Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως Συγγραφέας;
Οι πηγές είναι πολλές, κάθε μυθιστόρημα ξεκινά από διαφορετικά ερεθίσματα που έχουν να κάνουν με τις πράξεις των ανθρώπων, τα πάθη τους, τα βιώματά τους, τις παραδόσεις τους και πάνω σε αυτά οικοδομείται η αντίστοιχη ιστορία.
Ποια είναι η αγαπημένη θεματολογία στη δουλειά σας;
Ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και θρίλερ επιλέγω να ασχοληθώ με τον φόβο του υπερφυσικού, το οποίο εμφανίζεται στην καθημερινότητα και δοκιμάζει τις αντοχές των πρωταγωνιστών, καθώς και με αυτό που ονομάζουμε crime fiction.
Από τι εμπνέεστε για να δημιουργήσετε τα έργα σας και ποιους συμβολισμούς εμπεριέχει η επιλογή τους;
Όπως προείπα, οι πηγές είναι πολλές. Κάθε ιστορία έχει τους δικούς της συμβολισμούς, τα δικά της δεδομένα. Πάντως, το κυρίαρχο στοιχείο είναι ο φόβος απέναντι στο άγνωστο και οι άμυνες που αναπτύσσονται από την πλευρά των ηρώων.
Ποιοι είναι οι λόγοι ή οι αφορμές που σας έδωσαν την ώθηση να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Από παιδί μου άρεσαν οι ιστορίες περιπέτειας και τρόμου. Αν και διάβαζα πολλά είδη λογοτεχνίας, πάντα κατέληγα σ’ ένα βιβλίο θρίλερ. Κάποια στιγμή θέλησα να πάψω να είμαι μόνο αναγνώστης και να δοκιμάσω τις δικές μου δυνάμεις στη συγγραφή. Έτσι έγινε, απλά, με μία και μόνο απόφαση.
Με ποια προσωπικότητα της τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν το έχω σκεφτεί αυτό ποτέ. Θα έλεγα όμως, ότι μια κουβέντα για τη λογοτεχνία, με κάποιον από τους σύγχρονους νομπελίστες, θα ήταν πολύ ωφέλιμη.
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης ή είδος συγγραφής, εκτός από το μυθιστόρημα θρίλερ;
Μου αρέσει πολύ η μουσική και ο κινηματογράφος, πιστεύω ότι με λίγη προσπάθεια θα τα πήγαινα καλά. Όσον αφορά τη συγγραφή, ήδη το έχω κάνει. Έχω γράψει θεατρική κωμωδία, ποίηση και αποφθέγματα.
Ποιες θα επιθυμούσατε να είναι οι προσωπικές σας σφραγίδες ως συγγραφέας;
Θέλω ο κόσμος να περνάει καλά με τα βιβλία μου, να ταξιδεύει, να ξεφεύγει από την πεζή πραγματικότητα, να με θεωρεί δικό του άνθρωπο, έναν φίλο που θα του πει μια ενδιαφέρουσα ιστορία και θα μοιραστεί μαζί του ξέγνοιαστες στιγμές.
Τι είναι η τέχνη της συγγραφής για εσάς; Μια μορφή προσωπικής έκφρασης, ανάγκη για δημιουργία, επικοινωνία ή κάτι άλλο;
Θα έλεγα επιθυμία για δημιουργία και συγχρόνως επικοινωνία με το κοινό με το οποίο ασπαζόμαστε τις ίδιες λογοτεχνικές προτιμήσεις. Ο άνθρωπος θέλει να μοιράζεται τις εμπειρίες του, τις απόψεις του και η συγγραφή αποτελεί ένα πολύ καλό μέσο.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ή και όνειρα;
Όπως κάθε συγγραφέας, έτσι κι εγώ, επιθυμώ το έργο μου να γίνει όσο το δυνατόν ευρύτερα γνωστό και να αγαπηθεί από το κοινό. Ο χρόνος συνήθως είναι εχθρός του συγγραφέα, του στερεί σταδιακά την έμπνευση, εύχομαι κι ελπίζω να αντισταθώ σε τούτη την απειλή και να συνεχίσω να εμπνέομαι φρέσκες ιδέες.
