Κάρολος Ρωμούσης

“Vintage” ομαδική έκθεση στην ArteVisione

Ένα από τα πλεονεκτήματα της μεταπρωτοπορίας, όπως συμβατικά ορίζεται η σύγχρονη εποχή, είναι το pastiche, το συνονθύλευμα, δηλαδή, παλαιότερων μοτίβων, που απενεχοποιημένα επανέρχονται και εκλεκτικά σταχυολογούνται, στο πλαίσιο του μορφοπλαστικού πλουραλισμού ως εικαστικού ζητούμενου.

Επιμέλεια: Ευαγγελία Θ. Καϊράκη
Διοργάνωση: Νίκος Χιωτίνης
Εγκαίνια 04/06/2021, 3-9 μ.μ.
Διάρκεια 04/06 έως 17/06/2021

Ο νόστος, λοιπόν, για την παράδοση- ως πρόκριμα της μετανεωτερικότητας -είναι εκείνος που ουσιαστικά νομιμοποιεί την αισθητική του vintage σε όλο το φάσμα του υλικού πολιτισμού, από την αρχιτεκτονική και την υψηλή τέχνη, έως τη μόδα, το styling και το interior design. Ό,τι παλιό δεν είναι απαραίτητα μουσειακό, απαρχαιωμένο, καταδικασμένο νομοτελειακά στην αποσύνθεση, αλλά ξεφεύγει από την εντροπία του και καρμικά μετεμψυχώνεται, φέροντας πάντα κάτι ιερό από το ήθος και την ακεραιότητα του παρελθόντος, που πάντοτε, αυτόματα σχεδόν, ταυτίζεται με το ανόθευτο της γλαυκής μας θύμησης.

“Μόνο ο χρόνος, άλλωστε, καθαγιάζει” όπως έγραφε ο Baudelaire.

Χορηγός επικοινωνίας το πολιτιστικό και κοινωνικό site polismagazino.gr


Βιογραφικό: Κάρολος Ρωμούσης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Έχει δίπλωμα σκηνογραφίας Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης 1987.

Σκηνογραφεί στο Ελληνικό θέατρο και στην τηλεόραση από το 1990. Από το 2005 διδάσκει σκηνογραφία και θεατρική ενδυματολογία στη δραματική σχολή Melissa Art School. Από το 2011 διδάσκει το μάθημα των εικαστικών στο Ελληνικό Δημόσιο σχολείο.

Λίγα λόγια για την έκθεση:

Vintage, τα παλιά αντικείμενα φορτωμένα από μνήμες άλλοτε προσωπικές άλλοτε άλλων, μέσα από αφηγήματα, βιβλία ταινίες. Η γοητεία ενός αντικειμένου που το έχουν κρατήσει πολλά χέρια ανθρώπων, ανθρώπων που ίσως δεν υπάρχουν πια μαζί μας.

Η γνώση ότι αυτό το αντικείμενο υπήρξε κάποτε καινούριο ενώ τώρα έχει τη φθορά της χρήσης του χωρίς να είναι λειτουργικό, όμως κάποτε η απόκτησή του ήταν το όνειρο ζωής για κάποιους. Όλα αυτά με κάνουν να τα θαυμάζω και να θέλω με κάποιο τρόπο να τα νιωσω περισσότερο και ζωγραφίζοντάς τα είναι ένας τρόπος. Με γοητεύουν πολύ αυτές οι παλιές ξύλινες μαριονέτες που κάποτε διασκέδαζαν τα παιδιά και τώρα κρέμονται ακίνητες από τα σχοινάκια τους και μου αρέσει να δημιουργώ ένα σενάριο όπου παίρνουν ζωή σαν πρωταγωνιστές ξανά, έστω και στην ακινησία μιας ζωγραφιάς.

V for Vintage. Ένας φόρος τιμής σε αφηγήματα που ενεργοποιούν οικειοποιητικούς μηχανισμούς στα ξεκούρδιστα κυτία του υποσυνείδητου. Αποκτήματα, κάποτε χρηστικά ή αγαπημένα, τυπωμένα σε ξεθωριασμένο κλικ πολαρόιντ, ενεργήματα μνήμης που στροβιλίζονται σε position arabesque υπό το οξειδωμένο ηχόχρωμα μιας γραναρισμένης σονάτας του Bramhs. Κάθε τι υλικό και άυλο που παρέρχεται και ανακαλείται ως υπόμνηση, ξορκίζοντας σαν πηγή παραμυθίας την απώλεια. Η ηδυπαθής έκφραση ενός art nouveau μοντέλου σε cart postale της εποχής, που περνά μέσα από το instantane στην αθανασία, όπως, αντίστοιχα, πιο ανεπιτήδευτα, τα αμήχανα βλέμματα στα πρόσωπα των καλεσμένων σε οπτικό τεκμήριο μιας οικογενειακής γιορτής. Η βελούδινη ταπετσαρία ενός βιενέζικου καναπέ με ξυλόγλυπτο ερεισίνωτο, ένα πορσελάνινο λαβομάνο, φαγωμένοι καβάλοι από κοτλέ παντελόνια, ίσως μια ντισκομπάλα ή μια συλλογή από αυτοκόλλητα panini με τους ήρωες μιας σαπουνόπερας των 80s, η μυρωδιά ακόμα αγιοκλήματος και γιασεμιού σε κάποιο θερινό σινεμά με ασπρόμαυρη προβολή και παγωμένη γκαζόζα ανά χείρας. Θραύσματα μνήμης που ίσως να μυρίζουν ναφθαλίνη, σκονισμένα σε μιαν αποθήκη, στοιβαγμένα δίπλα σε έναν κάδο ανακύκλωσης, εκλεκτικά όμως, όσο και παράδοξα, ενοποιημένα με το παρόν. Ένα memory boom σε αντικείμενα αταίριαστα, υβριδικά, ετερογενή, που επανέρχονται στο παρόν σαν οφθαλμαπάτη, αναμοχλεύονται σαν χωροχρονικό απείκασμα στη χρονομηχανή του Προύστ και αναπόδραστα, αναβαπτίζονται.

Vintage, λοιπόν. Ηomage σε μία συναισθησία ηδονικά χτισμένη από τα λάφυρα του παρελθόντος, το άλμα πάνω από τη φθορά στην άνιση αναζήτηση του χαμένου μας χρόνου, την οποία η παρούσα εικαστική έκθεση εντέλλεται να εικονοποιήσει. ..

Ευαγγελία Θ. Καϊράκη
ΜΑ Ιστορίας Τέχνης – Μέλος της ΕΕΙΤ

ArteVisione
5 Πηλίου, πλ. Κολιάτσου 112 55 Αθήνα Δευτερα Τετάρτη 12:00-16:00
Τρίτη Πέμπτη 15:30-20:00
Παρασκευή 16:00-20:00
Σάββατο Κυριακή κλειστά
ή κατόπιν ραντεβού