Eκεί που η Ιππασία συναντά τη ζωγραφική και η Τέχνη την Ιππική Τέχνη….
Ποιος θα μπορούσε να είναι ο κοινός τόπος ανάμεσα στην Ιππασία και στην Τέχνη? Ποιος είναι ο διάλογος που θα μπορούσε να αναπτυχθεί μεταξύ τους? Ποια είναι τα κοινά τους σημεία αναφοράς? Αυτοί ήταν μερικοί από τους προβληματισμούς, που ώθησαν την βραβευμένη διεθνώς, εικαστικό, Δήμητρα Ξενάκη και τον κορυφαίο Έλληνα ιππέα Δαμιανό (Ντέμη) Ντάλλη να δημιουργήσουν την σελίδα “Equine Art and Philosophy”, μέσα από την οποία διερευνούν την φιλοσοφία των δύο αντικειμένων και την δια μεταξύ τους σχέση, ενώ ταυτόχρονα η Δήμητρα προβάλλει την δουλειά της, σαν εικαστικός, με θέμα το άλογο.
Αφορμή για όλο αυτό αποτέλεσε η διάκριση της εικαστικού από την «Worldwide Equine Artists Assosiation», ως μια από τις καλύτερες ζωγράφους αλόγων και ιππικών θεμάτων, παγκοσμίως, για το 2021, βάσει ψηφοφορίας από άλλους καλλιτέχνες, που ειδικεύονται πάνω στο ίδιο αντικείμενο, από όλον τον κόσμο. Λάτρης των αλόγων και της ιππασίας και η ίδια, τονίζει ότι η ζωγραφική απόδοση των αλόγων, για εκείνη, δεν αποτελεί απλά μια «εικαστική αποτύπωση», αλλά μια ερμηνεία τους που πηγάζει μέσα από την ψυχή και σχετίζεται άμεσα με τη δική της βιωματική σχέση με τα άλογα, που η αρχή της ξεκινά από τα πρώιμα παιδικά της χρόνια, καθώς ιππεύει από παιδί.
Ως συνέχεια της διάκρισης αυτής, υπήρξαν κάποιες παραγγελίες για πορτρέτα αλόγων κι ιππέων από το εξωτερικό αλλά και από τη Ελλάδα, αντικείμενο στο οποίο ειδικεύεται, πλέον η Δήμητρα Ξενάκη, ως εικαστικός. Mέσα σε έναν χρόνο φιλοτεχνήθηκαν αρκετά πορτρέτα, μεταξύ των οποίων ήταν κάποια ορισμένων κορυφαίων, διεθνώς καταξιωμένων ιππέων, όπως της Joanne Sloan Allen, τoυ Sameh El Dahan, του Ian Fearon, τoυ Henrik Von Eckermann, του Dimitar Stoyanov, της Mikaella Dalman αλλά και της Ελένης Μυράτ.
Μέσα από τη σελίδα “Equine Art and Philosophy”, προβάλλεται η δουλειά της αλλά αναλαμβάνονται και παραγγελίες για την δημιουργία νέων έργων. Η σελίδα έχει μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό και ειδικότερα στην Ιρλανδία, την Σουηδία, τις Η.Π.Α. και το Ηνωμένο Βασίλειο, που έρχονται πρώτες στις παραγγελίες, ενώ αρκετοί σπεύδουν να επικοινωνήσουν απλά και μόνο για να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους.
