Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 7 Ιουνίου, στις 7 το απόγευμα στη Thalia Gallery (Μεταμορφώσεως 1, 17455 Άλιμος). Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, η Audrey και ο Δημήτρης θα σας προσκαλέσουν να ζήσετε μια ξεχωριστή εμπειρία για τη Θάλασσα με τα έργα των ζωγράφων Μαρίνας Συντέλη και Φαίης Αναγνωστοπούλου, τη μουσική της αρπίστριας Λίνας Ροδοπούλου, ποιήματα, εδέσματα και cocktails.
Με τα έργα τους, οι δύο ζωγράφοι θα σας παρασύρουν να μοιραστείτε με τα έργα τους τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, την οπτική και αντίληψή τους γύρω από τη Θάλασσα. Τα έργα τους συνδυάζονται με ποιήματα για να σας προσκαλέσουν να ονειρευτείτε και να νιώσετε τη ροή της δικής σας εσωτερικής Θάλασσας.
Θα έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε την τέχνη τους, έναν ρυθμό από συναισθήματα, σκληρό πινέλο ή απαλό άγγιγμα χρησιμοποιώντας λάδι, ακρυλικό και νερό, μια σπουδαία δημιουργική διαδικασία που θα σας προσφέρει μια μοναδική οπτική εμπειρία. Αφήστε τη ροή της επίσκεψης να σας ταξιδέψει ανακαλύπτοντας κάθε έργο τους, ακούγοντας το απαλό άγγιγμα της άρπας και ανακαλύπτοντας γεύσεις και υφές μιας δημιουργικής κουζίνας ειδικά για την ημέρα.
Για να ολοκληρώσετε την εμπειρία σας, θα ανακαλύψετε έναν χώρο αφιερωμένο σε δεδομένα και πληροφορίες για τη Θάλασσα, ώστε να κατανοήσετε καλύτερα την πραγματικότητά μας και τις αλλαγές που την περιβάλλουν.
Η Audrey και ο Δημήτρης ανυπομονούν να σας καλωσορίσουν για να σας προσφέρουν αυτή τη νέα εμπειρία που εστιάζει στις αισθήσεις και τις ροές. Όπως και στην προηγούμενη έκθεση της Thalia Gallery, το 5% των πωλήσεων των έργων τέχνης θα διατεθεί για την ενίσχυση της Μονάδας Προστασίας Παιδιού «Άγιος Ανδρέας» του Αλίμου.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Ιουλίου.
Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες
Φαίη Αναγνωστοπούλου
Η θάλασσα: Μια λέξη που προκαλεί τόσες πολλές σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα. “Πυρ, γυνή και θάλαττα” – τα τρία πιο έντονα στοιχεία, σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ποιητή Μαίανδρο. Όλοι μας είμαστε συνδεδεμένοι με τη θάλασσα με κάποιο τρόπο. Είτε πρόκειται για αναμνήσεις από ταξίδια, είτε ζούμε κάπου δίπλα της, είτε ακόμη και ζούμε από αυτήν… έτσι ο καθένας μας έχει μοναδικές αναφορές και δημιουργεί διαφορετικές νοητικές εικόνες γι’αυτήν.
Για μένα, που ζω σε ένα αστικό περιβάλλον, η θάλασσα είναι ίσως το ένα και μοναδικό φυσικό στοιχείο με το οποίο νιώθω ισχυρή σύνδεση. Μου προσφέρει την αίσθηση του «ανήκειν» και της ικανοποίησης, γι’ αυτό και αισθάνομαι προνομιούχος που ζω δίπλα της όλο το χρόνο. Επιπλέον, είναι το μόνο φυσικό τοπίο που με απασχολεί οπτικά συνεχώς. Δεν θα μπορούσα να καθίσω και να κοιτάξω ένα δάσος ή ένα χωράφι για περισσότερο από μερικά λεπτά, αλλά μπορώ να ατενίζω τη θάλασσα και το συνεχές παιχνίδι της με την άμμο, τον άνεμο και το φως του ήλιου για ώρες.
Αυτά ακριβώς τα συναισθήματα και τις εικόνες προσπάθησα να εκπέμψω με αυτή τη σειρά των έργων που εκθέτω. Τη συνεχή αλλαγή του θαλασσινού τοπίου, δημιουργώντας πίνακες που αναπαριστούν διαφορετικά χρονικά αποσπάσματα της ίδιας όψης. Την αλληλεπίδραση μεταξύ νερού, φωτός και γης μέσα από πολλά στρώματα χρωμάτων και υφών. Η θάλασσα σε διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες, απεικονίζοντας τόσο εναέριες όσο και τμηματικές απόψεις διαφορετικών υδάτινων σωμάτων. Και τέλος, την επίδραση που μπορεί να επιφέρει η ανθρώπινη δραστηριότητα, με αποτέλεσμα ένα τοπίο πολύ διαφορετικό από τον ιδανικό οπτικό συνειρμό όταν ακούμε τη λέξη Θάλασσα.
