Μύθοι και Πραγματικότητες του διαδύκτιου μέσα από ένα δρομολόγιο ζωής που λίγοι γνωρίζουν.
Συνέντευξη στη Βάγια Σεραφειμίδου
Το ηλεκτρονικό έγκλημα στην Ελλάδα, έχει ταυτιστεί με το όνομα, Μανώλης Σφακιανάκης. Ο στρατηγός εν αποστρατεία, ειδικός ερευνητής και ιδρυτής της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας, υπηρέτησε πάνω από δύο δεκαετίες στο Σώμα της Δίωξης και έχει διαχειριστεί με επιτυχία αμέτρητες υποθέσεις που αφορούν ηλεκτρονικές απάτες, κλοπές προσωπικών δεδομένων, online αυτοκτονίες, ακόμη και υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας. Έχει λάβει, μέχρι το 2016, 90 τίτλους τιμής από:
τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
την Ακαδημία Αθηνών για την ιδιαιτέρως μεγάλη κοινωνική του προσφορά και δράση στη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, από τη UNICEF ως ο «άνθρωπος των παιδιών», και τιμήθηκε από το FBI, 3 φορές για διερεύνηση διαδικτυακών εγκλημάτων, κ.α
Επίσης εμπνεύστηκε την εφαρμογή CYBERKID & βραβεύτηκε στο Mobility Forum & Apps Awards 2015 με το Χρυσό Βραβείο.
Τι είναι όμως ηλεκτρονικό έγκλημα; Υπάρχουν μηχανισμοί ασφαλείας για την αποτροπή του; Από ποιους και γιατί διαπράττεται; Πόσο ασφαλείς είμαστε στον κυβερνοχώρο; Ποιοι είναι οι κίνδυνοι του διαδικτύου και ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την ασφαλή πλοήγηση μας; Τι είναι το διαδίκτυο τελικά; Ένα χρήσιμο εργαλείο στη καθημερινότητα μας ή ένα ανεξέλεγκτο μέσο;
Κύριε Σφακιανάκη, ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωή σας, είναι η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. ‘Όταν ξεκινήσατε να υπηρετείτε στη Δίωξη, κανένας δεν πίστευε, πως μέσω διαδικτύου θα μπορούσε να συμβεί ηλεκτρονικό έγκλημα. Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο περιστατικό που διαχειριστήκατε; Γιατί σας είχαν ονομάσει «τμήμα ταξί»; Ποιοι και γιατί σας αμφισβήτησαν τότε;
Τον περισσότερο χρόνο στην Αστυνομία τον αφιέρωσα στο να αποδείξω ότι το έγκλημα είναι έγκλημα. Διότι είχα να κάνω με στρατηγούς οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο του ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Άρα πως θα μπορούσε να πιστέψει κάποιος ότι μέσα από τα καλώδια θα μπορούσε να συμβεί έγκλημα;
Δυστυχώς ακόμη και όταν συστάθηκε η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και απασχόλησε 150 άτομα με εμπειρία και εξειδίκευση πάνω στο κομμάτι αυτό, ακόμη και τότε αμφισβητούσαν την τεχνολογία και το έγκλημα.
Αυτό βέβαια συμβαίνει και σε άλλες καταστάσεις στη ζωή μας. Αυτός που γνωρίζει και κατέχει κάτι καινοτόμο και πρωτοποριακό για την εποχή του δημιουργεί πάντα «εχθρούς».
Αυτό που αντιμετώπιζα εκείνα τα χρόνια και το λέω για πρώτη φορά, είναι διάφορες μοναχικές κραυγές από μοναχικούς ανώτατους αξιωματικούς που έλεγαν, «να τον διώξουμε», «να τον εξαφανίσουμε».
Αυτοί οι λιγοστοί πέτυχαν να με μεταθέσουν σε άλλη υπηρεσία. Όμως η μετάθεση έμεινε στα χαρτιά. Δεν μετακινήθηκα πότε γιατί κανείς δεν πραγματοποιούσε τη μετάθεση, διότι έβλεπαν ότι δεν γνώριζε κανένας άλλος το αντικείμενο για να συνεχίσει ως προϊστάμενος στην Δίωξη Ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Έβλεπαν έναν νέο άνθρωπο με ευφυΐα με όραμα με διάθεση και όρεξη για δουλειά , έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά το κομμάτι που λέγεται Cyber Crime, να πηγαίνει παντού, να είμαστε οι πρώτοι στις κορυφογραμμές της Ευρώπης και αυτοί που δεν γνώριζαν το Cyber να «τρελαίνονται».
Μάθαινα ότι κάποιοι στρατηγοί, σε συσκέψεις που γίνονταν στο Υπουργείο, έλεγαν «Τι κάνει αυτός πάλι εκεί κάτω», τη στιγμή που είχα επιτυχία και όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ασχολούνταν με το έγκλημα και το διαδίκτυο.
Θα σας πω και αυτό για πρώτη φορά αποκλειστικά κύρια Σεραφειμίδου, ανώτατος αξιωματικός στον οποίο αναφερόμουν λόγω ιεραρχίας, μου είπε, πρόσωπο με πρόσωπο: Μη μου ξανά μιλήσεις ποτέ για Cyber Crime. Και αυτό έγινε όταν είχα πάει να του αναφέρω τα νέα δεδομένα στο κυβερνοέγκλημα μετά από ταξίδι μου στο FBI.
Δεν ήθελε να ακούσει διότι δεν γνώριζε τι σημαίνει ηλεκτρονικό έγκλημα.
Δεν είχε άποψη, αλλά ούτε και ήθελε να μάθει.
Έχω συγκεντρώσει πολλά τραγελαφικά τα οποία θα δημοσιευθούν , χωρίς ονόματα βέβαια , στο νέο μου βιβλίο το οποίο θα εκδοθεί και θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει τι πέρασα προκειμένου να πείσω κάποιους ότι μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να διαπραχθεί έγκλημα.
Ήμουν σαν τον Καποδίστρια με την πατάτα, όπως εκείνος κλήθηκε να αποδείξει ότι η πατάτα είναι φαγητό, έτσι και εγώ έπρεπε να αποδείξω ότι μέσω διαδικτύου μπορεί να διαπραχθεί ηλεκτρονικό έγκλημα. Ξεκίνησα το 1995 τελείως μόνος και από το μηδέν. Δεν είχα ομάδα. Είχα χρίσει τον εαυτό μου ομάδα. Ντρεπόμουν να λέω ότι είμαι μόνος όταν άλλες χώρες το είχαν αναγάγει σε Διεύθυνση. Η ομάδα έγινε , όταν γίναμε δύο το 1999 και το 2004 λόγω Ολυμπιάδας γίναμε τέσσερις. Κάναμε τμήμα και το είχαμε ονομάσει «τμήμα ταξί», μπαίναμε όλοι μέσα σε ένα ταξί και φεύγαμε.
Το πρώτο περιστατικό που διαχειρίστηκα στη καριέρα μου, ήταν όταν στο Date club (site γνωριμιών), κάποιος που ήθελε να πικράνει την τέως σύντροφο του, έβαλε αγγελία ότι η κυρία αυτή ψάχνει σύντροφο δημοσιεύοντας όλα τα προσωπικά της στοιχεία, με αποτέλεσμα οι ενδιαφερόμενοι να της τηλεφωνούν.
Έπειτα η κυρία αυτή κινήθηκε δικαστικά εναντίον του πρώην συζύγου της, οπότε εμείς έπρεπε να ενημερώσουμε τους εισαγγελείς και τους δικαστές καθώς τότε δεν υπήρχε νομοθεσία για το ηλεκτρονικό έγκλημα.
Τη νομοθεσία εμείς την δημιουργήσαμε. Ένα να μεγάλο μέρος της καριέρας μου, το οφείλω στη δικαιοσύνη καθώς οι εισαγγελείς και οι δικαστές ήταν πολύ δεκτικοί στο να ακούσουν να μάθουν και να κατανοήσουν ότι αφορά το ηλεκτρονικό έγκλημα. Αν είχα και τη δικαιοσύνη απέναντι μου, τα πράγματα σήμερα θα ήταν πολύ δύσκολα στο κομμάτι αυτό.
Κοντά μου είχα ελάχιστους ανθρώπους που με πίστεψαν. Ένας από αυτούς και θέλω να το πω εμβόλιμα ήταν ο χαρισματικός και εμπνευσμένος σε θέματα Ασφάλειας Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο σημερινός Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο οποίος γνωρίζει όλη την ιστορία της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Το 2009-2010 ήμουν προ των πυλών να φύγω από την Δίωξη.
Τότε με κάλεσε στο γραφείο του, και του είπα «Υπουργέ, φεύγω. Είμαστε καμιά δεκαριά και το ηλεκτρονικό έγκλημα φουντώνει .Θα βρω τον μπελά μου». Ημέρα Δευτέρα, του έδωσα τις προτάσεις που μου ζήτησε και ημέρα Τετάρτη είχε κάνει την προκήρυξη για προλήψεις.
Έτσι πήραμε τους πρώτους εκατό τεχνοκράτες. Κάναμε διαγωνισμό που «ταρακούνησε θεμέλια».
Επέλεξα πληροφορικάριους με πτυχία και εξειδικευμένα μεταπτυχιακά και έτσι χτίσαμε σιγά σιγά τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού και Οικονομικού Εγκλήματος και επανδρώσαμε το τμήμα σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Ήμασταν οι τελευταίοι της Ευρώπης και γίναμε οι πρώτοι. Αυτό κάτι λέει.
Οι Έλληνες, σαν λαός έχουμε κάτι διαφορετικό στο DNA μας από τους άλλους λαούς. Αυτό είναι μια προσωπική μου άποψη και την παραθέτω καθώς πιστεύω πως ο Έλληνας όπου και να πάει ότι και να κάνει, ξεχωρίζει.
Είστε πρόεδρος και ιδρυτής του CSIi, (Cyber Security International Istitute) ενός ινστιτούτου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο έχει ως κύριο στόχο την εκπαίδευση των χρηστών του διαδικτύου, την πρόληψη των κινδύνων και την ανάδειξη θεμάτων του κυβερνοχώρου. Μιλήστε μας για αυτό σας το εγχείρημα.
Αρχικά, να σας ευχαριστήσω που μου κάνατε την τιμή να έρθετε στην εταιρία μου και να σας μιλήσω για το CSIi και τον κυβερνοχώρο. Το CSIi ( Cyber Security International Institute), είναι το νέο μου εγχείρημα και όραμα , ένα όραμα πολλών ετών που πήρε σάρκα και οστά, και έγινε πραγματικότητα δύο μέρες μετά την αποστρατεία μου από την Ελληνική Αστυνομία, τον Απρίλιο του 2017.
Είναι ένα σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με 40 επιφανείς Έλληνες και σκοπός του είναι να αφυπνίσει με τις δράσεις και τα προγράμματα του, παιδιά, γονείς και ενήλικες καθώς και όλο τον κόσμο που ζει στη χώρα μας για το διαδίκτυο και τους κινδύνους του.
Σκοπός του CSIi είναι να συμβάλλει στην εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και την ανάδειξη νέων ταλέντων σε δεξιότητες πληροφορικής, προγραμματισμού και νέων τεχνολογιών. Αναφορικά, μέσω της διεξαγωγής διαλέξεων, εκπαιδευτικού υλικού με σκοπό τη δημοσίευση του στο διαδίκτυο της ψηφιακής ακαδημίας όπου μέσω ηλεκτρονικών σεμιναρίων και ειδικών διαδικτυακών εκπαιδευτικών κέντρων εκμάθησης λόγου χάρη, γλωσσών προγραμματισμού και κώδικα, θα εκπαιδεύονται μαθητές, σπουδαστές καθώς και άλλες ομάδες ατόμων.
Ακόμη στοχεύουμε στη δημιουργία και την υλοποίηση , σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς , εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε θέματα νέων τεχνολογιών του διαδικτύου, σε θέματα ασφάλειας υπολογιστικών συστημάτων και υποδομών για την ασφαλή χρήση και λειτουργία του, καθώς και άλλα συναφή ζητήματα προς ένταξη σε σχολεία της Επικράτειας με την δημιουργία διδακτικού υλικού, την εκπόνηση ασκήσεων και εργασιών, τη χρήση εκσυγχρονισμένου υλικού και την δημιουργία δραστηριοτήτων και μαθησιακών διαγωνισμών.
Μάλιστα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, έχει επισκεφτεί το CSIi ένα σχολικό γκρουπ πενήντα μαθητών από την Τρίπολη για ενημέρωση και εκπαίδευση.
Να τονίσω, ότι το CSIi δεν παίρνει πότε χρήματα από κανέναν πολίτη , καθώς υπάρχουν εταιρίες οι οποίες μέσα από την εταιρική τους ευθύνη, μας καλύπτουν τα έξοδα για να μπορούμε να παράγουμε έργο.
Επίσης, Θα ήθελα να αναφερθώ και σε αυτούς που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν παράνομα το υλικό CSIi και να το πουλήσουν σε διαφορά προγράμματα.
