Κώστας Λεμονίδης: “Ίσως τώρα πολλοί άνθρωποι να αναγκαστούν να αναθεωρήσουν τις προτεραιότητές τους. Ίσως είναι κάποιο μάθημα που χρειάζεται να πάρουμε!”

Τι σε οδήγησε στην κυκλοφορία του “Soul Lament”, ενός δίσκου με ορχηστρικά κομμάτια; Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό απ’ ότι έχω κάνει ως τώρα. Σαν ιδέα, ήταν στις σκέψεις μου όσα χρόνια ηχογραφώ. Να κάνω μουσική που να συνοδεύει εικόνα. Στις περισσότερες δουλειές μου άλλωστε υπάρχουν και ορχηστρικά κομμάτια.

Μίλησέ μας για τη δουλειά αυτή. Ο δίσκος “Soul Lament” αποτελείται από 8 ορχηστρικά κομμάτια συν ένα τραγούδι και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (cdbaby κ.λπ.) .Κάποια απ’ τα κομμάτια είναι 25-30 ετών – ή τουλάχιστον η αρχική ιδέα τους. Σύντομα θα βγει και σε βινύλιο όπου θα υπάρχει και bonus track.

Γιατί βινύλιο και όχι cd; Σκέφτηκα το βινύλιο γιατί αισθάνομαι πως απευθύνεται (πιθανά) σε διαφορετικό κοινό, σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές μου και ίσως να είναι κοινό που αγοράζει ακόμα δίσκους. Ίσως πάλι να ήταν απλά μια δικαιολογία να εκπληρώσω ένα παλιό απωθημένο, αφού κι εγώ ακούω κυρίως βινύλιο. Cd δεν ξέρω αν θα ξαναβγάλω. Θα πρέπει να πειστώ πως αξίζει το κόπο.

Rain on my window … To μοναδικό τραγούδι του album. Για ποιο λόγο αποφάσισες να το συμπεριλάβεις σε μια instrumental δουλειά; Το Rain on my window είναι το πρώτο ολοκληρωμένο τραγούδι που έγραψα στη ζωή μου και πάντα είχα πρόβλημα να το εντάξω στις δουλειές μου, αφού έγραφα τραγούδια με στίχους στα ελληνικά. Μου άρεσε πάντα όμως κι έψαχνα αφορμή να το ηχογραφήσω. Ζήτησα απ ’το φίλο μου Μιχάλη Μουλάκη να διορθώσει τους στίχους και το έφερα στο στούντιο. Η δουλειά μπορεί να είναι instrumental όμως σε αρκετά κομμάτια υπάρχουν φωνές μέσα οπότε αισθάνθηκα πως έδενε.

Ποιά είναι η πρώτη σου μουσική ανάμνηση; Η πρώτη μου μουσική ανάμνηση είναι μια συναυλία, που με πήγε η μαμά μου όταν ήμουν 4 ετών, των Quilapayun στο Αμβούργο, όπου ζούσαμε τότε. Οι Quilapayun ήταν απ’ τη Χιλή κι εκείνη την εποχή ζούσαν εξόριστοι, απ’ τη χούντα του Πινοσέτ, στην Eυρώπη.

Με ποιόν μουσικό θα ήθελες να βρεθείς επί σκηνής; Δεν είναι κάτι που σκέφτομαι ιδιαίτερα. Θα έπαιζα με οποιονδήποτε μ’ έσπρωχνε ένα βήμα πιο μπροστά απ’ όσο έχω πάει και ταυτόχρονα θα ένιωθα καλά να βρίσκομαι κοντά του. Για μένα είναι σημαντικότερο να νιώθω καλά με όποιον παίζω, απ’ το ταλέντο, την ικανότητα κ.λπ.

Μια συνεργασία που ονειρεύεσαι; Ονειρεύομαι να είμαι ο κιθαρίστας του Paul McCartney σε μια μεγάλη συναυλία, όπου θα καλύψει όλο το ρεπερτόριο του!

Πώς βιώνεις αυτή την περίοδο; Πόσο σ’ έχει επηρεάσει; Αυτές τις μέρες νομίζω πως έχω προσαρμοστεί στο να βρίσκομαι και να εργάζομαι διαρκώς στο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά αισθάνομαι ένα διαρκές στρες.

Για να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη με ένα θετικό μήνυμα … Πιστεύεις ότι μπορεί να βγει κάτι καλό μέσα από αυτή την πρωτόγνωρη περιπέτεια που βιώνει όλος ο πλανήτης; Αλήθεια δεν ξέρω. Θέλω πολύ να σκεφτώ κάτι θετικό Ίσως απ’ την άποψη ότι πολλοί άνθρωποι θ’ αναγκαστούν ν’ αναθεωρήσουν τις προτεραιότητες τους. Ίσως είναι κάποιο μάθημα που χρειάζεται να πάρουμε.

Βιογραφικό
Ο Κώστας Λεμονίδης γεννήθηκε στο Αννόβερο της Γερμανίας. Σπούδασε Οικονομικά. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από τα σχολικά του χρόνια συμμετέχοντας σε διάφορες μπάντες.
Οι πρώτες δισκογραφικές του απόπειρες έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 με το τότε γκρουπ του, τους “Blowing Free” οι οποίες δεν καρποφόρησαν και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το καλοκαίρι του 2004 για τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Κάπως Αμήχανα…”. Αναζητώντας μουσική ταυτότητα συνεργάστηκε για ένα διάστημα με τους “7bo4” και το τέλος της συνεργασίας τους ήταν το έναυσμα να φτιάξει ένα σχήμα, το οποίο θα έμπαινε στο στούντιο για να ηχογραφήσει την επόμενη δουλειά του. Ο δίσκος με τίτλο “Σταθμός 2ος” (2009) ήταν το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης, καθώς και πολλές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές της Αθήνας. Ακολούθησε η συνεργασία του με το “Μιχάλη Μουλάκη και την Αναπόφευκτη Συζήτηση”, καθώς και ο δίσκος του με τίτλο “Εμμανουηλίδου 13” (2012). Το 2015 υπέγραψε τη μουσική στο mini album της Έφης Καραγιάννη «Επιστροφή». Το 2017 κυκλοφόρησε την τέταρτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά, με τίτλο «Πάραλος», τα τραγούδια του οποίου ερμηνεύουν εκτός από τον ίδιο και η Αγγελική Τουμπανάκη, η Σοφία Νάσσιου, η Σοφία Ανδριανού και η Βάντα Πιέρρη. Τον Μάρτιο του 2020 κυκλοφόρησε το πέμπτο album του, με τίτλο “Soul Lament”, με ορχηστρική μουσική, το οποίο αναμένεται πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει και σε βινύλιο.