Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Οπωσδήποτε. Ανέκαθεν η μουσική είχε και έχει την τάση να γεφυρώνει πολιτισμούς. Σίγουρα ανάλογα με την γεωγραφία και την ιστορία του κάθε τόπου, βρίσκουμε και διαφορετικούς μουσικούς κώδικες, παρόλα αυτά όμως μπορούμε να συσχετιστούμε και να νιώσουμε ήχους και μελωδίες που ίσως κάτι να μα θυμίζουν απ’ τις δικές μας παραδοσεις ή μια διαφορετική έκφανση ενός μουσικού είδους που ήδη γνωρίζουμε.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω έναν μουσικό. Μεγαλώνοντας και ως σήμερα, ακούω και θαυμάζω μουσικούς οι οποίοι προέρχονται από τελείως διαφορετικούς χώρους και πολιτισμούς. Λόγω και της δικής μου ενασχόλησης με πολλές διαφορετικές μουσικές παραδόσεις, θα επιλέξω έναν μουσικό τον οποίο θαυμάζω για αυτό ακριβώς τον λόγο. Είναι ο σπουδαίος Αμερικανός τρομπετίστας και συνθέτης Dizzy Gillespie. Είναι από τους πρώτους Αμερικανούς τζαζιστες που ενδιαφέρθηκε να γνωρίσει άλλες μουσικές κουλτούρες και να βρει τις πολιτισμικές γέφυρες μεταξύ τους.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί. “Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Η μουσική ως ανθρώπινη έκφραση μέσω του ήχου είναι πράγματι μια. Όλοι οι μουσικοί, ανεξαρτήτως του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού χώρου μας, έχουμε την ίδια ανησυχία, να μεταδώσουμε μέσω των ηχητικών συχνοτήτων τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Βεβαίως είμαστε πολλοί διότι θεωρώ ότι ο καθένας από εμάς βρίσκει σε κάποιον βαθμό τον δικό του/της τρόπο να εξελιχθεί και να φτάσει στο αισθητικό αποτέλεσμα που επιζητουμε.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Θεωρω ότι ότι η μουσική όπως και γενικότερα η καλλιτεχνική παιδιά είναι ένα στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικο για την ‘υγεια’ της κοινωνίας μας. Βοηθάει την εκφραστικότητα των ανθρώπων. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η ενασχόληση με την μουσική και ιδιαίτερα από μικρή ηλικία μόνο καλό μπορεί να κάνει στον ψυχισμό και στο μυαλό.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Αρκει πιστεύω να έχει ο γονιός την ευαισθησία και την υπομονή να δει πως το παιδί του αντιδράει στην μουσική. Ακόμα και πριν αρχίσει ένα παιδί να παίζει κάποιο όργανο, είναι εύκολο πιστεύω να εντοπίσουμε, πόσο καλά αυτό αντιλαμβάνεται τους φθόγγους, τον Ρυθμό και γενικότερα πόσο η μουσική το αγγίζει συναισθηματικά και με ποιον τρόπο.
Από τα αριστερά,
Δημήτρης Κλωνης, Andrea Romani, Γιάννης Μουτσακης, Χρήστος Σαγιεντ, Απόστολος Σιδέρης, Γιάννης Πούλιος, Leo Genovese
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Πιστεύω ότι στις μέρες μας έχει δωθεί ξανά ιδιαίτερη έμφαση στην παράδοση και στο να γνωρίζουν οι νεότεροι την δουλειά και την παρακαταθήκη που άφησαν οι παλαιότεροι. Από τα μέσα του 20ου αιώνα και μέχρι το 2000 περίπου θεωρώ ότι ζήσαμε την περίοδο της παγκοσμιοποίησης και της Αμερικανοποιησης, όπως αυτή επιβλήθηκε σε μικρότερα κράτη σαν την Ελλάδα. Βλέπω όμως ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχει υπάρξει μια στροφή προς την αυθεντικότητα, τον τοπικισμό και το λέω με καλό τρόπο στην συγκεκριμένη περίπτωση. Γενικά νιώθω ότι η ανθρωπότητα σιγά σιγά διανύει μια περίοδο αυτοψυχαναλυσης. Νιώθουμε την ανάγκη να μάθουμε τελικά ποιοι πραγματικά είμαστε και για το κάνουμε αυτό στρεφομαστε προς την δική μας παραδοση.