Σε αυτούς στέλνω ένα μήνυμα, ότι θα με βρουν απέναντι.
Το υλικό του CSIi έχει πνευματικά δικαιώματα. Το έχουν γράψει και συγγράψει Επιστήμονες και δεν μπορώ να διανοηθώ και να δεχτώ ότι κάποιοι προσπαθούν να το πουλήσουν σε διάφορα Ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να το πάρει και να το δείξει όπου θέλει δωρεάν όχι όμως να το πάρει για να το πουλήσει.
Το διαδίκτυο σχεδιάστηκε για ενήλικες αλλά χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από παιδιά και νέους, καθώς ένας στου τρεις χρήστες παγκοσμίως είναι παιδί. Το διαδίκτυο τελικά, κάνει τα παιδιά πιο ευάλωτα σε κινδύνους; Σε ποια ηλικία πρέπει να ενημερώνονται για το διαδίκτυο και σε ποια ηλικία να το χρησιμοποιούν;
Το διαδίκτυο αρχικά σχεδιάστηκε από τον Αμερικανικό στρατό στα τέλη της δεκαετίας του 1970 για τα στρατόπεδα επικοινωνίας και σταδιακά μετεξελίχθηκε σε ένα επαγγελματικό εργαλείο. Πατέρας και δημιουργός του διαδικτύου είναι ο Βρετανός Τιμ Μπέρνερς Λι. Στη συνέχεια το διαδίκτυο αναπτύχθηκε στη βιομηχανία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και το 1989 ο Βρετανός Επιστήμονας Μπέρνερς Λι δημιούργησε τον Παγκόσμιο ιστό ( world wide web ή www) πάνω στον οποίο δημιουργήθηκε το διαδίκτυο και μας έδωσε λύσεις στα πάντα.
Αυτή είναι η ιστορία του διαδικτύου. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουμε real time εικόνα περίπου 4 δισεκατομμύρια 930 εκατομμύρια online χρήστες από τα 7,5 δισεκατομμύρια πάνω στον πλανήτη γη. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η δύναμη και η δυναμική του διαδικτύου είναι τεράστια.
Όμως το διαδίκτυο έχει κανόνες και αν δεν τους εφαρμόσεις έχεις τελειώσει. Για παράδειγμα, το ηλεκτρικό ρεύμα μας δίνει φως, αλλά εάν δεν ξέρουμε να πάρουμε το φως και βάζουμε τα χέρια μας στη πρίζα θα πάθουμε ηλεκτροπληξία. Αντίστοιχα λειτουργεί και το διαδίκτυο, εάν δεν ξέρεις να το χρησιμοποιήσεις σωστά και δεν γνωρίζεις τους κανόνες εμπλοκής του, έχεις παγιδευτεί χωρίς να το καταλάβεις.
Όσον αφορά τα παιδιά και το ψηφιακό κόσμο του διαδικτύου, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο το οποίο χρίζει άμεσης προσοχής και ενημέρωσης από όλους μας.
Δυστυχώς, το διαδίκτυο μέσα από την εμπειρία μου, κάνει τα παιδιά πιο ευάλωτα στους ψηφιακούς κινδύνους είτε με την κατάχρηση των προσωπικών τους δεδομένων είτε μέσω της πρόσβασης σε επιβλαβές περιεχόμενο είτε μέσω του ηλεκτρονικού εκφοβισμού.
Το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί έξαρση του φαινόμενου της ηλεκτρονικής κακοποίησης των παιδιών. Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που έχουν στείλει σε κάποιον άγνωστο προσωπική τους φωτογραφία και έπειτα δέχονται αλλεπάλληλες απειλές και δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Δεν μιλάνε εύκολα στους γονείς τους γιατί φοβούνται ότι ο επιτήδειος θα στείλει στην οικογένεια τους την φωτογραφία του. Δυστυχώς τα παιδιά δεν λαμβάνουν από μικρή ηλικία την απαραίτητη εκπαίδευση για να προστατευτούν από τους πάσης φύσεως κινδύνους του διαδικτύου.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση από τις 27 χώρες παγκοσμίως που οι άνθρωποι είναι ηλεκτρονικά αναλφάβητοι. Αυτό σημαίνει πολλά. Δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση, συνεπώς και γνώση.
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από την ηλικία των 3 με 5 ετών ότι το διαδίκτυο δεν είναι παιχνίδι και έχει κανόνες που πρέπει να υπακούνε και να σέβονται.
Το διαδίκτυο πρέπει να ενταχθεί στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των σχολείων και να διδάσκεται από εξειδικευμένους καθηγητές που κατέχουν άριστα τον τομέα αυτό, για την ασφάλεια των παιδιών μας.
Ποια μέτρα πιστεύετε ότι πρέπει να ληφθούν για να υπάρξει εξισορρόπηση του ψηφιακού πεδίου δράσης για την δημιουργία ενός ασφαλούς και προσιτού ψηφιακού περιβάλλοντος για την πλοήγηση των παιδιών; Υπάρχει ασφάλεια στο διαδίκτυο; Τα συστήματα παρακολούθησης είναι λύση; Τι προτείνετε στους γονείς;
Δεν υπάρχει ασφάλεια στο διαδίκτυο. Ασφάλεια υπάρχει μόνο όταν κλείσουμε τον υπολογιστή μας και τον βγάλουμε από τις πρίζα. Τα παιδία μας τα εποπτεύουμε τα αγαπάμε και τα αγκαλιάζουμε. Παρακολουθούμε μόνο τους κακούς-κακοποιούς. Στα παιδιά έχουμε ευθύνη, εποπτεία και υπευθυνότητα.
Είμαστε δίπλα τους κάθε στιγμή και δεν πάμε «μπαμπέσικα» να τα παρακολουθήσουμε κάτω από το χαλάκι για να είμαστε εμείς ενήμεροι. Και αν πράγματι δεις κάτι, τι θα κατορθώσεις; Όταν ένας γονιός δεν προσεγγίζει το παιδί του με αγάπη και στοργή, του δημιουργεί πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο.
Μέσα από την εμπειρία μου έχω δει παιδιά και γονείς να συνυπάρχουν και να συγκατοικούν σε ένα σπίτι να λένε μια «Καλημέρα», δίχως να υπάρχει πραγματικό και ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, όπως προ είπα, πρώτο και βασικό πράγμα για εμάς είναι η ενημέρωση και η εκπαίδευση μέσα από διάφορους τρόπους και δράσεις ώστε να διεισδύσουν στην καθημερινότητα του πολίτη, βοηθητικά και ενθαρρυντικά και ειδικά στις μικρότερες ηλικιακές ομάδες. Άρα βασικό μέτρο για την ασφαλή πλοήγηση των παιδιών στο διαδίκτυο είναι το «αγκάλιασμα των κανόνων».
