“Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να παραμείνω δημιουργική παρά τους περιορισμούς που μας έχει επιβάλει η πανδημία.”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια παρακολουθούσα μαθήματα ζωγραφικής, σχεδίου αλλά και πιάνου. Αγαπώ τις τέχνες γενικότερα. Συστηματικά όμως ασχολούμαι με τη ζωγραφική από τότε που ήμουν φοιτήτρια. Σπούδασα Μαθηματικά, με μεταπτυχιακό στην Κρυπτογραφία του ΑΠΘ. Αλλά επέλεξα συνειδητά να εργάζομαι ως ζωγράφος. Έχει να κάνει με το “κάλεσμα”, με τις προτεραιότητες που θέτεις.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Ακολουθώ το ένστικτο και την προσωπική μου αισθητική. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ γεωμετρικούς όγκους και μαθηματικά σχήματα όπως τετράγωνα και τρίγωνα, ισχυρά σύμβολα γεμάτα ενέργεια που έχουν να κάνουν με την ψυχή.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Είμαι μητέρα τριών παιδιών. Συνεπώς η μητρότητα είναι ένας πυλώνας που νοηματοδοτεί συχνά το έργο μου. Άλλες φορές πάλι η έμπνευσή μου αντλείται από προσωπικά αντικείμενα, συναισθήματα και στιγμές αλλά και στίχους ποιημάτων.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Ναι! Θαυμάζω απεριόριστα τους Έλληνες ζωγράφους, όπως Κ. Παρθένης, Γ. Μόραλης, Γ. Τσαρούχης. Μπορώ να πω ότι με έχουν επηρεάσει με την ζωή, το έργο τους, τις ρηξικέλευθες πινελιές τους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να παραμείνω δημιουργική παρά τους περιορισμούς που μας έχει επιβάλει η πανδημία. Οι ασφυκτικοί κανόνες και η έλλειψη της ανθρώπινης επαφής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στην ελεύθερη σκέψη και στα καλλιτεχνικά μηνύματα.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Έχουμε μεγαλώσει ανάμεσα σε ιστορικούς τόπους, σε μνημεία, σε μουσεία. Έχουμε πάει να βγάλουμε πρωτόκολλο σε κάποια δημόσια υπηρεσία αλλά… αν σταθούμε λίγο θα διαπιστώσουμε ότι αυτή η δημόσια υπηρεσία στεγάζεται σε κάποιο νεοκλασικό κτίριο, ιδιαίτερης ιστορίας και σπουδαίας αρχιτεκτονικής. Θέλω να πω ότι υπάρχουν πολλά “εναύσματα τέχνης” που μπορεί να περνοδιαβαίνουμε ανάμεσά τους καθημερινά και να περνούν απαρατήρητα. Από εμάς εξαρτάται λοιπόν. Από τον προσωπικό δέκτη του καθενός. Άλλωστε, η ομορφιά ανευρίσκεται χάρη στο βλέμμα του παρατηρητή.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Όταν θα το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα ήθελα να εγκαινιάσω τον καινούργιο μου χώρο, έναν χώρο εικαστικής έκφρασης, στην Βέροια, Κεντρικής 177. Μέχρι τότε θα συνεχίζω να είμαι ενεργή στις σελίδες μου.
https://www.instagram.com/eva_amnioti/
