Ο Σπύρος Μπουλής, Μουσικός και Τραγουδιστής, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Ως μουσικός έχω στερηθεί τις μουσικές βραδιές, τις παρέες και την επικοινωνία με τους άλλους όταν καλή ώρα παίζαμε ζωντανά.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Η αλήθεια είναι ότι με πετυχαίνετε σε μια περίοδο όπου διανύω τη στρατιωτική μου θητεία. Αφορμή στάθηκε και η πανδημία, ως μια στατική- βαλτωμένη κατάσταση σχετικά με πάσης φύσεως δραστηριότητες. Με βάση την μέχρι πρότινος εμπειρία του εγκλεισμού και το ‘’παιχνίδι των sms’’ θα έλεγα ότι ξεκίνησε σαν μια άγνωστη και πρωτόγνωρη κατάσταση και έχει καταλήξει πια ως μια αρκετά βαριά και σκοτεινή πραγματικότητα. Προσπάθησα όλον αυτό τον καιρό να αξιοποιήσω το χρόνο εποικοδομητικά και αυτό θα περιλάμβανε πολλή μουσική ταινίες, εξορμήσεις για περπάτημα στη φύση ή στη γειτονιά (όσο επιτρέπεται). Η δυσκολία στη δια ζώσης επικοινωνία ήταν κάτι όμως που με βαραίνει αρκετά.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Η βία δυστυχώς είναι πολυπρόσωπη και έχει στόχο την εξόντωση της ζωής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ως απειλή της ηθικής. Πιστεύω ότι η βία βρίσκει πρόσφορο έδαφος όπου υπάρχουν σχέσεις εξουσίας και τάσεις αυταρχισμού και επιβολής της θέσης ισχύος. Έτσι λοιπόν μπορεί να βρίσκεται παντού. Στην οικογένεια, στο εργασιακό περιβάλλον, ως εργαλείο του κράτους, στις ανθρώπινες επαφές…Βλέποντας το έτσι λοιπόν, όλοι είμαστε δυνάμει ‘’υποψήφιοι’’ να υποστούμε βία. Ως μια προσπάθεια να γκρεμίσουμε αυτές τις καταστάσεις νομίζω είναι η συνειδητοποίηση γύρω από βασικές αρχές της ζωής. Ας σκεφτούμε τι αξία έχει ο διάλογος, το επιχείρημα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, ποιοι είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι των κρίσεων, τι αντίληψη έχουμε για την τέχνη, τον έρωτα, τις σχέσεις. Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πεί κάποτε: “Αν το απαίσιο γύρω σου δεν σου προκαλεί απέχθεια, τότε έχεις γίνει και συ μέρος του απαίσιου”.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Το όλο κλίμα έχει προκαλέσει μεγάλη κατήφεια και απίστευτη κούραση σε όλους τους ανθρώπους. Η ανησυχία για τους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται στις κλινικές και η θλίψη για τους θανάτους είναι δεδομένη, ούτε συζήτηση σε αυτό. Πιστεύω ότι πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια των επιστημόνων και να είμαστε θετικοί στον εμβολιασμό, όχι μόνο για λόγους θωράκισης της υγείας (στο σημείο που αυτό γίνεται) απέναντι στον ιό αλλά και γιατί είναι ο μόνος τρόπος να μπορέσουμε να επεγκλωβιστούμε από όλο αυτό και να ανοίξει το τοπίο. Ναι είμαι υπέρ του εμβολιασμού.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και αν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Πρώτα πρώτα έχουμε στερηθεί τις ίδιες μας τις ζωές. Ως μουσικός έχω στερηθεί τις μουσικές βραδιές, τις παρέες και την επικοινωνία με τους άλλους όταν καλή ώρα παίζαμε ζωντανά. Η καθημερινότητα δεν θυμίζει σε τίποτα το πρίν και σ’ αυτό το σημείο να επισημάνω κάτι. Είναι πολύ σημαντικό το θέμα της πανδημίας και της καλπάζουσας θνησιμότητας που προκαλεί και πιστεύω ότι ο κόσμος σεβάστηκε τις υποδείξεις των ειδικών και της κυβέρνησης, όμως δυστυχώς η όλη κατάσταση κρύβει στη σκιά της μια σκληρή επίθεση στην κοινωνία, με πρόστιμα και εκφοβισμούς, τη στιγμή που κατά τη γνώμη μου, η προχειρότητα και ο σουρεαλισμός στην διαχείριση της κρίσης είναι εμφανέσταστη.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Μπορώ να σας πω ότι είμαι αρκετά προβληματισμένος και ανήσυχος σχετικά με την επόμενη μέρα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Την περασμένη χρονιά, στα ξεκινήματα του lockdown, ήμουν εργαζόμενος μουσικός σε αναστολή και λάμβανα τα ανάλογα επιδόματα.
Μια δύσκολη συνθήκη με την καθημερινότητα να είναι πραγματικά οριακή. Την έννοια τηλεργασία τη θυμάμαι έντονα στις εκθέσεις που γράφαμε στο σχολείο. Να που έγινε συνήθεια και η “κανονικότητα” των εργαζομένων αυτή την περίοδο. Εχει αρκετές διευκολύνσεις αλλά επιτρέψτε μου να είμαι επιφυλακτικός και λίγο ρομαντικός απέναντι στην τόση τεχνολογία…..
Για την επόμενη μέρα είμαι αισιόδοξος κυρίως για την ανακούφιση των ανθρώπων ότι “αποφυλακίστηκαν”. Όμως πιστεύω ότι οι πληγές, ειδικά για τις μικρές επιχειρήσεις θα είναι μεγάλες, η ζήτηση για εργασία θα είναι πολύ μειωμένη και η κατάσταση θα ισορροπήσει σε ένα βάθος χρόνου. Εύχομαι να διαψευστώ.
