Πολιτισμός και Μουσική Παιδεία.
Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Πολύ δύσκολη μου φαίνεται αυτή η φαινομενικά απλή ερώτηση. Ειδικά σε μια εποχή που με το διαδίκτυο έχουν όλοι πρόσβαση ταυτόχρονα σε όλη την πολιτισμική παραγωγή. Ο Ζακ Ατταλί (οικονομολόγος και κοινωνιολόγος) στο βιβλίο του «Bruits» (1977) λέει πως η δυτική σοφία πασχίζει να δει τον κόσμο. Δεν έχει καταλάβει πως τον κόσμο δεν τον βλέπεις, τον ακούς. Δεν τον διαβάζεις, τον ακροάσαι. Έχει απόλυτο δίκιο. Τίποτα σημαντικό δεν συμβαίνει που να μην είναι ο ήχος παρών! Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε πως την κοινωνία την κρίνουμε καλύτερα από την μουσική της παρά από τις στατιστικές και τους οικονομικούς δείκτες. Πολύ φοβάμαι πως η παγκόσμια μουσική σήμερα, περισσότερο διχάζει, σπέρνει βία, εγωκεντρισμό και μισαλλοδοξία παρά ενώνει.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θαυμάζω όλους τους μουσικούς όλων των ειδών. Όλοι: μουσικοί, συνθέτες, ερμηνευτές είναι αξιοθαύμαστοι για την επιμονή, την υπομονή, την πίστη τους σε αυτόν τον παράδοξο κώδικα που λέμε μουσική ο οποίος συγκινεί, ενώνει και παρηγορεί. Θαυμάζω τη διφυής φύση του μουσικού : Υμνητής της εξουσίας από τη μια, άγγελος απελευθερωτής από την άλλη. Όταν είναι απόβλητος βλέπει με μάτι πολιτικό την κοινωνία. Όταν είναι ενταγμένος γίνεται ο ιστορικός και η αντανάκλαση των αξιών της.Αν πρέπει να πω ένα όνομα θα διάλεγα ένα δικό μας παιδί που με εντυπωσίασε πρόσφατα, τον Θοδωρή Θεοδωρούδη. Είναι κλασσικός κιθαρίστας και τον άκουσα στο μουσικό σύνολο όπου έπαιζε και η κόρη μου. Ήταν σχεδόν 17 αλλά ήταν έτοιμος σολίστ, η ευαισθησία, η τεχνική, ο τρόπος που βίωνε και απέδιδε τα έργα με έκανε να κλάψω. Μακάρι να έχει μια λαμπρή σταδιοδρομία.
Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Στον δικό μου κόσμο τα πράγματα είναι αντίστροφα. Η μουσική δεν είναι μια. Ο δρόμος για να γίνεις μουσικός όμως είναι ένας : δουλειά, δουλειά, δουλειά σε πολλά επίπεδα.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Είναι βαθιά η ανάγκη του ανθρώπου για τη μουσική αλλά όχι όπως την διδάσκουμε στα ωδεία, αν και η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη από την εποχή που ήμουν μαθήτρια. Διδάσκω λίγα χρόνια αλλα πιστεύω πως θα έπρεπε να είναι μια εντελώς διαφορετική βιωματική κατάσταση. Υπάρχουν φυσικά πολύ πιο έμπειροι δάσκαλοι από μένα για να το πουν αυτό.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Το ταλέντο -στο δικό μου κόσμο, σημαίνει ένα προβάδισμα της τάξης του 15%. Είναι μια μεγαλύτερη ευκολία στην αντίληψη. Δεν πιστεύω πολύ στο ταλέντο. Πιστεύω όμως στα παιδιά και για αυτό θα έλεγα στους γονείς να μην περιμένουν τα παιδιά τους να… «εκδηλώσουν το ταλέντο τους». Συστήνω να τα φέρνουν πολύ νωρίς σε επαφή με τη μουσική και τις τέχνες και να αφήσουν εκείνες να κάνουν το θαύμα τους. Ταλέντο σημαίνει νοηματοδοτώ τη ζωή μου, της δίνω βάθος και ουσία, χαρά και πληρότητα όταν ασχολούμαι με τη μουσική, τη ζωγραφική, κλπ.
