Γράφει ο Αχιλλέας Σενγιέργκη. Απόφοιτος του τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών στο ΠΑΜΑΚ και Σπουδαστής ΙΕΚ, Διοίκησης Τουρισμού
Μπορεί να πέρασαν 15 χρόνια περίπου, αλλά προσωπικά εξακολουθώ να νοσταλγώ το πως ήταν παλαιότερα, τότε που θύμιζε περισσότερο ως παιδική χαρά-λούνα παρκ, παρά ως ένα απλό πάρκο. Σίγουρα χρειάστηκε μια αναβάθμιση, μιας και σήμερα θεωρείται πόλης έλξης τουριστών και χώρος για άθλησης. Τα τελευταία χρόνια, άρχισα να αναπολώ τις αναμνήσεις της δεκαετίας των 2000, δεδομένου ότι, είχα αξιοποιήσει τις συχνές εξορμήσεις μέχρι το κλείσιμο της.
«Να θυμούνται οι παλιοί, να μαθαίνουν και οι νέοι»
Η πιο δημοφιλέστερη περιοχή της Παραλίας, ήταν αυτή που ξεκινούσε από τον Λευκό Πύργο μέχρι του Φωκά, καθώς από τον Ναυτικό όμιλο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής βρισκόταν υπό ανάπλαση προς το τέλος των 2000s, οι κάτοικοι σύχναζαν καθημερινά, διανύοντας αυτόν τον δρόμο. Θυμάμαι πάρα πολύ καλά το πάρκο του Φωκά που περιλάμβανε αναψυκτήριο, μίνι λούνα παρκ, γήπεδο τέννις και μπάσκετ, περισσότερες παιδικές χαρές με άμμο και φυσικά πίστα για skateboard, περιφραγμένα με συρματόπλεγμα και αρκετό πράσινο. Κατευθύνοντας προς τη θάλασσα, οι δρόμοι ως ένα σημείο ήταν εν μέρει καλά, μόνο που σε ορισμένα σημεία υπήρχαν κάποτε σπασμένα δάπεδα.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός ότι, στην Παραλία μπορούσες να περιηγηθείς είτε με άμαξα που μου θύμιζε σαν να βρισκόμουν σε κάνα Λονδίνο ή άλλο βασιλικό κράτος, είτε με τρενάκι με ρόδες. Μετά την ανακαίνιση θυμάμαι πως επανεμφανίστηκαν για λίγο καιρό οι άμαξες μέχρι το ’16-’18 προς τα εκεί και από τότε καταργήθηκαν. Επίσης, οι Ομπρέλες Ζογγολόπουλου είχαν διακοσμηθεί με πέτρες και πιο πέρα υπήρχε η Ποδηλατούπολη, μια πίστα κυκλοφοριακής αγωγής στην οποία πήγαινα συχνά με το σχολείο, μαθαίνοντας να οδηγώ με τζιπάκια και ποδήλατο, και μετά την εκπαιδευτική εκδρομή καθόμασταν στο πάρκο και στο αναψυκτήριο.
Σήμερα, όλα αυτά εξαφανίστηκαν. Άλλα τροποποιήθηκαν, άλλα καταργήθηκαν και άλλα αντικαταστάθηκαν από κάτι καινούριο. Οφείλω να πω ότι, ορισμένες αλλαγές -αν τις συγκρίνουμε μεταξύ τους- αποδείχθηκαν αποτελεσματικές, όπως για παράδειγμα το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής το οποίο έχει επεκταθεί και δεν επιτρέπεται κανένα όχημα πλην των ποδηλάτων και το χρησιμοποιούν μόνο μικρά παιδιά. Μια άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι η πρόσθεση ξύλινου δαπέδου τόσο στο μήκος της Παραλίας, όσο και στο σημείο των Ομπρελών, διότι πλέον οι ποδηλάτες πλέον έχουν το δικό τους δρόμο από το Μέγαρο Μουσικής μέχρι το Λιμάνι.
Η ιδέα του να προστεθούν πετραδάκια γύρω από τα δέντρα τεκμηριώθηκε άτοπη, διότι κάλλιστα μπορούν να τρυπήσουν τα λάστιχα των τροχών και να παρουσιαστούν ατυχήματα. Στην ουσία έπρεπε να μπει μόνο το χορτάρι.
Βλέποντας το πόσο έχουν μειωθεί οι παιδικές χαρές στη σημερινή εποχή, ο αριθμός των γονέων που τα βγάζει βόλτα είναι μειωμένος και ίσως προκύπτει από τη μείωση των πάρκων, λόγω προηγουμένων υλικών ζημιών και πληγμάτων συν ότι κάμποσα μικρά παιδιά εξαιτίας του εθισμού τους στα κινητά, έχουν δείξει την αδιαφορία τους.
Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε αλλαγές, αλλά σε προσωπικό επίπεδο θα προτιμούσα κάποια στοιχεία να παρέμειναν ως είχαν, για να μπορέσουμε να την απολαύσουμε ακόμη περισσότερο. Με αυξημένες παιδικές χαρές, προσθήκες πιστών για skateboard και BMX θα μπορεί ο καθένας να έχει στ’ αλήθεια τη δική του πρόσβαση. Βέβαια, από τη μεριά του Δήμου θα ήταν θεμιτό να τηρηθούν νόμοι στους οποίους σε ορισμένους χώρους να επιτρέπονται μόνο για συγκεκριμένες ηλικίες, στις οποίες ο γονέας θα πρέπει να έχει την απόλυτη ευθύνη για τα παιδιά του.
