Η ποιήτρια, Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη, στα πλαίσια της παρουσίασης της Ποιητικής συλλογής “Εννέα Περάσματα”, στο Ekali Club, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
Κα. Μαρία Μπούλη μιλήστε μας για τη νέα ποιητική σας συλλογή. Η νέα ποιητική μου συλλογή “Εννέα Περάσματα”, γραμμένη στα Νέα Ρόδα Χαλκιδικής τον περασμένο χειμώνα, κρύβει μέσα της τη γαλάζια απεραντοσύνη του Ουρανού και της θάλασσας. Για εμένα ο εγκλεισμός, έγινε πηγή δημιουργίας και ο δικός μου τρόπος να περάσω μηνύματα για ότι βιώνουμε. Η τέταρτη ποιητική μου συλλογή, είναι καρπός ωρίμανσης, εκχύλισμα Ψυχής. Ένα έργο ζωής που ξεκινάει από τα πρώτα εφηβικά ποιήματα και φτάνει μέχρι την πλήρη ωριμότητα. Τα εξήντα ένα ποιήματα της, με τις εννέα ενότητες, μιλούν γι αυτή την πορεία, σε δύσβατα πολλές φορές μονοπάτια.
Το πέρασμά μου από τα {ΑΓΟΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ} τους {ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΔΕΜ} τους {ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ} τη {ΒΡΟΧΗ ΠΕΡΣΕΙΔΩΝ} την {ΙΕΡΗ ΣΙΩΠΗ} την {ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ} τη { ΒΥΘΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ} το { ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΟΝΔΟΡΑ} και τα {ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ} ήταν ένα ταξίδι αναζήτησης. Η αέναη προσπάθεια να γνωρίσω τον αληθινό μου εαυτό και ν’ αναπτύξω τις δυνατότητες που μου δόθηκαν. Ν’ αναζητήσω τα μυστικά της ύπαρξης και τις κρυμμένες αλήθειες στα βάθη του είναι μου. Να νιώσω την αληθινή αγάπη και τον έρωτα, για τη Ζωή που μου χαρίστηκε.
Είχα την τιμή να προλογίσει τη συλλογή μου, ο Καθηγητής Φιλοσοφικής Ε.Κ.Π.Α κ. Γεράσιμος Ζώρας και Πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Και η εξαίρετη φίλη Ζωγράφος Ειρήνη Λαζαρίδου, μ’ ένα εμπνευσμένο έργο της από την ποίηση της συλλογής {Εννέα Περάσματα}, να κοσμήσει το εξώφυλλο της.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσης του νέου ποιητικού σας έργου; Για εμένα προσωπικά δεν υπάρχει μία δεδομένη πηγή έμπνευσης. Όλα γύρω μου μπορούν ανά πάσα στιγμή, να ενεργοποιήσουν την Πηγή που αναβλύζουν οι στίχοι μου. Γιατί δεν γράφω απλά σκεπτόμενη αλλά και συναισθανόμενη, παίρνοντας ερεθίσματα από τον κόσμο μέσα στον οποίο ζω.
Ως ποιήτρια θέλετε να “στείλετε” κάποια μηνύματα με αφορμή την έκδοση των ποιημάτων σας; Ο βασικός ρόλος ενός Ποιητή κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι να περάσει μηνύματα. Στην ποιητική μου συλλογή {Εννέα Περάσματα} κάθε ένα από τα εξήντα ποιήματα, εμπεριέχει και ένα μήνυμα.
Ας κάνω κάποιες ενδεικτικές αναφορές.
{ Μαγεία } Μάθε να ζεις στο τώρα σου/ την κάθε στιγμή σα να είναι/ η μοναδική και η τελευταία.
{ Μαρία } Τα ίχνη των βημάτων μου στην άμμο/ γρήγορα θα σβηστούν από το κύμα./ Ας βρω τη δύναμη στα βράχια/ το πέρασμα μου να χαράξω.
{ Κυνηγοί Ουράνιων Τόξων } Μην αφήνεις τις γκρίζες μέρες/ να φωλιάσουν στην Ψυχή σου./ Με τη χρυσή σαΐτα που κρύβεις μέσα σου/ κυνήγησε τα ουράνια τόξα/ και να είσαι σίγουρη ότι θα έρθουν στη ζωή σου/ να σκορπίσουν φως, χαρά κι ελπίδα.
