“Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχω θέσει στον εαυτό μου ως καλλιτέχνης θα έλεγα ότι είναι το συνθετικό συνονθύλευμα μεταξύ της συντηρητικής ευρωπαϊκής ζωγραφικής και της ελευθερίας του Αμερικανικού αφηρημένου εξπρεσσιονισμού”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Θα μπορούσα να πω οτι ανέκαθεν είχα την παρόρμηση για δημιουργία ίχνους σε κάποια επιφάνεια• είτε αυτό ήταν ζωγραφίζοντας ή χαράζοντας τα σχολικά μου βιβλία, είτε σχεδιάζοντας χαρακτήρες στην άμμο το καλοκαίρι. Ωστόσο η στιγμή που “μυηθηκα” στον κόσμο Της ήτο το 2000, όταν είδα για πρώτη φορά street artists να κάνουν γκραφίτι σε μια γέφυρα, επιστρέφοντας από κάποια εκδρομή.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Θεωρώ πως η ανάγκη για δημιουργία υπερτερεί σε κάποιους ανθρώπους από πολύ μικρή ηλικια, εντούτοις πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα• έχοντας όραμα, πάθος, επιμονή, υπομονή και σωστή καθοδήγηση.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θα ήθελα να εντάξω το έργο μου σε κάποιο ρεύμα ή κίνημα.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Εικόνες και ερεθίσματα λαμβάνω καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας, τα οποία και θεωρώ σημαντικά για την διαμόρφωση μιας εικόνας. Η έσωτερικη πνοή ωστόσο έρχεται την στιγμή της ζωγραφικής πράξης, αλλά και σε τυχαίες στιγμές με την μορφή ιδεών και εικόνων.
λάδι σε καμβά
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Αναμφισβήτητα υπάρχουν επιρροές άλλων ζωγραφων και προσωπικοτήτων στο έργο μου, εξάλλου έτσι λειτουργεί η δημιουργικότητα των ανθρώπων, βασισμένη σε μνήμες εικόνων και ήχων του παρελθόντος.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Θα έλεγα το συνθετικό συνονθύλευμα μεταξύ της συντηρητικής ευρωπαϊκής ζωγραφικής και της ελευθερίας του Αμερικανικού αφηρημένου εξπρεσσιονισμού.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Αφενός μεν πιστεύω πως η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα λαμβάνει πλήρη αποδοχή από το ευρύ κοινό, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, αφετέρου δε το ποσοστό των φιλότεχνων στην Ελλάδα “ως προς τις εικαστικές τέχνες τουλάχιστον” νιώθω πως είναι πολύ μικρό. Κατα την κρίση μου η τέχνη στον δημόσιο χωρο οφείλει να ομορφαίνει το αστικό περιβάλλον και να επικοινωνεί με τον άνθρωπο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Η φιλοτέχνηση της διπλωματικής μου εργασίας στην Ανωτάτη Σχολή Καλων Τεχνών της Αθήνας και η εξέλιξη του εικαστικού έργου μου.
Δημήτριος – Claudio Μπαντουράκης
Ο Δημήτριος Claudio Μπαντουράκης γεννήθηκε το 1992 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 2014 εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, σπουδάζοντας στα εργαστήρια Γ΄ ζωγραφικής , Β΄ χαρακτικής και ΣΤ΄ ζωγραφικής με καθηγητές τους Μ. Σπηλιόπουλο, Μ. Αρφαρά και Γ. Καζάζη αντίστοιχα, παρακολουθώντας παράλληλα τα εργαστήρια σχεδίου, γραφικών τεχνών και νωπογραφίας. Η ελληνοϊταλική καταγωγή του, του έδωσε το πλεονέκτημα να ταξιδέψει στην ιταλική χερσόνησο με αποτέλεσμα να έρθει σε επαφή με την ζωγραφική της Ιταλίας και να μελετήσει καλλιτέχνες του παρελθόντος, όπως ο Caravaggio, αλλά και τους σύγχρονους , όπως ο Emilio Vedova.
Παράλληλα με τις σπουδές του έχει λάβει μέρος στις εξής ομαδικές εκθέσεις:
• “Freedom & what the past tells the future?” ( ASFA and ASP Lod2/ artistic workshop)
• “WEDO Platforms Project, Contemporary art” ( ASFA)
• “150 χρόνια Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων”
• “With me – group exhibition” (Artshot gallery)
• “ Delphi continued workshop” platforms project 2019 & ΣΤ Εργαστήριο ζωγραφικής (ASFA)
• 9η biennale φοιτητών σχολών καλών τεχνών Ελλάδος
• Platforms project 2020
Στοιχεία επικοινωνίας :
Mail [email protected]