Τραγουδάτε, γράφετε μουσική και στίχους, παίζετε διάφορα όργανα κι εμπλέκεστε με κάποιον τρόπο σε όλα τα στάδια της παραγωγής των τραγουδιών σας.
Έχετε ασχοληθεί με τον χορό παλιά, διδάσκετε κλασσική κιθάρα τώρα, έχετε δημοσιεύσει μερικά ποιήματα, πρόσφατα καταπιαστήκατε με την τέχνη του βίντεο όπου πέρα από μοντάζ, κάνετε για τις ανάγκες των κλιπ σας από κατασκευές μέχρι κολλάζ!
Είστε πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, συγκεντρωτική ή ένας καλλιτέχνης στα πρότυπα της Αναγέννησης και του «Homo Universalis»;
Είμαι ένας άνθρωπος που νιώθει την ανάγκη να αφηγηθεί ιστορίες και για τις ανάγκες της εξιστόρησης χρησιμοποιεί κάθε εκφραστικό μέσο που διαθέτει.
Είμαι ένας άνθρωπος που βλέπει όλες τις τέχνες μία. Έζησα εποχές όπου δούλευε ολόκληρο επιτελείο για μένα. Τα πρώτα κλιπ μου, τα έκανε ο Γιώργος Λάνθιμος. Άλλοι ενορχήστρωναν, έκαναν εξώφυλλα, άλλοι με περιέγραφαν και έφτιαχναν την καλλιτεχνική μου ταυτότητα. Κι ενώ στάθηκα τόσο τυχερή -μου δόθηκε απλόχερα κάτι που άλλοι έδιναν γη και ύδωρ να αποκτήσουν, ένιωθα αποξενωμένη και δυστυχής. Οι εποχές άλλαξαν, ήρθε το διαδίκτυο και η σχεδόν κατάρρευση της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας. Το να είσαι αυτάρκης πλέον είναι νομοτέλεια για να υπάρχεις. Αισθάνομαι πολύ πιο ευτυχισμένη και πλήρης τώρα που ασχολούμαι με όλα αυτά και προβάλλω μια συνολική καλλιτεχνική ταυτότητα κι ας ξέρω πως υστερώ πολύ, κι ας πεθαίνω από το άγχος για τις ανεπάρκειές μου.
Σαν γυναίκα αντιμετωπίσατε ποτέ δυσκολίες στον καλλιτεχνικό χώρο;
Με τον μπαμπά τραγουδιστή ήξερα από παιδί πως μιλούσαν οι άντρες μουσικοί για τις συναδέλφους τους. Έτσι από την πρώτη στιγμή αγωνιούσα να σταθώ ισότιμα σε έναν χώρο που οι γυναίκες καλλιτέχνες θεωρούνται από ψώνια μέχρι κορίτσια ελαφρών ηθών κι από bitch μέχρι περιορισμένης ευφυίας (ξανθές). Οι γυναίκες πρέπει να δουλέψουν σκληρότερα με τον εαυτό τους και με την τέχνη τους για να αποδείξουν ό,τι αξίζουν. Θεωρώ την αγωνία μου να σταθώ σε αυτόν τον κόσμο, να με σέβονται και να με αγαπούν, κινητήριο δύναμη για κάθε μου προσπάθεια.