Κάθε καλλιτέχνης – συγγραφέας αντιμετωπίζει τις δημιουργίες του σαν παιδιά του και αγαπάει εξίσου την κάθε μία από αυτές για διαφορετικούς λόγους. Υπάρχει ωστόσο κάποια δημιουργία σας που να σας είναι ιδιαιτέρως αγαπητή;
Η επόμενη. Όπως κάθε γονέας αγαπάει τα παιδιά του και φροντίζει να τα μεγαλώνει, αλλά συγκινείται ιδιαίτερα με τη γέννηση ενός νέου, έτσι και το καινούριο βιβλίο αποτελεί πηγή λατρείας, μέχρι τη γέννηση του επόμενου.
Η Ελλάδα της κρίσης, και των όποιων προβλημάτων την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί σίγουρα δυσκολίες στον βιοπορισμό κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον κάποιου που ασχολείται με την τέχνη. Πιστεύετε παρ’ όλα αυτά ότι το δυσμενές κλίμα λειτουργεί επικουρικά ή ανασταλτικά όσον αφορά στη διάθεση για δημιουργία;
Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης που ζει για να δημιουργεί ποτέ δεν σταματά, ασχέτως του κλίματος που επικρατεί. Αρκεί να έχει τον χρόνο να ασχοληθεί με το αντικείμενο που αγαπά.
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε, ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά;
Δεν θα επέλεγα εύκολα άλλη εποχή ή άλλη τέχνη. Πιστεύω ότι οι τελευταίες δεκαετίες ήταν για τον δυτικό πολιτισμό η πιο εύφορη περίοδος. Έδωσε τη δυνατότητα να αναπτυχθούν στο έπακρο όλες σχεδόν οι τέχνες και τις συνδύασε με την εμπορικότητα.
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;
Κάθε έργο είναι ένα κομμάτι της ύπαρξης του δημιουργού. Είναι ένα κύτταρο από τα κύτταρά του και για να λάβει σάρκα και οστά απαιτεί χρόνο, κόπο, προσήλωση. Αν είχε αίμα, σίγουρα ο δημιουργός θα ήταν ο μόνος συμβατός δότης.
Πώς καλλιεργείται η εικαστική – λογοτεχνική παιδεία;
Ό,τι μαθαίνει κάποιος μικρός το μαθαίνει καλύτερα. Πάνω σε αυτή τη βασική αρχή πιστεύω ότι πρέπει να στηριχθούμε. Η ενασχόληση των μικρών παιδιών με την τέχνη δημιουργεί ένα άλλο κλίμα στην κοινωνία και ανεβάζει το επίπεδο του πολιτισμού. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Η επιβράβευση (ηθική ή υλική) των καλλιτεχνών, αποτελεί κι ένα ακόμη κίνητρο να ασχοληθούν οι νέοι με διάφορες μορφές τέχνης, διότι θα αισθανθούν ότι δεν θα περάσουν απαρατήρητοι και δεν θα αποτελέσουν εκκεντρική μειοψηφία.
Υπάρχει αγορά τέχνης – λογοτεχνίας;
Σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αγγλία υπάρχει μεγάλη αγορά και ωφελούνται σημαντικά και οι καλλιτέχνες. Σε κάποιες άλλες όπως η Ελλάδα, υπάρχει μεν κάποιο αγοραστικό ενδιαφέρον, αλλά όχι σε όλες τις μορφές τέχνης. Για τη λογοτεχνία, λόγου χάρη, διακινούνται μεγάλα ποσά, εκδίδονται πολλά βιβλία, δυστυχώς όμως οι συγγραφείς δεν αμείβονται αναλογικά και λίγοι είναι εκείνοι που βιοπορίζονται από τα βιβλία τους.
Aν δεν ζούσατε στην Ελλάδα, σε ποιά χώρα θα νοιώθατε πολίτης της;
Είμαι θαυμαστής της Αναγέννησης, του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και σχεδόν όλων των καλλιτεχνικών ρευμάτων του εικοστού αιώνα. Οπότε θα μπορούσα να νιώσω πολίτης των ευρωπαϊκών χωρών που έπαιξαν ρόλο σε όλα αυτά.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες (ζωγράφοι, ποιητές, λογοτέχνες κλπ;).
