Συγγραφή, εικονογράφηση: Ζωή Νικητάκη
Σελίδες: 160
Διαστάσεις: 20,5×14 cm
ISBN: 978-618-5608-24-8
Έκδοση: Σεπτέμβριος 2024 Εκδόσεις Dharma
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ή μόλις πριν μια στιγμή ένας άνθρωπος που όσο συνηθισμένος κι αν φαινότανε, εκείνος έλεγε πως ήταν μάγος. Όπου κι αν πήγαινε, ακόμα και πενήντα βήματα πιο πέρα, έφερνε πάντοτε μαζί του μια βαλίτσα. Ήτανε μια τεράστια πράσινη βαλίτσα, με ένα πράσινο χρώμα λαμπερό και λαχταριστό σαν εκείνο το χρώμα που παίρνει το γρασίδι σαν πέφτει απάνω του ο ήλιος και το κάνει ν’ αστράφτει και να λαμποκοπά. Όταν ρωτούσαν τον μάγο τι έχει μέσα στην πράσινη βαλίτσα του, έπαιρνε ένα μυστηριώδες ύφος και έλεγε τα ίδια πάντα μυστήρια λόγια που σαν τραγούδι ακατανόητο ακούγονταν:
“Από τα πέρατα του κόσμου
έφεραν οι μάγοι ονείρατα φιλόξενα
μήπως θαρρέψει ο άνθρωπος και ψάξει στα χαμένα
και από του ονείρου την καρδιά ανακαλύψει τα κρυμμένα.”
Στο βιβλίο αυτό θα συναντήσεις δεκαοχτώ παραμύθια μαζί με μαγικές ζωγραφιές και ποιήματα για θαρραλέα παιδιά και για ενήλικες που διαφύλαξαν άσβεστη τη φλόγα στην καρδιά. Έρχονται απευθείας από το Παντατωρινό Βασίλειο των Μάγων και σε καλούν ν’ ανάψεις την πύρινη καρδιά του Κόσμου με το θάρρος σου. Είθε να σε βοηθήσουν να θυμηθείς τις ξεχασμένες ουράνιες μαγικές διαδρομές της ψυχής και άφοβα να τολμήσεις τον Ήλιο μέσα σου ν’ ανακαλύψεις!
Μπορείτε να το αναζητήσετε στο e-shop του εκδοτικού οίκου www.dharmapublications.gr ή στον βιβλιοπώλη σας!
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε και ζωγραφίστηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του στο διάστημα του πρωτόφαντου για την ανθρωπότητα φαινομένου της πανδημίας και των νέων παραγόμενων εξ’ αυτού συνθηκών. Πρόκειται για δεκαοχτώ παραμύθια από το Βασίλειο των Μάγων, γραμμένα σε γλώσσα συμβολική για θαρραλέα παιδιά και για ενήλικες που δεν πρόδωσαν το εσώτερό τους παιδί. Δίνουν τροφή για στοχασμό και διαλογισμό, διανοίγουν την πύλη της φαντασίας και σε καλούν κρατώντας σε από το χέρι να ταξιδέψεις μαζί τους στο μονοπάτι που τους πόνους αλαφρώνει και τις πληγές γιατρεύει.
Πρόκειται για ιστορίες που μέσα από τον μαγικό λόγο των παραμυθιών και τη δύναμη της εικονοπλασίας τους μιλούν κατευθείαν στην καρδιά, για αυτό και μπορούν να λειτουργούν θεραπευτικά. Το κάθε παραμύθι συνοδεύεται από μια ή και περισσότερες μαγικές εικόνες θέλοντας να δημιουργήσει επιπλέον πύλη για τον αναγνώστη, ώστε να μπορέσει να διεισδύσει σε βαθύτερα επίπεδα του παραμυθιού και συνάμα της ύπαρξής του. Κάποια παραμύθια συνοδεύονται κι από ποιήματα, καθώς αυτά αποφάσισαν μαζί τους να συμπορευτούν ως παντατωρινοί σύντροφοι του Βασιλείου των Μάγων.
Ο συμβολικός και αλληγορικός λόγος των παραμυθιών από το βασίλειο των Μάγων εμφέρει σπόρους από τον κόσμο της Μαγείας και της Απειροσύνης, ώστε να ξαναθυμηθούμε τις αληθινές δυνατότητες που ως υπάρξεις εμφέρουμε, καθώς και την ουράνια όψη μας, αυτή που είναι πιο άυλη, πιο λεπτοφυής, πιο ευαίσθητη στο Αόρατο και Ανείπωτο. Θέλησα να αγγίξω την παιδική ψυχή, είτε αυτή ζει στο σώμα ενός παιδιού είτε στο σώμα ενός μεγάλου, με λίγη από την αστρόσκονη κόσμων υπεργήινων που αντανακλώνται με κάποιον τρόπο και στην καθημερινότητά μας στη γη, όσο κι αν δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε.