Το νέο σας τραγούδι Αύριο περιγράφει χαριτωμένα και άκρως μελωδικά την αναγκαιότητα να ζήσουμε στο παρόν και όχι σε ένα ψυχολογικό χρόνο στο μέλλον. Σε ποιους απευθύνεστε;
Ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε πως όταν υποφέρουν συνάνθρωποι έχεις λίγες επιλογές αν είσαι μουσικός. Ή οφείλεις συμπαράσταση, ή σιωπάς και προσεύχεσαι, ή αν πρέπει να παίξεις το βιολί σου, να το παίζεις χωρίς να υποχρεώνεις τον εαυτό σου να θεωρείς πως όλα πηγαίνουν ωραία και καλά. Υποθέτω λοιπόν πως τα τραγούδια μου απευθύνονται σε όσους έχουν σπίτι, δουλειά, φίλους, οικογένεια και ελεύθερο χρόνο να προβληματιστούν για την πορεία της ζωής τους και του κόσμου. Η πικρή αλήθεια είναι πως ο μετανάστης, ο αναλφάβητος, ο περιθωριακός ταυτίζεται με είδη μουσικής όπου η μελωδία απουσιάζει, κυριαρχεί ένας πολύ πιο επιθετικός και ωμός τρόπος να λες τα πράγματα και οι βρισιές, η αγανάκτηση, οι αταβιστικές αντιδράσεις πρωτοστατούν. Αυτό κάνει ο πόλεμος, η απληστία, η αδικία, η φτώχια… Άρα γυρνάμε στην πρώτη απάντηση σχετικά με τη μουσική. Το τραγούδι περιγράφει τον κόσμο μας. Από το άκουσμά του ο κόσμος αυτός δεν έχει ελπίδα, δεν έχει τάξη, δεν έχει κυριαρχήσει πάνω στο χάος της σκοτεινής μας πλευράς, δεν είναι πια ένας υπέροχος κόσμος όπως μας τον τραγούδησε κάποτε ο Λούις Άρμστρονγκ. Ακούγεται σαν ψυχοπαθής.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Να ολοκληρώσω το «Κάκτοι ΙΙ» σε ήχο και εικόνα. Μετά από αυτό έχω τουλάχιστον τρία εντελώς ετερόκλητα πρότζεκτ κατά νου πέρα από τη συμμετοχή μου σε έναν δίσκο που ετοιμάζει ο Νίκος Γρηγοριάδης. Έχω πολλές ιδέες, μακάρι να καταφέρω να τις υλοποιήσω όλες.Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη.ABOUT KATERINA KYRMIZI
https://smarturl.i /AvrioKaterinaKyrmizi
https://open.spotify.com/album/4GwaIcJKYIZsehOFs87aZq
Βιογραφικό.
Ένα αυγουστιάτικο απόγευμα του 1975, η Κατερίνα Κυρμιζή, τραγούδησε κλαψιάρικα την άφιξή της στη Γη. Προσγειώθηκε σε ένα σπίτι τραγουδιστών όπου το ηλεκτρικό πιάνο έγινε η κούνια της, η ακουστική κιθάρα το πρώτο της παιχνίδι και άκουσε το όνομά της στην αγκαλιά της νονάς της, της λαϊκής τραγουδίστριας Ρίτας Σακελαρίου.
Άρχισε το μπαλέτο τεσσάρων χρόνων και διάβηκε την πόρτα του Εθνικού Ωδείου λίγο πριν τα δέκα. Κάπως έτσι ερήμην της καταδικάστηκε να ασχοληθεί με τη μουσική.Μετά από ένα παράξενο ταξίδι στην επικράτεια της Ελλάδας, από την Αθήνα στην Λάρισα, από τον Βόλο μέχρι την Ίο, ξαναβρέθηκε στην Αθήνα και πριν καλά-καλά να το καταλάβει υπέγραψε καλλιτεχνικό συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Virgin, του Γιάννη Πετρίδη προτού φυσήξει είκοσι κεράκια στη γενέθλια τούρτα της.Από τότε γράφει τραγούδια και τα τραγουδάει, έχει κυκλοφορήσει προσωπικά άλμπουμ και συμμετείχε σε άλλα -μάλιστα το ένα από αυτά, έκανε το γύρο του κόσμου.
Έχει ψηφιστεί καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη Pop τραγουδίστρια και το έμαθε 2 χρόνια μετά. Έχει κάνει βίντεο κλιπ που ξεχώρισαν, δυο μάλιστα με τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Γιώργο Λάνθιμο.Έχει τραγουδήσει σε μουσικές σκηνές αλλά και στο μπάνιο της. Είναι παντρεμένη με τον τραγουδοποιό και επί χρόνια συνεργάτη Νίκο Γρηγοριάδη και έχουν μια υπέροχη κόρη.Διδάσκει κλασσική κιθάρα στο Δημοτικό Ωδείο Ψυχικού. Αγαπάει τα ποιήματα, τα παιδιά, τη διδασκαλία, τους κάκτους και όταν μεγαλώσει ελπίζει να γίνει αληθινή παραμυθένια.
Αναλυτικά.
