“Η τέχνη είναι η πυξίδα στην αναζήτηση του προορισμού μας, που είναι ο δρόμος προς το φως”
Ποια είναι η πρώτη καλλιτεχνική ανάμνηση που έχετε και σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με την τέχνη; Η πρώτη καλλιτεχνική μου ανάμνηση είναι μια θολή εικόνα σαν όνειρο που φυλάω μέσα μου χρόνια τώρα από μια μουσικοθεατρική παράσταση που είχα δει με τους γονείς μου σε πολύ τρυφερή ηλικία. Θυμάμαι πόσο είχα μαγευτεί από τις μουσικές, τις χορογραφίες, τα χρώματα που είχαν τα κοστούμια και τα σκηνικά και τα συναισθήματα με τα οποία έφευγα, όλα αποτυπωμένα στο χαμόγελο της φωτογραφίας που βγήκα έξω από το θέατρο. Ποιος ξέρει αν θα πίστευα και τώρα στη σπουδαιότητα εκείνης της παράστασης ή αν η μνήμη της παιδικής ηλικίας φορτίζει συγκινησιακά την ανάμνηση και της δίνει τόση αξία… Γεγονός είναι πάντως ότι από ‘κει πρέπει να άρχισαν όλα… Ύστερα ήρθαν οι κασέτες και οι δίσκοι στο σπίτι, τα τραγούδια που έλεγαν ο παππούς και η γιαγιά, τα οικογενειακά γλέντια, η χορωδία που συμμετείχαν οι γονείς μου, οι πρόβες κι οι συναυλίες τους, τα μαθήματα μουσικής προπαιδείας, τα πρώτα μαθήματα κιθάρας, οι σχολικές γιορτές στις οποίες συμμετείχα…. Κάπως έτσι άρχισε να πλάθεται το όνειρο…
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε ή άσκησε καθοριστική επιρροή στην απόφασή σας και με ποιον θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θαύμαζα πάντα τον Μάνο Χατζιδάκι όχι μόνο για την μουσική του ιδιοφυΐα αλλά και για την πνευματικότητά του, το λαγαρό αλλά και αιχμηρό λόγο του, την ιδεολογία του και τις τοποθετήσεις του. Ήταν γνήσιος και πολυδιάστατος καλλιτέχνης. Θαύμαζα επίσης το Σταύρο Κουγιουμτζή για τη σεμνότητά του και τη σπουδαιότητα που είχε η απλότητα της μουσικής του. Νομίζω πως αν δεν υπήρχαν τα τραγούδια τους, δε θα διάλεγα αυτό το δρόμο. Πόσα θα είχα να μάθω αν είχα την τύχη να γεννηθώ στα χρόνια τους και την ευλογία να βρεθώ μαζί τους επί σκηνής… Ακόμη κι έτσι όμως, κρατώ τις αρετές τους ως φωτεινό φάρο για να μου δείχνουν το δρόμο.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Γενικά θα έλεγα πως δεδομένων των συνθηκών νιώθω ευγνώμων. Μέσα στις τόσο δυσχερείς συνθήκες, συνεργάζομαι με μουσικούς που εκτιμώ και θαυμάζω, συμμετέχω σε όμορφες θεματικές, δουλεύω σε ωραίους χώρους, τραγουδώ τα τραγούδια που με εκφράζουν, έχω δασκάλους που δίπλα τους μαθαίνω και εξελίσσομαι. Τη χρόνια που πέρασε είχα την τύχη να συμμετάσχω στο δίσκο “της αρμύρας” του Χρήστου Βερνάρδου, έναν πολύ όμορφο δίσκο με τραγούδια που παραπέμπουν στο παρελθόν με σύγχρονη ματιά και το σημαντικότερο απ’ όλα: επιβιώνω αξιοπρεπώς από τη δουλειά μου. Και όλα αυτά έχοντας ως βάση μου τη Θεσσαλονίκη, ενώ όλοι ξέρουμε πως το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον είναι στραμμένο κυρίως στην Αθήνα. Οπότε για εμένα που ήθελα πάντα σταθερά βήματα σε υγιές πλαίσιο, θα χαρακτήριζα την πορεία μου ευλογημένη.
Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο θέατρο και την μουσική, τι θα επιλέγατε; Μέχρι στιγμής, όταν συνέπιπταν χρονικά και χρειαζόταν να επιλέξω, επέλεγα τη μουσική ίσως γιατί οι συγκεκριμένες προτάσεις με εξέφραζαν περισσότερο. Δε θα ήθελα όμως να αφήσω το θέατρο. Θα ήθελα να μου δοθούν κι εκεί ευκαιρίες που θα ξεκλειδώσουν όσα φυλάω μέσα μου και θα κάνουν εκείνο το παιδάκι που ήμουν κάποτε να θυμηθεί γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο ταξίδι.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Αν δούμε την ετυμολογία της λέξης carriera, θα δούμε ότι προέρχεται από τη λατινική λέξη carraria που σημαίνει δρόμος. Άρα η καριέρα είναι ο δρόμος που ακολουθούμε στη ζωή που για τον καθένα είναι μοναδικός. Επιτυχία είναι ο δρόμος αυτός να είναι αυτόφωτος και εναρμονισμένος με το κέντρο μας.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Ονειρεύομαι μια συνεργασία που θα με κάνει να κοινωνήσω με περισσότερους ανθρώπους το θείο δώρο της μουσικής, φτάνει να έχει υγεία και φως. Δε θα ήθελα να ξεχωρίσω καλλιτέχνες, θαυμάζω αρκετούς σύγχρονους. Προτιμώ να αφήσω τη ζωή να μου στείλει τα δώρα της.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Γεννιέται με τη σπίθα της τέχνης και η εκπαίδευση κι η δουλειά πάνω στην τέχνη κάνουν τη σπίθα αυτή να μεγαλώσει και να λάμψει.
