Η Δέσποινα Βαξεβανίδη συμμετέχει στην εικαστική έκθεση «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου»

H γκαλερί ArteVisione παρουσιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου». Την επιμέλεια της έκθεσης φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com, [email protected]

Η Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη, μεταξύ άλλων, σημειώνει: [[ Το τοπίο είναι μια παράδοξα αφηρημένη έννοια, ένα κατασκεύασμα του πολιτισμού και του νου μας… (Burckhardt, L.) ]]

Από τα μακρινά εκείνα χρόνια του ρομαντικού 19ου αιώνα, όπου η “Τοπιογραφία” συναντάται στην μεγαλύτερη της ακμή, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των ζωγράφων της εποχής, οι οποίοι επιδόθηκαν με ζήλο στην κατάκτηση της, μέχρι και σήμερα, κάμποσους αιώνες μετά, η εικονιστική απεικόνιση του “τοπίου” στην Τέχνη συνεχίζει να σαγηνεύει τους σύγχρονους εικαστικούς και το φιλότεχνο κοινό. Κι ενώ ο όρος “τοπίο”, στο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, αποδίδεται ως: “η γεωγραφική ενότητα με κοινά φυσικά χαρακτηριστικά”, στην πραγματικότητα της Τέχνης, το “τοπίο” συνιστά: μια ρεαλιστική αναπαράσταση ενός πραγματικού χώρου, φυσικού ή αστικού, ή ενός χώρου, αναγνωρίσιμου πάλι, που γεννάται μέσα από τους αφαιρετικούς, γεωμετρικούς, σουρεαλιστικούς, φαντασιακούς, μινιμαλιστικούς ή γεμάτους χρώμα κόσμους, του καλλιτέχνη που το δημιούργησε. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θεώρηση του σπουδαίου μελετητή, Kenneth Clark, περί της αισθητικής του τοπίου στην Τέχνη, η οποία οδηγεί στην κατηγοριοποίηση του τοπίου ως μέσου εικονογραφικής έκφρασης: στο τοπίο των συμβόλων, στο τοπίο των γεγονότων, στο τοπίο της φαντασίας και στο ιδανικό τοπίο. Για τον John Ruskin, το ζωγραφικό τοπίο ορίζεται ως μια εμβριθής και παθιασμένη αναπαράσταση των φυσικών συνθηκών που προορίζονται για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η τέχνη της τοπιογραφίας αποτελεί μια διαχρονικά αγαπημένη θεματολογία, τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για το κοινό. Για ποιους λόγους θεωρείτε πως συμβαίνει αυτό και η τοπιογραφία μένει πάντοτε επίκαιρη; Το περιβάλλον, με την ευρύτερη έννοια,  μεταβάλλεται διαρκώς. Μέσα από το έργο τέχνης έχεις τη δυνατότητα να περιγράψεις το ρευστό, την κίνηση και την δυναμική αλλαγή ή, από μια αντίθετη σκοπιά να επιμείνεις στο σταθερό, στο αμετάβλητο. Στην περίπτωση της τοπιογραφίας, το έργο γίνεται η μαρτυρία της στιγμής μέσω του βλέμματος του καλλιτέχνη και του θεατή. Καθώς ο χρόνος ρέει, η σκέψη του εικαστικού από την οποία προέρχεται το έργο μετασχηματίζεται αναζητώντας συνομιλητές/θεατές. Ο καθένας μπορεί να έχει το δικό του ταξίδι μέσα σε ένα τοπίο.

