Υποδεχόμαστε το Φεβρουάριο του 2021 με πρωτοποριακό project της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ το οποίο πρότεινε και επιμελείται η καλλιτέχνις Χρύσα Μπαρζόκα.
Στο πρότζεκτ γνωστοί καλλιτέχνες απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό θα εκθέτουν με έργα στραμμένα προς την κρυστάλλινη βιτρίνα έτσι ώστε οι θεατές να μπορούν να θαυμάσουν δημιουργίες από τον εξωτερικό αύλειο χώρο – στο κλίμα της εποχής… Η έκθεση θα βρίσκεται εκεί όλο τον Φεβρουαριο επιμένοντας να συγκεντρώνει την προσοχή και την συναισθηματική φόρτιση του θεατή.
Συμμετέχετε κι εσείς σε αυτό το project. Ποιο συναίσθημα πιστεύετε πως επικρατεί στον επισκέπτη αντικρίζοντας το δικο σας έργο; Το δικό μου έργο απεικονίζει τους 12 θεούς του Ολύμπου. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι θεοί ήταν υπεύθυνοι για ολόκληρο το σύμπαν, από τον Όλυμπο μέχρι τον κάτω κόσμο. Προσευχόταν σε αυτούς για να ζητήσουν υγεία ευημερία, γονιμότητα, ως και ένα ασφαλές ταξίδι. Θα ήθελα, να μας χαρίσουν ένα όμορφο ταξίδι από την τέχνη στην κανονικότητα, που τότε δεν την εκτιμούσαμε, στην ανεκτίμητη ελευθερία που μας λείπει πολύ. Θεοί είναι… κάτι θα κάνουν και κάτι θα προσφέρουν σε κάθε θεατή. Κατοικούν στον Όλυμπο, που αντιπροσωπεύει όλη την Ελλάδα και όχι μόνο. Με το έργο μου ελπίζω και αισιοδοξώ να προσφέρω ανάταση στόχους, αφύπνιση ταξίδι, ανάβαση. Να ταξιδέψει ο θεατής στον άλλο κόσμο με εικονική πραγματικότητά με σταθερό σημείο κινούμενο από το παρελθόν στο μέλλον.
Τι συμβολίζει για εσάς η συμμετοχή σας στο γυάλινο περίπτερο στη Νέα παραλία; Η ζωγραφική είναι μια μορφή επικοινωνίας η παλαιότερη γλώσσα των εικόνων, επομένως η συμμετοχή μου στην έκθεση, την επικοινωνία συμβολίζει. Για να συμμετέχω κι εγώ με το έργο μου στα ταξίδια που προσφέρουν τα έργα ζωγραφικής στους ανθρώπους. Για να ταξιδέψουμε όλοι οι θεατές με διαφορετικές σκέψεις με διαύγεια στο παρελθόν στο τώρα, στο μέλλον. Οι πίνακες αν και άλαλοι μας μιλούν με χιλιάδες λέξεις καθρεφτίζοντας στιγμές ζωής πάθη πόθους, μνήμες ρεαλισμό. Για ένα ταξίδι αναψυχής…
Πώς νομίζετε ότι μπορεί να επιδρά στους θεατές αυτή η πρωτοβουλία τη δεδομένη εποχή; Η τέχνη είναι πάντα μια παρηγοριά σε αβέβαιους καιρούς. Με την τέχνη επικοινωνούμε, με την τέχνη εκφραζόμαστε. Οι εκθέσεις πάντα είναι καταθετήρια ψυχής, χώροι προβληματισμού αλλά και ηρεμίας. Επομένως μόνο θετικά επιδρά αρκεί να φτάσει κανείς ως εκεί. Πόσοι-ες θα το μάθουν; Πόσοι θα ενδιαφερθούν; Έστω και για τους λίγους αξίζει προσφέρει τρέφει διδάσκει.
Η Επιμονή Τέχνη μπορεί να προτείνει εναλλακτικό τρόπο αντιμετώπισης μίας επερχόμενης δυστοπίας; Μακάρι… πρέπει να προτείνει. Πολλοί το επιθυμούν λίγοι το παροτρύνουν. Σήμερα γινόμαστε επιθετικοί, θέλουμε να αποδείξουμε πως υπάρχουμε πως είμαστε ακόμα ζωντανοί… Η Επιμονή Τέχνη ας προσπαθεί να διώξει το σκοτάδι των ημερών μας την παραμόρφωση τη δυσαρμονία και τη διαστρέβλωση που μας έχει συμβεί χωρίς να το θέλουμε. Μήπως και βρούμε την ουσία που μας ενώνει με το φως. Χρειάζεται αγώνας και συνεχής υπενθύμιση.
Υπάρχει ανάγκη για νέες καλλιτεχνικές δράσεις και πρακτικές την εποχή του ιού; Και βεβαία! Η εποχή προκαλεί. Όπως ο καλλιτέχνης πρέπει να βάζει διαρκώς προκλήσεις πάνω στην τέχνη του, έτσι και η τέχνη προκαλείται σήμερα από τη μη κανονικότητα της εποχής μας για νέες πρακτικές και δράσεις περισσότερο από ποτέ. Η ανάγκη υπάρχει. Οι καλλιτέχνες είναι έτοιμοι; Το πιστεύω γιατί σε πολλές μορφές τέχνης δίνουν το παρόν.
Η Θεσσαλονίκη στο πέρασμα των χρόνων νιώθετε ότι αγκαλιάζει τους καλλιτέχνες; Ναι η Θεσσαλονίκη αγκαλιάζει τους καλλιτέχνες και αγαπήθηκε από πολλούς. Έχει την ψυχή της επαρχίας και την κουλτούρα της αστικής πόλης. Είναι κοινό ανήσυχο, που πειραματίζεται που αναζητά στην τέχνη την έκφραση την αισθητική και τη συμμετοχικοτητα που λείπουν από την καθημερινότητα.
