Πολιτισμός και μουσική παιδεία.
Η μουσική αποτελούσε ανέκαθεν μια από τις πρωταρχικές ανάγκες έκφρασης του ανθρώπου και είναι λίγοι αν οχι ανύπαρκτοι οι πολιτισμοί που δεν είναι έστω ελάχιστα συνυφασμένοι με αυτή παγκοσμίως.
Η μελέτη της μουσικής ως τέχνη σήμερα αποτελεί ξεκάθαρο δείγμα πολιτισμού στην εκπαίδευση (αλλά και εκτός αυτής), ιδιαίτερα αυτή την εποχή της πολιτισμικής και οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Μουσική παιδεία ίσον Πολιτισμος..
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία, είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Διανύουμε μια εποχή επιφανειακή θα έλεγα με χαλαρά ήθη και διαστρεβλωμένες συνειδήσεις σε κάθε επίπεδο.
Η μουσική παιδεία εξευγενίζει συμβάλλοντας στη γνώση του εαυτού, βελτιώνοντας τις πνευματικές και μαθησιακές δεξιότητες του άτομου λειτουργώντας ταυτόχρονα ως ψυχαγωγία και διασκέδαση.
Επίσης καλλιεργεί και αναπτύσσει την αισθητική αντίληψη.
Θεωρώ οτι η μουσική παιδεία ειναι περισσοτερο ανάγκη παρά πολυτέλεια, χωρίς να ειναι ένα απο τα δύο αποκλειστικά.
“Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς”;
Υπό την έννοια ότι παντού στον πλανήτη μας χρησιμοποιούμε οι άνθρωποι οργανωμένους ήχους κρουστούς και μελωδικούς κατά κάποιο τρόπο μας συντονίζει στην ίδια συχνότητα.
Ο κάθε λαός παρ’ όλα αυτά δημιουργεί δική του μουσική παράδοση προσπαθώντας να “πει” την προσωπική του ιστορία.
Η κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερη “ενωση” έρχεται όταν σεβόμαστε ο καθένας μας την μουσική αλλά και ευρύτερη κουλτούρα του εκάστοτε λαού χωρίς την υποχρεώση να μας ειναι αρεστή.
Ποιόν μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Προσωπικά είμαι λάτρης διαφορετικών μεταξύ τους μουσικών ειδών όπως rock, jazz, blues, classical και cinematic, αν και τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να ακούω τη μουσική ως απλό σύνολο μελωδίων, ρυθμών και αρμονιών, δηλαδή τα δομικά της μέρη, μαζι με τη διάθεση του κάθε μουσικού (mood) που ερμηνεύει ένα μουσικό έργο-κομμάτι.
Θαυμάζω περισσότερο μουσικούς που έχουν βρει τον προσωπικό τους ήχο αλλά και όσους τον ψάχνουν ακόμα.
Αυτή τη στιγμή χωρίς να έχω κάποιο συγκεκριμένο “ειδωλο” μου αρέσει πολύ το παίξιμο ενός νεαρού ανερχόμενου κιθαρίστα, του Julian Lage.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Σαφώς και υπάρχουν. Η μουσική εχει παγκοσμιοποιηθεί ειδικά μετά τη νέα χιλιετία και με τον ερχομό του ίντερνετ και κατ’ επέκταση του YouTube.
Ενας μουσικός (στην Ελλάδα και όχι μονο) σήμερα εχει τη δυνατότητα να κάνει download και να μελετήσει άφθονα βιβλία και μουσικά βίντεο-μαθήματα και μάλιστα δωρεάν.
Επίσης υπάρχει πληθώρα μουσικών σχολών και ωδείων με προσιτά δίδακτρα.
Στην Ελλάδα υπάρχει καθημερινή βελτίωση του επίπεδου των μουσικών και αυτο φαίνεται απο τους αποφοίτους μουσικών σχολών, από την αύξηση του αριθμού ποιοτικών μουσικών σχημάτων ακόμα και απο διακρίσεις Ελλήνων μουσικών σε διαγωνισμούς οργάνων στην ημεδαπή και στο εξωτερικό.