Ο πολίτης και κατ’ επέκταση τα παιδιά πρέπει να μάθουν τη χρήση και τους κινδύνους του διαδικτύου μέσα από διάφορα tips. Μία δράση του CSIi η οποία βρίσκεται προ των πυλών είναι να βάλουμε τους κανόνες του διαδικτύου μέσα σε διάφορα προϊόντα , σε διάφορες περιοχές της Αττικής σε Δήμους και Περιφέρειες έτσι ώστε ο πολίτης όπου και να κοιτάζει να βλέπει και έναν κανόνα.
Οι δέκα κανόνες που φτιάχτηκαν από το CSIi για την ασφαλή πλοήγηση των παιδιών μας στο διαδίκτυο είναι οι εξής:
1ος Κανόνας: Στο διαδίκτυο κάνουμε φίλους όσους έχουμε στην πραγματική ζωή.
▪ Στέλνουμε και αποδεχόμαστε αιτήματα φιλίας σε άτομα που γνωρίζουμε στην πραγματική ζωή.
▪ Δεν αποδεχόμαστε αιτήματα από άτομα που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ από κοντά ακόμα και αν έχουν πολλούς κοινούς φίλους με εμάς.
▪ Στο τέλος της ημέρας το ποιους θα έχουμε φίλους μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
είναι καθαρά δική μας επιλογή.
2ος Κανόνας: Δεν πάμε ραντεβού στα τυφλά.
▪ Στο διαδίκτυο επικοινωνούμε μόνο με αυτούς που γνωρίζουμε και ποτέ με αγνώστους.
3ος Κανόνας: «Δε τσιμπάμε …» Στις προκλήσεις του διαδικτύου.
▪ Πριν ανοίξουμε το e-mail και τα link τα αξιολογούμε σε επίπεδο προέλευσης τους.
▪ Δεν κατεβάζουμε στους υπολογιστές μας τα καθημερινά δωρεάν δολώματα (Software,τραγούδια ,video) τα οποία έχουν συνήθως στόχο να μας παγιδεύουνε για να κερδίσουν κάτι.
4ος Κανόνας : Δεν υποκύπτουμε στον διαδικτυακό εκφοβισμό (cyber –bullying) και εκβιασμό αλλά μιλάμε.
▪ Όταν η καζούρα δεν έχει μέτρο, τότε μετατρέπεται σε φόβο και πανικό (bullying).
▪ Μόλις νιώσουμε φόβο ή εκβίαση απευθυνόμαστε στους ανθρώπους μας. Το CSIi Institute είναι πάντα δίπλα μας.
▪ Όταν πέφτουμε θύματα διαδικτυακού εκφοβισμού και εκβιασμού, η καταγγελία στις αρχές είναι μονόδρομος.
5ος Κανόνας: «Δε μασάμε.»
▪ Η ελευθερία του λόγου που υπάρχει στο διαδίκτυο δημιουργεί παράλληλα και αβεβαιότητα γνώσης μέσα από τις ψεύτικες αναληθείς αναρτήσεις (fake news).
▪ Η γνώση που θέλουμε να δημιουργήσουμε από το διαδίκτυο θα πρέπει να φιλτράρεται μέσα από κριτική και ερευνητική σκέψη.
6ος Κανόνας: Εάν δεν γνωρίζουμε, δημιουργούμε τους κωδικούς μέσα από ασφαλή προγράμματα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
▪ Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε ημερομηνίες γέννησης, ονοματολογίες φιλικών μας προσώπων και μη.
▪ Δεν εμπιστευόμαστε τους κωδικούς μας.
▪ Μεγάλη προσοχή στις παιδικές ηλικίες κατά την χρήση των κοινωνικών δικτύων όπου άλλοι μιλούν για άλλους με αποτέλεσμα να δημιουργείται εκφοβισμός και ενίοτε και εκβιασμός για την επιστροφή των κωδικών.
7ος Κανόνας: Μονόδρομος το ηλεκτρονικό εμπόριο (e-commerce) και οι τραπεζικές συναλλαγές (e-booking)… Υπό προϋποθέσεις.
▪ Όταν χρησιμοποιούμε προπληρωμένες κάρτες ή κάρτες συγκεκριμένου ποσού έχουμε ασφάλεια στις αγορές μας.
▪ Όταν κάνουμε χρήση του υπολογιστή μας για τραπεζική συναλλαγή προσπαθούμε να περιορίσουμε την πλοήγησή μας σε επισφαλή site τα οποία συνήθως μας φορτώνουν κακόβουλο λογισμικό.
▪ Οι δελεαστικές προσφορές του διαδικτύου θέλουν και ενδελεχή έρευνα αγοράς.
▪ Όταν αποδεχόμαστε τη χρήση μιας διαδικτυακής εφαρμογής, διαβάζουμε πάντα τους όρους χρήσης γιατί ενδέχεται η αποδοχή μας να σημαίνει πολλαπλές χρεώσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.
▪ Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε διαδικτυακές εφαρμογές παροχής υπηρεσιών τις οποίες δεν γνωρίζουμε για πληρωμές μέσω της χρήσης του αριθμού κινητού τηλεφώνου.
8ος Κανόνας: Ναι στο διαδίκτυο της γνώσης. Όχι στο σκοτεινό διαδίκτυο του εγκλήματος.
▪ Πλοηγούμαστε σε μονοπάτια του διαδικτύου που οδηγούν στη γνώση, την ενημέρωση, την πρόοδο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
▪ Αποφεύγουμε καθετί εγκληματικό στο σκοτεινό διαδίκτυο.
▪ Η πρώτη μας πλοήγηση στο διαδίκτυο πρέπει να γίνεται με την καθοδήγηση εξειδικευμένου γνώστη.
9ος Κανόνας: Μέτρον άριστον.
▪ Η μία ώρα ελεύθερης διαδικτυακής απασχόλησης είναι το μυστικό για μία σωστή χρήση του διαδικτύου.
▪ Η ανεξέλεγκτη και χωρίς όρια χρήση του διαδικτύου (κατάχρηση), οδηγεί σε κλινικές διαταραχές και εθισμό.
10ος Κανόνας: Προσέχουμε τι δίνουμε και που το δίνουμε.
▪ Διαφυλάσσουμε για απόλυτη ασφάλεια τα προσωπικά μας δεδομένα εκτός δικτύων- διαδικτύου και τα αποθηκεύουμε σε εξωτερικά αποθηκευτικά μέσα στα οποία δεν συνδέονται με δίκτυα.
