Ο beatmaker και μουσικός παραγωγός Σκηνοθέτης, μέλος των θρυλικών «FFC» και ο Flow Profile από το underground hip hop σχήμα «Νεκρική Σιγή», είναι ήδη γνωστοί στο χώρο για τη συνεισφορά τους στη ραπ κουλτούρα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν το videoclip τους, το ηχηρό «Δε μ’ αφορά», που είναι και το τρίτο κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο τους.
Μπορείτε να δείτε το νέο τους videoclip εδώ: Flow Profile x Σκηνοθέτης – Δε μ’ αφορά
https://www.youtube.com/watch?v=XDYJBQ6gH9Q
Εμείς εδώ στο Polismagazino.gr αναρωτηθήκαμε εάν μπορεί ένας και μόνο δίσκος να αποτελέσει το αντίδοτο στην ασθένεια της χαμηλής ποιότητας, που εξασθενεί την ελληνική hip hop σκηνή;
Συναντήσαμε τον Αλέξη (Flow Profile) και το Δημήτρη Πετσούκη (Σκηνοθέτη), για να αντιληφθούμε καλύτερα το μήνυμα που θέλουν να περάσουν μέσω της νεοσχηματισθείσας συνεργασίας τους.
Ακολουθεί ο διάλογος μας:
Καλησπέρα αγαπητέ Αλέξη και Δημήτρη. Δημιουργήσατε το καλοκαίρι αυτό το σχήμα, κυκλοφορήσατε ήδη 3 τραγούδια, και ετοιμάζεστε για να βγάλετε το νέο σας δίσκο. Συναισθήματα και σκέψεις, για αυτό το νέο ταξίδι; Αλέξης: Γεια χαρά! Όλο αυτό́ που ξεκινήσαμε έδεσε πολύ αυθόρμητα και το αγαπήσαμε εξ αρχής. Εγώ και ο Δημήτρης, ο Δημήτρης κι εγώ, μαζί, έχουμε μεγάλη δυναμική. Κοινά πιστεύω και ίδιες νοσταλγίες στην μουσική των 90s. Όλο αυτό είναι μια ελπίδα πως ακόμα υπάρχει το hip hop που αγαπήσαμε, κάτι σαν μια όαση στην έρημο.
Δημήτρης: Για μένα ήταν ίσως η πιο εύκολη συνεργασία που έχω κάνει μετά τους FF.C. Όπως είπε και ο Αλέξης είμασταν στο ίδιο μήκος κύματος για αυτά και τα κομμάτια βγήκαν αβίαστα και χωρίς αναβολές και καθυστερήσεις. Είμασταν και οι δύο αφοσιωμένοι σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε.
Ποια ήταν η αιτία για να ξεκινήσετε αυτό το project;
Α: Όπως είπα και πριν, νοσταλγία για την μουσική των 90s. Είναι κάτι που έλειπε από τα αυτιά μας τα τελευταία χρόνια.
Δ: Για μένα η αιτία ήταν να κάνω το hip hop που εγώ θα ήθελα να ακούω. Ο Αλέξης ως rapper είχε το στυλ, την ερμηνεία και τους στίχους που ήθελα να πλαισιώσουν τις παράγωγες μου και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που μπήκα σε αυτή την διαδικασία.
Γιατί hip hop;
Α: Γιατί ήμασταν hip hop από πάντα. Χίλιες λέξεις δεν φτάνουν να περιγράψω τι σημαίνει hip hop για μένα και την αγάπη που έχω γι’αυτό.
Δ: Επειδή είναι η μουσική με την οποία μεγαλώσαμε και είναι το είδος μουσικής που μπορώ να το κάνω καλύτερα από όλα τα υπόλοιπα. Επιπλέον, το hip hop είναι ένα είδος που άμα το χειριστείς σωστά μπορείς να βάλεις μέσα όλες τις επιρροές από όλες τις μουσικές που σε έχουν επηρεάσει κατά καιρούς. Επομένως, είναι hip hop αλλα όχι μόνο hip hop.
