Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης, (εικαστικός–χαράκτης, που ζει και εργάζεται στο Παρίσι από το 2013), «τοποθετείται» με τις to the point απαντήσεις του, στο polismagazino.gr.
Κοινωνία και κορονοϊός. Ποια κατά τη γνώμη σας θα είναι η επόμενη ημέρα του «απεγκλωβισμού»; Νομίζω πως προσγειωθήκαμε απότομα μετά από όλη αυτή την ιστορία που δεν έχει τελειώσει…, αλλά μάλλον μόλις έχει αρχίσει… Μας έκανε να σκεφτούμε και να αισθανθούμε πόσο αδύναμοι είμαστε. Πόσο ασήμαντοι είμαστε για την φύση και πόσο μεγάλη βαρύτητα έχουμε δώσει στο Εγώ μας. Ας είμαστε ρεαλιστές, η ύπαρξη της ανθρωπότητας είναι εντελώς ασήμαντη. Η «επόμενη μέρα» ας μας βρει πιο σοφούς…
Πολιτισμός και κορονοϊός. Άλλο ένα «χτύπημα» για τον πολιτισμό ή μια «ευκαιρία» για πολιτιστική επικοινωνία; Ίσως να ξεφυτρώσουν κάποιες νέες τάσεις, όπως συνέβη μετά από τους δύο Παγκόσμιους πολέμους και ύστερα από μεγάλες εξελίξεις των ανακαλύψεων. Μεγάλα γεγονότα τα οποία συντάραξαν τις κοινωνίες, έφεραν στο παρελθόν νέα καλλιτεχνικά ρεύματα. Τα περισσότερα ρεύματα γεννήθηκαν μέσα από την ανάγκη έκφρασης, για κάτι νέο που μόλις είχε έρθει ή κάτι που είχε συγκλονίσει τον κόσμο. Ντανταϊσμός, φουτουρισμός, εξπρεσιονισμός, σουρεαλισμός, αφαιρετικός εξπρεσιονισμός, είναι μερικά από αυτά…
Η «καραντίνα» είναι η «αρχή» ενός «ελέγχου» της κοινωνίας, της οικονομίας και της καθημερινότητάς μας; Ο έλεγχος της κοινωνίας έχει ξεκινήσει προ πολλού… Η καραντίνα όπως φάνηκε όμως, δεν ξεκίνησε με σκοπό τον έλεγχο των πολιτών. Το φακέλωμα των ανθρώπων είναι μια πολύ παλιά ιστορία, που δεν μπορώ να την σχετίσω με την προκείμενη κατάσταση. Η καραντίνα ήταν μια ορθή επιστημονική αντιμετώπιση της πανδημίας όπως αποδείχτηκε και σίγουρα δεν ήταν έμπνευση της στιγμής…
Καθώς περάσατε την καραντίνα στο Παρίσι, ποια ήταν τα συναισθήματά σας; Ήταν ένα σκληρό χτύπημα η είδηση του κλεισίματος των συνόρων, όταν ξέρεις πως ποια δεν μπορείς να γυρίσεις στη χώρα σου. Πως αν κάτι συμβεί είσαι αναγκασμένος να παραμείνεις εκεί που είσαι. Πρωτόγνωρα συναισθήματα… Από εκεί και πέρα οι πολιτικοί του τόπου, φάνηκαν μικροί και ανεύθυνοι, μην ξεχνάτε πως όταν η Ελλάδα άρχισε την καραντίνα, στην Γαλλία καλούσαν τον κόσμο να πάει να ψηφίσει για τις δημοτικές εκλογές… Τώρα που τελείωσε η καραντίνα και εδώ, έχω μεγάλες επιφυλάξεις για το τι θα ακολουθήσει… Και βέβαια η καραντίνα είτε στην Ελλάδα, είτε σε άλλο μέρος, σε φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό, με ότι σημαίνει αυτό για τον καθένα…. Υπήρξε μια συναισθηματική κορύφωση, όταν το μυαλό σταμάτησε να θέτει μακροπρόθεσμους στόχους και έφτανε το πολύ μέχρι το αύριο. Εκεί έγινε ένα άγγιγμα σε ένα κρυμμένο κουμπί της ψυχοσύνθεσης μας. Μάλιστα η αρνητική ισχύς ήταν συλλογική κάτι που το έκανε ακόμη πιο ενισχυμένο αυτό το άγγιγμα που τελικά μας σφράγισε, κάνοντας ο καθένας μας τις αναδρομές του. Ολόκληρος ο πλανήτης, σχεδόν ταυτόχρονα, ένιωσε το ίδιο αρνητικό συναίσθημα…
Ποια είναι τα σχέδια σας την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Να μπορέσω να επανέλθω σε προηγούμενους ρυθμούς, αν και απ’ ότι φαίνεται, όλα πλέον θα είναι διαφορετικά, ακόμη και όταν θα υπάρξει το εμβόλιο… Τελικά η κανονικότητα είναι υποκειμενική και μεταβλητή ως έννοια… Εμείς ως υπερφίαλοι την είχαμε παρερμηνεύσει, αυτό το λέω για την σχέση που έχει αποκτήσει ο άνθρωπος με την φύση και την εικόνα που έχει για το τι είναι κανονικό και τι όχι, η σχέση του με τα άλλα όντα του πλανήτη, τον καταναλωτισμό και αυτή την εντελώς διαστρεβλωμένη εικόνα που έχει για την υποτιθέμενη κυριαρχία του στην φύση και επί της Γης…