▪ Δεν κοινοποιούμε την παρουσία μας μέσω της κοινωνικής δικτύωσης διότι μπορεί την ώρα που εμείς κάνουμε check in κάποιος να ενεργοποιηθεί εκείνη τη στιγμή και να κάνει «check in στο χώρο μας.»
▪ Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στο διαδίκτυο θα πρέπει να σκεφτόμαστε εάν θέλουμε πραγματικά να μοιραστούμε μία ιδιωτική μας στιγμή με κάποιον άγνωστο.
▪ Η κάθε διαδικτυακή μας κίνηση θα πρέπει να είναι προσεκτική γιατί στο διαδίκτυο ότι ανεβάζουμε μένει για πάντα.
Έχετε δηλώσει ότι δεν πρέπει να «δαιμονοποιούμε» το διαδίκτυο καθώς πρόκειται για την μεγαλύτερη επένδυση στην ιστορία με 98% θετικά και 2% αρνητικά. Ποιοι είναι τελικά οι μύθοι του διαδικτύου και ποιες οι αλήθειες;
Το διαδίκτυο, αποτελεί αναμφίβολα, αναπόσπαστο κομμάτι και εργαλείο της καθημερινότητας μας, ωστόσο υπάρχουν μύθοι και αλήθειες τις οποίες πολλοί, από τους δισεκατομμύρια χρήστες του, δεν γνωρίζουν. Το διαδίκτυο είναι μονόδρομος για την πρόοδο και την εξέλιξη κάθε κοινωνίας με την σωστή πάντα χρήση και λειτουργία του . Όμως υπάρχει και ένα 2% που κάνει το διαδίκτυο «σκοτεινό», δημιουργώντας μύθους και αλήθειες. Ένας Μύθος είναι ότι στο διαδίκτυο είμαστε όλοι ανώνυμοι.
Στο διαδίκτυο έχουμε ταυτότητα και κάθε μας ενέργεια αφήνει ηλεκτρονικά ίχνη. Τη στιγμή που συνδέεται κάποιος στο διαδίκτυο, αυτόματα δημιουργείται ένας αριθμός που αντιστοιχεί σε εκείνον και τον συνοδεύει σε κάθε του ενέργεια. Άρα όλοι έχουμε μια μοναδική ταυτότητα, η οποία δεν μπορεί να αλλάξει ή να σπάσει δημιουργώντας ψευδώνυμα ή δίνοντας αναληθή στοιχεία.
Μύθος είναι ότι στο διαδίκτυο ότι γράφουμε εξαφανίζεται.
Στο διαδίκτυο ότι γράφουμε ότι δημοσιεύουμε μένει για πάντα.
Μύθος είναι ότι στο διαδίκτυο υπάρχουν μόνο αλήθειες. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά fake news, γ ’αυτό το λόγο όταν μπαίνουμε σε διάφορα site, πρέπει να έχουμε κριτική και ερευνητική σκέψη σε ότι διαβάζουμε.
Πρέπει πάντα να επαληθεύουμε την πηγή. Το βασικότερο όλων, είναι ότι νομίζουμε πως αν εγκαταστήσουμε στον υπολογιστή μας ένα λογισμικό προστασίας από ιούς ,όπως το Antivarirus θα είμαστε ασφαλείς. Στο διαδίκτυο δεν υπάρχει ποτέ ασφάλεια.
Απόλυτη ασφάλεια υπάρχει μόνο όταν βγάλουμε τον υπολογιστή μας από την πρίζα και τον κλείσουμε.
Το 2006 η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος δέχτηκε 400 καταγγελίες από θύματα ηλεκτρονικής απάτης με την μέθοδο των απατηλών μηνυμάτων μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) και στο πρώτο εξάμηνο του 2007 οι καταγγελίες διπλασιάστηκαν. Τι ακριβώς συνέβη τότε; Τι σημαίνει η φράση, πως όταν δίνουμε το e-mail μας είναι σαν να δίνουμε τα κλειδιά του σπιτιού μας;
Είναι μια φράση παρεξηγημένη από κάποιους ηλεκτρονικά αναλφάβητους. Όταν λοιπόν δίνεις το e-mail σου και το e-mail σου αυτό, συνδέεται με όλη σου την περιουσία, την εταιρία σου και με όλους τους server που έχεις στην εταιρία, τότε ένας έξυπνος Hacker μπορεί να σου στείλει ένα Trojan. Το Trojan αυτό είναι ένα κακόβουλο λογισμικό το οποίο εγκαθίστανται στον υπολογιστή σου και σου υποκλέπτει ότι γράφεις. Μ ’αυτό το τρόπο λοιπόν μέσα από το e-mail, μπορεί να εισχωρήσει μέσα στην εταιρία σου και να πάρει όσες πληροφορίες και μυστικά θέλει και χρειάζεται.
Πρόκειται για ηλεκτρονικές επιθέσεις με τη μορφή «phising». Οι απάτες αυτές πραγματοποιούνται με την αποστολή παραπλανητικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ( e-mail) και στοχεύουν στην υποκλοπή κωδικών τραπεζικών λογαριασμών.
Τα μηνύματα αυτά στέλνονται μαζικά με τη βοήθεια διαθέσιμων προγραμμάτων που υπάρχουν στο διαδίκτυο και τα εν λόγω προγράμματα “αναγνωρίζουν”, αρχείο, με λίστες διευθύνσεων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και στη συνέχεια, προτρέπουν τους παραλήπτες να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, μέσω ενός υπερσυνδέσμου και να καταχωρήσουν τα προσωπικά τους στοιχεία και τους κωδικούς.
Στη περίπτωση των παραπλανητικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail), o χρήστης λαμβάνει μήνυμα στο οποίο ενημερώνεται ότι ο λογαριασμός του βρίσκεται σε κίνδυνο ή ότι υπάρχει αίτημα το οποίο είναι σε εξέλιξη, για τροποποίηση του λογαριασμού του και ζητείται να εισέλθει σε συγκεκριμένο link για να απορρίψει τη συγκεκριμένη τροποποίηση ή να λαμβάνει e-mail στο οποίο να ενημερώνεται για την ύπαρξη νέων υπηρεσιών που μπορούν να συνδεθούν με τον λογαριασμό του εντελώς του δωρεάν.
Η αλήθεια είναι ότι στην Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος είχαμε διαχειριστεί πάρα πολλές υποθέσεις, όπου δεκάδες χρήστες ανταποκρίθηκαν στα παραπλανητικά-απατηλά e-mails με αποτέλεσμα να χάσουν μεγάλο μέρος της περιουσίας και να υποστούν τεράστια οικονομική ζημιά.