Το “Equine Art and Philosophy”, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Ο Δαμιανός Ντάλλης βοήθησε ώστε να διευρυνθούν οι ορίζοντες, καθώς ο κορυφαίος ιππέας, συνέβαλε σημαντικά στην έρευνα της σχέσης ανάμεσα στην Τέχνη της ζωγραφικής και την ιππασία, ή μάλλον, την «Ιππική Τέχνη», όπως θα ήταν καλύτερο να την αποκαλούμε. Ο ίδιος μετρά πάνω από 1500 μετάλλια, σαν αθλητής, από την συμμετοχή του σε αγώνες υπερπήδησης εμποδίων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, κυρίως στην Μ. Βρετανία και στη Γερμανία, χώρες με μεγάλη ιππική παράδοση και σημαντικούς αθλητές. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές διακρίσεις του ήταν η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, το χρυσό κύπελο σε αγώνα Παγκόσμιου πρωταθλήματος το 2003 και η πρόκριση στους πανευρωπαϊκούς αγώνες την ίδια χρονιά. Επίσης είχε κατακτήσει χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια σε βαλκανικούς αγώνες ως έφηβος, επί σειρά ετών, τόσο σε ατομικά, όσο και σε ομαδικά αγωνίσματα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2005 ασχολήθηκε με την προπονητική. Αρκετοί από τους αθλητές του έχουν διακριθεί σε υψηλού επιπέδου αγώνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κατακτώντας τις πρώτες θέσεις.
Μέσα από την πολυετή εμπειρία επάνω στο αντικείμενο, ο Δαμιανός, που μας έκανε εθνικά υπερήφανους αμέτρητες φορές, αντιμετωπίζει την ιππασία ως Τέχνη και όχι μόνο ως άθλημα, με την βαθύτερη σημασία της λέξης. «Η Τέχνη της Ιππασίας έγκειται στο συντονισμό του ιππέα με το άλογο, στην αρμονική κίνηση τους ώστε να λειτουργούν σαν ένα σώμα. Η δυσκολία, όμως σε αυτό, είναι να μπορείς να δημιουργείς στο συναθλητή-άλογο την θέληση και την προθυμία να χρησιμοποιεί το μυαλό, το σώμα και τις δεξιότητες του, στις ασκήσεις, εμπόδια πάνω στην φυσική του κίνηση.
Η Τέχνη και η φιλοσοφία όπου βασίζονται αυτά είναι η ελευθερία που προσδίδει ο ιππέας στο άλογο ώστε να συγκεντρώνεται και να εκτελεί τις εντολές οικειοθελώς και χωρίς καμία χρήση βίας. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος και να φανούν τα αποτελέσματα χρειάζεται συνεχής άσκηση μέσω της επανάληψης και μέσα σε βάθος χρόνου αποκτάται και η εμπειρία. Μέσα στο άθλημα αυτό ο ιππέας είναι υπεύθυνος και για το άλογο. Χρειάζεται να μπορεί να το συγχωρεί για τα λάθη του ώστε να δημιουργείται το αίσθημα της ομάδας ανάμεσα τους. Η Τέχνη σε όλο αυτό έγκειται στο να μπορείς να υπερβαίνεις διαρκώς τις δυνατότητες σου, να γίνεσαι ακόμη πιο άνθρωπος, ώστε να κερδίζεις την εμπιστοσύνη του υπερήφανου αυτού ζώου», λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά.
Πέρα, όμως, από κορυφαίος ιππέας, είναι και βαθιά φιλότεχνος και κάπου εκεί, συναντήθηκαν οι αναζητήσεις του με εκείνες της Δήμητρας, η όποια, από την άλλη πλευρά, όντας εικαστικός με διεθνείς διακρίσεις για το εικαστικό της έργο, δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι η μεγαλύτερη αγάπη της είναι τα άλογα. Ζευγάρι τόσο στην έρευνα αυτή, όσο και στη ζωή, η Δήμητρα Ξενάκη και ο Δαμιανός Ντάλλης σκοπεύουν να διευρύνουν τη μελέτη που κάνουν για τη διασύνδεση των δύο αντικειμένων με projects και workshops για παιδιά, ενώ η έκθεση “Back to the Roots of Soul”, που έχει προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2022 σε συνεργασία με την Malou Art Gallery, στην Αθήνα, έχει σαν σκοπό να προβάλλει το έργο τους στο ευρύ κοινό, για πρώτη φορά.
Περισσότερες πληροφορίες για εκείνους και για το έργο τους μπορείτε να δείτε στο: https://www.facebook.com/Dimitra-Xenaki-Demys-Dallis-Equine-Art-and-Philosophy-106443128271388
Και στο: www.dimitraxenaki.com
