Σε συνεπαίρνει, με τη φωνή της, τη σκηνική της παρουσία, το ταπεραμέντο της, το ταλέντο της. Η Λένια Ραζή, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, δεν είναι απλά μία όμορφη γυναίκα, αλλά μία έντονη και πολυτάλαντη προσωπικότητα, που συζητώντας μαζί της, ανακαλύπτεις το μικρό παιδί που κρύβει μέσα της. Αν και η ίδια αποτελεί τον πόθο πολλών αντρών, ζώντας σε ένα σπίτι, μεταμορφωμένο σε «παλάτι» , βγαλμένο λες από παραμύθι, και με την ίδια να αγαπάει τις πριγκίπισσες, αλλά και να νιώθει έτσι, περιμένει να έρθει στη ζωή της ο πρίγκιπας. Έτοιμάζοντας αυτή την περίοδο το νέο της τραγούδι, σε στίχους και μουσική δικούς της, με τίτλο «Φοβάμαι», μετά και την επιτυχία του «Τέρμα», η Λένια Ραζή, μας άνοιξε την καρδιά της, αποκαλύπτοντας όλα αυτά που η ίδια φοβάται, και όχι μόνο.
Σύστησέ μας την ερμηνεύτρια Λένια Ραζή!
«Ήμουν αρκετά αυστηρή με τον εαυτό μου, σε όλους τους τομείς, επάνω στη μουσική!… Πλέον δεν είμαι!… Πέρα από την εικόνα σου προς τα έξω είναι σημαντικό να περνάς όμορφα και να θυμάσαι την κάθε δουλειά με αγάπη και χαρά και όχι μόνο να σκέπτεσαι, αν θα αρέσει στους άλλους! Κάθε μου τραγούδι, το βλέπω, σαν ένα παιδί μου! Είναι μια δημιουργία, από συναισθήματά μου! Επίσης, όταν ερμηνεύω ένα τραγούδι, που δεν είναι δικό μου, πάντα προσπαθώ να μπω στη σκέψη, εκείνου που το έγραψε!Επίσης, πλέον δε σκέφτομαι, όταν τραγουδάω! Κάποτε, σκεφτόμουν πόσο σωστή, ή όχι, είναι η φωνή μου, στο τραγούδι! Τώρα, νιώθω απλά ελεύθερη, από σκέψεις… Πάνω σε οποιαδήποτε ερμηνεία μου…».
Σύστησέ μας, τον άνθρωπο Λένια!
«Ένα μεγάλος ΧΑΜΟΣ!!! Ένα χάος!!! Είμαι συνέχεια στην πρίζα!!! Σαν να κάθομαι, σε ανάμενα κάρβουνα! Δε θα ακουστεί πολύ όμορφο, όμως ακόμα, δεν έχω μπει, σε μια σειρά στην καθημερινότητα ! Ίσως να μη μπω και ποτέ, τώρα που το σκέφτομαι (Γέλια). Αυτό, είναι μέσα, στα «αρνητικά» μου! Είμαι υπερευαίσθητη αρκετά αγχώδης τύπος, σκίζομαι για τους ανθρώπους που αγαπάω και δίνω τα πάντα, για να τους βλέπω χαρούμενους… Είμαι τελειομανής, ονειροπόλα, συγχωρώ, μα δεν ξεχνάω! Τώρα θετικά ή αρνητικά , το αφήνω, στη δική σας κρίση ! (Γέλια)».
Πώς βρέθηκες στο μουσικό πεντάγραμμο;
«Επηρεασμένη ίσως, αρκετά μπορώ να πω από την μητέρα μου, που ήταν καθηγήτρια πιάνου… Όπως καταλαβαίνετε, η μουσική, υπήρχε καθημερινά στη ζωή μου! Κάπως έτσι ξεκίνησα ! Ξεκίνησα σε ένα ωδείο, μαθήματα φωνητικής και πιάνου και αργότερα, ήρθαν τα υπόλοιπα, φυσικά με πολύ προσπάθεια και αγάπη για τη μουσική!».
Τι εφόδια πρέπει να έχει ένας τραγουδιστής, για να πετύχει;
«Δυστυχώς, δεν υπάρχει συνταγή, κατά τη γνώμη μου! Πάνω από όλα όμως, πρέπει να νιώθουμε, πετυχημένοι μέσα μας! Όσες επιτυχίες και αν έρθουν, στα ραδιόφωνα ή οπουδήποτε αλλού, αν νιώθεις μέσα σου αποτυχημένος, τότε είσαι σίγουρα».
Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία, που έχεις κάνει, για την καριέρα σου;
«Η μεγαλύτερη θυσία που έκανα άθελα μου βέβαια, ήταν να μη ξέρω, να προστατεύω τον εαυτό μου, από τα άσχημα ! Τα άσχημα λόγια και τις άσχημες συμπεριφορές, που συνάντησα στη δουλειά μου… Που τα άφηνα να με πληγώνουν και να με ρίχνουν … Άσχετα αν τώρα, τα βλέπω, σαν μαθήματα! Η μεγαλύτερη θυσία, είναι ο εαυτός μου! Η ψυχική μου ηρεμία, που δεν πρόσεξα».
Ποια είναι τα μουσικά σου όνειρα, οι μουσικοί σου στόχοι;
«Σε λίγες ημέρες, θα ξεκινήσουν τα γυρίσματα, από το καινούριο μου τραγούδι, με τίτλο «Φοβάμαι», σε στίχους και μουσική, δικά μου! Είμαι χαρούμενη για αυτό και νιώθω τυχερή που μπορώ να εκφραστώ μέσα από αυτό και να κάνω και άλλο κόσμο, να μη νιώθει μόνος, ακούγοντας τα τραγούδια μου.. Κάτι που μου έχουν εξομολογηθεί, κατά διαστήματα και μπορώ να πω, πως νιώθω συγκινημένη! Εύχομαι, να μαθαίνω συνέχεια, όσο πιο πολλά μπορώ, χωρίς σταματημό και να εξελίσσομαι πάνω σε αυτό το κομμάτι, που αγαπάω και λατρεύω».
Ερμηνεύτρια, στιχουργός, σκηνοθέτης κα… Πώς τα συνδυάζεις όλα αυτά;
«Με μπόλικη τρέλα και αγάπη, συνδυάζονται! Όταν βγαίνουν από την ψυχή σου, καμαρώνεις για αυτά και αυτό αρκεί για εμένα, ώστε να το κάνω ξανά και ξανά χωρίς να με κουράζει».
Υπάρχει φύλακας-άγγελος στη ζωή σου;
«Φύλακας- Άγγελος, όχι ακριβώς … Όμως σίγουρα, η προσευχή είναι κάτι που με βοήθησε, να παίρνω δύναμη στα δύσκολα αλλά και η μεγάλη θέληση να βοηθήσω τον εαυτό μου και να τον προστατέψω όσο μπορώ! Ο άνθρωπος επίσης, που ήταν πιο πολύ από όλους κοντά μου από μικρή ήταν και είναι, ο πατέρας μου. Ο οποίος, όταν ήμουν στο ξεκίνημα μου, θυμάμαι έλεγε: «Σε εμπιστεύομαι, κάνε αυτό που πιστεύεις» ! Αυτό με έκανε διπλά προσεκτική, γιατί δεν ήθελα να τον απογοητεύσω!»
Ποιες συμβουλές και από ποιους, «κουβαλάς» μέχρι και σήμερα στις «αποσκευές» της ζωής σου;
«Τις συμβουλές του πατέρα μου, κουβαλάω μέχρι σήμερα … Και ένα μεγάλο μέρος του χαρακτήρα μου, ίσως και το μεγαλύτερο, να ευθύνεται σε αυτόν! Είμαι περιφανή για αυτόν!».
Ο μεγαλύτερος εφιάλτης σου;
«Φοβάμαι, τις δυσάρεστες έκπληξης! Θέλω ο κόσμος, να είναι καλά! Υποφέρω, όταν υποφέρουν δίπλα μου…».
Η πιο ευτυχισμένη στιγμή που έχεις βιώσει μέχρι σήμερα;
«Θα πω αυτό, που μου έχει συμβεί πρόσφατα και δείχνει να με έχει σημαδέψει! Η γιαγιά μου, έχει άνοια, που δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό, έχει χειροτερέψει τόσο πολύ, που δεν θυμάται τίποτα. Ούτε εμένα πια!… Πριν από λίγο καιρό λοιπόν, μια μέρα που κοιμόταν σχεδόν ολόκληρη την μέρα, ξαφνικά όταν άνοιξε τα μάτια της και με είδε δίπλα της, μαζί με την αδελφή μου, είπε με ενθουσιασμό και αγάπη «Ήρθατε κορίτσια μου; Να ξέρετε, πως σας αγαπώ πολύ»! Το βλέμμα της, ήταν όπως παλιά, όταν με κοίταζε! Την ρώτησα «γιαγιά ποιο είναι το όνομα μου;» και εκείνη απάντησε «το ίδιο» και ξανά έπεσε, το βλέμμα της στο κενό! Αυτά τα λίγα μόνο δευτερόλεπτα, θα μου μείνουν για πάντα! Εννοούσε πως έχουμε το ίδιο όνομα! Και όντως η γιαγιά μου, η Λένια, με θυμήθηκε! Πιστεύω, πως θα μου μείνει πάντα αυτό, σαν μια ευτυχισμένη στιγμή, πάνω που πίστευα, πως με είχε ξεχάσει, για πάντα ! Πήρα τόση χαρά, που ούτε φανταζόμουν ποτέ»!