Δυστυχώς στη χώρα μας λίγοι είναι αυτοί που έχουν πιστέψει στο Cyber Security και επενδύουν στην ασφάλεια των προσωπικών τους δεδομένων. Προσοχή λοιπόν, όταν δίνουμε το e-mail μας να δίνουμε ένα e-mail που να μην συνδέεται με βασικά μας στοιχεία.
Ο πρώην πρόεδρος των Η.Π.Α Ομπάμα, είπε πως όσοι δεν ξέρουν προγραμματισμό- κώδικα είναι αναλφάβητοι με την έννοια του ψηφιακού αναλφαβητισμού. Ποια είναι τα αίτια του τεχνολογικού αναλφαβητισμού και ποια τα πλεονεκτήματα του να γνωρίζει κάποιος προγραμματισμό;
Πράγματι κυρία Σεραφειμίδου, είναι μια φράση που την είπε ο τέως πρόεδρος της Αμερικής, ο Ομπάμα και είναι ένα ακόμη όραμα μου, το οποίο θα υλοποιηθεί μέσα από τη δράση του Cyber Security Instytute, το οποίο ετοιμάζει την Ψηφιακή Ακαδημία Μαθητών.
Οι εκπαιδευόμενοι θα μαθαίνουν ρομποτική και κώδικα εντελώς δωρεάν από το σπίτι τους. Είναι ένα καινοτόμο εγχείρημα διαδικτυακής εκπαίδευσης για τα παιδιά και πολύ χρήσιμο εν έτη 2019. Αυτή μας η δράση έχει στόχο να πριμοδοτήσει όλες τις απαραίτητες γνώσεις και εφόδια στις μικρότερες ηλικιακές ομάδες για να μάθουν να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τις λειτουργίες τους διαδικτύου.
Μέσω της ψηφιακής μα Ακαδημίας, θα έχουν την μαθησιακή δυνατότητα να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν δεξιότητες όπως υπολογιστική σκέψη.
Η Ρομποτική σήμερα θεωρείται το τέταρτο «R» της μάθησης , «Reading, wRriting aRithmatic and Robotics».Οι σύγχρονοι μαθητές οφείλουν στον εαυτό τους, να αναπτύξουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες και να προετοιμαστούν κατάλληλα στις απαιτήσεις που επιτάσσει η τεχνολογία του μέλλοντος και της ψηφιακής επανάστασης .
Δυστυχώς η Ελλάδα είναι μία χώρα ηλεκτρονικά αναλφάβητη.
Σε σχετική έρευνα βρισκόμαστε στην 25η θέση ανάμεσα σε 27 χώρες, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο Έλληνας χρήστης του Internet στην ουσία οδηγεί μια Ferrari, χωρίς να έχει δίπλωμα οδήγησης.
Το ψηφιακό αυτό χάσμα απασχολεί τις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, οι οποίες προσπαθούν αν όχι να το εξαλείψουν, τουλάχιστον να το περιορίσουν.
Από την εμπειρία μου, αυτό που βλέπω είναι ότι τα παιδιά στη χώρα μας είναι έξυπνα και έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες στη τεχνολογία και στο διαδίκτυο όμως χρειάζονται μεθόδευση και σωστή προετοιμασία και εκπαίδευση για να μπορούν να ανταποκριθούν κάθε στιγμή στις απαιτήσεις τις ψηφιακής εποχής .
Τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για τις κυβερνοεπιθέσεις σε τράπεζες, επιχειρήσεις και λοιπούς οργανισμούς. Τι είναι κυβερνοεπίθεση και από ποιους γίνεται το κυβερνοέγκλημα ; Υπάρχει κάποιος μηχανισμός ασφάλειας για την ανίχνευση και αντιμετώπιση του; Οι κυβερνοεπιθέσεις επηρεάζουν την οικονομική ανάπτυξη;
Οι κυβερνοεπιθέσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι η μεγαλύτερη απειλή για κάθε χώρα γ ‘αυτό και η Ευρώπη επενδύει όλο και περισσότερο στο Cyber Security. Μια χώρα όταν δεχτεί τέτοιου είδους επιθέσεις από διαφόρους, μπορεί η χώρα αυτή να βυθιστεί στο σκοτάδι. Η κάθε χώρα έχει τις κρίσιμες υποδομές της δηλαδή τα βασικά εκείνα χαρακτηριστικά, όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Κοινοβούλιο, Τράπεζες, Αστυνομία, Νοσοκομεία , τα οποία αν δεχτούν επίθεση, η χώρα έχει «τελειώσει”. Είναι τα κεντρικά της συστήματα. Χωρίς αυτά η χώρα πώς είναι δυνατό να λειτουργήσει;
Όταν μια χώρα δεν έχει φως, νερό ,κινητή τηλεφωνία είναι στο σκοτάδι. Θα σας πάω κάποια χρόνια πίσω, το 2008-2009, όταν η Εσθονία εκείνη την χρονολογία δέχτηκε ένα τεράστιο πλήγμα. Ήταν η πρώτη χώρα που δέχτηκε οργανωμένη επίθεση στον κυβερνοχώρο, στην διάρκεια της οποίας έχασε όλη τη ψηφιακή της διοίκηση.
Σήμερα η Εσθονία είναι η πρώτη χώρα στο Cyber Security γιατί επένδυσε. Αν λοιπόν μία χώρα δεν θωρακιστεί σωστά με συστήματα ασφαλείας, οι πιθανότητες να δεχτεί κυβερνοεπίθεση είναι πάρα πολλές.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεχόμαστε διάφορες επιθέσεις από Hacker και Cracker, οι οποίοι θέλουν να διεισδύσουν μέσα σε μεγάλες εταιρίες. Έρχονται καθημερινά άνθρωποι στο γραφείο μου, που έχουν πέσει θύματα επιθέσεων , είτε επειδή τους έχουν πάρει τα χρήματα τους με διάφορους τρόπους , είτε επειδή τους έχουν κλειδώσει την εταιρία και δεν μπορεί κανείς να δουλέψει.
Οι κυβερνοεπιθέσεις είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μία χώρα που είναι σε τροχιά ανάπτυξης και η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή τη τροχιά, σήμερα. Παραδείγματος χάρι, δεν μπορεί κάποιος που βγάζει σαράντα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο να επενδύει μηδέν ευρώ στην κυβερνοασφάλεια του και να έρχεται να μου λέει μου κλέψανε ένα εκατομμύριο ευρώ.