Οι μεγάλοι στην πλειονότητά τους έχουν λησμονήσει το άγγιγμα της μαγείας του Αόρατου κόσμου, το άγγιγμα από το Βασίλειο των Μάγων, μιας και βούτηξαν για τα καλά μέσα στης ύλης το απύθμενο πηγάδι και ο νους τους έχει πέσει σε λήθαργο, σαν να ‘χουν πιει της λήθης το βοτάνι, όπως συνέβη και με τους ανθρώπους του χωριού της Λήθης, για το οποίο μιλάει το παραμύθι “Το μαγικό ταξίδι του Αστρέα”. Παράλληλα, οι μεγάλοι σαν τους κατοίκους της πολιτείας της Σοφίας, που ο Κλειδούχος κρατά τα μυστικά κλειδιά της, απομακρύνθηκαν από την καρδιά τους, σε σημείο που να αδιαφορούν για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους τους.
Το εσώτερο παιδί που είναι κρυμμένο, παραγκωνισμένο, παραμελημένο και κάποιες φορές συρρικνωμένο και συνθλιμμένο έως ανύπαρκτο, στην πραγματικότητα ασφυκτιά και θέλει να βγει στο φως, να αγκαλιαστεί, να γίνει αποδεκτό έτσι όπως είναι, να του επιτραπεί χώρος να μιλήσει, να εκφραστεί όπως χρειάζεται, να ξεδιπλώσει τα μαγικά χαρίσμα τά του άφοβα χωρίς να σκέφτεται ότι μπορεί να κριθεί, ότι μπορεί να τιμωρηθεί ή ότι μπορεί να μην αγαπηθεί. Το μαγικό παιδί που με το Αόρατο συνομιλεί, θέλει να εκφραστεί. Θέλει να μπορέσει να μιλήσει για τις αληθινές ανάγκες της ψυχής του και να ξεδιπλώσει τα διάφανα φτερά του στον Ανείπωτο κόσμο του παραμυθιού.
Εύχομαι αν είσαι παιδί, εσύ που διαβάζεις αυτά τα παραμύθια, να ανακαλύψεις τις κρυμμένες δυνάμεις σου, να κινηθείς άφοβα σαν τον Αστρέα στην αναζήτηση του θησαυρού του Ουράνιου τόξου και των δώρων του. Αν είσαι μεγάλος εσύ που διαβάζεις αυτά τα παραμύθια, εύχομαι να θυμηθείς ξανά το εσώτερο παιδί μέσα σου που έχεις λησμονημένο και πονά, να μάθεις να το αγαπήσεις απ’ την αρχή και να κατανοήσεις βαθιά πώς το Δώρο σου είσαι Εσύ! Ένα δώρο μαγικό σταλμένο από τον Ουρανό.
Μέσα από της ζωής μου το μαγικό ταξίδι, και ναι, σε διαβεβαιώνω πως ήταν μαγικό σαν του Αστρέα που θα διαβάσεις σε τούτο το βιβλίο, αυτό που βαθιά μέσα μου έχω κα τανοήσει, είναι πως όλοι μας έχουμε έρθει με κάποια δώρα, με κάποια χαρίσματα, με κάποια ταλέντα, με κάποιες ποιό τητες και ιδιότητες που μας κάνουν μοναδικούς, ξεχωρι στούς και ανεπανάληπτους. Τα δώρα αυτά που κουβαλά ο καθένας μας μέσα στη ψυχή του είναι ο θησαυρός μας, ο μαγικός και μυστικός θησαυρός μας που πρέπει να τον ανακαλύψουμε. Και πώς θα τον ανακαλύψουμε; Αν ακολουθήσεις το ουράνιο τόξο, στην άκρη του σε περιμένει ένας θησαυρός κρυμμένος σε σεντούκι λένε πειρατικό, μα στην πραγματικότητα, το σεντούκι αυτό είναι το σεντούκι των Αορατοδιάφανων Υπηρετών του Ουρανού που θέλουν να ανοίξουν των ανθρώπων την καρδιά για να μπορούν να βλέπουν και να αγαπούν καλύτερα και βαθύτερα τ’ Αόρατα και τα Ορατά.
Το Ουράνιο Τόξο είμαστε εμείς και εμείς είμαστε ο θησαυρός μας.
Ζωη Νικητακη
