Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Είχα την τύχη να μεγαλώσω σ ένα περιβάλλον, όπου η ζωγραφική είναι κάτι παραπάνω από χόμπι, είναι τρόπος ζωής. Η μητέρα μου Αλεξανδρινή στην καταγωγή, αυτοδίδακτη ζωγράφος η ίδια, με στήριξε στις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου και με μύησε στα μυστικά και τη μαγεία των χρωμάτων, από τη δημιουργία τους έως και το τελικό θαύμα της ανάμειξής τους. Μαζί της δοκίμασα και πειραματίστηκα, έπαιξα με τα χρώματα και ωρίμασα καλλιεργώντας το ταλέντο μου.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Η καλλιτεχνική φύση είναι μία εσωτερική διεργασία που προϋπάρχει. Είναι αυτό που σε κάνει να γεννάς ιδέες στο άπειρο. Να μετουσιώνεις το όνειρο στην πραγματικότητα. Είναι αυτό που δεν διδάσκεται, δεν δανείζεται, και κυρίως δεν υποκλέπτεται. Έναν καλλιτέχνη, όσο και να τον αντιγράψει κάποιος, πάντα θα προηγείται, γιατί με το που θα ολοκληρώσει μια ιδέα ήδη έχει δρομολογήσει την επόμενη. Ενας αγώνας δρόμου το μυαλό του καλλιτέχνη! Ωστόσο, η εκπαίδευση δεν πρέπει να υποτιμάται, έχει μεγάλο μερίδιο, τόσο στην εξέλιξη μιας δουλειάς όσο και στο χτίσιμο του πολιτισμικού υπόβαθρου της προσωπικότητας.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Ονειροπόλα!
Νιώθετε την έμπνευση πριν δημιουργήσετε;
Φυσικά πως αλλιώς; Έμπνευση, η στιγμή της σύλληψης μιας ιδέας που μπορεί να ξεπηδήσει μέσα από ένα εσωτερικό brain storming. Συχνά εκδηλώνεται με τη μορφή ποιητικής καταιγίδας, αρχικά καταγράφεται με λέξεις και σε δεύτερο χρόνο γίνεται εικόνα. Έτσι, για κάθε πίνακα υπάρχει και ένα ποίημα ! Ποίηση και ζωγραφική για μένα είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους.
Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη;
Τελειομανής ως άνθρωπος και αεί διδασκόμενη όσον αφορά την τέχνη! Σε έναν δρόμο αμφίδρομο.
Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να υλοποιήσω όσο περισσότερες ιδέες μπορώ. Αποφεύγω να σχεδιάζω το μέλλον, αφουγκράζομαι τη στιγμή!
Ας γνωρίσουμε τη ζωγράφο.
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο του 1967. Σπούδασα Νοσηλευτική και Φυσικοθεραπεία στα ΤΕΙ Λάρισας και Θεσσαλονίκης αντίστοιχα, ενώ παράλληλα ολοκλήρωσα και ειδικές παιδαγωγικές σπουδές στην σχολή ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ. Στην πορεία της 30 ετής επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας στο νοσοκομείο ΓΝΘ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ, ολοκλήρωσα δύο μεταπτυχιακά, ένα στην ανθρώπινη απόδοση και υγεία στο ΑΠΘ, και ένα στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Σήμερα εργάζομαι ως προϊσταμένη παραϊατρικού προσωπικού στο ίδιο νοσοκομείο, στο οποίο τα τελευταία χρόνια είχα την τιμή να συμμετάσχω τόσο στην οργάνωση όσο και στην ενεργή παρουσίαση δύο ιστορικών εκδηλώσεων.