Ξεκινώντας από το αντικείμενό μου, τη λογοτεχνία τρόμου-φαντασίας, θα έλεγα πρώτον απ’ όλους τον μετρ του τρόμου Στέφεν Κινγκ, το αντίπαλο δέος του τον Ντιν Κουντζ, καθώς και τους Γκράχαμ Μάστερτον, Τζέιμς Πάτερσον, Τόμας Χάρις. Τους κλασσικούς Λάβκραφτ, Πόε, τον αντιπολεμικό συγγραφέα Έρικ Μαρία Ρεμάρκ, τον Φραντς Κάφκα, τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Αλμπέρ Καμύ. Από ποιητές τον Καβάφη, τον Ρίτσο, τον Καββαδία. Από ζωγράφους προτιμώ τους Αναγεννησιακούς, διότι τα θέματά τους έχουν κάτι από θρίλερ μέσα τους.
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει: «το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν». Σε ποιους πιστεύετε ότι ανήκει το μέλλον;
Το μέλλον ανήκει στους αισιόδοξους και σε όσους καταλάβουν ότι δεν μπορούν να συντηρούν τα ίδια πράγματα αιωνίως. Αν επιμένουμε να σχεδιάζουμε το μέλλον στα ίδια πλαίσια με το παρελθόν θα βγούμε χαμένοι.
Είναι η αγάπη ο σκοπός της ζωής;
Σκοπός της ζωής είναι η δημιουργία. Η δημιουργία σε κάθε επίπεδο και τομέα η οποία φέρνει πρόοδο. Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα με το οποίο πρέπει να περιβάλλουμε τις δημιουργίες μας και τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους.
Με την επιστροφή των Μαρμάρων συμφωνείτε; Ή θεωρείτε ότι είναι καλύτερη διαφήμιση να βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο;
Πιστεύω ότι θα ήταν προς όφελος της χώρας μας να επιστραφούν. Άλλωστε, ελληνικές αρχαιότητες υπάρχουν σε πολλά μουσεία του κόσμου και η παρουσία του ελληνικού πολιτισμού γίνεται αισθητή. Δεν θα μειωθεί.
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ και ποιο το ωραιότερο ταξίδι που έχετε κάνει;
Δεν ξέρω εάν υπάρξει κάποια εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Και αυτό το λέω διότι από τη φύση μου είμαι άνθρωπος που προσπαθώ να σβήσω από τη μνήμη τις άσχημες και να ανανεώσω τις όμορφες, οπότε δεν μπορώ να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση. Όσο για το ταξίδι, προς το παρόν κρατώ στη μνήμη μου τις πρώτες νεανικές, καλοκαιρινές εξορμήσεις στη θάλασσα.
Υπάρχουν κανόνες και όρια στην τέχνη;
Οι περισσότεροι καλλιτέχνες απαντούν όχι! Και αυτό διότι μας συμφέρει να λέμε και να γράφουμε ότι θέλουμε και να το περιβάλλουμε με τον μανδύα της τέχνης, έτσι ώστε να μην υπόκειται στη λογοκρισία. Όρια όμως υπάρχουν και εξαρτώνται από την ηθική συγκρότηση του καθενός. Εγώ θα έλεγε ότι εκείνα που δεν θέλουμε να μας κάνουν δεν πρέπει να τα κάνουμε. Αυτό από μόνο του δημιουργεί κάποια όρια.
Αν έπρεπε να “ντύσετε” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σας, ποιο τραγούδι θα επιλέγατε;
Από παιδί ήμουν αιρετικός κι έκανα αντισυμβατικά πράγματα. Είχα έναν πολύ καλό φίλο ο οποίος μου αφιέρωνε το «Γεννήθηκες για την καταστροφή». Δεν το υιοθετώ όμως και θα έλεγα ότι σήμερα ταιριάζει περισσότερο η «Αύρα» του Δημήτρη Παναγόπουλου. Οι παλαιότεροι ρόκερς το γνωρίζουν.
Ποιά είναι η άποψη σας για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο από την πόλη;
Η Θεσσαλονίκη είναι μία σύγχρονη πόλη με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά της. Μπορεί κάποιες στιγμές να κουράζει, λόγω του κυκλοφοριακού, αλλά προσφέρει πολλές όμορφες στιγμές, αρκεί το μυαλό μας να αφεθεί να τις ζήσει. Το παραλιακό μέτωπο πιστεύω ότι αποτελεί το κόσμημα της πόλης και προσωπικά προτιμώ την περιοχή του Λευκού πύργου και το πάρκο.
Σάββας Καλλιοντζής
Συγγραφέας μυθιστορηματων τρόμου και θρίλερ.