Τον Σεπτέμβριο του 1994 η Μαρίζα Κωχ, επιλέγει την Κατερίνα για τη μουσική παιδική παράσταση “Η Γοργόνα Ταξιδεύει Τον Μικρό Αλέξανδρο”. Συμμετέχει για τέσσερα χρόνια -στα οποία ο θίασος περιοδεύει στην Ελλάδα- τραγουδώντας, παίζοντας κιθάρα, κρουστά, εμψυχώνοντας τα παιδιά υποδυόμενη την Ωκεανίδα.Την Άνοιξη του 1995, υπογράφει συμβόλαιο με τη Virgin και κάνει το ντεμπούτο της στην δισκογραφία, τραγουδώντας τα φωνητικά στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Νίκου Γρηγοριάδη, με τίτλο “Στη Μοναξιά Του Φάρου”, που κυκλοφορεί τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς από τη Virgin.
Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφορεί από τη Virgin το “Κοντσέρτο Για Σοκολάτα Και Τριαντάφυλλα”, το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ. Τους στίχους και την μουσική υπογράφει η ίδια στα οκτώ από τα δέκα τραγούδια. Το “Κοντσέρτο”, κατακτά την 10η θέση στα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ της χρονιάς, σύμφωνα με το περιοδικό Ποπ και Ροκ.Η ίδια λέει: «Στον δίσκο αυτό αποτυπώνεται μια πάλη! Το παραμύθι ανταγωνίζεται την αλήθεια, το παιδί τη γυναίκα, η αθωότητα την ενοχή, ο έρωτας τη μοναξιά. Μη μου ζητάτε να χαρακτηρίσω τη μουσική μου… δεν ξέρω, ούτε με νοιάζουν οι χαρακτηρισμοί! Πάντως το “Κοντσέρτο για σοκολάτα και τριαντάφυλλα” είναι όλα όσα μου λείπουν από την εγχώρια μουσική παραγωγή και θα ‘θελα να ακούσω…»
Τα video clip “Η Παραμυθένια” και “Στην πίσω τσέπη του Blue Jean”, που σκηνοθετεί ο Γιώργος Λάνθιμος, δίνουν στίγμα στην μόλις αναδυόμενη κουλτούρα μιας εναλλακτικής Pop στην Ελλάδα. Το μουσικό κανάλι MAD κατατάσσει το video clip “H Παραμυθένια” το 5ο καλύτερο video clip του 1997!Ο Σπήλιος Λαμπρόπουλος στο Ποπ και Ροκ γράφει : «…πολύ θα ήθελα να πω ότι το ντεμπούτο της Κατερίνας Κυρμιζή είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους ελληνικής pop για αυτή τη δεκαετία, φοβάμαι όμως την αρνητική έννοια την οποία έχει πάρει ο όρος τα τελευταία χρόνια, μάλλον θα ζημίωνε την προσπάθεια μιας νεότατης κοπέλας να δημιουργήσει ένα σύνολο τραγουδιών που να την εκφράζουν, χωρίς να την προδίνουν…»O Πάνος Πιλάτος στο 01: «…πρώτον πρέπει ν’ ακούς πάντα τον διευθυντή σου όταν σου λέει για κάποιο άλμπουμ ότι «φυσάει» και δεύτερον, να μην αφήσεις σε καμιά περίπτωση και για κανένα λόγο τη δισκοθήκη σου χωρίς το “Κοντσέρτο Για Σοκολάτα Και Τριαντάφυλλα” της Κατερίνας Κυρμιζή. Η φωνή της μπορεί να γίνει η σανίδα σωτηρίας για τους ναυαγούς της πλήξης και της ρουτίνας…»Τον Ιανουάριο του 1997 ξαναμπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει τα φωνητικά του οργανικού δίσκου “Faros”, του Νίκου Γρηγοριάδη που κυκλοφορεί την Άνοιξη της ίδιας χρονιάς, σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Hong-Kong, Ταϊλάνδη και την χρονιά που θα ακολουθήσει, σε 45 χώρες συνολικά.Το 1998 το περιοδικό Music Life, ανακηρύσσει την Κατερίνα σαν την καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια της χρονιάς.
