“Για εμένα το να γίνεις ηθοποιός δεν είναι απλά ένα επάγγελμα.
Το ποιο σπουδαίο και γοητευτικό είναι να ανακαλύψεις τι μπορεί να σου προσφέρει η υποκριτική”
Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Από πολύ μικρός ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω και αυτό θα εκανα. Σε ηλικία 12 ετών ξεκινησα να δουλεύω επαγγελματικά.
Θυμάμαι ότι 5-6 ετών μάζευα τα ξαδέλφια μου τα οποία ήταν μεγαλύτερα και τους εκανα διαφορά σόου. Όποτε μπορώ να πω πως ότι οπό τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω ηθοποιος.
Για εμένα το να γίνεις ηθοποιος δεν είναι απλά ένα επάγγελμα.
Το ποιο σπουδαίο και γοητευτικό είναι να ανακαλύψεις τι μπορεί να σου προσφέρει η υποκριτική.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Πιστεύω πως ο κάθε ηθοποιος – καλλιτέχνης έχει τη δίκη του ταυτότητα και αυτό κάνει τον κάθε καλλιτέχνη μοναδικό.
Ένας ηθοποιος που πραγματικά θαυμάζω πολύ είναι ο Anthony Hopkins νομίζω πως μας έχει χαρίσει συγκλονιστικες ερμηνείες.
Και από Έλληνες ηθοποιούς αναμφισβήτητα ο Μηνας Χατζησάββας.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Η αλήθεια είναι ότι κινηματογράφο δεν έχω κάνει ακόμα μέχρι στιγμής αν και θα το ήθελα πολύ αλλά πιστεύω πως η μεγάλη μου αγαπη είναι το θέατρο.
Δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί η σύνδεση του ηθοποιού με το κοινό την ώρα μιας παράστασης είναι κάτι το μοναδικό.
Κάθε παράσταση είναι μοναδική γεννιέται με το πρώτο κουδουνι και χάνεται με την υπόκλιση.
Αυτή είναι και όλη η μαγεία.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Είναι δυο έννοιες διαφορετικές μεταξύ τους αλλά ταυτόχρονα συνδέονται.
Η καριέρα έρχεται με την πάροδο των χρόνων με πολύ δουλειά, αγαπη, στόχους και πολλες θυσίες.
Η επιτυχία επίσης είναι κάτι σημαντικό αλλά πολλες φορές παροδικό.
Το ιδανικότερο θα είναι μια καριέρα με πολλες επιτυχίες.
Την επιτυχία μπορείς να την γευτείς πιο συχνά.
Είναι κάθε ένα σκαλοπάτι που ανεβαίνεις για να πας στο επόμενο.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Ο καλλιτέχνης αναμφισβητητα γεννιέται δεν γίνεται.
Υπάρχει μέσα του και είναι αυτό που θα τον κάνει μοναδικό.
Η τέχνη είναι η αλήθεια από διάφορες οπτικές γωνιές.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Η αλήθεια.
Χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε η αποδοχή, το συναίσθημα και συνεπώς η έκφραση.
Στο κάθε τι πρέπει να βλέπουμε την αλήθεια του και να εμπνεόμαστε από αυτή.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Χωρίς έμπνευση δεν υπάρχει δημιουργια. Η έμπνευση είναι η αρχή του ταξιδιού για το αποτέλεσμα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Αυτή την περίοδο θα με χαρακτήριζα δημιουργικά ανήσυχο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα επαγγελματικά σχέδια μεταφέρονται αναγκάστηκα, λόγω τις κατάστασης, από Οκτώβριο όπου θα συνεχίσουν οι δυο θεατρικές παραγωγές όπου πρωταγωνιστούσα «ΟΛΙΒΕΡ ΤΟΥΙΣΤ» και «ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ ΚΑΙ ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ» σε Σκηνοθεσία και Θεατρική διασκευή Γιούλης Ηλιοπουλου. Επίσης αναμένω τα γυρίσματα μιας ταινίας όπου θα συμμετέχω.
Θέατρο
2019-2020: Όλιβερ Τουιστ (ρόλος Όλιβερ Τουιστ σε Σκην. Γιούλης Ηλιοπουλου, Θέατρο Λαμπέτη )
2019-2020: Χριστουγεννιάτικη ιστορια του Σκρουτζ ( Σκην. Γιουλη Ηλιοπουλου, Θέατρο Λαμπέτη )
2014: Βράδυ απροόπτων (Σκην. Σταυρούλα Μπάμπαλη )
2013: Himmelweg (Σκην. Πέτρος Νάκος)
2012:-2014 Η Ζεραλντίν και το ξωτικό της λίμνης (Σκην. Θοδωρής Βουρνάς)
2010-2011: Εκκλησιάζουσες (Σκην. Μίρκα Καλατζοπούλου)
2009: Ο αρχοντοχωριάτης (Σκην. Μίρκα Καλατζοπούλου)
2008: Ειρήνη (Σκην. Μίρκα Καλατζοπούλου)
Τηλεόραση
2011: Με λένε Βαγγέλη ( σκηνοθεσία Στεφανος Μπλιατσος / Mega Chanel )
2012: Κλινική Περίπτωση (σκηνοθεσία Ανδρέας Μορφονιός /Mega Chanel )
Βιντεο κλιπ
2015: Οταν αγγελοι κλαινε- Έλενα Παπαριζου (Σκηνή. Sherif Francis)