Υπήρξαν φορές που έφτασες στο «Τέρμα» και είπες «τέρμα»;
«Ναι! Φυσικά ! Όλοι πρέπει, να λέμε καμία φορά, τέρμα στους ανθρώπους, που δε μας κάνουν. Τέρμα στη στεναχώρια, τέρμα στο «από αύριο», τέρμα, σε ότι μας μαυρίζει, την ψυχούλα! Η λέξη «τέρμα» σημαίνει, «βάζω όρια»!»
Υπήρξαν φορές που ήρθες αντιμέτωπη με την κατάθλιψη, και αν ναι πώς βγήκες από αυτή;
«Δυστυχώς ναι! Το να πάω σε έναν ψυχολόγο, ήταν ένα τεράστιο δώρο, για τον εαυτό μου. Βέβαια, πρέπει να το θέλεις ! Να θέλεις, να είσαι καλά! Πραγματικά να το θέλεις και όχι απλά να λες θέλω, γκρινιάζοντας όμως ταυτόχρονα και βουλιάζοντας στη μιζέρια! Πρέπει, να θέλεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου! Δεν είναι εύκολο όμως, για αυτό ας ξεκινήσουμε από την λέξη «τέρμα», όπως είπαμε … Αν μπουν λίγα τέρματα, σιγά σιγά βλέπεις φως…»
Βλέποντάς τα social media σου, το σπίτι σου είναι ένας μικρός παιδότοπος, βγαλμένος από παραμύθι… Κρύβεις μέσα σου μία μικρή πριγκίπισσα;
«Δεν ξέρω, αν είμαι πριγκίπισσα, όμως λατρεύω τις πριγκίπισσες, από τα παραμύθια και τις ταινίες με τα κινούμενα σχέδια. Είναι ο λόγος που ξεκίνησα να ζωγραφίζω και στο τέλος να φτιάχνω προσωπογραφίες cartoon» !
Γιατί μαλώνεις και γιατί αγαπάς περισσότερο τη Λένια;
«Γιατί, η Λένια, ώρες ώρες, είναι ένα πεντάχρονο, που ξεχνάει, πως όταν κάπου υπάρχει φωτιά, δεν πρέπει να βάζουμε το χέρι! Την μαλώνω, όμως την αγαπώ για αυτό!… Την έχω αποδεχτεί, όμως προσπαθώ, να την κάνω λίγο πιο ρεαλίστρια και να την προστατεύω!… Όσο μπορώ».
Η τελευταία φορά που είπες σ’ αγαπώ;
«Ήταν στη γιαγιά μου… Μια μέρα που την έπιασε πανικός και προσπαθούσε να μας πει πράγματα, που δεν έβγαζαν νόημα λόγο της άνοιας … Της είπα «σε αγαπώ, όλα θα πάνε καλά». Δε ξέρω, αν εκείνη τη στιγμή, θυμήθηκε πως είμαι η εγγονή της η Λένια, όμως την είδα που ηρέμησε».
Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να αλλάξεις κάτι, τι θα ήταν αυτό;
«Θα έβαζα, περισσότερα όρια ! Θα έλεγα, περισσότερα όχι και ίσως να χαιρόμουν περισσότερο τη δημιουργικότητά μου και τη δουλειά μου»!
Με τι, δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό;
«Δε μπορώ να ζήσω, χωρίς τους ανθρώπους που αγαπάω…»
Τι εύχεσαι να συμβεί στη Λένια από εδώ και στο εξής;
«Εύχομαι, πάνω από όλα υγεία, εννοείται!… Εύχομαι, να τύχει στην Λένια, η αληθινή αγάπη, για αυτήν ! (Γέλια) Σοβαρά ! Εύχομαι, να υπάρχει αγάπη γύρω μου, να παίρνω θετική ενέργεια από αυτό και να γίνομαι όλο και πιο δημιουργική και γεμάτη ! Η ευτυχία, είναι μεγάλη κουβέντα! Απλά πραγματάκια, όμως μπορεί να είναι σημαντικά, για μια σειρά πραγμάτων, για να συμβούν τα όμορφα και τα σημαντικά!»
