Στον Κήπο της Σύγχρονης Πινακοθήκης Villa ΡΟΔΟΠΗ ART στο ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ.
Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
Η Γαλλίδα περφόρμερ και καθηγήτρια του πανεπιστημίου Paris 1 Panthéon-Sorbonne, Pascale Weber οργανώνει εδώ και αρκετά χρόνια παραστάσεις γύρω από την ιδέα ενός κινητού κήπου.
Το δίδυμο έχει δομήσει μια μυθοπλασία γύρω από έναν κόσμο ενσωματωμένο πάνω μας, ενώ η γη, που έχει γίνει ακαλλιέργητη, δεν θα μπορούσε πλέον να μας θρέψει. Αντιμέτωπη με αυτή τη δυστοπία, μια κοινότητα θα αποφάσιζε να μεταφέρει τον κήπο της με τα θρεπτικά και φαρμακευτικά φυτά στο σώμα της. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Pascale Weber δημιουργεί δοχεία – από λινό, βαμβάκι, πέτρα (έτοιμα για χρήση) και κυρίως από πηλό chamottée-για να μπορούν τα φυτά να μεταφερθούν μαζί με το σώμα. Το δίδυμο αποκαλεί αυτά τα δοχεία orthèses (καλλιτεχνικοί νάρθηκες), καθιστώντας αυτά τα τεχνουργήματα ένα στήριγμα για τη φροντίδα και την αποκατάσταση του σώματος, όσο και ένα σύμπτωμα της αμέλειάς μας, όντας παράλληλα ένα φανταστικό εργαλείο για τη διατήρηση των φυτών.
Τα κεραμικά που κατασκευάζονται από τον Hantu ή από τους συμμετέχοντες στα εργαστήρια κατασκευάζουν μια αφήγηση στην οποία τίθεται το ζήτημα της επιβίωσής μας, της αντίστασής μας στην καταστροφή μιας πολιτιστικής κληρονομιάς, όσο και σε εκείνη των φυσικών χώρων και της φροντίδας για τα φυτά όσο και για τα άρρωστα σώματά μας. Η μεταφορά των φυτών επιτρέπει στους συμμετέχοντες και στο κοινό που τους συνοδεύει να σκεφτούν το χώρο της μετατόπισης ως έναν αυτούσιο χώρο, όπως τον τόπο της “ακούσιας ” προέλευσή μας ή του “αβέβαιου” προορισμού μας. Το δίδυμο καταφέρνει να κάνει αυτόν τον χώρο να υπάρχει ως εμπειρία διαλογισμού και συν-παρουσίας. Το τεχνούργημα επιτρέπει να συνδυαστούν το σώμα και το φυτό, τα οποία χρειάζονται φροντίδα. Η performance κατασκευάζει μια τελετουργική τελετή, τόσο συμβολική όσο και πραγματιστική, από αισθητηριακές εμπειρίες που επανεξετάζονται και βελτιώνονται κάθε φορά: προτείνει μια προσέγγιση του εδάφους και της περιβαλλοντικής κρίσης βασισμένη στην ακρόαση του σώματος, στην ακρόαση του εαυτού του και στην ακρόαση όλων όσων παρουσιάζονται στις αισθήσεις του. Η ομάδα καθώς και το εργαστήριο γίνονται χώροι πειραματισμού, υποστηρίζοντας ατομικές πρωτοβουλίες: δημιουργία, δράση, χειρονομίες, ομιλία ή πρόσκληση στη σιωπή.
Για την Ιστορικό Τέχνης Ευαγγελία Νάκα: “Ο πληθυντικός που διαπνέει τις performances της Pascale Weber συναρθρώνει το προσωπικό (σώμα) με το συλλογικό (φύση) και με μία ύλη (κεραμικό έργο) που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο σύνδεσμος μεταξύ των δύο, στο πνεύμα μίας ολιστικής δράσης που αγγίζει ριζοσπαστικά και βαθιά τα πιο ευαίσθητα ζητήματα του σύγχρονου πολιτισμού, όπως τη μετακίνηση πληθυσμών, την αναθεώρηση του τόπου και την πολύτιμη συμβολή του σώματός μας σε μία νέα οικοσοφία”.
Η Pascale Weber γεννήθηκε στο Παρίσι αλλά πέρασε ένα μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας στην Ινδονησία. Μετά από μία μακρά διαμονή στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Μεξικό, επέστρεψε στο Παρίσι όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Γραφιστική και στο Σχεδιασμό Χώρου στην Ανώτατη Σχολή Βιομηχανικού Σχεδιασμού. Πραγματοποίησε την Διατριβή της στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται κυρίως στις σωματικές πρακτικές και στη συμβολή τους στη σχέση με το περιβάλλον και τον φυτικό κόσμο καθώς και στην έννοια της χωρικότητας. Έχει διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής και τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne παράλληλα με την πλούσια εικαστική της δράση η οποία περιλαμβάνει performances, κεραμικά, σχέδια, φωτογραφίες, happenings κ.α Μαζί με τον Jean Delsaux σχεδίασε και πραγματοποίησε, μεταξύ 2012 και 2023, στην Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική, την Ασία, την Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αρκτική και τη ζούγκλα του Ισημερινού, περισσότερες από 70 performances – ατομικές, συλλογικές, συμμετοχικές, κ.α, που βασίζονται κυρίως στη σχέση μεταξύ του σώματος και του φυτικού κόσμου
Οι πιο πρόσφατες performances πραγματοποιήθηκαν ως απάντηση στο άγχος που δημιούργησε η υγειονομική κρίση και οι αυταρχικές πολιτικές που αναπτύχθηκαν για να αναχαιτιστούν τα διαδοχικά κύματα της παγκόσμιας επιδημίας του covid. Για την Weber το σώμα είναι ένα σύστημα προικισμένο με μία αποκαλυπτική δύναμη της κληρονομιάς που έχει κατακαθίσει μέσα του, των ροών που το διατρέχουν και των δυνάμεων που το κατοικούν, των αλληλεπιδράσεων και των αδιαπέραστων δεσμών που δημιουργούνται στο περιβάλλον: είναι ταυτόχρονα ένα μέσο και ένα προνομιακό πεδίο έρευνας.
(Την Τρίτη 11 Ιουλίου 2023 το βράδυ θα παρουσιάσει στον κήπο της Σύγχρονης Πινακοθήκης Villa Ροδόπη στο Αργοστόλι, την νέα πρωτοποριακή της performance με τίτλο “Cannibal Ritual”.
Είσοδος στον “Κήπο του Χαρίλαου”, από Μαντζαβίνου 8, έναντι κτιρίου Mega).
