“Aπό τα παιδικά μου χρόνια μέχρι και σήμερα μελετάω και σπουδάζω συνέχεια πάνω στη μουσική. Για εμένα η μουσική είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ… πάντα υπάρχουν μονοπάτια που μπορείς να ανακαλύψεις.”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Πρώτη μου μουσική ανάμνηση που με στιγμάτισε θετικά ήταν όταν για πρώτη φορά έπαιξα φλάουτο στη Συμφωνική Ορχήστρα κλασικής μουσικής της πρώην Νομαρχίας Αθηνών με μαέστρο τον Ανδρέα Πυλαρινό όταν ήμουν μαθήτρια στο Μουσικό Γυμνάσιο Ιλίου σε ηλικία 13 ετών. Ήταν μια πρωτόγνωρη και μοναδική εμπειρία για εμένα σε τόσο μικρή ηλικία που μόλις είχα πρωτοξεκινήσει να μαθαίνω φλάουτο. Θυμάμαι πως δύο μεγαλύτερα παιδιά δίπλα μου με βοηθούσαν να μετράω τις παύσεις στην παρτιτούρα και να μπαίνω σωστά στα μέτρα της γραμμής του φλάουτου, να κοιτάζω τον μαέστρο και να εκτελώ ότι ακριβώς ήταν γραμμένο μέσα στην παρτιτούρα! Σόκ! Έπρεπε να κάνω ταυτόχρονα όλα αυτά! Από την πρώτη κιόλας συναυλία που έπαιξα πιάνο σε ηλικία 7 ετών σε εκδήλωση του Ωδείου που φοιτούσα για πρώτη χρονιά με ενθουσίαζε η ιδέα ότι παίζω μπροστά σε κοινό! Το αντιμετώπισα με θάρρος και το διασκέδασα!
Ποια ήταν τα μουσικά σας ερεθίσματα και οι επιρροές; Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια φιλόμουση και καλλιτεχνική οικογένεια. Ο παππούς μου (από τη μεριά του πατέρα μου) είναι από την Κέρκυρα και αδερφός της γιαγιάς μου είναι ο μεγάλος κωμικός ηθοποιός Ζαζάς στη μάντρα του Αττίκ. Επίσης η μητέρα μου τραγουδούσε στην παραδοσιακή χορωδία της Δόμνας Σαμίου. Θετική επιρροή για εμένα ήταν όταν ο πατέρας μου σε ηλικία 15 ετών με παρότρυνε να παρακολουθήσω μαθήματα στη Θερινή Μουσική Ακαδημία “Allegro Vivo” στην πόλη Horn της Αυστρίας. Είχα δυο σπουδαίους καθηγητές στο φλάουτο τη Feresteh Rahbari και τον Janos Balint. Εκεί η συνύπαρξή μου με νέους μουσικούς απ’ όλο τον κόσμο και η συμμετοχή μου σε σχήματα μουσικής δωματίου με επηρέασε θετικά μέσα από το υψηλό επίπεδο των άλλων σπουδαστών τους οποίους θαύμασα και ήθελα να μιμηθώ.
Πως ξεκίνησε η καλλιτεχνική σας πορεία; Άρχισα σε ηλικία 6 ετών Πιάνο και αργότερα Θεωρητικά στο Ωδείο. Όταν ήμουν μαθήτρια στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου ξεκίνησα το Φλάουτο. Στο Λύκειο πήρα το πρώτο μου Πτυχίο στην Αρμονία και αργότερα στο Πιάνο. Σπούδασα Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα πήρα στο Ωδείο Πτυχίο Αντίστιξης, Πτυχίο Ενοργάνωσης και Πτυχίο Φούγκας. Ασχολήθηκα με την παραδοσιακή μουσική και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου με Δίπλωμα στη Βυζαντινή μουσική. Ολοκλήρωσα επίσης τις σπουδές μου στο Φλάουτο με Δίπλωμα από το Ωδείο Φ. Νάκας ενώ παράλληλα ολοκληρώνω φέτος και τις σπουδές μου στη Σύνθεση. Καθηγητές μου στο Φλάουτο ήταν ο Π. Μεταλλινός, ο U. Ruttiman και ο Ν. Νικόπουλος. Ερασιτεχνικά ασχολήθηκα και ασχολούμαι με το Σαξόφωνο, έχω παίξει και τραγουδήσει σε αρκετά μουσικά σύνολα, ορχήστρες, ηχογραφήσεις και σχήματα κλασικής, έντεχνης και λαϊκής μουσικής και έχω γράψει μουσική για παιδικό θέατρο. Aπό τα παιδικά μου χρόνια μέχρι και σήμερα μελετάω και σπουδάζω συνέχεια πάνω στη μουσική. Για εμένα η μουσική είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.. πάντα υπάρχουν μονοπάτια που μπορείς να ανακαλύψεις.
Ποια η γνώμη σας για τα μουσικά τάλεντ σόου; Τις ελάχιστες φορές που έχω παρακολουθήσει τέτοιες εκπομπές παρατήρησα ότι υπάρχουν πολύ αξιόλογες φωνές στην Ελλάδα. Σίγουρα οι εκπομπές αυτές είναι ένα κίνητρο για να προβληθούν τηλεοπτικά νέοι καλλιτέχνες. Είναι προφανές όμως ότι απορρίπτονται αξιόλογοι τραγουδιστές ενώ στο τέλος άλλοι προωθούνται. Σίγουρα στις μέρες μας δεν προσφέρουν καμία επαγγελματική ανέλιξη παρά μόνο προβολή.