Τον Φεβρουάριο του 2000 κυκλοφορεί από τη Virgin ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Νίκου Γρηγοριάδη, το “Αλφάδι”, στον οποίο η Κατερίνα τραγουδάει, παίζει ηλεκτρική & κλασσική κιθάρα, κρουστά και συμμετέχει στην εκτέλεση παραγωγής. Το ομώνυμο τραγούδι “Αλφάδι”, και το single /video-clip “Νυχτερινό”, ντουέτα και τα δυο της Κατερίνας και του Νίκου, είναι εκείνα που ξεχωρίζουν με το “Νυχτερινό” να είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των ραδιοφωνικών παραγωγών αλλά και των ακροατών.Ο Γιώργος Μυζάλης γράφει στο Ποπ και Ροκ : «…νομίζω ότι πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στη φωνή της Κατερίνας Κυρμιζή που σε αυτό το δίσκο δίνει μια εκπληκτική δροσιά και φρεσκάδα. Η Κατερίνα είναι σίγουρα μια από τις πιο ελπιδοφόρες νέες τραγουδίστριες-τραγουδοποιούς, που δικαίως έχει καταφέρει να ταράξει τα νερά της δισκογραφίας και που σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον…»Το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ “Το παιδί με την κεραία”, έρχεται στο τέλος του Δεκεμβρίου του 2001. Η ίδια λέει : «Είναι τρομακτική συγκυρία το ότι κυκλοφορεί ένα τέτοιο άλμπουμ σε μια Ελλάδα που έχει βυθιστεί στον καναπέ της και βλέπει ανελλιπώς Fame Story. “Το παιδί με την κεραία”, είναι ένα ηχητικό παραμύθι απ’ το μέλλον που λειτουργεί αντίστροφα, δηλαδή αφυπνίζει με ακραία ηχοχρώματα και απροσδόκητες ενορχηστρώσεις».Υπογράφει και πάλι τους στίχους και τη μουσική στα εννιά από τα έντεκα τραγούδια του άλμπουμ και μαζί με το Νίκο Γρηγοριάδη επιμελούνται τη μουσική παραγωγή, την ενορχήστρωση, τον προγραμματισμό και την ηχογράφηση στο δικό τους ολοκαίνουριο studio.Ο Αντώνης Ν. Φράγκος γράφει στο Ποπ και Ροκ : «… με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως έχεις κάτι διαφορετικό απ’ τον εσμό των μοντέρνων τραγουδοποιών. Στη δεύτερη, ήδη, δουλειά της η Κατερίνα Κυρμιζή, δείχνει να χαράσσει ακόμα πιο σταθερά το δρόμο της που απέχει αρκετά από τους υπόλοιπους της γενιάς της- παραδομένους στην ευτέλεια του ηλεκτρονικού beat και της καψούρας…»
Ο Γιώργος Φλωράκης στον Θεατή γράφει : «…και να που τώρα αυτή, η νέα δουλειά της είναι για μένα μια έκπληξη! Σύγχρονη ποπ, με μελωδίες από τα sixties ή, από την αναβίωση της δεκαετίας αυτής στα ‘90ς,- απλή και απέριττη ερμηνεία (επιτέλους έχουμε πήξει στην υπερβολή) … δηλώνω απόλυτα ευχαριστημένος που άκουσα αυτό το δίσκο…»Την άνοιξη του 2002 συνεργάζεται με τον Νίκο Πατρελάκη και τον Κώστα Παρίσση για τα remix των τραγουδιών “Θέλω Να Φύγω” και “Το Κοράλλι” αντίστοιχα. Δίνει παραστάσεις στο Σταυρό του Νότου και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς έπειτα από Live στη σκηνή του Gagarin, θα ανακοινώσει στον Γιάννη Πετρίδη, διευθυντή της Virgin, την απόσυρσή της από τα μουσικά δρώμενα λόγω εγκυμοσύνης.
Τον Ιούνιο του 2003 γεννιέται η κόρη της Κατερίνας και του Νίκου Γρηγοριάδη, Μυρτώ.Τον χειμώνα ‘08-’09, παρέα με τον Νίκο κι έπειτα από 6 χρόνια απουσίας, ξεκινούν έναν κύκλο από unplugged εμφανίσεις.
Μη σταματώντας να δημιουργούν όλο αυτό το διάστημα στο παρασκήνιο δουλεύουν παρέα νέο υλικό και σιγά-σιγά, αρχίζει να αναδύεται η νέα, για πρώτη φορά κοινή δισκογραφική δουλειά.Το πολυαναμενόμενο comeback album “Είναι εδώ!” που βρίσκει στέγη στο φιλόξενο sub-label της Γενικής Εκδοτικής, Μικρός Ήρως, παίρνει τον τίτλο του από το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και επιλέγεται γιατί κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί την επιστροφή της Κατερίνας στα μουσικά δρώμενα. Ο Νίκος υπογράφει τους στίχους και τη μουσική, ενώ εκείνη συμπληρώνει δημιουργικά με ένα μόνο δικό της τραγούδι, το “Αν Δε Μ’ Αγαπάς”, το οποίο αμέσως γίνεται ραδιοφωνική επιτυχία και συμπεριλαμβάνεται σε πολλές συλλογές.Οι ίδιοι ξομολογούνται χαμογελώντας : «Εμείς, περισσότερο εραστές της μουσικής παρά επαγγελματίες μουσικοί, πήγαμε για άλλη μια φορά ένα ταξίδι δίχως χάρτη στη θάλασσα μέσα μας, μαζεύοντας νότες, στιχάκια κι ιδέες για ενορχηστρώσεις, σαν βότσαλα από αγαπημένες παραλίες».Ο Γιώργος Μυζάλης γράφει στη δισκοκριτική του : «…o δίσκος αυτός, στο σύνολό χαρακτηρίζεται από μια υψηλή στάθμη αισθητικής.» και συνεχίζει : «…σε επίπεδο ερμηνείας η Κατερίνα Κυρμιζή είναι στην καλύτερη – ως τώρα – φάση της. Προσωπικά την θεωρώ καταπληκτική τραγουδίστρια. Αν μάλιστα δεν είχε επιλέξει μια εναλλακτική πορεία στο χώρο της μουσικής, πιστεύω, θα μπορούσε να είναι, με διαφορά, η σπουδαιότερη των τελευταίων χρόνων».Ο Σταμάτης Λεόντιος στο Avopolis.gr : «…τα τραγούδια του άλμπουμ διαθέτουν άρωμα φρεσκάδας, ισορροπούν μεταξύ μιας αίσθησης ανεμελιάς και μιας σοβαρής αντιμετώπισης απέναντι σε ότι αποκαλείται ελαφρό τραγούδι.
Οι επιλογές της ενορχήστρωσης, πέραν του ότι αποπνέουν ήχο σύγχρονο, σημερινό, ενισχύουν την αίσθηση μιας π ο π π ο λ υ τ έ λ ε ι α ς! Η δε Κατερίνα ερμηνεύει με λιτότητα τα τραγούδια… δεν υπερβάλλει, ούτε πιέζει συναισθηματισμούς… οι δυο καλλιτέχνες φτιάχνουν όμορφα τραγούδια που θα αγγίξουν, πιστεύω, πολύ κόσμο…»Για τα δυο επόμενα χρόνια συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους σε μουσικές σκηνές Αθήνας και επαρχίας, με ένα λιτό, βασισμένο στις ακουστικές κιθάρες σχήμα. Το ρεπερτόριο αντλείται από τους προσωπικούς δίσκους του διδύμου και συμπληρώνεται με διασκευές τραγουδιών που προσεγγίζονται με μοναδική ευαισθησία κι αποδίδονται με έναν εντελώς προσωπικό τρόπο. Σε αυτές τις παραστάσεις η Κατερίνα, ξεδιπλώνει με προσήλωση και ευαισθησία τις μελωδικές της ιστορίες.
