таңым,
Аузыма әлі әлемді қаратамын.
Тісімнен отыз екі шыққан сөзді,
Білем жел отыз елге таратарын.