Η μία, αφορούσε την επετειακή εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων του νοσοκομείου, στην οποία έφτιαξα τον πίνακα που κοσμούσε την αφίσα, ενώ παράλληλα οργάνωσα και συμμετείχα με πέντε έργα μου, στην έκθεση ζωγραφικής εικαστικών, εργαζομένων στο χώρο της υγείας, που έλαβε χώρα την ίδια περίοδο (28/11-4/12/2016)
Η δεύτερη εκδήλωση αφορούσε την αναβίωση της πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης του 1917, με ένα μουσικό -εικαστικό δρώμενο, κατά το οποίο τέσσερεις ζωγράφοι πλαισιωμένοι από μουσική που γράφτηκε ειδικά για την περίσταση, αποδώσαμε ζωντανά μπροστά στο κοινό με τους χρωστήρες μας, ο καθένας την δική του οπτική για την πυρκαγιά (24/11/2017). Όλοι οι πίνακες παραχωρήθηκαν με δωρεά στην πολιτιστική περιουσία του ιδρύματος.
Με τη ζωγραφική ασχολούμαι από μικρό παιδί. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σ ένα περιβάλλον, όπου η ζωγραφική είναι κάτι παραπάνω από χόμπι, είναι τρόπος ζωής.
Η μητέρα μου Αλεξανδρινή στην καταγωγή, αυτοδίδακτη ζωγράφος η ίδια, με στήριξε στις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου και με μύησε στα μυστικά και τη μαγεία των χρωμάτων, από τη δημιουργία τους έως και το τελικό θαύμα της ανάμειξής τους. Μαζί της δοκίμασα και πειραματίστηκα, έπαιξα με τα χρώματα και ωρίμασα καλλιεργώντας το ταλέντο μου.
Στην αγιογραφία οδηγήθηκα από μια θεία συγκυρία και την αγάπη μου για τη διατήρηση της παράδοσης και την αναβίωση της βυζαντινής τέχνης.
Διδάσκαλοί μου, η Θεοφανώ και ο Μιχαήλ Χρυσανθόπουλος, με μύησαν στα μυστικά της τέχνης τους, βάζοντας ένα ακόμη λιθαράκι στις συνεχείς αναζητήσεις μου. Τις γνώσεις μου πάνω στην αγιογραφία συμπλήρωσα με την παρακολούθηση σεμιναρίων συντήρησης βυζαντινών εικόνων από τον αγιογράφο, συντηρητή και συγγραφέα κ Χ. Μπακόλα, στο εργαστήρι σπουδών ζωγραφικής και αγιογραφίας κ Γ. Ψαράκη(2002).
Από το 2016, είμαι μέλος του Τομέα Εικαστικών Εφαρμογών του νοσοκομείου Παπαγεωργίου, με τον οποίο συμμετέχω στη μεγάλη ετήσια, ομαδική έκθεση όλων των εικαστικών-μελών του και σε πολλές επιμέρους εκδηλώσεις.
Υπήρξα μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Ζωγράφων Βορείου Ελλάδος (ΣΚΕΖΒΕ) από το 2000-2005
Έργα μου φιλοξενούνται στο Αγ. Όρος (ιατρείο μονής Ξηροποτάμου), στο ΓΝΘ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ (δύο πίνακες ) και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.
Συμμετοχή σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις: ( 1997 Hyatt Hotel, 2003 Μονή Βλατάδων, 2002 Γκαλερί Αλεξ. Σβώλου, 2010 φουαγιέ του υπουργείου υγείας στο Μαρούσι στα πλαίσια του συνεδρίου του Πανελληνίου συλλόγου των φυσικοθεραπευτών, 2016 αμφιθέατρο ΓΝΘ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ στα πλαίσια του εορτασμού των 100 χρόνων του νοσοκομείου, 4/2017 ΤΕΠΕ αμφιθέατρο Νοσοκ. Παπαγεωργίου και 9-16/9/2017, η έκθεση «χαμένες πατρίδες»του ΤΕΠΕ στο Βελλίδιο συνεδριακό κέντρο χορηγός ΔΕΘ, 3/3/2018 Έκθεση « Give Back” TEΠE Παπαγεωργίου, 14-23/4/2019 αμφ. Νοσ Παπαγεωργίου η έκθεση με τίτλο « η φτώχεια έχει χρώμα, ο πλούτος είναι γκρι