Γιατί χρειάζεται η καλλιτεχνική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Είναι απαραίτητη σε όλους μας όπως η τροφή, το νερό, το οξυγόνο κι η αγάπη. Μας αναπτύσσει με τον πιο υγιή τρόπο. Καλλιεργεί τη συναισθηματική νοημοσύνη και βοηθά στην έκφραση και επικοινωνία των συναισθημάτων μας. Μας γαληνεύει και μας φέρνει σε επαφή με την ουσία μας. Μας κάνει να ανταμώνουμε με την ουσία του άλλου. Η τέχνη είναι η πυξίδα στην αναζήτηση του προορισμού μας που είναι ο δρόμος προς το φως.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σκοπεύω να συνεχίσω με μεταπτυχιακές σπουδές στο θέατρο και να συνεχίσω τα μαθήματα κιθάρας και φωνητικής. Ως προς τα επαγγελματικά, είναι τόσο ρευστά τα πράγματα που δύσκολα σχεδιάζει και προγραμματίζει κανείς, αν και όνειρα υπάρχουν πάντα. Εμπιστεύομαι όμως τη ζωή που πάντα ανταμείβει τους ευγνώμονες και τους εργατικούς.
Βιογραφικό.
Η Δήμητρα Αντωνακούδη είναι τραγουδίστρια, ηθοποιός και θεατροπαιδαγωγός.
Το ενδιαφέρον της για την τέχνη ξεκινά από πολύ νεαρή ηλικία. Στην ηλικία των 7 ετών ξεκινά μαθήματα μουσικής προπαιδείας και κλασικής κιθάρας και συμμετέχει σε σχολικές χορωδίες. Παράλληλα με τις σπουδές της στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική σχολή Α.Π.Θ. παρακολουθεί μαθήματα φωνητικής, ορθοφωνίας, κλασικής κιθάρας και θεωρητικών της μουσικής στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος και για ένα διάστημα παίρνει μαθήματα στο ούτι και το παραδοσιακό τραγούδι στο Ωδείο “ΕΝ ΧΟΡΔΑΙΣ”.
Λαμβάνοντας το πτυχίο της από τη Φιλοσοφική σχολή, ξεκινά να σπουδάζει με υποτροφία στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Ροντίδη και αποφοιτά με δίπλωμα υποκριτικής από το Υπουργείο Πολιτισμού. Στη συνέχεια εισάγεται σε πρόγραμμα σπουδών της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε με αντικείμενο: “Η φωνή του ηθοποιού στο ποιητικό θέατρο” με υπεύθυνο προγράμματος το Σπύρο Σακκά. Παρακολουθεί σεμινάρια φωνητικής, musical, ορθοσωμικής, σωματικού θεάτρου, αρχαίου δράματος, δραματοθεραπείας, ψυχοδράματος, παιδαγωγικής και εκπαίδευσης ενηλίκων στο Κ.Θ.Β.Ε, το Α.Π.Θ. και ιδιωτικούς φορείς. Συνεχίζει ακόμη μαθήματα κιθάρας με τον Ανδρέα Ζιάκα στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος και μαθήματα φωνητικής με τη Βάλια Μαυρίδου.
Ως τραγουδίστρια έχει συμπράξει επί σκηνής με σημαντικούς καλλιτέχνες, έχει συνεργαστεί με μεγάλες ορχήστρες και έχει εμφανιστεί σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Αρχαιολογικό Μουσείο, Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ελληνική Πολιτιστική Στέγη Στοκχόλμης και σε γνωστές μουσικές σκηνές: Βεντέτα, Ξέφωτο, Σαράι, Love Casual Living, Burlesque κ.α. Έχει συμμετάσχει επίσης στο δίσκο: “Της αρμύρας” σε στίχους και μουσική Χρήστου Βερνάρδου, η επίσημη παρουσίαση του οποίου πραγματοποιήθηκε στην Ελληνική Πολιτιστική Στέγη Στοκχόλμης . https://www.youtube.com/watch?v=TJUPfX89Emg
Ως ηθοποιός έχει παίξει σε παραστάσεις για παιδιά και νέους και σε παραστάσεις musical.
Διδάσκει στο Δ.ΙΕΚ Θέρμης, στα τμήματα παιδιών και εφήβων της Δραματικής σχολής Ροντίδη και στον πολιτιστικό σύλλογο Ευόσμου “Πήγασος” ενώ στο παρελθόν έχει διδάξει σε κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, σχολές χορού και θερινά εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά.
