“Άγριες Μέλισσες”
Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Αυτό τον ρώτησα την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Γιατί, μπορεί να διάβαζα Alex Sid, αλλά ψάχνοντας έμαθα ότι πίσω από το ψευδώνυμο, κρύβεται ο ταλαντούχος μουσικός και sound designer Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος. Όνομα τεράστιο και δύσκολο όταν βρίσκεσαι στην Αγγλία και κάνεις καριέρα. Το Alex Sid ταιριάζει καλύτερα…
Ξαφνικά πολύς κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται για έναν νέο καλλιτέχνη, επειδή γράφει και τραγουδάει τα τραγούδια για την πολύ πετυχημένη σειρά “Άγριες μέλισσες”. Το ύφος των τραγουδιών σε συνδυασμό με την βαθιά φωνή του, προκάλεσαν το ενδιαφέρον.
Του ζήτησα να κάνουμε μια κουβεντούλα.
Γεια σου Αλέξανδρε, που σε πετυχαίνω; Γεια σου Νίκο, με πετυχαίνεις σε μία πολύ όμορφη φάση, πολλή μουσική, δημιουργία και ωραίες στιγμές. Επίσης να σου πω πως μόλις γύρισα από μια ανάβαση στην κορυφή του Ολύμπου που με ανανέωσε!
Ναι το έμαθα και ζήλεψα. Δούλεψες πολύ στην Αγγλία πάνω τον τομέα – μουσική- ήχος κτλ., εξελίχθηκες, έλαβες μέρος σε μεγάλες παραγωγές, πήρες βραβεία.. πόσα χρόνια κράτησε αυτό; Ήμουν τυχερός που δούλεψα σε ένα από τα καλύτερα στούντιο ήχου του κόσμου. Η ομάδα μας βραβεύτηκε πολλές φορές και πραγματικά είμαι ευγνώμων για την εμπειρία μου εκεί. Άρχισα από βοηθός, και σιγά σιγα έφτασα στην θέση του Re-Recording Mixer, ο οποίος κάνει το λεγόμενο μιξάζ της ταινίας. Ήμουν γύρω στα 15 χρόνια.
Και γιατί επέστρεψες στην Ελλάδα; Με έπιασε μια βαθιά νοσταλγία. Άρχισε να μην με χωράει ο τόπος και να θέλω να ταξιδέψω. Ταξίδεψα για 7 μήνες με την σύντροφο μου και αποφασίσαμε ότι έπρεπε να δοκιμάσουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Όλοι προσπαθούσαν να μας αποτρέψουν αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε. Η ζωή έξω έχει ίσως την ευκολία της καλής καριέρας αλλά μία ανεκπλήρωτη επιθυμία σου να επιστρέψεις μπορεί να σου φέρει δυστυχία.
Σήμερα σε πήρα γιατί είμαι fan σου. Και της μουσικής σου αλλά και της φωνής σου. Την περίμενες όλη αυτή την επιτυχία με τα τραγούδια σου στις “Άγριες μέλισσες”; Σε ευχαριστώ πολύ!!! Δεν το περίμενα καθόλου. Πάντα κρατάω μικρό καλάθι γιατί η φαντασία μπορεί να φτιάχνει πολύ ωραία σενάρια αλλά έχω καταλάβει ότι τα πιο όμορφα είναι αυτά που έρχονται χωρίς να έχουν προηγηθεί μεγάλες προσδοκίες.
Εμένα πάντως με εξέπληξε πολύ ευχάριστα και μου θύμισε εποχές, που τα τραγούδια δεν είχαν ανάγκη το ραδιόφωνο ή το internet και γίνονταν επιτυχίες από τις ταινίες. Το όμορφο με τον κινηματογράφο είναι ότι σου δίνει μια ελευθερία έκφρασης. Ότι και αν γράψεις έχεις την αίσθηση ότι δεν το τραγουδάς εσύ αλλά οι ήρωες της ταινίας. Είναι σα να είσαι και εσύ ένας χαρακτήρας της ιστορίας. Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήταν η αποδοχή του κόσμου και τα προσωπικά ευχαριστήρια μηνύματα που λαμβάνω. Κάποια είναι πραγματικά συγκινητικά.
Το “Μάτια κλειστά”, αυτό που εντυπωσίασε με το πρώτο άκουσμα όλο τον κόσμο, πως το έγραψες; Είχες το σενάριο, ήξερες την πλοκή… για πες μας… Δεν το είχα σχεδιάσει να γράψω τραγούδι. Και δεν ήταν σχεδιασμένο να παίξει στην σειρά ως τραγούδι. Άκου πως έγινε…
Η συνέχεια εδώ