Η καλύτερη πρόληψη για την ανίχνευση, την αντιμετώπιση και την αποτροπή των κυβερνοεπίθεσων είναι τα συστήματα ασφάλειας. Άρα λοιπόν υπάρχει τρόπος αρκεί βέβαια να επενδύσει κάνεις στο Cyber Security . Θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα άλλο μεγάλο και σοβαρό θέμα , στο Penetration Testing που πρέπει να κάνουν απαραιτήτως όλες οι εταιρίες . Κάποιες όχι μόνο δεν το εφαρμόζουν αλλά δεν ξέρουν καν τι είναι στο άκουσμα του. Αδιανόητο, στις μέρες μας να μιλάμε για συστήματα και μηχανισμούς ασφάλειας και να υπάρχουν ακόμη εταιρίες που δεν έχουν ενημερωθεί και δεν έχουν εφαρμόσει το Penetration Testing τη στιγμή που οι κυβερνοεπιθέσεις να εξελίσσονται σε «παγκόσμια επιδημία».
Έχετε χαρακτηριστεί εχθρός των Hackers και των παιδόφιλων. Ισχύει ότι οι παιδόφιλοι προσεγγίζουν τα θύματα τους μέσα από τα chat των διαδικτυακών παιχνιδιών; Στην Ελλάδα είναι έντονα τα κρούσματα της παιδικής πορνογραφίας;
Είναι αλήθεια, ότι οι παιδόφιλοι προσεγγίζουν τα θύματα τους μέσω των διαδικτυακών παιχνιδιών δηλαδή μέσα από τα Chat-Rooms (δωμάτια επικοινωνίας). Στην Ελλάδα αν και έχουν υπάρξει διάφορα περιστατικά παιδικής πορνογραφίας, ωστόσο, η χώρα μας έχει το χαμηλότερο δείκτη ίσως στην Ευρώπη στο θέμα αυτό. Κάποια από τα περιστατικά που εντοπίσαμε όταν ήμουν στην Διεύθυνση της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ήταν το 2014 μέσα από διαδικτυακό παιχνίδι με τίτλο «Ντύνω κούκλες».
Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εκείνο το διάστημα, αντιμετώπισε 10 περιπτώσεις παιδιών που δέχτηκαν αποπλάνηση μέσα από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Υπήρξε περίπτωση όπου η μητέρα βρήκε το παιδί της με το λαπ -τοπ αγκαλιά στην τουαλέτα να φωτογραφίζεται με τα εσώρουχα του και την ίδια στιγμή το μαγνητοσκοπούσε ο παιδόφιλος. Έπειτα από αυτό, θεώρησα επιβεβλημένο μου καθήκον και επιτακτική μου ανάγκη να δημιουργήσω έναν ιστότοπο, το http://cyberkid.gr , όπου τα παιδιά θα είχαν την δυνατότητα να παίζουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια μακριά από τους επιτήδειους.
Στο παιδί δε πρέπει ποτέ να λέμε , «μην παίζεις». Του λέμε να μην μπει στο Chat Room γιατί ενέχει κινδύνους και οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να εκτεθεί σ ‘αυτούς.
Τα Chat Rooms είναι άγνωστα και σκοτεινά. Υπάρχουν επικίνδυνα άτομα με παιδοφιλικές τάσεις που αναζητούν το επόμενο τους θύμα.
Σε μια 10ετία η υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, δέχτηκε πάνω από 1.750 περιστατικά παιδιών τα οποία ήθελαν να αυτοκτονήσουν. Τι γίνεται με τις online αυτοκτονίες; Πόσο εύκολα παρασύρονται τα παιδιά στο διαδίκτυο; Ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας;
Οι online αυτοκτονίες, είναι κραυγές απόγνωσης και αγωνίας ενός παιδιού, το οποίο για κάποιο λόγο θέλει να φύγει από τη ζωή. Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα .. Καθημερινά πολλά παιδιά σε ολόκληρο το κόσμο επηρεάζονται είτε επειδή αντιμετωπίζουν Bulling , είτε επειδή πάσχουν από κάποιας μορφής κατάθλιψη , είτε επειδή αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακά προβλήματα και δεν έχουν καλή επικοινωνία με τους γονείς τους ή ακόμη και με το ευρύτερο κοινωνικό και φιλικό τους περιβάλλον.
Ως εκ τούτου, στρέφονται σε παγκόσμιο επίπεδο κάποια από αυτά στις online αυτοκτονίες.
Παράδειγμα, όταν ένα παιδί, έχει ένα ωραίο κινητό, και κάποιο άλλο παιδί δεν έχει και οι γονείς του αρνηθούν να του αγοράσουν είτε γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, τότε το παιδί αρχίζει να νιώθει δυσάρεστα απέναντι στους γονείς του και απέναντι στους φίλους του, που εκείνοι έχουν κάτι που δεν έχει εκείνο.
Αρχίζουν λοιπόν οι αντιδικίες, τα παράπονα και δημιουργείται ένας φαύλος και ατέρμονος κύκλος κακής επικοινωνίας και συμπεριφοράς ανάμεσα στο γονιό και στο παιδί αλλά και στο κομμάτι του υπερκαταναλωτισμού.
Αναμφίβολα, όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό το κλίμα δεν μπορεί να λειτουργήσει ευοίωνα στη παιδική ψυχολογία και συμπεριφορά. Υπάρχουν παιδιά που τα έχουν όλα, υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν τίποτα και υπάρχουν παιδιά που έχουν όσα χρειάζονται. Με λίγα λόγια το οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο μεγαλώνει και αναπτύσσεται ένα παιδί έχει τον κυριότερο , τον σημαντικότερο και τον πιο υπεύθυνο ρόλο στη ψυχοσύνθεση του.
Κανένα παιδί δεν γεννιέται με αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η οικογένεια πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή και να αγκαλιάζει το παιδί της με τρόπο που το παιδί να εισπράττει το πραγματικό ενδιαφέρον και την ανιδιοτελή τους αγάπη.
Οι αντιδικίες και οι ξυλοδαρμοί δεν είναι λύση. Λειτουργούν πάντα εις βάρος της ψυχολογίας των παιδιών. Η λύση είναι να είστε δίπλα στα παιδιά σας κάθε στιγμή, χωρίς να χρειαστεί να σας το ζητήσουν.