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Σίγουρα και μάλιστα πάρα πολλοί, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, κάτι που το είδα και τα 12 που έζησα και εργάστηκα στην Νέα Υόρκη. Γνώρισα όλα αυτά τα χρόνια παρά πολλούς εξαιρετικούς Έλληνες μουσικούς που δεν έχουν απολύτως τίποτα να ζηλέψουν από τους αντίστοιχους άλλων εθνικοτήτων κτλ. Συνειδητοποίησα ότι η δύναμη μας ως λαός είναι η ικανότητα μας να συσχετιζομαστε τόσο με την δύση όσο και με την Ανατολή. Είναι κάτι που το συνειδητοποιησα όσο ζούσα στην Αμερική. Ως Έλληνας είχα την ελαστικότητα που μου επέτρεπε να μπορώ να συνεννοηθώ εξίσου εύκολα με έναν Αμερικανό όσο και με έναν Τουρκο, Άραβα κτλ. Το ίδιο ισχύει και με τις μουσικές μας καταβολές. Έχουμε την τύχη σαν λαός να αποτελούμε εμείς οι ίδιοι μια απ’ τις πολιτισμικές γέφυρες τις οποίες ανέφερα πριν.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο δίσκος μου Summation από την Fresh Sound Records στην Βαρκελώνη. Πρόκειται για ένα άλμπουμ με συνθέσεις δικές μου με επιρροές τόσο από την τζαζ όσο και από τις μουσικές της Πόλης, της Ελλαδας και της Ανατολης και παιγμενες από το τρίο μου(πιάνο, μπάσο, τύμπανα) με την συμμετοχή καλεσμένων μουσικών για κάποια από τα κομμάτια. Τον Νοέμβριο θα αρχίσουμε τις εμφανίσεις για την παρουσίαση του δίσκου στο Zoo στην Αθηνα, όπως και στο Παρίσι, το Βέλγιο, την Κωνσταντινούπολη, την Μάλτα και αλλού. Περιμένω πως και πως να βρεθώ ξανά με όλους αυτούς τους υπέροχους μουσικούς με τους οποιους είχα την τύχη να ηχογραφήσω μαζί.
Βιογραφικό.
Ο Απόστολος Σιδέρης γεννήθηκε το 1978 στην Αθηνα όπου και είχε την πρώτη του επαφή με την μουσική, μαθαίνοντας κλασικό φλάουτο. Στην ηλικία των 15 αποφάσισε να ασχοληθεί με το ηλεκτρικό μπάσο. Αμέσως ένιωσε μια ιδιαίτερη έλξη προς το όργανο αυτο και συντομα έπαιζε στην Αθήνα με διάφορα ροκ γκρουπ. Γύρω στα 17 του άρχισε την έντονη ενασχόληση του με την τζαζ, κάτι που τον οδήγησε στην Βοστωνη προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Μπέρκλι. Κατα την διάρκεια των σπουδών του ξεκίνησε και την έντονη ενασχόληση του με το κοντραμπάσο. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Βοστωνη, μετακόμισε στην Νέα Υόρκη και παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο City College of New York κάτω απο τις οδηγίες του γνωστού βιρτουόζου της τζαζ, John Patitucci. Έκτοτε, εχει συνεργαστεί με διάφορους μουσικούςτης Τζαζ ανά τον κόσμο, οπως με τον ντραμερ Clarence Penn, με τους κιθαρίστες Rez Abbasi και Lionel Loueke και με τον Αργεντινό πιανίστα Leo Genovese. Επίσης, εχει κάνει συνεργασίες με πολλούς μουσικούς της World Music σκηνής οπως με τον Αρμενοαμερικανό ουτιστα Ara Dinkjian, με την δική μας Σαβίνα Γιαννάτου και με τον θρυλικό Λιβανεζο συνθέτη Ziad Rahbani. Το 2013, μετά απο 12 χρόνια στην Νέα Υόρκη, μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη όπου και δημιούργησε τους ΜΕSEL, με την συμμετοχή τεσσάρων δεξιοτεχνων της Τουρκικής μουσικής. Με τους MESEL εμφανίστηκαν σε διάφορα φεστιβάλ, οπως στο Royal Albert Hall, έχοντας αποσπάσει πολυ καλές κριτικές.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από την Freshsound Newtalent Records στην Βαρκελώνη και η πρώτη προσωπική του δισκογραφική δουλειά ονόματι Summation, με προσωπικές του συνθέσεις, εμπνευσμένες τόσο από τα τζαζ ακούσματα του όσο και από τους ήχους της Ελλάδας και της Ανατολής.
