Στα πλαίσια της προώθησης καλλιτεχνών και της εικαστικής παρουσίασης “PRIVE ART II” ο Πολιτιστικός Φορέας DREAMTEAM πιστός σε όσα υπόσχεται για έναν καλύτερο κόσμο (#giaenankaliterokosmo), μας παρουσιάζει τους συμμετέχοντες δημιουργούς αυτής της πρωτοποριακής δράσης και μας τους συστήνει μέσα από την Τέχνη τους.
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την τέχνη; Από πολύ μικρή ηλικία ερωτεύτηκα τη ζωγραφική. Έλεγα στους δασκάλους μου και στους γονείς μου ότι εγώ θα γίνω ζωγράφος. Τελικά αφού στην πορεία των σχολικών μου χρόνων έβγαινε πάντα μπροστά η καλλιτεχνική μου ανάγκη αποφάσισα να στραφώ προς τις εφαρμοσμένες τέχνες. Σπούδασα λοιπόν Διακόσμηση εσωτερικών χώρων στο λύκειο, Γραφικές τέχνες στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής διάφορα σεμινάρια για να μάθω διαφορετικές τεχνικές με τελευταίο και πιο πρόσφατο σταθμό τη σχολή Ορνεράκη που έμαθα σκιτσογραφία. Μόλις τέλειωσα τις σπουδές μου στο ΠΔΑ άνοιξα το πρώτο μου μαγαζί στο χώρο της βιβλιοδεσίας και της εικαστικής κατασκευής. Και συνεχίζουμε…
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν είναι εύκολο να το προσδιορίσω. Κυρίως θα έλεγα σουρεαλιστική ονειροφαντασία με επιρροές από ασιατική τέχνη Ιαπωνία, αρχαία Ελλάδα και λίγο κόμικς. Κάθε εποχή είναι διαφορετική δεν έχω πάντα το ίδιο στυλ.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Κάθε φορά αντλώ έμπνευση από κάτι διαφορετικό. Σίγουρα από τις τάσεις που προανέφερα και καθώς πορεύομαι βρίσκω κι άλλες πηγές έμπνευσης. Αυτό που παρατηρώ είναι ότι οι σταθερές μου είναι : η αγάπη μου για τη θάλασσα τα μυθικά πλάσματα και ο έρωτας.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα !! Όλα ξεκίνησαν από έναν άνθρωπο από το οικογενειακό μου περιβάλλον που τότε στα μάτια μου ήταν αυτό που ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Στην εφηβεία μου άρεσε ο Dali, διάβαζα Έρμαν Έσσε, Μίχαελ Έντε Τομ Ρόμπινς άκουγα ethnik μουσική και ψυχεδέλεια του 70. Τώρα μια καλλιτέχνης που έχω ξεχωρίσει και ακολουθώ χρόνια είναι η Tara Mc Pherson…
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Το να μάθει κάποιος σχέδιο είναι πρόκληση από μόνο του… εγώ έμαθα και με τα 2 χέρια. Ανακάλυψα ότι αν και δεξιόχειρας το αριστερό μου χέρι είναι πιο καλό στο σχέδιο. Τώρα η επόμενη πρόκληση είναι να ζωγραφίσω και με τα 2 χέρια ταυτόχρονα…
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε αν κοιτάξουμε γύρω μας… Παρόλα αυτά εγώ βλέπω πολλά ταλέντα ειδικά σε νέους ανθρώπους, πολύ καλές δουλειές σε όλους τους τομείς της τέχνης. Τέχνη δεν είναι μόνο τα εικαστικά. Η ανάγκη του κόσμου να εκφραστεί καλλιτεχνικά είναι μεγάλη αλλά η χώρα μας δεν πιστεύω πως στηρίζει την τέχνη. Και όλοι ξέρουμε το γνωστό σενάριο να φεύγουν άνθρωποι στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι οργανισμοί σαν τη Dream Team ο οποίος υποστηρίζει και προάγει τις τέχνες σε αυτή την περίοδο που διανύουμε και με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να μας δίνει ελπίδα και κουράγιο για να συνεχίσουμε. Εγώ ευχαριστώ προσωπικά τόσο την Dream Team, τον πρόεδρο τον Κύριο Χρήστο Πετρίδη για όλη αυτή την προσπάθεια καθώς και το Teo Hair Design Δροσιάς για τη φιλοξενία. Επίσης και το περιοδικό Polismagazino.gr που μας έδωσε τη δυνατότητα να ακουστούμε και να εκτεθούμε… γιατί υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκουν τρόπο και ανοίγουν το δρόμο ανεξάρτητα από τις περιστάσεις.
Και για να απαντήσω στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η τέχνη είναι ζωή. Πρέπει να είναι εφικτή και προσβάσιμη και όχι μια αφηρημένη έννοια και κάτι κάπου έξω από εμάς. Η τέχνη πρέπει να προάγει το σεβασμό (ειδικά αν μιλάμε για δημόσιο χώρο) την ομορφιά και όπου χρειάζεται να επαναφέρει με τον τρόπο της της σταθερές μας αξίες.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σίγουρα η συνέχιση των σπουδών μου είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Και φυσικά ετοιμάζω μια μεγάλη ατομική θεματική έκθεση στην Αθήνα όταν μας το επιτρέψουν οι καιροί..
