“Τα έργα μου συνήθως απεικονίζουν πρόσωπα, γυμνά, τοπία ή καταστάσεις με ρεαλιστικό τρόπο τον οποίο υπονομεύει η ένταση, η παραμόρφωση. Ωστόσο, δεν αφήνω αυτήν την εξπρεσιονιστική υφή να υπονομεύει την αρτιότητα του σχεδίου”
Πότε και πως ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την τέχνη; Στα δεκάξι μου, όταν είδα μερικά σχέδια της μητέρας μου σε νεαρή ηλικία, ήθελα πολύ να ζωγραφίσω και εγώ, Ωστόσο η μητέρα μου είχε εμφυσήσει το μικρόβιο της τέχνης σε πιο μικρή ηλικία όταν με παρότρυνε να συμμετάσχω σε έναν μαθητικό διαγωνισμό ζωγραφικής στο δημοτικό, όπου και πήρα το πρώτο βραβείο. Ζωγράφιζα κατά διαστήματα όλα αυτά τα χρόνια, όχι όμως συστηματικά. Μελετούσα την τέχνη όμως στο πανεπιστήμιο σε κάποια μαθήματα. Μέσα από το μεταπτυχιακό μου στην Αγγλόφωνη Λογοτεχνία η ζωγραφική μπήκε στο πεδίο μελέτης μου όταν το ποίημα που μελετούσα, το μελετούσα πλέον ως έργο εικαστικής τέχνης. Τότε άρχιζα να δημιουργώ εικόνες για να κατανοήσω. Έτσι ασχολούμαι συστηματικά με την τέχνη από το 2016.
Σε ποιο ρεύμα η κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν μου αρέσει να με εντάσσω σε κατηγορίες. Ωστόσο τα έργα μου συνήθως απεικονίζουν πρόσωπα, γυμνά, τοπία ή καταστάσεις με ρεαλιστικό τρόπο τον οποίο υπονομεύει η ένταση, η παραμόρφωση. Ωστόσο, δεν αφήνω αυτήν την εξπρεσιονιστική υφή να υπονομεύει την αρτιότητα του σχεδίου.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Από μικρή είχα την τάση να κοιτάζω τους ανθρώπους επίμονα κάποιες φορές, να τους επεξεργάζομαι. Σε σημείο παρεξήγησης καμιά φορά. Εκείνη την στιγμή αντλούσα έμπνευση από αυτούς/αυτές και συνήθως τους ζωγράφιζα επί τόπου, ίσως και χωρίς να το ξέρουν. Τους κοιτούσα μετρώντας οριοθετώντας τη φιγούρα τους στο χώρο, παρατηρώντας τον ψυχισμό στη φωνή, στις κινήσεις τους. Με εμπνέουν οι άνθρωποι και ο χώρος, ιδιαίτερα το κέντρο της Αθήνας. Με εμπνέει επίσης ο ανθρώπινος πόνος.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα η μητέρα μου. Από καλλιτέχνες, πιστεύω ό Leonardo da Vinci και οι εξπρεσιονιστές από την ομάδα της Γέφυρας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας σαν καλλιτέχνης; Να εγκαταλείψω κάποια στιγμή την διδασκαλία (εργάζομαι ως καθηγήτρια Αγγλικών) και να ασχοληθώ αποκλειστικά με την τέχνη.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Πιστεύω ότι λίγοι γονείς ακόμα και σήμερα θα χαίρονταν αν το παιδί τους αποφάσιζε να ακολουθήσει την καριέρα ενός καλλιτέχνη. Θεωρώ ότι για πολλούς/πολλές η τέχνη θεωρείται διακοσμητική. Όμως δεν είναι έτσι. Όταν ζωγραφίζεις δεν είναι απαραίτητο να φτιάξεις κάτι ωραίο το οποίο να εναρμονίζεται με την αισθητική των περισσοτέρων. Η τέχνη δεν είναι απλώς άρτιο σχέδιο και ωραίο χρώμα. Η τέχνη έχει ως σκοπό να σε κάνει να αισθανθείς πράγματα που ακόμα δεν έχεις αντιληφθεί και να σε οδηγήσει στην γνώση. Ακονίζει την σκέψη και την κριτική ικανότητα. Η σκεπτόμενη τέχνη σου «βάζει το μικρόβιο» και πλέον δεν μπορείς να κάθεσαι ήσυχα στον καναπέ σου. Έχει ως στόχο να φέρει τον σύγχρονο άνθρωπο αντιμέτωπο με τους φόβους, τις ανησυχίες του αλλά και να τον αφυπνίσει.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Όπως προανέφερα, να ασχοληθώ αποκλειστικά με την τέχνη. Να κάνω περιπάτους στο κέντρο της Αθήνας και να σκιαγραφήσω έναν άλλο κόσμο που υπάρχει παράλληλα με τον δικό μας, όσο κι αν θέλουμε να γυρνάμε το κεφάλι από την άλλη πλευρά για να αποφύγουμε την ύπαρξη του-ίσως γιατί υποσυνείδητα φοβόμαστε το γεγονός ότι μπορεί μια μέρα να γίνουμε και εμείς μέρος αυτού του κόσμου. Κάτι τέτοιο έχει πολύ εύστοχα απεικονίσει ο Χοσέ Ριβέρα στο γνωστό θεατρικό του έργο Μαρισόλ.
Bio: Ονομάζομαι Αρετή Κατσιγιάννη και γεννήθηκα στην Αθήνα. Εργάζομαι στην μέση εκπαίδευση ως καθηγήτρια Αγγλικών. Έχω ειδίκευση στην Αγγλόφωνη Λογοτεχνία και η πρόταση της διπλωματικής μου εξετάζει κατά κύριο λόγο τον τρόπο με τον οποίο μελετώ το ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας Hilda Doolittle, η “Ελένη στην Αίγυπτο”, ως ένα εικαστικό έργο τέχνης. Αν και είμαι αυτοδίδακτη καλλιτέχνης απέκτησα βασικές γνώσεις σχεδίου και χρώματος μετά από την φοίτηση μου (3 εξάμηνα) στην σχολή καλών τεχνών Ι. Βοργίας στο Παλαιό Φάληρο και σε ένα φροντιστήριο προετοιμασίας (Merso Art School) για τις εξετάσεις σε σχολές καλών τεχνών αντίστοιχα.
Τα έργα μου κατά κύριο λόγο απεικονίζουν πρόσωπα και γυμνά. Ωστόσο δεν περιορίζομαι σε αυτά. Στόχο αποτελεί η ρεαλιστική απεικόνιση σε συνδυασμό αρκετές φορές με ή αποδόμηση από την εξπρεσιονιστική γραφή που θεωρώ ότι με χαρακτηρίζει. Στα έργα μου παρατηρεί κανείς έντονα χρώματα/έντονη φωτοσκίαση και προσήλωση στο σωστό σχέδιο ανεξαρτήτως της πιθανής παρουσίας έντασης/παραμόρφωσης σε αυτό λόγω του ψυχισμού ενός ανθρώπου. Στα έργα μου χρησιμοποιώ μαλακά παστέλ, λαδοπαστέλ αλλά και ακρυλικά και νερομπογιές. Επίσης, τα μολύβια και το κάρβουνο αποτελούν αγαπημένα μέσα.
Η καλλιτεχνική μου σελίδα στο facebook Art and Lit – Contemporary Helen | Facebook