{ Ποια αγάπη …ποια θύελλα } Ποια όνειρα… ποιες πεθυμιές/ θα μου δώσουν τη δύναμη,/ να σκίσω τα χάρτινα δεσμά/ που με κρατούν αιχμάλωτη;/ Άνεμοι σαρώνουν την Ψυχή μου/ κι εγώ αναρωτιέμαι..αν την καρδιά μου/ έστω για μια φορά ακολουθήσω.
{ Ονειροπαρμένοι } Να πορευτούν στο σύθαμπο/ του ονείρου κι όπου βγάλει,/ χωρίς στα πόδια να φορούν άλλο τις αλυσίδες,/ μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια τους αλήθειες να ζητάνε.
Η παρουσίαση των ποιημάτων σας θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, σε ιδιαίτερης σημασίας χώρο. Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή του Ekali club και σε ποιο κοινό απευθύνεστε; Μου το πρότειναν και το δέχτηκα. Γιατί μετά τον εγκλεισμό και τις γκρίζες μοναχικές μέρες που ζήσαμε, οραματίστηκα ένα χαρούμενο χώρο σ’ ένα φυσικό περιβάλλον. Οπότε το Ekali club τηρούσε τις προϋποθέσεις. Άλλωστε είναι ο πρώτος σταθμός στο ταξίδι που ξεκίνησαν τα { Εννέα Περάσματα } και θα υπάρξουν και άλλοι. Όσο για το κοινό, μέσω της ποίησής μου περνάω μηνύματα κι όποιος είναι συμβατός δέκτης τα λαμβάνει.
Ο ποιητής μπορεί να είναι εξωστρεφής, κοινωνικός ή ένας μοναχικός ταξιδιώτης; Κατά την άποψη μου και τα δύο. Ακροβατώ από παιδί στο μεταίχμιο δύο κόσμων και πολλές φορές ματώνω, επειδή η κόψη του είναι κοφτερή. Είμαι δισυπόστατη φύση, ως άτομο κοινωνική. Άλλωστε όλες οι ενασχολήσεις μου στο παρελθόν, ειδικά ως Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στο { Σπίτι της Ευρώπης } προϋπέθεταν αυτή την ιδιότητα. Αλλά ως ποιήτρια, η τροφή της Ψυχής μου είναι η σιωπή και η μοναξιά. Η απόδραση στους δικούς μου κόσμους, οδηγημένη από την ενόραση και τις εσωτερικές μου φωνές.
Στο ποίημα μου {Ποιητές} λέω γι’ αυτούς.
Άνθρωποι μοναχικοί / μέσα στο πλήθος, / που βλέπουν / αυτό που οι άλλοι δεν βλέπουν. / Που ακούν / αυτό που οι άλλοι δεν ακούν, / συντονισμένοι αρμονικά / με το άχρονο σύμπαν. / Άνθρωποι μοναχικοί, αλλόκοσμοι, ντυμένοι την ανθρώπινη φιγούρα.
Σε ποιον νοιώθετε την ανάγκη να πείτε ευχαριστώ για την καλλιτεχνική σας πορεία; Ας ξεκινήσω από τους αγαπημένους μου φίλους ζωγράφους, που όλοι γενικά με στήριξαν στη διαδρομή μου. Κόσμησαν με έργα τους εμπνευσμένα από την ποίηση μου, τις ποιητικές μου συλλογές. Ενδεικτικά αναφέρω τον Περικλή Μπαλάφα, Βασίλη Μπόττα, Βαγγέλη Κουμπή, Αναστασία Ξυγκάκου, Δημήτρη Μπουκόνη, Κωνσταντίνο Ταπακτσόγλου. Αυτοί πρωτοδιάβασαν την ποίηση μου και με παρότρυναν να προχωρήσω στην έκδοση, της πρώτης ποιητικής συλλογής μου. {Νοσταλγοί της Εδέμ} που παρουσιάστηκε στο φιλόξενο χώρο τους στις 21 Μαρτίου 2016.
Έκτοτε η ποίησή μου, έγινε γέφυρα επικοινωνίας κι έφερε κοντά μου αξιόλογους ανθρώπους. Πίστεψαν σε μένα κι έγιναν καρδιακοί μου φίλοι. Έχω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, χωρίς να αναφερθώ ονομαστικά, γιατί θα αδικήσω πολλούς. Θα κάνω μία εξαίρεση για τον εκλιπόντα Συνθέτη Δημήτρη Γ. Θέμελη, που πρώτος μελοποίησε δύο ποιήματα μου.