Η χειραψία θεωρείται ότι συμβολίζει τον αποχαιρετισμό του νεκρού από τους συγγενείς.
Το σμίξιμο στον άλλο κόσμο όσων είχε χωρίσει ο θάνατος. Στις μέρες μας πλέον μεταφέρει ιούς και μικρόβια.
Η λέξη δεξιός λέγεται πως προέρχεται από το από το δέχομαι ἤ δέομαι.
Το χέρι με το όποιο δίνουμε η λαμβάνουμε κάτι.
Το χέρι με το όποιο υποδεχόμαστε κάποιον όταν τον δεξιούμεθα, στη δεξίωση.
Το χέρι με το οποίο χαιρετώ κάποιον. Τον καλωσορίζω.
Δεξιοῦσθαι θεοῖς, μας λέει ο Αριστοφάνης. Υψώνω το δεξί μου χέρι προς τους θεούς, αποτίνω φόρο τιμής σε αυτούς.
Έτσι η χειραψία αυτή γίνεται ο τελευταίος αποχαιρετισμός, η τελευταία πράξη της θλίψης που δημιουργεί ο θάνατος.
Η δεξίωση όπως ονομάζεται αυτή η χειραψία συνέδεε τον νεκρό με τον ζωντανό.
Δεξίωση όχι με την έννοια που έχει τώρα, αλλά επειδή έδιναν ο καθένας το δεξί του χέρι για το ύστατο χαίρε, τον τελευταίο αποχαιρετισμό.
