ArteVisione Gallery 1-14 Σεπτεμβρίου 2022
• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης 1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Η αυτοβιογραφία της Σομαλής Waris Dirie καταδεικνύει την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης φύσης. Η βία είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα σημάδι ντροπής για όλες τις κοινωνίες και ένα σημαντικό εμπόδιο για την ισότιμη ανάπτυξη και εξέλιξη. Σαν γυναίκα, όταν διάβασα την ιστορία της, αγανάκτησα με τα απάνθρωπα και εξευτελιστικά έθιμα που δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Θαύμασα την τόλμη και την ψυχική της δύναμη που τη βοήθησε να υψώσει το ανάστημά της απέναντι στην κακοποίηση, να απαλλαχθεί από τα δεσμά της αναχρονιστικής κλειστής κοινωνίας στην οποία μεγάλωσε και να παλέψει για τα δικαιώματα των γυναικών, την αξιοπρέπειά τους, την κατάργηση της κλειτοριδεκτομής στα κορίτσια και τους γάμους μικρών κοριτσιών με ηλικιωμένους άνδρες.
• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Το έργο μου απεικονίζει μια γυναίκα με έκδηλο το φόβο και την απελπισία στο πρόσωπό της. Είναι η δική μου προσπάθεια αφύπνισης του θεατή για το φόβο, τον πόνο και την απελπισία που αισθάνεται μια γυναίκα που πέφτει θύμα κακοποίησης ή κάποιας μορφής βίας και καταπάτησης της αξιοπρέπειάς της.
• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Ευτυχώς δεν έχω προσωπική εμπειρία βίας. Σίγουρα όμως έχω βιώσει στη ζωή μου ήπια σεξουαλική παρενόχληση στο εργασιακό μου περιβάλλον. Ξεκίνησα να εργάζομαι στα 19 μου χρόνια όταν ακόμα ήμουν φοιτήτρια. Ήμουν πάντα φιλόδοξη κι έβαζα στόχους για την εργασιακή μου εξέλιξη κι αυτό ήταν κάτι που κάποιοι διευθυντές μου θεωρούσαν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ώστε να με χειραγωγήσουν να αποδεχθώ τη σεξουαλική τους παρενόχληση. Όμως δεν μπόρεσαν ποτέ να το πετύχουν γιατί από πολύ μικρή είχα πολύ δυνατές αντιστάσεις και μπορούσα να αμυνθώ αποφεύγοντας με επιτυχία τις κακοποιητικές συμπεριφορές και μάλιστα συχνά να τις αντιστρέφω σε συμπεριφορά αποδοχής και σεβασμού της προσωπικότητάς μου. Οι γονείς μου, Έλληνες από την Αίγυπτο, με σημαντική μόρφωση και καλλιέργεια, με μεγάλωσαν με αυστηρές αρχές ηθικής, αυτοεκτίμησης, σεβασμού και με βοήθησαν να διαμορφώσω μια ισχυρή προσωπικότητα με γερές αντιστάσεις και ικανότητες διαχείρισης κακοποιητικών συμπεριφορών. Η αγωγή, το οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτά που διαμορφώνουν την προσωπικότητα μιας γυναίκας. Τα περιστατικά βίας που παρακολουθούμε γύρω μας σίγουρα συνδέονται με τον τρόπο και το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί. Αν είναι αγόρι πρέπει να μάθει να σέβεται τη γυναίκα και να μη μεγαλώνει νιώθοντας ανώτερος και ισχυρότερος από αυτήν. Το κορίτσι πρέπει να μεγαλώνει νιώθοντας ότι έχει ίσα δικαιώματα, ικανότητες και ευκαιρίες ώστε να αποκτά δυνατή αυτοεκτίμηση για να αμύνεται στις κακοποιητικές συμπεριφορές και να μη σιωπά από φόβο ή να βιώνει κοινωνικό αποκλεισμό.
• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με την κα Ν. Καλαϊτζάκη, την οποία θαυμάζω μέσα από τη δουλειά της σε προηγούμενες εκθέσεις, και εύχομαι αυτή να είναι η αρχή μιας γόνιμης συνεργασίας. Το κίνητρο της συμμετοχής μου στη συγκεκριμένη έκθεση είναι το θέμα. Τελευταία βλέπουμε κοινωνικά κινήματα όπως το «Me Too» να αποδεικνύονται πραγματικές δυνάμεις για αλλαγή στα θέματα βίας και κακοποίησης των γυναικών. Εμείς οι εικαστικοί καλλιτέχνες εκφράζουμε τη δική μας συμπαράσταση σε τέτοιες προσπάθειες ώστε να βοηθηθούν οι γυναίκες και να βρουν το θάρρος να σταθούν όρθιες και να μιλήσουν. Όλοι μαζί συσπειρωνόμαστε ώστε να αυξηθεί η ενημέρωση και η προσοχή της κοινωνίας και να ευαισθητοποιηθεί ώστε με τις κατάλληλες δράσεις και θεσμικά πλαίσια να αντιμετωπισθούν τα στερεότυπα για τη βία κατά των γυναικών.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Μετά από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στη διεθνή τραπεζική με ανώτερες και εκτελεστικές διευθυντικές θέσεις σε μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό κατά τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, πρόσφατα έκανε την τελική αλλαγή στην πορεία της πραγματώνοντας το όνειρο και το πάθος της για τις τέχνες. Αρχικά σπούδασε Καλές Τέχνες, αλλά πολύ νωρίς μεταπήδησε στα Οικονομικά και το Μarketing για χάρη μιας εξέχουσας καριέρας και επέστρεψε στην ολοκλήρωση των σπουδών της στην Τέχνη το 2008 (Master of Fine Arts, Middlesex University). Παράλληλα δεν σταμάτησε ποτέ να παρακολουθεί μαθήματα και εργαστήρια τέχνης στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού, καθώς και να ασκεί τις δεξιότητές της στη ζωγραφική, γλυπτική και βυζαντινή εικονογραφία στα ατελιέ της στην Αθήνα και το Λονδίνο. Πλέον μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις δύο πόλεις, ως παθιασμένη εξερευνήτρια διαφόρων τεχνικών, ενώ πειραματίζεται σε διάφορα μέσα αποτύπωσης. Έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες εκθέσεις διεθνώς, μεταξύ αυτών: The Other Art Fair by Saatchi, ARTBOX.PROJECT/Venice Biennale και Art Thessaloniki.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ: “Η τέχνη είναι ένα σύνολο από μονοπάτια και σταυροδρόμια έκφρασης, δράσης, αντίδρασης, παλμών, συναισθημάτων, ήχων, ρυθμών, κινήσεων, χρωμάτων και εικόνων που εξελίσσονται στο χρόνο αντικατοπτρίζοντας την εποχή τους, την άποψη, αλλά και τον ψυχισμό του δημιουργού.” Θέτις Ιωάννου
Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]
Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.
Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:
«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).