Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της Γαλλικής καλλιτεχνικής σκηνής ήταν αναμφισβήτητα η Juliette Gréco. Η μούσα των υπαρξιστών φιλοσόφων και των Bohème καλλιτεχνών της αριστερής όχθης του Σηκουάνα. Η γυναίκα που γοήτευσε από τον Jean -Paul Sartre και τον Jacques Brel, μέχρι τον Miles Davis και τον Serge Gainsbourg.
Ο Έλληνας που έγινε φίλος της, συνθέτης αρκετών τραγουδιών της και πιανίστας της, ήταν ο Γιάννης Σπανός. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 – που η Gréco ήδη πολύ μεγάλο όνομα – συνεργάστηκαν πολύ στενά, και δεν έχασαν επαφή ακόμα κι’ όταν ο Σπανός επέστρεψε στην Ελλάδα. Για να καταλάβετε, όταν της έστειλε να ακούσει το τραγούδι “Δέκα στρατιώτες κι’ ένας στρατηγός” που είχε γράψει στην Αρλέτα, η Gréco το διασκεύασε αμέσως στα Γαλλικά με τίτλο “Six soldats”.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Η Juliette Gréco γεννήθηκε 7 February 1927 στο Montpellier, από τον Κορσικανό πατέρα Gérard Gréco, και μητέρα την Juliette Lafeychine, που ήταν από το Bordeaux. Το βιογραφικό της λέει ότι από την μεριά του πατέρα της είχε και Ελληνικές ρίζες: (Her lineage hails in part from Greece). Τα παιδικά της χρόνια ήταν κόλαση, με μια μητέρα γεμάτη οργή που πολύ συχνά της έλεγε: “δεν είσαι κόρη μου, είσαι παιδί ενός βιασμού”. Αποτέλεσμα, να την παρατήσει με την μεγάλη της αδελφή στην γιαγιά και τον παππού και να φύγει για το Παρίσι. Όταν οι παππούδες πέθαναν, η μητέρα τους αναγκάστηκε να πάει να τις πάρει και να τις φέρει να μείνουν μαζί της στο Παρίσι. Η μικρή Juliette το 1938 – 11 ετών – έγινε μπαλαρίνα στην Opéra Garnier.
Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, επέστρεψαν στην επαρχία, όπου η οικογένεια τους έλαβε μέρος στην αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς. Το 1943 η μητέρα της συνελήφθη μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Τα δυο κορίτσια αποφάσισαν να επιστρέψουν στο Παρίσι, όπου μόλις πάτησαν το πόδια τους, τις συνέλαβε η Γκεστάπο, τις βασάνισε και τις έριξε στην φυλακή. Τον Σεπτέμβριο του ’43 η μητέρα και η μεγαλύτερη κόρη στάλθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ η 16χρονη Juliette παρέμεινε έγκλειστη για αρκετούς μήνες πριν αποφυλακιστεί. Περπάτησε 8 μίλια για να επιστρέψει στο Παρίσι και να πάρει τα προσωπικά της αντικείμενα από τα κεντρικά της Γκεστάπο. Μια πρώην δασκάλα της και μια φίλη της μητέρας της αποφάσισαν να την περιθάλψουν.
Το 1945 με την απελευθέρωση, η μητέρα της και η αδελφή της επέστρεψαν, μετακόμισαν στο Saint-Germain-des-Prés, όπου και πάλι η μητέρα τους τις εγκατέλειψε και έφυγε για πάντα στην Ινδοκίνα.
Το Bohemian lifestyle και οι καλλιτέχνες
Η Juliette Gréco στα 18 της είχε βρει το δρόμο της. Ήταν λάτρης των μποέμ καλλιτεχνών και του στιλ τους, σπούδαζε υποκριτική και είχε μια ραδιοφωνική εκπομπή για ποίηση. Στα 19 της γνώρισε τον Jean-Paul Sartre, ο οποίος την βοήθησε να μετακομίσει σε ένα ωραίο ξενοδοχειάκι, το Hotel La Louisiane και την “διαφήμιζε” παντού λέγοντας: “millions of poems in her voice”. Ήταν η εποχή που κυκλοφορούσε αποκλειστικά στο Saint-Germain-des-Prés, γνωρίζοντας όλες τις μεγάλες μορφές της εποχής με κορυφαίους τον Albert Camus, τον Jacques Prévert και τον Boris Vian, οι οποίοι της έδωσαν το παρατσούκλι…
H συνέχεια εδώ
