Ο Σκηνοθέτης Αντώνης Καραγιάννης, τοποθετείται στο polismagazino.gr για το Lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Ο πολιτισμός έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Χωρίς πολιτισμό δε νοείται η ύπαρξη ενός λαού, μιας κοινωνίας. Ο πολιτισμός είναι το οξυγόνο της κοινωνίας.”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Το καλύτερο θα ήταν να το αποφεύγαμε. Σε μια τόσο σοβαρή περίσταση, θεωρώ πως τα αντανακλαστικά όλων, θα έπρεπε να ήταν ακαριαία. Έχω την αίσθηση πως κάτι άργησε να γίνει ή δεν έγινε όπως έπρεπε στην ώρα του. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι. Τώρα, εδώ που φτάσαμε και με τον ρυθμό που εξελίσσεται η πανδημία, νομίζω πως το Lockdown είναι αναγκαίο κακό, μήπως και περιοριστεί ο ρυθμός εξάπλωσης. Φοβάμαι όμως πως η διασπορά του ιού είναι ήδη πολύ μεγάλη. Εύχομαι να μη ζήσουμε ακραίες κι επώδυνες καταστάσεις.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Ο πολιτισμός έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Χωρίς πολιτισμό δε νοείται η ύπαρξη ενός λαού, μιας κοινωνίας. Ο πολιτισμός είναι το οξυγόνο της κοινωνίας. Θεωρώ πως πάντα θα υπάρχει μέλλον. Ακόμα και σε δυστοπικές καταστάσεις. Αλίμονο αν θεωρήσουμε πως δεν υπάρχει μέλλον. Τότε θα μιλάμε για κατάρρευση ιδεών, αξιών άρα και κατάρρευση της κοινωνίας. Σχετικά με το μέλλον του πολιτισμού στη χώρα μας, νομίζω πως η παγκοσμιοποίηση, η εξέλιξη της τεχνολογίας, η τεχνητή νοημοσύνη, οι κλιματικές αλλαγές, καθώς και οι απειλές κατά της ανθρωπότητας, όπως η πανδημία που ζούμε, δημιουργούν συνθήκες για την ανάπτυξη κοινών στοιχείων. Έτσι και στον τόπο μας, οι ηθικές αξίες, η κοινωνική νοημοσύνη και η οικολογική συνείδηση είναι μόνο μερικοί παράγοντες που επηρεάζουν τον σύγχρονο μα και τον μελλοντικό πολιτισμό. Οι μεταγενέστεροι, εύχομαι να βρουν πλούσιο κι ενδιαφέρον υλικό.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Πάντοτε όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, έχουν ανάγκη την αγάπη. Και η αγκαλιά είναι μια πολύ ιδιαίτερη και τρυφερή πράξη, μια άμεση εκδήλωση αγάπης. Τη χρειαζόμαστε όλοι την αγκαλιά. Και ως δέκτες και ως αυτοί που την προσφέρουν. Μια απλή αγκαλιά προσφέρει θαλπωρή και γαλήνη. Και φυσικά η αγκαλιά δεν γίνεται μόνο με τα χέρια. Η αγκαλιά είναι πράξη αγάπης, είναι συνεννόηση, επικοινωνία, ενδιαφέρον. Είναι πάνω απ’ όλα δόσιμο. Ο άνθρωπος που προσφέρει την αγκαλιά του, ιδιαίτερα σήμερα σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές, νομίζω πως στο τέλος, προσφέρει μια μεγάλη αγκαλιά στην ίδια του την ψυχή.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Δυστυχώς υπάρχουν, όχι μόνο σε μένα μα σε όλους τους ανθρώπους. Ο φόβος είναι ένα από τα χειρότερα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος και τις περισσότερες φορές, συνοδεύεται από άγχος, θλίψη, ενοχές ή και φοβίες. Είναι ένας από τους μεγάλους εχθρούς του ανθρώπου. Όσο λιγότερο φόβο έχει κάποιος, τόση περισσότερη υγεία και ψυχική αρμονία θα βιώνει στη ζωή του. Νομίζω πως ένα από τα ουσιαστικά προβλήματα της ανθρωπότητας είναι να απαλλαγεί απ’ τον φόβο. Γι αυτό και πιστεύω πως ο φόβος είναι χειρότερος από την απώλεια. Εννοείται πως η απώλεια είναι κάτι πολύ βαρύ, ίσως μη διαχειρίσιμη πολλές φορές. Όμως ο φόβος, ιδιαίτερα αν είναι σκοπίμως καλλιεργούμενος για να εξυπηρετήσει πολιτικές και συμφέροντα, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Αυτός ο φόβος, παραλύει, ευνουχίζει και καταστρέφει ό, τι αγνό κρύβει μέσα της η ανθρώπινη ψυχή. Πιστεύω πως αντίποδας του φόβου είναι η αγάπη. Άρα η αντιμετώπιση βρίσκεται στην αγάπη. Η αγάπη μαζί με την καλλιέργεια της επίγνωσης είναι η αντίδραση και η απάντηση του υγιούς ανθρώπου.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Μάλλον θα μείνει για κάποιο διάστημα. Κανείς δεν ξέρει για πόσο. Σίγουρα για όσο καιρό παραμένει ένα αποτελεσματικό μέσο προστασίας.
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ο άνθρωπος και η κοινωνία οφείλουν να προσαρμόζονται για να επιβιώσουν. Έτσι κι ο καλλιτέχνης ή μάλλον η ίδια η Τέχνη, οφείλει να βρει διεξόδους και τρόπους προσαρμογής για να επιβιώσει. Πάντα, στην αρχή, οι κοσμογονικές αλλαγές είναι δύσκολες. Οφείλουμε όμως, να βρούμε λύσεις κι απαντήσεις ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε. Και νομίζω πως θα βρούμε τον τρόπο. Η Τέχνη πάντα βρίσκει τον τρόπο.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε κι ενώ η πανδημία βρίσκεται σε μια κορύφωση, νομίζω πως μόνο οι επιστήμονες μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Κι οφείλουμε να ακούμε τους επιστήμονες. Και δεν μιλάω μόνο για τους πολίτες. Οι πολίτες όσο και να αντιδράσουν, στο τέλος βλέπουμε πως υπακούουν στα όποια μέτρα αποφασίζονται. Μιλάω πιο πολύ για τους κυβερνώντες, που πολλές φορές αργούν να ακούσουν τις όποιες επιστημονικές συστάσεις. Τα αποτελέσματα αυτής της κωλυσιεργίας, δυστυχώς επιβαρύνουν τους πολίτες.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Το προσωπικό μου αντίδοτο είναι η έμπνευση και η δημιουργία. Η δημιουργία για έναν καλλιτέχνη είναι το αντίδοτο στην ψυχή του. Η δική μου έμπνευση και δημιουργία, είναι το βάλσαμο στην ψυχή μου απέναντι στο άγνωστο αύριο.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Να μείνουμε ενωμένοι και δυνατοί. Να παλέψουμε μέσα μας, να νικήσουμε τον φόβο και να βγούμε νικητές σε αυτή τη δύσκολη μάχη. Πίστη, υπομονή κι αγάπη. Όλοι μαζί θα ξεπεράσουμε αυτόν τον εφιάλτη.
