“Ο κάθε άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη που έχει επιλέξει κατά τη γνώμη μου ζει και εκφράζεται μέσα από αυτήν για αυτήν, με βάση τα βιώματα, το χαρακτήρα, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που αποκομίζει από την ίδια του τη ζωή”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Μουσική υπήρχε πάντα στο σπίτι, κυρίως μπλουζ, ροκ, κλασσική και παλιό λαϊκό. Καθώς ήμουν ένα παιδί που κοιμόμουν ελάχιστες ώρες τη μέρα, η μουσική ήταν ένα από τα ελάχιστα πράγματα που με ηρεμούσαν αν όχι το μοναδικό. Το γεγονός αυτό ώθησε τους γονείς μου να με πάνε σε ένα ωδείο σε ηλικία 4 ετών. Θυμάμαι να βλέπω μπροστά μου ένα αρμόνιο («εκκλησιαστικό» τύπου δίσκαλο με πεντάλ), στου οποίου το σκαμπό δεν έφτανα καλά καλά να ανέβω. Ο πατέρας μου με ανεβάζει και όλα τελείωσαν (ή ξεκίνησαν) από τη στιγμή που πάτησε ένα πλήκτρο και άκουσα τον ήχο.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στην μουσική. Υπήρχαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Παρότι η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκινάει σε μικρή ηλικία, επαγγελματικά άρχισα να δραστηριοποιούμαι στην Κρήτη το 2009, παράλληλα με τις σπουδές μου στο τομέα της πληροφορικής. Το βασικό μουσικό όργανο που ασχολούμαι από την ηλικία των 13 ετών είναι το μπουζούκι, αλλά τόσο η επαφή με την παραδοσιακή μουσική της Κρήτης, όσο και η συναναστροφή με καταξιωμένους εκπροσώπους της, με έκαναν να αγαπήσω και να καταπιαστώ με το μπουλγαρί (κρητικός ταμπουράς) το 2015. Αρχές του 2017 μετακομίζω στην Αθήνα και έρχομαι σε επαφή με μουσικούς που έχουν συμβάλει σημαντικά στην μουσική μου εκπαίδευση, μερικοί από τους οποίους είναι οι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού Νίκος Τατασόπουλος και Γιάννης Παπαβασιλείου “Βλάχος”. Από το πρώτο κιόλας διάστημα συνεργάζομαι με τη Σεμέλη Παπαβασιλείου, σπουδαία στο είδος της, κυρίως σαν ντουέτο. Μέχρι και σήμερα δραστηριοποιούμαστε μουσικά στην περιοχή της Αθήνας αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, μετρώντας και εμφανίσεις στο εξωτερικό. Την ίδια κιόλας περίοδο δημιουργείται το συγκρότημα πλανΩδειοι, μια λαϊκή μπάντα, της οποίας είμαι μέλος με εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές της χώρας και του εξωτερικού. Προς το τέλους του 2019 αρχίζω τη συνεργασία του με την Θεοδώρα Αθανασίου, σπουδαία συνάδελφος. Δημιουργούμε το σχήμα «Αγκουρέτο», στο οποίο η Θεοδώρα παίζει κιθάρα και πολίτικο λαούτο και εγω μπουλγαρί και μπουζούκι. Βαδίζοντας στο μουσικό χάρτη των λιμανιών (Πειραιά, Κρήτης, Σμύρνης). Δισκογραφικά έχω συμμετάσχει στον τελευταίο δίσκο της Ματούλας Ζαμάνη με τίτλο («Νuka») και σε καινούρια κομμάτια άλλων δημιουργών, αλλά και σε ηχογραφήσεις επανεκτελέσεων σπουδαίων δημιουργών. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια έχω συμμετάσχει σε μουσικά σεμινάρια σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού στην Κωνσταντινούπολη και τη Μάλτα μαζί με μουσικούς από όλη την περιοχή της μεσογείου.
Ποια είναι η άποψη σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Για εμένα η μουσική είναι ένας τρόπος έκφρασης μοναδικός και ελεύθερος που δεν χωράει σε τηλεοπτικά μουσικά καλούπια που δημιουργούν τα συγκεκριμένα talent shows. Η πρόσληψη και κατανόηση της εκάστοτε τέχνης είναι θέμα αισθητικής. Διότι ο κάθε άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη που έχει επιλέξει κατά τη γνώμη μου ζει και εκφράζεται μέσα από αυτήν για αυτήν, με βάση τα βιώματα, τον χαρακτήρα, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που αποκομίζει από την ίδια του τη ζωή. Ο καθένας αποφασίζει που και πως θέλει να προβάλει την δουλειά του και αν αυτή η διαδικασία που ακολουθούν τα talent show τον αντιπροσωπεύει.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Τα όνειρα είναι για να τα κατακτάς. Κάποιες φορές τα καταφέρνεις κάποιες όχι. Συνεχίζεις να πορεύεσαι όμως. Θα ήταν άδικο να αναφέρω κάτι συγκεκριμένο, εξάλλου οι πιο ευχάριστες εκπλήξεις για μένα ήρθαν με συνεργασίες που δεν τις είχα ονειρευτεί καν.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η παιδεία συνολικά δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια. Όλοι έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, είναι ανάγκη είναι δικαίωμα του καθενός. Τον 21ο αιώνα με τέτοια εξέλιξη στις επιστήμες, την τεχνολογία, δεν νοείται να μην υπάρχουν υποδομές τέτοιες που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες, τις κλίσεις και τα ερεθίσματα των παιδιών δωρεάν. Η μουσική παιδεία είναι αναγκαία είτε κάποιος ασχοληθεί με την μουσική στο μέλλον είτε όχι διότι εξημερώνει το νου και το πνεύμα και αποτελεί κοινό κώδικα επικοινωνίας κάθε ανθρώπου και κάθε φυλής.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Νομίζω η απάντηση σε αυτή την ερώτηση την δίνει η ίδια η ιστορία της μουσικής όλων των χωρών και της Ελλάδας. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν αξιόλογοι μουσικοί είτε με μουσική κατάρτιση και γνώσεις είτε όχι (αυτοδίδακτοι) που το έργο και η προσφορά τους είναι ανεξίτηλα.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Η μελέτη της μουσικής δεν έχει όρια ούτε χρονικά, ούτε γνωστικά! Σαφώς και θα συνεχίσω να μελετάω και να εξελίσσω το μπουζούκι και το μπουλγαρί, αλλά η μελέτη νέων μουσικών οργάνων και σχολών θεωρείται δεδομένη για μένα.
Μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που ζούμε σήμερα, χωρίς να χάσω την αισιοδοξία μου, βρίσκω χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με δικές μου συνθέσεις, που ελπίζω σύντομα να τις μοιραστώ με όλους.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100012736801992
https://www.youtube.com/channel/UCiXOgILkAmhNh36R8cM0S_Q
https://www.youtube.com/channel/UCEzGzK9CeONt6S0SlhhwcQw
https://www.youtube.com/channel/UCsASySHxBWnosQoGCvPKvoQ
https://www.youtube.com/c/SemeliPapavasileiou
Βιογραφικό.
Ο Αλέξανδρος Κεντρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Η καταγωγή του είναι από την Στροφυλιά της Β. Εύβοιας όπου και εκεί μεγάλωσε. Ξεκίνησε να παίζει Αρμόνιο σε ηλικία 4 ετών όταν άρχισε να σπουδάζει στο Ευβοϊκό ωδείο. Στην ηλικία των 13 ετών έπιασε για πρώτη φορά μπουζούκι στα χέρια του. Στα 17 του χρόνια πήρε πτυχίο στο Αρμόνιο όπου αποφοίτησε από το Ευβοϊκό Ωδείο με βαθμό Άριστα.
Μετά το Λύκειο, σπούδασε Πληροφορική στο Τ.Ε.Ι Κρήτης, όπου αποφοίτησε το 2014. Παράλληλα με τις σπουδές του το 2009 άρχισε να παίζει μπουζούκι στα μαγαζιά της ευρύτερης περιοχής. Στη Κρήτη έζησε 8 χρόνια όπου συνεργάστηκε και έμαθε πολλά από σπουδαίους μουσικούς και φίλους, όπως ο Γιάννης Παξιμαδάκης, ο Άγγελος Αρβανίτης, ο Βαγγέλης Συλιγάρδος, ο Χρήστος Λιάτης, ο Γιώργος Σταυράκης και άλλους, γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στα μουσικά του ακούσματα. Παράλληλα το 2015 ξεκίνησε να μελετάει μπουλγαρί (κρητικός ταμπουράς).
Αρχές του 2017 μετακομίζει στην Αθήνα και έρχεται σε επαφή με μουσικούς που έχουν συμβάλει σημαντικά στην μουσική του εκπαίδευση, μερικοί από τους οποίους είναι οι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού Νίκος Τατασόπουλος και Γιάννης Παπαβασιλείου “Βλάχος”.
Από το πρώτο κιόλας διάστημα συνεργάζεται με τη Σεμέλη Παπαβασιλείου, σπουδαία στο είδος της, κυρίως σαν ντουέτο («Ατρόλμονοι»). Μέχρι και σήμερα δραστηριοποιούνται μουσικά στην περιοχή της Αθήνας αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, μετρώντας και εμφανίσεις στο εξωτερικό.
Την ίδια κιόλας περίοδο δημιουργείται το συγκρότημα πλανΩδειοι, μια τετραμελή λαϊκή μπάντα, της οποίας είναι μέλος μέχρι και σήμερα μαζί με τον Σταύρο Ζαφείρα, Αλέξανδρο Καμπουράκη, Άγη Παπαπαναγιώτου. Με εμφανίσεις μαζί με την Εύα Ξένου, Ανατολή Μαργιόλα, Ιουλία Καραπατάκη, Αφεντούλα Ραζέλη κ.α
Παράλληλα έχει συμμετάσχει σε μουσικά σεμινάρια σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού στην Κωνσταντινούπολη και στη Μάλτα μαζί με μουσικούς από όλη την περιοχή της μεσογείου.
Προς το τέλους του 2019 αρχίζει τη συνεργασία του με την Θεοδώρα Αθανασίου, σπουδαία συνάδελφος, και δημιουργούν το σχήμα «Αγκουρέτο». Στο οποίο η Θεοδώρα παίζει κιθάρα και πολίτικο λαούτο και ο ίδιος μπουλγαρί και μπουζούκι. Βαδίζοντας στο μουσικό χάρτη των λιμανιών (Πειραιά, Κρήτης, Σμύρνης)
Δισκογραφικά έχει συμμετάσχει στον τελευταίο δίσκο της Ματούλας Ζαμάνη με τίτλο («Νuka») και σε καινούρια κομμάτια άλλων δημιουργών, αλλά και σε ηχογραφήσεις επανεκτελέσεων σπουδαίων δημιουργών.
