Αχιλλέας Παναγούλης: “Είμαι ευτυχισμένος που έγινα μουσικός”

“Σίγουρα η πορεία μου στη μουσική είναι ένας διαρκής αγώνας βελτίωσης, ανακάλυψης, προσωπικής ευχαρίστησης και αυτογνωσίας, ότι γνωρίζω ελάχιστα από όλον αυτόν τον ωκεανό της μουσικής δημιουργίας”.

Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Καλοκαίρι του 1974 διακοπές στο χωριό του πατέρα στη Σκήτη της Λάρισας, μαζί με τα ξαδέρφια και την αδερφή μου ανακαλύπτουμε στη σοφίτα της γιαγιάς ένα μικρό ακορντεόν του πατέρα μου, αγορασμένο το ’52. Το παίρνουμε στην Αθήνα και προσπαθώ να παίξω μουσική. Με μεγάλη ανακούφιση της ….γειτονιάς, οι γονείς μου αποφασίζουν να με στέλνουν σε δάσκαλο για να μου μάθει ακορντεόν. Κι εδώ αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη απ’ όλους τους…… γείτονες που είχα όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα.

Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι επαγγελματικά με την μουσική, είχα την τύχη να παίξω μαζί με καταπληκτικούς μουσικούς και θα είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να παίξω ξανά με κάποιον απ΄όλους αυτούς. Χωρίς να μειώσω κάποιον, θα ήθελα πάρα πολύ όμως να ξαναβρεθώ στην σκηνή με τον Γιώργο Νταλάρα, που είναι απίστευτος τραγουδιστής, μουσικός, ηχολήπτης και ασχολείται με την παραμικρή λεπτομέρεια ενός μουσικού έργου.

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Είμαι ευτυχισμένος που έγινα μουσικός. Με τη μουσική έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου και έχω γνωρίσει πάρα πολλούς και αξιόλογους ανθρώπους αλλά κι έχω κάνει ανθρώπους να είναι ευτυχισμένοι, έστω μόνο για όσο διαρκεί μια μουσική παράσταση. Αυτός είναι ο πλούτος που μου έχει προσφέρει η μουσική. Σίγουρα η πορεία μου στη μουσική είναι ένας διαρκής αγώνας βελτίωσης, ανακάλυψης, προσωπικής ευχαρίστησης και αυτογνωσίας, ότι γνωρίζω ελάχιστα από όλον αυτόν τον ωκεανό της μουσικής δημιουργίας.
Ο κάθε μουσικός σίγουρα δέχεται επιρροές και ανάλογα με το προσωπικό του φίλτρο τις μετατρέπει σε θετικές ή αρνητικές στο παίξιμό του. Σε κάθε συνεργασία φρόντιζα να κλέβω από τις εμπειρίες των άλλων μουσικών. Καθοριστική όμως για εμένα και το πώς προσεγγίζω τα μουσικά πράγματα ήταν η συνάντηση και η συνεργασία, για πάρα πολλά χρόνια, με τη μεγάλη μας μαέστρο Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, την οποία χάσαμε πριν από λίγο καιρό.

Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Η μουσική είναι έκφραση. Αν τρομάζω να εκφραστώ, δεν κάνω για μουσικός. Σίγουρα όλοι μας επιζητάμε την αποδοχή από τους άλλους σε αυτό που κάνουμε, όμως το σημαντικότερο είναι να κάνουμε πράγματα που έχουν την προσωπική μας αποδοχή, χωρίς τον φόβο, για το τι θα πουν οι άλλοι.

Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Μερικά τα έχω παρακολουθήσει ευχάριστα. Είναι ένα βήμα για να δείξουν κάποιοι το ταλέντο τους. Απλά αυτό , τίποτε περισσότερο , τίποτε λιγότερο. Το τι θα γίνει στη συνέχεια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Θυμάμαι τον Θέμη Αδαμαντίδη και την Γλυκερία στο ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ, το αντίστοιχο talent show της εποχής μου. Αν δεν είχαν την αξία που είχαν, δεν θα έκαναν την πορεία που είχαν απλά και μόνο γιατί πήραν μέρος στην εκπομπή. Αυτό πρέπει να το κατανοήσουν όλοι όσοι συμμετέχουν στα Show αυτά.

Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Με γοητεύει το…. άγνωστο και το απρόσμενο. Κάτι απρόσμενο λοιπόν , με προσωπική αποδοχή και όμορφη μουσική.

Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Πριν αρκετά χρόνια, το 2000 είχαμε ένα πολύ καλό γκρουπ το ADRIATICA που έπαιζε instrumental τσιγγάνικη μουσική και γενικότερα μουσική απ’ όλο τον κόσμο. Προσπάθησα να βρω κάποιον μάνατζερ αλλά…… Από τότε δεν ασχολήθηκα ξανά με το θέμα, οπότε δεν μπορώ να σας πω με σιγουριά, το τι γίνεται σήμερα.

Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Έχω αρχίσει να ασχολούμαι σιγά σιγά με τη σύνθεση. Ελπίζω να βγει κάτι που να με ικανοποιήσει στο μέλλον. Και φυσικά θα συνεχίσω τις εμφανίσεις μαζί με την τραγουδίστρια Πέπη Θεοχάρη, που είμαστε μαζί ντουέτο εδώ και πολλά χρόνια, στο μουσικό μας συγκρότημα ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΑΧΙΛΛΕΑ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1967. Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στην Αθήνα στην Κέρκυρα και την Χαλκιδική λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου, που ήταν Σεφ στα ξενοδοχεία.
Φοίτησα στο 5ο και 6ο Λύκειο Περιστερίου στον Λόφο Αξιωματικών και αποφοίτησα από τη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία το 1987.
Το 1987 φοιτησα στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής σχολής Αθηνών ενώ την ίδια χρονιά αποφοίτησα με “Άριστα παμψηφεί” από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών.
Δίδαξα ως καθηγητής του τμήματος ακορντεόν στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών από το 1989 – 1992 και στο Πανεπιστημιακό Ωδείο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου υπό την διεύθυνση του Βασίλη Μακρίδη το 1993 – 1997.
Από το 1989 ήμουν μόνιμος συνεργάτης της μαέστρου Τερψιχόρης Παπαστεφάνου.
Το 1992 συνεργάζομαι με τον σκηνοθέτη Γιώργο Αρμένη στην Παράσταση ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ της Λίνα Βερτμίλλερ στο θέατρο ΑΛΑΜΠΡΑ έχοντας την μουσική επιμέλεια της παράστασης. Συνεργάστηκα με πολλά ονόματα της ελληνικής μουσικής σε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ηχογραφήσεις αλλά και ζωντανές εμφανίσεις (Διονύση Σαββόπουλο, Φοίβο Δεληβοριά, Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Σταμάτη Κόκοτα, Αντώνη Ρεπάνη, Παντελή Θαλασσινό, Νότη Μαυρουδή κ.α.)
Το 1994 δημιουργώ μαζί με τον βιολιστή Τζέκι Σουλκούκη το Γκρουπ ADRIATICA. Το 2000 το γκρουπ βραβεύεται στο φεστιβάλ Κανών για την ορχηστρική διασκευή της μουσικής του Γ. Ζαμπέτα με το cd ZAMBETAS CONCEPT. Το cd δίνεται σαν δώρο, δείγμα της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, από την Ολυμπιακή επιτροπή στους αθανάτους των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004.
Από το 1997 διδάσκω στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος.