«Τι να σου δώσω μικρέ μας Χριστούλη, της Παναγιάς μας Άγιο Παιδί.
Έχω μονάχα ανθρώπινα πάθη, δεν έχω κάτι ν’ αξίζει πολύ!
Μια προσευχή δέξου ένα μου δάκρυ και την ψυχή μου αν θέλεις κι αυτή.
Στην Ουκρανία, την Παλαιστίνη, να έρθει ειρήνη κι αγάπη μαζί!
Αγκαλιασμένοι μικροί και μεγάλοι, χαρούμενοι άνθρωποι απ’ την κάθε φυλή,
Να υποδεχθούμε με δόξα μεγάλη Εσένα Χριστέ μας σαν έρθεις στη Γη!»
Άραγε είναι δύσκολο ή ακατόρθωτο; Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτό, αλλά όχι ακατόρθωτο. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια, άνοδο πνευματικού επιπέδου κι όχι θεοποίηση του πλούτου, σεβασμός στα πολιτικά και θρησκευτικά πιστεύω του άλλου, χωρίς βέβαια την ισοπέδωση των πολιτιστικών, πολιτισμικών κι εθνικών στοιχείων που πρεσβεύει η θεωρία του New Age.
Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα φίλοι μου αγαπημένοι και μην σταματάτε ποτέ να ελπίζετε και να παλεύετε για το καλύτερο!