Ελπίζω να συμμετάσχετε στο ταξίδι μου μέσα από αυτά τα έργα τέχνης και να σας προκαλέσουν τις δικές σας αναμνήσεις και συναισθήματα.
Πηγή: Φαίη Αναγνωσοπούλου
Μαρίνα Συντέλη
Αφού αρχικά ζωγράφισε τη Σαντορίνη και νησιωτικά τοπία, με την πάροδο του χρόνου, η Μαρίνα έχασε το ενδιαφέρον της για τις στέγες αυτές και επικεντρώθηκε περισσότερο σε αυτό που βρισκόταν πέρα από αυτές – τη θάλασσα με όλες τις μυριάδες αποχρώσεις, τα φωτεινά εφέ και τους ρυθμούς της. Η φαινομενικά χωρίς δομή ρευστότητα του νερού έγινε πρόκληση για εκείνη, να το αποτυπώσει και να του δώσει μορφή και δομή, να βρει την εσωτερική του λειτουργία. Οι κυματισμοί και τα φωτεινά εφέ χόρευαν στους καμβάδες της σαν μυστικιστικά όντα. Αλλά ήταν το δράμα του κύματος, που επίσης τη γοήτευε. Ο τρόπος με τον οποίο συντρίβεται σε εκατομμύρια κομμάτια και το πώς μπορούσε να το κατανοήσει οπτικά, τυπικά, φιλοσοφικά, ενσυναισθητικά.
Η ανάλυση της δομής των κυμάτων από τη Μαρίνα Συντέλη γινόταν όλο και πιο βαθιά και λεπτομερής με κάθε νέο πίνακα […] όπου τα νερά που καταρρέουν δημιουργούν ομιχλώδεις, αιθέριες και φευγαλέες ατμόσφαιρες. […] Ένας Ολλανδός συνάδελφός της, μοιράστηκε μαζί της ένα πανάρχαιο μυστικό, που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί δάσκαλοι για να δημιουργούν λάμψη, διαφάνειες και λαμπερά χρώματα στα έργα τους. Εκεί, στα βάθη των αιώνων, ανακάλυψε τη χρήση ρητίνης πεύκου, αναμεμειγμένης με νέφτι και λινέλαιο, γνωστή ως μια μορφή “megilp”. Αυτό το μέσο, χρησιμοποιήθηκε μαζί με τα λάδια από πολλούς δασκάλους. Ήταν ένα μυστικό συστατικό που χρησιμοποιήθηκε από τον Turner, τον Rembrandt, τον Van Eyck, τον Rubens, προκειμένου να δημιουργηθούν υπέροχα υαλώματα και χρονολογείται από τα μέσα του 15ου αιώνα. […] Η Μαρίνα αναβίωσε αυτή την τεχνική (μια επίπονη τεχνική που περιλαμβάνει τη δημιουργία διαφορετικών “δυνάμεων” αυτού του μέσου, με διαφορετικά ποσοστά από λινέλαιο, ρητίνη και νέφτι), τοποθετώντας την σε ένα σύγχρονο πλαίσιο. […] Υπάρχει μια δύναμη και ένας δυναμισμός στο έργο της Μαρίνας Συντέλη που παραπέμπει στον ρομαντισμό, και την εμπνευσμένη από το δέος προοπτική της για τη φύση, σε συνδυασμό με μια κλασική αναζήτηση δομής και μορφής (πώς να μην υπάρχει; Είναι Ελληνίδα άλλωστε). Αλλά, υπάρχει μια σύγχρονη αίσθηση στη ζωγραφική της: Είναι λόγω του τρόπου με τον οποίο συνδυάζει την υπερρεαλιστική εμμονή με τη λεπτομέρεια με μια αιθέρια αφαίρεση; Ίσως εν μέρει. […]’
Πηγή: απόσπασμα από τη Στέλλα Σεβαστοπούλου, δημοσιογράφο, ιστορικό τέχνης, καλλιτέχνη – το πλήρες κείμενο είναι διαθέσιμο στη σελίδα https://artsceneathens.com/2019/12/13/in-focus-marina-syntelis-and-wave-power/