Το 2014 με δάσκαλο τον σπουδαίο σολίστ Στέλιο Γκόλγκαρη, παίρνει το πτυχίο της στην κλασσική κιθάρα με άριστα.Παράλληλα, παρέα για άλλη μια φορά με τον Νίκο Γρηγοριάδη, ετοιμάζουν το καινούργιο άλμπουμ. Η νέα τους δουλειά με τίτλο “Λάρβα”, που σημαίνει κυριολεκτικά την προνύμφη της πεταλούδας και μεταφορικά την υπόσχεση της μεταμόρφωσης, είναι ένας κύκλος τραγουδιών σε στίχους και μουσική του Νίκου με πιο σκοτεινά ηχοχρώματα.Κυκλοφορεί με την Κόκκινη Καρφίτσα, μηνιαίο ένθετο μουσικό περιοδικό, στο σαββατιάτικο φύλλο της εφημερίδας Η Αυγή, στις 28 Μαρτίου του 2015 και ψηφιακά από την Zefxis Music.Το άλμπουμ “Λάρβα” διακρίνεται σαν ένα από τα είκοσι καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2015 από το Αvopolis.gr, με τον Χάρη Συμβουλίδη να γράφει : “Ο Νίκος Γρηγοριάδης προτάσσει εδώ κάμποσες ολοκληρωμένες, μοντέρνες, αστικές μπαλάντες: τραγούδια αβίαστα ραδιοφωνικά, με υψηλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης. Η Κυρμιζή, με τη σειρά της, πατάει σε αυτό το βάθρο για να παραδώσει τις πιο μεστές της ερμηνείες, μέχρι τώρα. Τα φωνητικά της κομίζουν μια λιακάδα που πολύ λείπει από το εγχώριο μουσικό σκηνικό”.Η Κατερίνα Κυρμιζή απ’ τον Σεπτέμβριο του 2015, διδάσκει κλασσική κιθάρα στο Δημοτικό Ωδείο Ψυχικού και Μουσικοκινητική Αγωγή στο «Βιωματικό Εργαστήρι Μουσικής Κίνησης και Λόγου, Μαρίζας Κωχ».Στις 12/7/2017 κυκλοφορεί ψηφιακά από το CD Baby το τραγούδι “Της Καρδιάς Μου Οι Κάκτοι”, σε στίχους και μουσικής της ίδιας, προπομπό του νέου της άλμπουμ. Αυτή τη φορά όχι μόνο έλαβε ενεργά μέρος στην ενορχήστρωση και στη μουσική παραγωγή αλλά και στην παραγωγή του βίντεο κλιπ, προβάλλοντας μια συνολική καλλιτεχνική ταυτότητα, συστήνοντας από την αρχή το δικό της μουσικό σύμπαν.Στις 11/4/2018 κυκλοφορεί ψηφιακά πάλι από το CD Baby το EP «Κάκτοι I» .
Στα πέντε τραγούδια που περιέχει το EP «Κάκτοι I» και που αποτελεί το πρώτο μέρος μιας ενότητας, η Κυρμιζή καταπιάνεται με… ακανθώδη ζητήματα. Πειραματίζεται μουσικά, αποτυπώνει με κρυστάλλινη διαύγεια το συναίσθημα της στιχουργικά και χρησιμοποιεί κάθε εκφραστικό μέσο που διαθέτει σε εικόνα και ήχο μιας και όλα τα τραγούδια έχουν official video clip, για να μας μυήσει στο κόσμο της.Με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως κάτι αλλιώτικο συμβαίνει εδώ μόνο και μόνο από τον πληθωρισμό του ύφους σε ένα δίσκο μόλις πέντε τραγουδιών. Ο Δημήτρης Καμπούρης γράφει στη μουσικοκριτική του στο MixGrill.gr : “Ακούγοντας όμως τους «Κάκτους» στην αρχή του καλοκαιριού, είπα μέσα μου, πως πραγματικά ήρθε η ώρα να επιστρέψει δυναμικά και να ακουστεί πάλι παντού. Αφού οι «Κάκτοι Ι» αποτελούνται από μια 5άδα τραγουδιών, εξαιρετικά φτιαγμένων, με καταπληκτικές ερμηνείες, υπέροχους στίχους, ολοκληρωμένες και καλοδουλεμένες συνθέσεις, έμπνευση…”.Τον Ιούνιο του 2019 με καθηγητή τον Σπύρο Ηλιάδη, παίρνει το δίπλωμά της στην κλασσική κιθάρα με άριστα.Στις 8/9/2019 κυκλοφορεί το «Αύριο», το καινούργιο τραγούδι σε στίχους και μουσική της ίδιας. Κρατώντας την υπόσχεση που είχε δώσει ένα χρόνο πριν με το άλμπουμ «Κάκτοι Ι», διαλέγει το δυναμικό «Αύριο» ως προπομπό του «Κάκτοι ΙΙ».Τραγούδι υψηλής ποπ αισθητικής που μας αφήνει μετέωρους αφού η εξωστρέφεια της μελωδικής γραμμής και τα αιθέρια φωνητικά, συγκρούονται με τους μελαγχολικούς στίχους.Αυτό το διάστημα η Κατερίνα Κυρμιζή ετοιμάζει το άλμπουμ «Κάκτοι ΙΙ».
