Άρθρο της Στάθαινα Κατερίνας. Εκπαιδευτικός Γαλλικής Φιλολογίας. M.A στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές.
Το Κεμπέκ είναι μία γαλλόφωνη περιοχή που συνοδεύεται από μοναδικότητα και θέληση. Είναι μια γαλλική αποικία με γλωσσικές ιδιαιτερότητες και ένδοξο παρελθόν, που έχει τη Γαλλία ως κέντρο της, αλλά διαφέρει από αυτή.
Το βιβλίου του Edmond de Nevers «L’avenir du peuple canadien-français». περιγράφει το ρόλο της γλώσσας στην ταυτότητα του Κεμπέκ. Επικεντρώνεται στην επιμονή και τον αγώνα για την υπεράσπιση της γλώσσας, του πολιτισμού και ταυτόχρονα της εθνικής ταυτότητας.
Αναφέρεται σε ένα λαό ο οποίος χαρακτηρίζεται για την μοναδικότητά του, αντιπροσωπεύοντας κάτι ανώτερο. Ένα έθνος που αναζητά ένα κράτος. Το Κεμπέκ διατηρεί την αγνότητά του και θέλει να ανανεωθεί με προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για να γίνει ανεξάρτητο. Οι άνθρωποι έχουν μια αποστολή. Να μείνουν πιστοί στο παρελθόν, να διατηρήσουν τον πατριωτισμό τους και αναπτύξουν φιλοδοξίες για το μέλλον. Ο Edmond de Nevers, συγγραφέας του βιβλίου, είναι ένα πνεύμα φιλελεύθερο με πατριωτισμό όπου καταλαμβάνεται από μια δόση αναρχίας και ασχολείται με τη μοίρα του γαλλο-καναδικού λαού. Προτείνει ένα σχέδιο δράσης για το μέλλον του λαού, επειδή διακρίνει τη μοναδικότητα του και επιθυμεί να υπερασπιστεί την αυτονομία αυτού του έθνους, το οποίο υπόκειται στη βρετανική κατοχή. Το έθνος έχει χάσει τον γαλλικό του χαρακτήρα και ο συγγραφέας προσπαθεί να προστατεύσει τους Γάλλου-Καναδούς από την αφομοίωση. Οι άνθρωποι πρέπει να συνδέσουν το παρόν με το παρελθόν και να στοχεύουν στο μέλλον για να βρουν τη φωνή τους και τη γαλλοκαναδική ψυχή τους. Το έργο του Nevers είναι ένα βιβλίο με επιρροή και πατριωτισμό. Αλλά το όραμά του φαίνεται ουτοπικό προς το παρόν, καθώς ο συγγραφέας περιγράφει μια ιδανική και περισσότερο φανταστική κοινωνία. Επιπλέον, επιδιώκει να δημιουργήσει μια πνευματική ελίτ που προάγει την πνευματικότητα, επιφέρει μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, εκσυγχρονισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ενθαρρύνει την καλλιέργεια της γης που θα βοηθήσει την οικονομία και τη βιομηχανοποίηση. Μέσω της εκπαίδευσης, οι άνθρωποι αισθάνονται, αντιλαμβάνονται και εκτιμούν τις αξίες, το παρελθόν και τον πολιτισμό, και επιθυμούν τον εκσυγχρονισμό του έθνους. Ο De Nevers, ωστόσο, επιθυμεί όχι μόνο τη δημιουργία μιας χώρας αλλά και την πνευματική και υλική ολοκλήρωση. Το Κεμπέκ αποτελεί πρότυπο αγώνα με στοιχεία διαχρονικότητας, τονίζει τις ιδιαιτερότητες και τις τοπικές πολιτιστικές αξίες. Βλέπουμε ένα συντηρητικό Κεμπέκ που ξαναγεννιέται και γίνεται νεωτεριστικό. Μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντική είναι η κουλτούρα για ένα έθνος αλλά και για τους ανθρώπους. Καταλαβαίνουμε επίσης την αλληλένδετη σχέση μεταξύ γλώσσας και πολιτισμού και πόσο σημαντικό είναι να θυμόμαστε και να γνωρίζουμε το παρελθόν, να διατηρήσουμε την αλυσίδα που το συνδέει με το παρόν και να έχουμε τη βούληση να χτίσουμε ένα μέλλον με σταθερή βάση. Αυτές οι βάσεις είναι η επίγνωση, η συνεχής προσπάθεια, η υπομονή, οι ακλόνητες προσπάθειες σε εμπόδια και δυσκολίες.
Ο καθένας είναι ένα μέρος του συνόλου και όλοι μαζί πρέπει να χαρακτηριζόμαστε από υπευθυνότητα και θέληση. Κάθε γενιά είναι υπεύθυνη για το μέλλον, όχι μόνο η επόμενη γενιά. Πρέπει λοιπόν να έχουμε εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας.
Εκπαιδευτικός Γαλλικής Φιλολογίας.
M.A στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές.
