“Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια τριάδα, με την οποία τους τελευταίους μήνες έχουμε ξεκινήσει να καταγράφουμε τις ιδέες μας. Ο Πρόδρομος Νικολαίδης στους στίχους και εγώ μαζί με τον Απόστολο Ιλερή στη μουσική.”
Ποια είναι πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Οι μουσικές μου αναμνήσεις ξεκινούν από τον παππού μου ο οποίος έπαιζε κιθάρα και ουσιαστικά είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνειδητοποίησε ότι έχω κλίση στην μουσική. Πολύ σύντομα, μου έκανε δώρο την πρώτη μου κιθάρα και κάπως έτσι το μικρόβιο της μουσικής ξεκίνησε για μένα. Γενικά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το σπίτι μας ήταν γεμάτο με μουσικά ερεθίσματα.
Ποιόν καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιόν μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες γνωστούς και μη. Ένας καλλιτέχνης που θα μπορούσα να ξεχωρίσω είναι ο Γιώργος Νταλάρας. Η αγάπη του για την μουσική η αφοσίωσή του και το γεγονός ότι πέρασε από πολλά διαφορετικά είδη μουσικής μου κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Κατά την γνώμη μου σε όλα τα είδη υπάρχουν διαμάντια και η μουσική αποτελεί μια παγκόσμια γλώσσα.
Επί σκηνής θα ήθελα να βρεθώ με όλους όσους αγαπούν την μουσική, σέβονται τους συναδέλφους τους και δεν βλέπουν την μουσική μόνο ως δουλειά.
Περιγράψτε μας την μέχρι σήμερα πορεία σας στην μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Από μικρή ηλικία ξεκίνησα σε ωδείο μαθήματα θεωρίας, αρμονία και κιθάρα. Συνέχισα με μαθήματα φωνητικής στα δεκατέσσερα με την Εύη Σιαμαντά. Στα δεκαπέντε μου συμμετείχα στην μουσικοθεατρική παράσταση “Η μελωδία της ευτυχίας”. Παράλληλα, σε όλη την διάρκεια των σχολικών μου χρόνων, ήμουν μέλος του τμήματος Σύγχρονης Μουσικής του Ελληνικού Κολλεγίου Θεσσαλονίκης, με το οποίο κάναμε αρκετές εκδηλώσεις μια από τις οποίες ήταν στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Επαγγελματικά ξεκίνησα στα δεκαοκτώ μου, ως φοιτητής στην Κομοτηνή, όπου εμφανιζόμουν σε μουσικές σκηνές της πόλης αλλά και Αλεξανδρούπολη και Ξάνθη. Αργότερα επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη, άνοιξε ένας πολύ μεγάλος κύκλος στην ζωή μου, με εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές, συναυλίες και επαγγελματικά ταξίδια στην Κύπρο. Το 2016 είχα την χαρά και την τιμή να βρεθώ μουσικά με τον Γιάννη Μιλιώκα και το 2018 με τον Λάκη Παπαδοπουλο.
Γενικότερα, κρατώ τα θετικά στοιχεία που έχω αποκομίσει έως τώρα από την μουσική μου διαδρομή, και αυτά είναι που με βοηθούν να εξελίσσομαι.
Ποια είναι η αποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Προσωπικά δεν είμαι φαν των talent shows, ωστόσο είναι ένας τρόπος προβολής όπου σίγουρα σε κάνει παραπάνω αναγνωρίσιμο. Επιπλέον πιστεύω ότι σε όλα αυτά τα shows υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι μουσικοί.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια η ανάγκη; Η μουσική ξεκάθαρα είναι ανάγκη για τον άνθρωπο. Είναι η ιστορία μας και με αυτήν δημιουργούνται όνειρα και εικόνες για ένα καλύτερο αύριο. Ενώνει τον κόσμο. Αποτελεί μέσο έκφρασης είτε είσαι μουσικός είτε όχι. Σε αυτό το σημείο ας μετρήσουμε: συνεργασία, συντονισμός, αυτοπειθαρχία, ακουστικές και νοητικές δεξιότητες, αυτοεκτίμηση, συναίσθημα, επικοινωνία και δημιουργικότητα. Όλα αυτά δεν τα λες πολυτέλεια.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Φυσικά και υπάρχουν. Υπήρχαν και θα υπάρχουν και δυστυχώς πολλοί δεν είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια τριάδα, με την οποία τους τελευταίους μήνες έχουμε ξεκινήσει να καταγράφουμε τις ιδέες μας. Ο Πρόδρομος Νικολαίδης στους στίχους και εγώ μαζί με τον Απόστολο Ιλερή, στην μουσική. Προς το παρόν ετοιμαζόμαστε και στο άμεσο μέλλον θα παρουσιάσουμε το υλικό μας. Ονειρευόμαστε ένα μέλλον γεμάτο μουσική και όμορφες συνεργασίες.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Κωνσταντίνος Δελίογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 29/08/1989. Είναι απόφοιτος του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης του τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας. Κατέχει πτυχίο αρμονίας και έχει παρακολουθήσει μαθήματα κιθάρας στο Μακεδονικό ωδείο Θεσσαλονίκης και μαθήματα φωνητικής από την Εύη Σιαμαντά. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της μουσικής, ως τραγουδιστής και κιθαρίστας τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια