Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση;
Η πρώτη μου μουσική ανάμνηση είναι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου..Είχα πάρει ένα σχοινάκι, από αυτό που παίζαμε με τις φίλες μου, το είχα κόψει από τη μια πλευρά, ώστε η λαβή του και το σχοινί που κρεμότανε να μοιάζει με μικρόφωνο με καλώδιο και φορώντας μία ρόμπα της μητέρας μου που σερνότανε στο πάτωμα, τραγουδούσα μπροστά στον καθρέφτη.. Ερμήνευα θα έλεγα!
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Είναι πολλοί οι μουσικοί που εκτιμώ και θα ήθελα να βρεθώ μαζί τους επι σκηνής. Και μάλιστα όχι που να υπηρετούν απαραίτητα το ίδιο μουσικό «ύφος». Εκεί είναι που πιστεύω πως γίνονται οι πιο μαγικές και χρωματιστές μουσικές!
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές;
Ξεκίνησα μουσική από 5 χρονών, μαθαίνοντας πιάνο και θεωρία της μουσικής σε ένα ωδείο της πόλης μου. Από τα 8 μου έγραφα μουσική και στίχους στο πιάνο μου, εκφράζοντας τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μου! Είχα ένα τετράδιο γεμάτο με τραγούδια από αυτή την ηλικία.Έπειτα φοίτησα στο Μουσικό Σχολείο Σερρών, στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο, από όπου και δέχτηκα τις καθοριστικές για μένα και τη μετέπειτα πορεία μου επιρροές από την παραδοσιακή μας μουσική, μαθαίνοντας Λαούτο και συμμετέχοντας στα Ελληνικά Παραδοσιακά Σύνολα του σχολείου, αλλά και διαφόρων παραδοσιακών χορευτικών συλλόγων ως λαουτιέρισα. Έπειτα ακολούθησα μουσικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, με ειδίκευση στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική. Εκεί ξεκίνησα και να δοκιμάζω τις ικανότητες μου στο τραγούδι, τραγουδόντας παραδοσιακά τραγούδια. Μετά από λίγα χρόνια έκανα την πρώτη μου απόπειρα να συνθέσω ένα τραγούδι, αυτή τη φορά με βάση το λαούτο μου,αλλά που να εμπεριέχει και το ποπ στοιχείο. Έτσι γράφτηκε το «Δυο κόσμοι διαφορετικοί», που κυκλοφόρησε το 2015 στο διαδίκτυο. Την ίδια χρονιά αποφάσισα να κατέβω στην Αθήνα και να μείνω εδώ, ώστε να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Ακολούθησε ένα τραγούδι-ντουέτο με την Αρετή Κετιμέ, η «Πέτρινη καρδιά» σε έντεχνο-παραδοσιακό στυλ. Μετά από αυτό συνεργάστηκα και με άλλους στιχουργούς, όπου το 2017 κυκλοφορεί σε στίχους Δήητρας Νεοφύτου και Νίκου Καλλίνη (Εκείνος κι Εκείνος) το «Αγάπη είναι θα περάσει», μια ποπ συναισθηματική μπαλάντα. Μετά από αυτό, αποφάσισα πως αυτό που με εκφράζει είναι το «πάντρεμα» των δυο ειδών που αγαπώ και με τα οποία μεγάλωσα, του παραδοσιακού στοιχείου και της ποπ μουσικής. Έτσι γενήθηκε το «Χόρεψε Μαζί μου», ένα χορευτικό τραγούδι σε ρυθμό reggaeton με έθνικ στοιχεία και στίχους του Κων/νου Λαμπρόπουλου. Αυτό είναι και το στυλ που θα ακολουθήσω από δω και στο εξής, με μάλιστα ακόμη πιο έντονο το έθνικ στοιχείο!
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία;
Η επιτυχία είναι ζητούμενο! Η αποτυχία ουσιαστικά δεν υπάρχει, γιατί ακόμη και όταν αποτυγχάνεις το κάνεις με επιτυχία.. Οπότε μαθαίνεις ώστε να το αποφύγεις την επόμενη φορά!
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Τα τηλεοπτικά talent show είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος προβολής, κατά τη γνώμη μου, νέων καλλιτεχνών. Καθόλου κακό, αν γίνεται συνειδητά και με το σωστό τρόπο!
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;
Οι συνεργασίες που ονειρεύομαι είναι πολλές, όπως είπα πιο πάνω, αλλά και καμία. Πιστεύω πως ό,τι κουμπώνει, έρχεται αβίαστα και βγαίνει από μόνο του, χωρίς πολλά πολλά! Είμαι ανοιχτή σε όλα..
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Αυτό που θέλω να κάνω από δω και πέρα είναι το να συστήσω στο ελληνικό κοινό, ένα είδος μουσικής, που ήδη ξέρει και έρχεται από το εξωτερικό, αλλά με ελληνικά στοιχεία και δεδομένα. Ετοιμάζω ένα project με δικά μου τραγούδια, όπου ενορχηστρωτικά θα κυριαρχεί το ηλεκτρικό λαούτο, θα είναι βασισμένα σε πολύ σημερινούς ρυθμούς(π.χ. Trap ethnic) και που δεν έχουμε ξανακούσει στην Ελλάδα! Ανυπομονώ και πιστεύω πολύ σε αυτό, γιατί πρώτα από όλα είναι κάτι αληθινό, κάτι που με εκφράζει ,αλλά πιστεύω ότι είναι και πρωτότυπο και θα αρέσει και στον κόσμο!