Ποιας μορφής σαγήνη ασκεί σε εσάς η τοπιογραφία και απολαμβάνετε να καταπιάνεστε δημιουργικά μαζί της; Σε ένα τοπίο φορτωμένο πληροφορίες και λεπτομέρειες επιλέγω τι και πώς θα αναδυθεί. Μπορώ να δείξω τι βρήκα ενδιαφέρον, γιατί στάθηκα σε αυτό το σημείο να το παρατηρήσω και ο κάθε θεατής θα κάνει τον δικό του συνειρμό χωρίς να δεσμεύεται από εμένα. Μια σειρά στατικών τοπίων μπορεί να οδηγήσει σε μια δυναμική περιπλάνηση του νου και των αισθήσεων. Οι συνειρμοί του θεατή έχουν τον πρώτο λόγο…

Μιλήστε μας για το έργο της συμμετοχής σας στην έκθεση (περιγραφή, πηγή έμπνευσης, τεχνική απόδοση). Το έργο με το οποίο συμμετέχω ανήκει σε μία σειρά εμπνευσμένη από την ιππασία που δουλεύω αυτήν την περίοδο. Στο συγκεκριμένο στιγμιότυπο με γοήτευσε το πόσο γαλήνιο φαίνεται το ζευγάρι άλογο/αναβάτης παρά το γεγονός πως βρίσκονται σε μια κατάσταση γεμάτη αδρεναλίνη. Μια τέλεια συνέργεια για την επίτευξη του στόχου! Τα δέντρα αναδύονται σαν σκοτεινές φιγούρες πλαισιώνοντας τον στίβο και τα εμπόδια που βρίσκονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Επέλεξα να το φιλοτεχνήσω με λάδι, γιατί είναι το κατάλληλο υλικό για τις ποιότητες που ήθελα να βγάλω.

Bio: Η Δέσποινα Βαξεβανίδη (Αθήνα, 1999) είναι εικαστικός. Έγινε δεκτή στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ ως σπουδάστρια με “ιδιαίτερη καλλιτεχνική προδιάθεση” (2016). Από το 2017 φοιτά στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα). Στην καλλιτεχνική της πρακτική χρησιμοποιεί ποικίλα μέσα και υλικά όπως ζωγραφική, εγκατάσταση, βίντεο με σκοπό τη σύγκλιση μορφής και περιεχομένου. Το έργο της αφορά την σχέση διαφορετικών επιφανειών/όγκων και τον μεταξύ τους κενό χώρο, εκφράζοντας θέματα κοινωνικών δομών και παραδόσεων παγκόσμιων κοινοτήτων. Επίσης εστιάζει στις πολλαπλές αναγνώσεις της γυναικείας ταυτότητας και την ερμηνεία του φαντασιακού. Συμμετέχει σε workshops, ομαδικές εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια.

Site: https://desvanidi.wixsite.com/desvanidi

Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Ελένη Αρβανιτάκη • Αντιγόνη Βαλέρη • Ειρήνη Βαμβουκάκη • Δέσποινα Βαξεβανίδη • Σταυρούλα Βελισσαροπούλου • Δημήτρης Βογιαζόγλου • Ελένη Βογιατζάκη • Αλέξανδρος Βούτσας • Ειρήνη Γεωργοπούλου • Ελένη Γιούργου • Αικατερίνη Γούναρη • Αργυρώ Δρίβα • Γιάννης Επταμηνιτάκης • Μαρία Ζαβιτσάνου • Στέλλα Ζωγράφου • Κυριάκος Θεοχάρους • Ροδάμανθη Κόλλια – Ρίζου • Βασιλική Κοσκινιώτου • Θάνος Λιάκος • Ειρήνη Λιάσκου • Κωνσταντίνα Μαραγκού • Ελένη Μαρκάκη • Βιβή Μεντζελοπούλου • Ιωάννα Μιχαήλ • Ειρήνη Μονομμάτου • Όλγα Μούτσιανου • Κωνσταντίνα Ντζιαβού • Σωτηρία Ορφανού • Διονύσιος Παντελής • Μαρία Παπαδοπούλου • Δημήτρης Παπανικολάου • Βαγγέλης Παππάς • Βασιλική Πουρίδου • Σπύρος Ρωμάνος • Ελένη Σπαντιδάκη • Δέσποινα Στεφάνογλου • Μάξιμος Τζωρτζάκης • Νίκος Χιωτίνης • Έλλη Χούσου.

*Στο χώρο τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, όπως αυτά έχουν εξαγγελθεί με υποχρεωτική προσέλευση με: μάσκα, πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης ή Rapid test 72 ωρών.