“Οι καλλιτέχνες συνήθως είναι οι πρώτοι που αφουγκράζονται τις αλλαγές και τα αισθήματα του συλλογικού ανθρώπινου ιστού.”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Αν και όλη μου τη ζωή είχα επαφή με τη ζωγραφική, εντούτοις γύρω στην περίοδο που τελείωνα με την σχολή της Μαιευτικής κατάλαβα ότι δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω στην ζωή μου, και αποφάσισα να δοκιμάσω να δώσω εξετάσεις για να μπω στην Καλών Τεχνών. Έκανα τρεις μήνες προετοιμασία και τα κατάφερα. Από τότε, αν και χρειάστηκε για λόγους επιβίωσης να κάνω άλλο επάγγελμα για κάποια χρόνια, παρόλα αυτα το κέντρο του ενδιαφέροντός μου είναι η ζωγραφική. Πήρα πτυχίο το 2011, και το 2017 εγκατέλειψα τη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκα στα Αμπελάκια Λάρισας. Από τότε ασχολούμαι αποκλειστικά με τη ζωγραφική και τη διδασκαλία της.
Σε ποιο ρεύμα η κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θεωρώ ότι το έργο μου εντάσσεται απαραίτητα σε κάποιο ρεύμα η κίνημα. Εξακολουθώ να πειραματίζομαι, και πιστεύω ότι θα συνεχίσω έτσι και στο μέλλον. Έχω δουλέψει κάνοντας εγκαταστάσεις, βίντεο, performance, φωτογραφία, αλλά, αν πρέπει, τουλάχιστον στη ζωγραφική, στην παρούσα δουλειά μου, να καταλήξω σε ένα ρεύμα, μάλλον θα την χαρακτήριζα αφηρημένη με αρκετά συμβολιστικά και εννοιολογικά στοιχεία.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Όλα μπορούν να μου δώσουν υλικό για κάποιο έργο, κυρίως ο άνθρωπος μάλλον θα έλεγα. Από την άλλη, λειτουργώ, τουλάχιστον στο κομμάτι του προσχεδίου, πιο ελεύθερα, σαν αυτόματη γραφή, αφήνοντας σκέψεις και αισθήματα να μετουσιώνονται από μόνα τους σε φόρμες και γραμμές, χωρίς απαραίτητα να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Το ενδιαφέρον είναι ότι, αφού το ολοκληρώσω και κοιτώντας το, τότε γίνεται και η δικιά μου ανάγνωση, διαμέσου του σχεδίου, γύρω από το τι, τελικά, εκείνη τη στιγμή απασχολούσε το υποσυνείδητό μου.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Οτιδήποτε διεγείρει τη σκέψη μου. Θες δεν θες, επηρεάζεσαι, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Αν πρέπει υποχρεωτικά να διαλέξω κάποιους, θα έλεγα ότι σαν τεχνική με έχουν γοητεύσει οι Lucian Freud, Van Gogh, Rothko, Goia, Giacometti, Velickovic, σαν πάθος και σύλληψη οι Abramovic και Kounellis, σαν δομή καλλιτεχνικής σκέψης, κυρίως μέσα από τα γραπτά τους, Kadinsky και Matisse. Όλοι οι φιλόσοφοι, τελευταία απλά κόλλησα με τους προσωκρατικούς και τον Wittgenstein και άπειροι λογοτέχνες, μεταξύ των οποίων οι Eco, Camus, Kafca, Borges, Kundera, Pesoa, Orwell κοκ.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνη; Κάθε νέο project είναι μια ξεχωριστή πρόκληση. Ίσως το διάστημα που ξεκαθάριζα τη γραφή μου και το ύφος που έχω αυτή τη στιγμή να ήταν το πιο δύσκολο και απαιτητικό, γιατί απαιτεί μια εξοικείωση η διαδικασία της αυτόματης γραφής, δηλαδή η διαδικασία του να παίρνεις το τιμόνι από το συνειδητό και να το δίνεις στο υποσυνείδητο, χωρίς να ξέρεις που θα σε βγάλει. Από εκεί και πέρα όμως, το ίδιο το αντικείμενο, χωρίς προκλήσεις χάνει το ενδιαφέρον του, οπότε, εκεί που δεν εμφανίζονται από μόνες τους, τις κατασκευάζουμε.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Αν και η κατάσταση τα τελευταία χρόνια, οικονομικά τουλάχιστον, μονίμως επιδεινώνεται και η Τέχνη συνήθως είναι η πρώτη που πλήττεται σε αυτές τις περιπτώσεις, εντούτοις παρατηρούνται κάποια ενδιαφέροντα φαινόμενα. Όπως και στο παρελθόν, σε εποχές δυσκολιών, αναδύονται πιο γνήσιες και δυνατές δουλειές, που δεν έχουν σαν γνώμονα την κοινή αποδοχή και την εμπορική επιτυχία. Επίσης έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον κοινωνικό και αφυπνιστικό ρόλο τόσο του graffiti όσο και της street art, και βλέπω ότι, τα είδη αυτά αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος και στον Ελληνικό χώρο. Οι καλλιτέχνες συνήθως είναι οι πρώτοι του αφουγκράζονται τις αλλαγές και τα αισθήματα του συλλογικού ανθρώπινου ιστού. Πιστεύω ότι αν υπήρχε η ευκαιρία να εκφράζονται αυτά τα συμπεράσματα σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους, σε όλες τις διαθέσιμες επιφάνειες, θα ήταν ένα σκαλί προς την αλλαγή και τη βελτίωση της ανθρώπινης σκέψης του πληθυσμού στο σύνολό του.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να προχωρήσω τη δουλειά μου, να δω που θα με βγάλει, προφανώς, αλλά μπαίνω τώρα και στο ψηφιακό κομμάτι, το οποίο επίσης, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ασχολούμαι με την εικονογράφηση, και σκοπεύω να εξερευνήσω και αυτό το χώρο στο εγγύς μέλλον. Η διδασκαλία επίσης μου δίνει πολλά ερεθίσματα, και παιδιών, αλλά κυρίως η προετοιμασία υποψηφίων για την Καλών Τεχνών. Και τέλος, θα ήθελα, όταν τελειώσει αυτός ο Γολγοθάς, από διάφορες απόψεις, της πανδημίας, να προχωρήσει και μια εικαστική ομάδα που έχουμε ιδρύσει, η Ομάδα Εικαστικού Ακτιβισμού “Αλογόμυγα” , με την οποία έχουμε επίσης παρουσιάσει πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές στη Λάρισα, και έχουμε ακόμα πιο ενδιαφέρουσες στα σκαριά.
