Συνέντευξη του Nicola Elias Rigato (Artist in Residence) στη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
“Μου αρέσει να “μπαίνω σε πολλά ρούχα”, νομίζω ότι ο κόσμος που αλλάζει μας ζητά να γίνουμε μέρος αυτής της μεγάλης αλλαγής”
Σας καλωσορίζουμε στο Polis Magazino / Μιλήστε μας για τη συμμετοχή σας στο φεστιβάλ.
Είναι υπέροχο να συμμετέχω στο Music Diaries, είμαι ενθουσιασμένος που θα γνωρίσω τόσους πολλούς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και θα κάνω νέες διασυνδέσεις. Το χρειαζόμαστε πραγματικά, ειδικά μετά από αυτά τα χρόνια απομόνωσης και φόβου. Είμαι απόλυτα ευγνώμων για αυτή την ευκαιρία, χάρη ιδιαίτερα στην Ερατώ Αλακιοζίδου, που πραγματικά δεν σταμάτησε ποτέ να εργάζεται για να οργανώσει τα πάντα. Αυτό το φεστιβάλ αναφέρεται στον κόσμο της μουσικής με διάφορους τρόπους: εκπαίδευση, έρευνα, συναυλίες, βιβλία, νέες απόψεις για την παιδαγωγική και την ίδια τη μουσική: τι να ζητήσω περισσότερο;
Τι ακριβώς σημαίνει να είσαι Artist in Residence σε ένα φεστιβάλ;
Το εκλαμβάνω ως τη δυνατότητα να δώσω ό,τι καλύτερο έχω και προσπαθώ να πω κάτι για την έρευνά μου στους άλλους, ελπίζοντας ότι θα βρουν εργαλεία για την αυτοεκπαίδευσή τους. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει η ομορφιά. Ειδικότερα θα εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να πω κάτι για όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μένα ως άνθρωπο. Δεν νομίζω ότι θα μιλήσω για εύκολα πράγματα (υποθέτω ότι θα μιλήσω για ομορφιά, δημιουργικότητα, επίγνωση, ακόμη και θάνατο), αλλά θα προσπαθήσω να μιλήσω απλά αναζητώντας νέα οράματα.
Πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να είσαι συνθέτης; Πιστεύεις ότι υπάρχει κοινό για νέα μουσική; Πιστεύετε ότι οι νέοι συνθέτες πρέπει να γράφουν με έναν «ιδιαίτερο» σύγχρονο τρόπο;
Είναι δύσκολο να βρεις μία εσωτερική φωνή, προσπαθώντας να αποφύγεις τις εκατομμύρια φωνές τριγύρω. Υπάρχει τόση αβεβαιότητα, όλα είναι απροσδιόριστα, το μέλλον δεν έχει σχήμα. Βρισκόμαστε στο «όλες οι ανοιχτές δυνατότητες» τώρα, και είναι τόσο τρομακτικό, γιατί, όμως, δεν είμαστε έτοιμοι να είμαστε ελεύθεροι. Αλλά μπορούμε να το προσπαθήσουμε κάνοντας μικρά βήματα. Η μουσική πρέπει να υπάρχει, δεν ξέρω τη μορφή που πρέπει να έχει, αλλά θα υπάρχει πάντα. Το ερώτημα είναι: τι ζωή ζούμε; Υπάρχει πραγματικά χώρος για μουσική; Υπάρχει αρκετή σιωπή και προσοχή; Δυστυχώς, μεταξύ συνθετών και ακροατών δημιουργήθηκε μία απόσταση στα τέλη του αιώνα και θεωρώ ότι είναι δουλειά μας να του προσδώσουμε μια αίσθηση, μια νέα κατεύθυνση. Νιώθω ότι οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά να ακούσουν, να χαρούν, αλλά δεν είναι πάντα δεδομένο ότι έχουν τα εργαλεία για να το κάνουν. Επομένως, πρέπει να εργαστούμε πάνω στην επικοινωνία ως ένα από τα πιο σημαντικά βήματα.
Πέρα από εξαίρετος συνθέτης είστε επίσης ερμηνευτής σε εξαιρετικό επίπεδο. Αυτό είναι πολύ σπάνιο να βρεθεί στις μέρες μας. Πιστεύετε ότι ο συνθέτης πρέπει να είναι και ερμηνευτής; Ερμηνεύετε μόνο έργα σας ή και άλλων συνθετών;
Μου αρέσει να “μπαίνω σε πολλά ρούχα”, νομίζω ότι ο κόσμος που αλλάζει μας ζητά να γίνουμε μέρος αυτής της μεγάλης αλλαγής. Και βρίσκω ότι η μουσική είναι ένα σύνολο, ένα μεγάλο, ένα παγκόσμιο διαμάντι με πολλά πρόσωπα. Είναι καλό να μελετά κανείς πώς το φως περνά από τα πρόσωπα. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας ώστε να αγκαλιάζει κάθε μουσική πτυχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε απλώς να απολαμβάνουμε το να είμαστε ερμηνευτές: το να είμαστε ένα πράγμα, στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ να είμαστε όλα τα πιθανά πράγματα. Μιλώντας για μένα, μου αρέσει πολύ να περνάω από διαφορετικούς ρόλους και να έχω νέες προοπτικές για τη μουσική: παραγωγή, σύνθεση, συγγραφή, μοντάζ, ενορχήστρωση, διασκευή, ηχογράφηση, ανάλυση, ερμηνεία, συνοδεία, αυτοσχεδιασμό. Όλα αυτά είναι μέρος της μουσικής και προσπαθώ να μάθω από κάθε θραύσμα γνώσης.
Μιλήστε μας για το We choir project.
Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown συζητώντας με τον Gaetan Nasato Tagné, τον μαέστρο και συνθέτη. Είμαστε πλέον 40 τραγουδιστές από όλο τον κόσμο και θέλουμε να ερμηνεύσουμε νέα σύγχρονη μουσική, ειδικά από νεαρούς νέους συνθέτες που μας αρέσουν. Είμαστε ανοιχτοί στο να συναντήσουμε ανθρώπους και να γυρίσουμε τον κόσμο, εικονικά ή ζωντανά. Ξεκινήσαμε μόνο με τις ηχογραφήσεις στο σπίτι, αλλά τώρα χάρη στο Music Diaries, είχαμε ένα open call for scores και θα κάνουμε μια ολόκληρη συναυλία μαζί ζωντανά, έχοντας επίσης την πρεμιέρα του επιλεγμένου έργου, «La Rama Robada» του Francesco Cali, στη βόρεια Ιταλία, στις 27 Νοεμβρίου 2022. Θα υπάρχει λοιπόν μια ιταλική παρένθεση του Music Diaries.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Το κύριο σχέδιο είναι να συνεχίσω να ανακαλύπτω τι υπάρχει γύρω μου, και δεν είμαι πραγματικά σίγουρος πώς θα είναι η μουσική και η ζωή μου σε 5 χρόνια. Οι καιροί αλλάζουν τόσο γρήγορα. Αλλά έχω κάποια ανάθεση μουσικής να γράψω, θέλω να σκεφτώ την ορχηστρική μουσική και να βρω έναν πάντα νέο και ειλικρινή τρόπο επικοινωνίας με τον εαυτό μου και συνεπώς δημιουργίας.