Υπάρχουν Έλληνες μουσικοί με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Αρκετοί Έλληνες μουσικοί έχουν μουσική κατάρτιση και γνώσεις είτε είναι απόφοιτοι από τα Μουσικά Πανεπιστήμια της χώρα είτε από τα Ωδεία. Δυστυχώς όμως δεν αναδεικνύονται διότι στη χώρα μας δεν υπάρχουν πολιτιστικές δομές ή είναι ελάχιστες. Συνεχώς τα ΜΜΕ προβάλλουν τα ίδια πρόσωπα.
Ως καθηγήτρια μουσικής σε δημόσια σχολεία και ωδεία σύμφωνα με την εμπειρία σας γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η μουσική είναι μια παγκόσμια κοινή γλώσσα που ενώνει τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος ή θρησκείας. Από τα αρχαία χρόνια οι πολίτες όφειλαν από την παιδική ηλικία να ξέρουν να τραγουδούν και να παίζουν λύρα, γι’ αυτό μαζί με την γραμματική και τη γυμναστική διδάσκονταν και τη μουσική. Ο Πλάτωνας είπε: «Η μουσική δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο μυαλό, φτερά στη φαντασία». Η μουσική άρρηκτα συνδεδεμένη απ την πρώτη στιγμή της γέννησης ενός ανθρώπου συνοδεύει την καθημερινότητα και όλα τα γεγονότα της ζωής του. Αυτό διαφαίνεται και μέσα από τα παραδοσιακά τραγούδια κάθε τόπου (νανουρίσματα, τραγούδια της τάβλας, της ξενιτιάς, μοιρολόγια κ.α). Η μουσική εκφράζει τα συναισθήματα μας. Μέσα από την μουσική ακρόαση, τη μουσική εκτέλεση και την μουσική δημιουργία τα παιδιά αναπτύσσονται συναισθηματικά, αυξάνουν την αυτοπειθαρχία τους και την υπευθυνότητά τους. Οι μαθητές που μαθαίνουν μουσική καλλιεργούν την ενσυναίσθηση, έχουν ανοιχτό μυαλό και υψηλή αυτοεκτίμηση. Κύριος στόχος της τέχνης στα σχολεία δεν είναι να γίνουν περισσότεροι επαγγελματίες καλλιτέχνες αλλά να ευαισθητοποιηθούν. Πρέπει να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες στη διδασκαλία της μουσικής και πρόσβαση στο μάθημα σε όλα τα σχολεία της χώρας α/βαθμιας και β/βαθμιας εκπαίδευσης. Η μουσική προσφέρει στα παιδιά το σωστό συναισθηματικό υπόβαθρο για να αναπτυχθούν και ενισχύει την απόδοσή τους σε άλλα μαθήματα όπως π.χ τα μαθηματικά. Έρευνες δείχνουν ότι ο χρόνος που αφιερώνεται στη μουσική και τις τέχνες, συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων και στην ανάπτυξη ολοκληρωμένων πολιτών. Ο σπουδαίος φιλόσοφος του 19ου αι. Φρίντριχ Νίτσε είπε: Πόσα λίγα χρειαζόμαστε για την ευτυχία! Τον ήχο ενός αυλού.. Χωρίς τη μουσική θα ‘ταν η ζωή ένα λάθος».
Η μουσική παιδεία σαφώς και είναι ανάγκη και όχι πολυτέλεια. Σε κάθε σχολείο πρέπει οι μαθητές να παρακολουθούν εντός του σχολικού προγράμματος καλλιτεχνικά μαθήματα. Προβληματίζομαι όταν βλέπω μείωση των ωρών διδασκαλίας στο μάθημα της μουσικής στο ωρολόγιο πρόγραμμα όπως και έλλειψη ή καθυστέρηση στην τοποθέτηση καθηγητών μουσικής στα σχολεία. Όσο το μάθημα της μουσικής δεν αποτελεί ένα από τα μαθήματα στην κορυφή της πυραμίδας του εκπαιδευτικού συστήματος, δεν θα αλλάξει ποτέ η αντιμετώπιση του στα σχολεία και η σπουδαιότητα του μαθήματος. Καθοριστικό ρόλο για να αγαπήσουν τα παιδιά τη μουσική παίζει ο εκπαιδευτικός. Αυτός έχει την ευθύνη ώστε το μάθημα της μουσικής να προσφέρει γνώσεις μέσα από τον ψυχαγωγικό του χαρακτήρα.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σχέδια σας; Αρχικά εύχομαι να υπάρχει υγεία σε όλο τον κόσμο. Δύσκολες εποχές για σχέδια αν και πάντα έχω σχέδια και όνειρα και προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη παρά τις δυσκολίες που διέπουν τη χώρα μας αλλά και τον πλανήτη. Θα ήθελα να έχω περισσότερες μουσικές συνεργασίες αλλά και να ξαναγράψω μουσική για παιδικό θέατρο. Σε περιόδους κρίσης όπως αυτές τις εποχές που διανύουμε αποτελούν ευκαιρία για δημιουργία.
*Η Χρυσάνθη Αυλωνίτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα με ρίζες από την Κέρκυρα και το Ίλιον Αττικής. Είναι Μουσικολόγος- Μουσικός και εργάζεται ως καθηγήτρια Μουσικής σε δημόσια σχολεία. Είναι κάτοχος MSc από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Υπ. Διδάκτωρ στο Παν/μιο Αθηνών. Είναι εκλεγμένη περιφερειακή Σύμβουλος Δυτικού τομέα στην Περιφέρεια Αττικής.
