Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Φυσικά και ναι! Η μουσική ανέκαθεν αποτελούσε μια παγκόσμια «γλώσσα», έναν μοναδικό τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στους λαούς.
Κι αυτό γιατί μέσα από τη μουσική εκφράζονται βαθιά και πρωτόγονα συναισθήματα, τα οποία είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ποια γλώσσα μιλάνε ή σε ποιο πολιτισμικό περιβάλλον ζούνε.
Βερολίνο, Μάϊος 2018 “Αφιέρωμα σε Ελληνίδες Συνθέτριες της εποχής μας”
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θαυμάζω το μουσικό που καθημερινά αφιερώνει λίγο χρόνο να «υπερβαίνει» τον εαυτό του, να έρχεται σε επαφή με τον εσωτερικό του κόσμο και να προσπαθεί να τον εκφράσει και να τον ανακαλύψει εκ νέου μέσα από τη μουσική ενασχόληση.
Δεν παίζει ρόλο με ποιο είδος μουσικής ασχολείται ή τι όργανο παίζει….είναι αυτή η πλήρωση της ανάγκης για αυτοέκφραση που είναι αξιοθαύμαστη.
Με τη μουσικολόγο Εριφύλη Δαμιανού και τη συνθέτρια Λίνα Τόνια, συναυλία για την Ημέρα της Γυναίκας, Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μάρτιος 2019
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.”
Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Η μουσική είναι πολυδιάστατη, και αυτό πιστεύω είναι η μαγεία της.
Υπάρχουν τόσο πολλά και τόσο διαφορετικά είδη μουσικής, ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να συνδεθούν και να προσδιορίσουν ένα κομμάτι του εαυτού τους ως μουσική ταυτότητα.
Εναλλακτική Λυρική σκηνή στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Μάρτιος 2019, μαζί με Ευαγγελία Αργυροπούλου, Ζωή Παρίση και Μαρία Τσιγάρα, «Αφιέρωμα στο Φεστιβάλ Πηλίου»
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Τις παλιότερες εποχές η μουσική ήταν συνυφασμένη με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
Για παράδειγμα όταν κάποιος ερχόταν επίσκεψη, τραγουδούσαν το τραγούδι του καλωσορίσματος, όταν έφευγε , το τραγούδι του αποχωρισμού, τραγουδούσαν νανουρίσματα και λαχνίσματα στα παιδάκια, τραγούδια για το θέρος, για τις εποχές, για χαρές, για λύπες κ.ο.κ.
Στην εποχή μας έχει εκλείψει δυστυχώς αυτή η μουσική παράδοση και η αυθόρμητη, πολυποίκιλη και άμεση μουσική έκφραση, καθιστώντας έτσι αναγκαία τη μουσική παιδεία.
Σύμφωνα με πολυάριθμες έρευνες , η μουσική παιδεία συμβάλλει στη νοητική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Στόχος είναι μια ευρύτερη μουσική μόρφωση, όχι αποκλειστικά η εκπαίδευση επαγγελματιών. Είναι εξίσου σημαντικό να υπάρχουν «μορφωμένοι» ακροατές.
Αίθουσα Τέχνης, Κοζάνη 2002, συναυλία του Δημοτικού Ωδείου Κοζάνης
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Όπως τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν ή να χορεύουν, έτσι μπορούν να μάθουν και μουσική. Είναι έμφυτη η ανάγκη των ανθρώπων για μουσική έκφραση.
Βέβαια, είναι βασικό οι γονείς να δημιουργούν στο σπίτι ένα περιβάλλον πλούσιο σε μουσικά ερεθίσματα.
Πλέον προσφέρονται και πολλά προγράμματα μουσικής προπαιδείας για μικρά παιδιά από καταρτισμένους μουσικοπαιδαγωγούς.
Μαζί με Ματίνα και Νικολέτα Παπάζογλου Αύγουστος 2005
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Φυσικά! Πιστεύω ότι το επίπεδο μουσικής κατάρτισης και γνώσεων που παρέχεται στη χώρα μας είναι υψηλό, και εστιάζει τόσο στο θεωρητικό μέρος όσο και στη μουσική πράξη.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Ένα ρεσιτάλ με κομμάτια για πιάνο και ποιήματα από Ελληνίδες καλλιτέχνιδες που έζησαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα!
Βιογραφικό.
Η Κατερίνα Παπάζογλου σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά (φούγκα) στο Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης (2000, δίπλωμα πιάνου, τάξη Γ. Τζούκα).
Το 2002 αποφοίτησε με άριστα από το τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη (μαθήματα πιάνου με τη Ζωή Σαμσαρέλου).
Αποφοίτηση, Μ.Α.in Music Education, California State University, 2008
Το 2006 με πλήρη υποτροφία Fulbright μεταβαίνει στην Αμερική για μεταπτυχιακές σπουδές στη μουσική εκπαίδευση (2008, M.A. in Music, California State University, Los Angeles, επιβλέπων καθηγητής Dr. David Connors).
Είναι διορισμένη εκπαιδευτικός μουσικής σε σχολεία της Α’/θμιας Εκπαίδευσης και έχει εργαστεί ως καθηγήτρια πιάνου και μουσικής συνοδείας στην Κοζάνη, στη Σιγκαπούρη και στο Βερολίνο.