Είπαν για την Κατερίνα“…γράφει στίχους, μουσική και τραγουδάει με μια φωνή ξεχωριστή, αέρινη, που σε απογειώνει, σε ταξιδεύει σε κόσμους μαγικούς…”
Έφη Παπαδοπούλου Votre Beaute”Η Κατερίνα Κυρμιζή είναι ίσως η μόνη Ελληνίδα ποπ τραγουδίστρια που ερμηνεύει λιτά κι απέριττα, δίχως τσαλίμια, με μια αχνή τεχνική που παραπέμπει στην ερμηνεύτρια των Gardigans… μια πολύ καλή φωνή σε ποπ τραγούδια, που δεν στοχεύουν μόνο στις πολλές ραδιοφωνικές ακροάσεις, αλλά σε κερδίζουν απο καλλιτεχνική άποψη”
Αντώνης Μποσκοΐτης, Δίφωνο”Ουσιαστικά η Κατερίνα Κυρμιζή ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις που εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1990 και μπόρεσαν να δώσουν το σωστό στίγμα για την ελληνική καλή ποπ μουσική. Και, σχεδόν μετά από 15 χρόνια, νομίζω ότι παραμένει σταθερή και ουσιώδης στις καλλιτεχνικές επιλογές της.”
Σταμάτης Λεόντιος – Αvopolis.gr“Πρωτόμαθα για την Κατερίνα Κυρμιζή γύρω στα 1996, όταν είχε βγει το πρώτο της άλμπουμ. Τόσο ο τίτλος (Κοντσέρτο για σοκολάτα και τριαντάφυλλα), όσο το στυλ και η φωνή της, μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση. Μια όμορφη κοπέλα που έχει ασχοληθεί με τη μουσική, που έχει δικό της στυλ, που απέχει από τα δήθεν. Άκουσα και το δεύτερο άλμπουμ της (Το παιδί με την κεραία), εκεί πλέον συνειδητοποίησα ότι η νεαρή καλλιτέχνιδα πρέπει να έχει τεράστιο μουσικό υπόβαθρο και μεγάλη επαφή με την τέχνη γενικότερα”
Κώστας Κούλης – Stereoworld.gr“Με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως έχεις κάτι διαφορετικό από τον εσμό των μοντέρνων τραγουδοποιών. Στη δεύτερη, ήδη, δουλειά της η Κατερίνα Κυρμιζή , δείχνει να χαράσσει ακόμα πιο σταθερά το δρόμο της που απέχει αρκετά από τους υπόλοιπους της γενιάς της- παραδομένους στην ευτέλεια του ηλεκτρονικού beat και της καψούρας”
Αντώνης Ν. Φράγκος – Ποπ και Ροκ“Η Κατερίνα είναι σίγουρα μια από τις πιο ελπιδοφόρες νέες τραγουδίστριες, που δικαίως έχει καταφέρει να ταράξει τα νερά της δισκογραφίας και που σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον”
Γιωργος Μυζαλης – Ποπ και Ροκ”Δικαιολογημένα λοιπόν η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Κατερίνας κατάφερε να φτάσει στο Νο 10 των καλύτερων δισκογραφικών έργων του 1996, κέρδισε επάξια τη δεύτερη θέση στην κατηγορία ανδρών και γυναικών, και την πρώτη θέση ανάμεσα σε όλες τις πρωτοεμφανιζόμενες τραγουδίστριες του’97 σύμφωνα με την κριτική των συντακτών του “Music Lifé”.”
3 Τρία