Ένα από τα πιο επικίνδυνα διαδικτυακά παιχνίδια ήταν «η Μπλε Φάλαινα». Οι εμπνευστές του προκείμενου παιχνιδιού, επινόησαν και επέβαλλαν στους χρήστες του (παιδιά και εφήβους) μια σειρά από σκληρές δοκιμασίες με τελικό στάδιο την αυτοχειρία κ εν συνεχεία την καταγραφή της πράξης τους. Τι απήχηση είχε στην Ελλάδα; Υπήρξαν περιπτώσεις θανάτου;
Το διαδικτυακό παιχνίδι «Μπλε Φάλαινα», δεν κατάφερε να ευδοκιμήσει πότε στη χώρα μας. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει ήλιο, θάλασσα και γαλάζιο ουρανό, άρα χαρούμενα παιδιά και διαφορετικό DNA. Συνακόλουθα δεν μπόρεσε να βρει οπαδούς και υποστηρικτές και να παγιδεύσει τα παιδιά να υποβληθούν σε όλες εκείνες τις φρικιαστικές δοκιμασίες με σκοπό τον θάνατο.
Η «Μπλε Φάλαινα» ευδοκίμησε σε χώρες «σκοτεινές», όπως σε οι Σκανδιναβικές χώρες που όλη μέρα βρέχει και έχει κλίμα μουντό και καταθλιπτικό. Στην Ελλάδα τα 4-5 περιστατικά που εντοπίσαμε και κανένα παιδί δεν έχασε τη ζωή του, ήταν κυρίως ένδειξη μιμητισμού. Όταν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, έκαναν λόγο για το συγκεκριμένο παιχνίδι, τα παιδιά, μπήκανε, ψάξανε, είδανε τι είναι αυτό το παιχνίδι , πως παίζετε και για να «πάρουνε λίγη δημοσιότητα» , κάνανε τα προκαταρκτικά στάδια της «Μπλε Φάλαινας», όπως να χαράξουνε τις φλέβες τους, γεγονός βέβαια που αποδεικνύει καθαρά ότι ήταν θέμα μιμητισμού και όχι παιχνιδιού.
Πως πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί το διαδίκτυο τα επόμενα χρόνια;
Το διαδίκτυο ήδη έχει προχωρήσει στην εποχή του «Internet of Things». Αυτό σημαίνει, ότι θα αγοράζεις ένα ψυγείο και το ψυγείο θα είναι έξυπνο. Δηλαδή θα ανιχνεύει και θα διαβάζει τι σου λείπει και θα κάνει μόνο του τις παραγγελίες από το Super Market. Εσύ δεν θα κάνεις απολύτως τίποτε. Θα δίνεις μόνο τις απαραίτητες εντολές για να εκτελεστεί η παραγγελία σου. Θα επιλέγεις την ώρα που θέλεις να έρθουν οι αγορές σου , στον χώρο σου και θα πληρώνεις με την κάρτα σου, διαδικτυακά.
Το «Internet of Things» είναι ένα τεράστιο βήμα στον χώρο της τεχνολογίας που θα φέρει σημαντικές αλλαγές στην λειτουργία των επιχειρήσεων και στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ότι έκανες μέχρι σήμερα με το χέρι θα το κάνεις με ένα app. ‘Έρχονται νέες τεχνολογικές καταστάσεις. Αποκωδικοποιούνται πολλά πράγματα στην καθημερινότητα μας και το διαδίκτυο όχι απλά μπαίνει στη ζωή μας, θα είναι «μέσα μας».
Μετά την αποστρατεία σας από την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και τις αμέτρητες υποθέσεις που διαχειριστήκατε με επιτυχία πως είναι σήμερα η καθημερινότητα σας ως απλός πολίτης και όχι ως στρατηγός; Αν σας δινόταν η δυνατότητα θα επιστρέφατε στο τμήμα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος;
Μία πολύ έξυπνη και ωραία ερώτηση. Είμαι και εγώ ένας αστυνομικός ίσως από τους ελάχιστους που έχω φύγει από την Αστυνομία εδώ και 4 χρόνια περίπου και δεν έχω αισθανθεί ούτε μία φορά την ανάγκη να επιστρέψω πίσω.
Δεν έχω καμία πικρία για τίποτε, ούτε πέρασα άσχημα στην Αστυνομία αλλά και στην Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας μου.
Είμαι της άποψης, πως όταν κλείσει ένας κύκλος, έκλεισε, τελείωσε.
Πηγαίνεις στον επόμενο.
Τώρα άνοιξα έναν νέο κύκλο επαγγελματικής δραστηριότητας και επιχειρηματικότητας ο οποίος έχει 4 εμπορικές εταιρείες από την μια και ένα Ινστιτούτο το CSIi από την άλλη και έχω αφοσιωθεί πλήρως σ’ αυτά τα νέα μου εγχειρήματα.
Δεν γεννήθηκα επιχειρηματίας ,όμως βλέπω και πιστεύω ότι μου ταιριάζει πολύ και σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα κάναμε άλματα στις αγορές του Διαδικτύου και το 2020 θα κάνουμε το μεγάλο άλμα και στη διεθνή αγορά.
Όσον αφορά την Αστυνομία, είναι ένα κεφάλαιο της ζωής μου, που μου έδωσε πολλές χαρές και όταν τη σκέφτομαι έχω να θυμάμαι μόνο ωραίες στιγμές.
Ωστόσο δεν θα σας κρύψω, ότι τώρα περνάω καλύτερα. Διότι τώρα νιώθω ανεξαρτησία, αυτονομία και υπάρχει ελευθερία κινήσεων.
Στην Αστυνομία δεν μπορούσες να πας ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Ότι και να έκανες ήσουν στο στόχαστρο.
Όμως όλα αυτά τα χρόνια που την υπηρέτησα, την τίμησα πιστά και σεβάστηκα κάθε στιγμή τη στολή που φορούσα.
Ήμουν πάντα αφοσιωμένος στα πρότυπα που έπρεπε να είμαι.
Οπότε, αν μου γινόταν πρόταση να επιστρέψω στην Ελληνική Αστυνομία και στο Σώμα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, θα ήταν αρνητική η απάντηση μου . Διότι ο κύκλος μου εκεί έκλεισε. Υπάρχουν ικανοί Αξιωματικοί να συνεχίσουν το αστυνομικό έργο που γνωρίζουν άριστα .
Προτεραιότητα μου είναι οι εταιρείες μου, και παράλληλα η ενασχόληση μου με το CSIi Institute και τις δράσεις του, που δεν είναι άλλες από την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο, την εκπαίδευση παιδιών και γονέων, την ενεργοποίηση και την επιστημονική έρευνα στο τομέα νέων τεχνολογιών και διαδικτύου.
Τη συνέντευξη επιμελήθηκε η BAΓIA ΣEPAΦEIMIΔOY Δημοσιογράφος – Πολιτικός Eπιστήμων.
