Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Η μουσική μόνο ενώνει. Είναι ο συνδετικός κρίκος που όλη η ανθρωπότητα κουβαλάει μέσα της, συγκινεί τον κάθε άνθρωπο ερήμην συνείδησης.
Γι’αυτό και πάντα υποστηρίζω ότι η γλώσσα δεν είναι ποτέ σύνορο στη μουσική. Έχω δει Ρώσους να συγκινούνται από γαλλικά τραγούδια, Ταιλανδέζους να χτυπάνε ρυθμό σε χασάπικο και Τούρκους να κλαίνε με το “I will wait for you”.
Η μουσική κυλάει από ψυχή σε ψυχή σαν ποτάμι ειρήνης και μας συνδέει όλους. Η αξία της είναι ανεκτίμητη ακριβώς γι’αυτό το λόγο, είναι από τις ελάχιστες ανάγκες του ανθρώπου που μόνο καλό έχουν να δώσουν.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θαυμάζω τον μουσικό που με θάρρος και αλήθεια καλλιεργεί την ζωή του μέσα από το πρίσμα της μουσικής και την προσφέρει στον κόσμο.
Υπό αυτή την έννοια θαυμάζω άπειρους μουσικούς που με έχουν συγκινήσει από όλα τα φάσματα της μουσικής.
Θα ήταν πολύ άδικο να σας αναφέρω 5-6 ονόματα, ενώ η λίστα είναι ατελείωτη!
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η φράση αυτή! Θεωρώ πως το μόνο όριο στη μουσική είναι ο σεβασμός.
Ο σεβασμός που ο κάθε μουσικός έχει προς την τέχνη του. Γι’αυτό και μου αρέσουν τα παντρέματα και οι πειραματισμοί ανάμεσα σε διαφορετικά είδη μουσικής, αρκεί να γίνεται από αναγκη για εξέλιξη.
Αυτή είναι μία διαδικασία που απαιτεί θάρρος, τόλμη, πειθαρχία και αφοσίωση.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Κατ’αρχάς δεν θεωρώ πως μουσική παιδεία είναι αναγκαστικά το να μάθει κάποιος νότες ή κάποιο μουσικό όργανο.
Πιστεύω πως στα σχολεία θα έπρεπε στο μάθημα της μουσικής τα παιδιά απλά να ακούνε. Να ακούνε όλα τα φάσματα της μουσικής, από κλασική μέχρι έθνικ, τζαζ, παραδοσιακή και ροκ.
Απλά να ακούνε και να δέχονται τη συγκίνηση και τη σοφία. Πιστεύω πως αν ανοίξουμε αυτή την μαγική πόρτα στα παιδιά, τότε τους συστήνουμε σε έναν κόσμο τόσο φωτεινό, που μετά από μόνα τους θα θελήσουν να την ανακαλύψουν και να την μάθουν περαιτέρω.
Αν με το ζόρι τους επιβάλλουμε μια βαρετή πειθαρχία, τότε μάλλον δεν υπάρχει πραγματικό αποτέλεσμα. Με την έννοια αυτή, η μουσική παιδεία είναι για μένα απόλυτη ζωτική ανάγκη, είναι η βάση της πραγματικής ευγένειας, γιατί συνδέει τον καθένα μας με το ουσιαστικό του συναίσθημα.
Η ευαισθησία δεν μετριέται, ούτε ελέγχεται. Χρειάζεται απλά να είμαστε σε επαφή μαζί της και να την φέρνουμε στην καθημερινότητά μας.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Νομίζω πολύ απλά με το να του δώσει ακούσματα, όσο το δυνατόν περισσότερα και διαφορετικά.
Δεν χρειάζεται πίεση, το παιδί από μόνο του θα πάει εκεί που έχει κλίση και θα ζητήσει να ασχοληθεί περισσότερο με τη μουσική. Εμείς οι μεγάλοι καμια φορά πιέζουμε τα πράγματα από απωθημένο και συνήθως αυτό φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Μην ξεχνάτε πως το ταλέντο δεν είναι κάτι παραπάνω από το όνειρο, έρχεται κρυφά και σου ψιθυρίζει όταν είσαι μικρός και σου αλλάζει την ζωή. Είναι στο χέρι σου αν θα το ακούσεις και θα το ακολουθήσεις.
Credit: Ερρίκος Ανδρέου
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Δυστυχώς φοβάμαι πως όχι αρκετά. Ξέρω όμως σίγουρα πως υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις σε διάφορα σχολεία στη χώρα, όπου τρομεροί δάσκαλοι και καθηγητές φροντίζουν από μόνοι τους να δώσουν ερεθίσματα στα παιδιά, πέρα από την διδακτέα ύλη.
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που πήγα σε ένα δημόσιο σχολείο όπου οι καθηγητές μου μού άνοιξαν τους ορίζοντες και μου έμαθαν τους μεγάλους μας συνθέτες, τους ποιητές και την παραδοσιακή μας μουσική.
Credit: Γιώργος Καλογερόπουλος
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Σαφώς!! Είναι πάρα πολλοί, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Εχουμε εξαιρετικούς μουσικούς στην Ελλάδα, παιδιά που έχουν σοβαρές σπουδές, πηγαίο ένστικτο και πράγματα να πουν.
Μουσικοί που έχουν αφοσιώσει την ζωή τους στις νότες, τα πεντάγραμμα και το όργανό τους. Η μπάντα μου αποτελείται από 4 τέτοιους μουσικούς, νέα παιδιά με δίψα και απίστευτη αγάπη και σεβασμό προς τη μουσική.
Έχουμε επίσης και σπουδαίους σολίστες που διαπρέπουν όπως ο Λεωνίδας Καβάκος, ο Θεόδωρος Κουρεντζής, ο Γιώργος Λαζαρίδης και τόσοι άλλοι ακόμα νεότεροι.
Δεν μου αρέσει καθόλου να υποτιμάμε το ταλέντο που έχουμε εδώ και να θεωρούμε πως μόνο έξω υπάρχει αξία.
Credit: Γιώργος Καλογερόπουλος
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Αυτό τον καιρό ολοκληρώνουμε τον κοινό μας δίσκο με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Λίνα Νικολακοπούλου, ενώ ταυτόχρονα θα κυκλοφορήσει και το τελευταίο σινγκλ από τον αγγλόφωνο μου δίσκο με τίτλο “Who I’m meant to be” που κυκλοφόρησε τον Μάιο.
Παράλληλα, ετοιμάζω την παράσταση “Traveller” σε καλλιτεχνική επιμέλεια της Λίνας και σκηνοθεσία των Fly Theatre, που θα παρουσιάσουμε τον Νοέμβριο.
Πρόκειται για μία πολυ διαφορετική παράσταση η οποία είναι τεχνολογικά και ηχητικά πολύ μοντέρνα, ενώ βασίζεται σε βίντεο που θα αλληλεπιδρούν μαζί μου επί σκηνής!