Έχετε και οι δύο μεγάλη εμπειρία στη μουσική. Ανοίγοντας το χρονοντούλαπο, τι θα επιλέγατε να βγάλετε από μέσα, να το ξεσκονίσετε, να το χαζέψετε με νοσταλγία και έπειτα να το επιστρέψετε προσεκτικά στη θέση του;
Α: Από́ το δικό μου χρονοντούλαπο, σαν Αλέξης, αν και κάνω μουσική από το 2001 θα επέλεγα να βγάλω έξω τον δίσκο «έντεκα» του 2018 κι ας μην απέχει πολύ χρονολογικά. Από τότε έχω αλλάξει πολύ σαν άνθρωπος, και τίποτα από την μέχρι τώρα δισκογραφία μου δεν με αντιπροσωπεύει περισσότερο. Το «έντεκα» είναι σίγουρα ένας δίσκος που με αντιπροσωπεύει χίλια στα εκατό.
Δ: Εγώ θα έβγαζα από το χρονοντούλαπο κάποια συγκεκριμένα γεγονότα όπως την πρώτη φορά που πήγα studio, το πρώτο μας συμβόλαιο με την Polydor, τις συναυλίες καθώς και την τελευταία μας συναυλία στο Ρόδον. Όλα είχαν τις δυσκολίες τους τα πάνω και τα κάτω τους αλλά στην τελική τείνεις να θυμάσαι μόνο τα ευχάριστα.
Πως βλέπετε την εξέλιξη της hip hop σκηνής; Είναι σε ανασύνθεση ή αποσύνθεση;
Α: Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση. Πιστεύω πως για κάποιον που δεν ασχολείται με τη hip hop φανατικά και επιλέγει να την ακούει πιο επιφανειακά είναι στο pick του. Παρ’ όλ’ αυτά, η φάση της trap μουσικής έχει επηρεάσει αρνητικά τη μουσική τη δικιά μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συσχετίζουμε τον παλιό καλό ή ακόμα και το νέο καθαρό hip hop με την trap μουσική . Είναι δύο διαφορετικά είδη μουσικής και, κυρίως, ιδεολογίας.
Δ: Κοίτα, εγώ το hip hop που ακούω δεν είναι το hip hop που αγάπησα στα 90ς εκτός λίγων εξαιρέσεων. Δεν θα πω αν βρίσκεται σε ανασύνθεση η αποσύνθεση γιατί η γνώμη μου είναι εντελώς υποκειμενική θα πω ότι είναι τελείως διαφορετικό. Υπάρχουν νέα ταλέντα αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις νιώθω σαν να ακούω μια μουσική που δεν με αφορά στο σύνολό της.
Μουσική και μουσικοί στα χρόνια του κορωνοϊού; Παραίτηση και σπίτι, ή δημιουργία και αγώνας; Ποια θα είναι η δική σας στάση;
Α: Δημιουργία και αγώνας! Από την φύση μας σαν καλλιτέχνες δεν το βάζουμε κάτω ποτέ. Και παρόλη την χαοτική τρέλα που επικρατεί σχετικά με τον Κορωνοϊό, παρόλο που με τα δικά τους πιστεύω η μουσική κατατάσσεται τόσο χαμηλά στις ανάγκες του κόσμου, ακόμα και τότε η φωνή μας θα ακούγεται και θα παλεύουμε κάθε μέρα γι’αυτό.
Δ: Το καλό είναι ότι λόγω της τεχνολογίας μπορούμε πλέον και στο σπίτι να είμαστε δημιουργικοί καθώς υπάρχουν τα μέσα τόσο να δημιουργήσεις μουσική όσο και να ηχογραφήσεις χωρίς να χρειάζεται να πας σε ένα επαγγελματικό studio. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες αλλά το να παραιτηθείς περισσότερο κάνει κακό πaρά καλό. Επομένως, συνεχίζουμε να κάνουμε μουσική κάτω από όλες τις συνθήκες γιατί στην τελική αυτό είναι που μας κρατάει μακριά από την παράνοια που μας γυροφέρνει και η μόνη αποτελεσματική λύση είναι απλά να κλείσεις την τηλεόραση.
Ακολουθούν τα links της συνεργασίας Flow Profile x Σκηνοθέτης:
► YouTube Channel:
► Instagram: https://www.instagram.com/flowprofile.skinothetis/
► Facebook: https://www.facebook.com/FlowProfile.Skinothetis
Επικοινωνία / Press Info: Action Εστί | Artist & Event Management