Πως μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Διδάσκω κιθάρα τα τελευταία 12 χρόνια και έχω συνειδητοποιήσει ότι η σκληρή δουλειά συχνά “κερδίζει” το αδούλευτο ταλέντο.
Το ταλέντο ειναι ας πούμε ενα φυσικό χάρισμα και η αβίαστη ροπή ενος ατόμου στο να είναι περισσότερο αποτελεσματικό από κάποιο άλλο σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο και εχει διαβαθμίσεις, υπάρχουν μικρά, μέτρια και μεγάλα ταλέντα.
Αυτό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να παρατηρεί τις διαθέσεις και τα “μουσικα” θέλω του παιδιού βάζοντας του να ακούει διαφορα είδη μουσικής, ακόμα να του περιγράφει τον ήχο ενός μουσικού οργάνου τη στιγμή που ακούγεται, επίσης να υπάρχει πάντα η ερώτηση “τι σου αρέσει”, κάτι που ξεχνάνε συχνά πολλοί γονείς.
Ενα μεγάλο ταλέντο θα ασχοληθεί με το αντικείμενο που του αρμόζει εύκολα και συχνά με το πρωτο ερέθισμα, π.χ.οταν δει κάποιον από τους γονείς του να παίζει ένα μουσικό οργανο.
Τέλος οι γονείς μπορούν πάντα να στείλουν πειραματικά το παιδί σε ενα ωδείο όπου εκεί μετα είναι δουλειά του δασκάλου να ανακαλύψει το όποιο ταλέντο.
Με τι ασχολείστε μουσικά αυτό τον καιρό και ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτό το διάστημα διδάσκω κιθάρα σε μουσικές σχολές αλλά και σε ιδιαίτερο επίπεδο και συμμετέχω στο Μιούζικαλ “Ένας Χάρτινος Κόσμος” της Μαρίας Στεφάνου με πρεμιέρα στις 17 Οκτωβρίου στο Θέατρο Μελίνα Μερκούρη στην Καλαμαριά.
Όσον αφορά το μέλλον ζω απλά στο παρόν, το σχέδιο είναι οτι δεν υπάρχει σχέδιο…
Βιογραφικό
Ο Γιώργος Τσέλιος γεννήθηκε στην πόλη της Κοζάνης τον Ιανουάριο του 1987 .
Απο την ηλικία των 12 ετων έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική ξεκινώντας να παίζει ηλεκτρική κιθάρα παρακολουθώντας σειρά μαθημάτων πάνω στο όργανο.
Μόλις από τα 14 του δημιούργησε την πρώτη του μπάντα σε ύφος ρόκ.
Μετά απο μερικά χρόνια προσωπικής μελέτης και αναζήτησης και στην ηλικία των 18 ετών ξεκίνησε μαθήματα στο Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης.
Είναι απόφοιτος Ειδικού Αρμονίας με άριστα, κάτοχος πτυχίου και διπλώματος στην κλασσική κιθάρα με άριστα με καθηγητή τον διακεκριμένο σολίστ Φώτη Κουτσοθόδωρο καθώς επίσης και απόφοιτος του τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Στα 20 του χρόνια προέκυψε η ανάγκη για τραγούδι,παρακολούθησε σειρά μαθημάτων για 3 έτη συνεχόμενα αρχικά με τη Βιργινία Γκαιτατζή με κλασσικό τραγούδι και στην πορεία με τον John Jeff Touch σύγχρονο τραγούδι.
Στην πορεία ακολούθησαν μαθήματα σύνθεσης με τη συνθέτρια Λίνα Τόνια.Επίσης έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του πάνω στο Songwriting απο το Berklee College of Music.
Αυτή τη στιγμή εργαζεται ως καθηγητής κλασσικης και ηλεκτρικης κιθάρας στη Θεσσαλονίκη και την επαρχία,συμμετέχοντας σε μουσικές παραγωγές Μιούζικαλ και πραγματοποιώντας προσωπικές μουσικές εμφανίσεις.
