Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Η μουσική ανέκαθεν ένωνε πολιτισμούς και λαούς, είτε σε ειρηνικούς καιρούς είτε σε ταραχώδεις.
Πολλά παραδείγματα μπορούν να βρεθούν σε χρονικά των Παγκοσμίων Πολέμων.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί, μέσω της μουσικής, να επικοινωνήσει με κάποιον άλλο, ο οποίος να μιλά διαφορετική γλώσσα, να έχει διαφορετικά θρησκευτικά πιστεύω, να έχει άλλη νοοτροπία και κουλτούρα.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θα ήταν μάλλον άδικο να ξεχωρίσω κάποιον μουσικό αυτή τη στιγμή, “φοβούμενος” μήπως αδικήσω κάποιον άλλο που επίσης θαυμάζω.
Πάντα θαύμαζα τον Φρανκ Σινάτρα, ο οποίος αποτελούσε πρότυπο φωνητικό για μένα.
Σαν μουσικό πάντως εκτιμώ πάρα πολύ τον Manu Chao, ο οποίος συνδυάζει στοιχεία πολλαπλών ειδών μουσικής μαζί, όπως η ροκ, η ρέγκε, η τζαζ, η πανκ.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Ασφαλώς και η μουσική είναι η “ομπρέλα”, θα έλεγα, όλης αυτής της Τέχνης και του τρόπου έκφρασης της ανθρώπινης ανάγκης για εξωτερίκευση των συναισθημάτων με ποικίλους τρόπους.
Οι μουσικοί είναι οι υπεράριθμοι υπηρέτες της, οι οποίοι εκφράζονται διαφορετικά, στους τρόπους που “επιτάσσει” το κάθε είδος της μουσικής.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Η μουσική παιδεία χαρακτηρίζεται ως επιτακτική ανάγκη στο ελληνικό σχολείο, αλλά και στη ζωή γενικότερα.
Το ποιος θα την επιλέξει και ποιος θα την απομυζήσει συνειδητά, είναι κάτι που εναπόκειται στο ίδιο το άτομο.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Μα φυσικά με το να το…ανακαλύψει!!!
Να δει τα “σημάδια” από την βρεφική ηλικία του παιδιού και γενικότερα σε όλη την εξέλιξη της ζωής του μέχρι και την εφηβική ηλικία.
Αυτό είναι και το διάστημα που, λίγο πολύ, όλα τα παιδιά αποκαλύπτουν τις τάσεις και τα ταλέντα τους.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Ναι, και όχι μόνο σε Ωδεία και μουσικές σχολές, αλλά κυρίως σε Μουσικά Σχολεία που είναι δημόσια, των οποίων η συμβολή στη μελέτη της παραδοσιακής μουσικής, αλλά και στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών, που την υπηρετούν με αγάπη, γνώση και συνείδηση, είναι ανυπολόγιστη.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Πιστεύω ότι στη σημερινή εποχή ολοένα και αυξάνονται οι Έλληνες μουσικοί που έχουν μουσική κατάρτιση και γνώσεις επί του αντικειμένου που υπηρετούν.
Το μεγάλο στοίχημα για όλους εμάς, είναι να μπορέσουμε αφενός να διατηρήσουμε άσβεστο το πάθος μας για τη Μουσική σε τόσο δύσκολους καιρούς, αφετέρου να προσπαθήσουμε ώστε και οι επόμενες γενιές να παίρνουν παραδείγματα από εμάς.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Τα μελλοντικά μου μουσικά σχέδια συνοψίζονται στην εξής φράση-moto μου: “Γηράσκω αεί διδασκόμενος” (Σόλων) !
Βιογραφικό.
Ο Χρήστος Ραμμόπουλος γεννήθηκε το 1989 στο Αγρίνιο, Ελλάδα. Αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου το 2007.
Είναι πτυχιούχος Ελληνικής Φιλολογίας Αθηνών, με μάστερ στη Μουσική Παιδαγωγική στο Ιόνιο Παν/μιο και ειδικεύσεις στην Ειδική Αγωγή και την Εκμάθηση της Ελληνικής ως δεύτερη ξένη γλώσσα.
Σπούδασε Κλασσικό τραγούδι στο Atenaeum Maria Kallas της Αθήνας με την Μarina Krilovici,συμμετέχοντας ενεργά σε δύο Master Class της στο Αργοστόλι, Κεφαλλονιά το 2012 και 2013.
Αποφοίτησε από το τμήμα Μελοδραματικής του Atenaeum Maria Kallas το 2013 υπό την καθοδήγηση /διδασκαλία του Ίωνα Κεσουλη.
Παρακολούθησε σεμινάρια επαίτης τεχνικής του τραγουδιού από τη Χριστίνα Γιαννακοπουλου και διεύθυνσης Ορχήστρας και Χορωδίας με τον Μίλτο Λογιαδη και τον Μιχάλη Οικονόμου.
Με το Μιχάλη Οικονόμου συνεργάστηκε ως σολίστ στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ τον Μάιο του 2017 και τον Απρίλιο του 2019.
Έκανε το ντεμπούτο του στην όπερα “Περουζέ” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη το 2018 στο Ηρώδειο (σκηνοθεσία :Θοδωρή Αμπαζη, μουσική διεύθυνση: Βύρων Φιδετζης) στο ρόλο του Ατσιγγανου, καταδότη του Βασιλιά των Τσιγγάνων(Πέτρος Μαγουλας).
Τον Οκτώβριο του 2018 και τον Φεβρουάριο του 2019 υποδύθηκε τον Benoit στην όπερα “La Boheme” του G. Puccini, στη Θεσσαλονίκη (σκηνοθεσία : Κασσάνδρα Δημοπουλου, μουσική διεύθυνση: Βύρων Φιδετζης).
Συνεργάστηκε με την Καμερατα ως ενεργό μέλος του φωνητικού συνόλου Armonia Atenaea(μουσική διδασκαλία: Αθανασία Κυριακιδου, σκηνοθ: Γ. Πέτρου) στις παραγωγές “Βαφτιστικός ” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και “ALCINA” του G. F. Handel, αμφότερες το 2019. Το πρώτο του ατομικό ρεσιτάλ πραγματοποιήθηκε το 2016 στο Δη. Πε. Θε. Αγρινίου, ενώ έχει δώσει συναυλίες ως σολίστ στην Κεφαλλονιά, τη Λευκάδα, την Πρεσβεία της Ρουμανίας στην Αθήνα. Από το 2018, ανήκει στον Χορό του” Οιδίποδα Τυραννου” του Σοφοκλή στο θέατρο Evgeniy Vakhtangov στη Μόσχα (σκηνοθεσία: Rimas Tuminas).
Έχει συνεργαστεί ως μέλος μικρού φωνητικού συνόλου με τον Στέφανο Κορκολη το 2017 και τον Κωστή Μαραβεγια το 2019 σε ζωντανές ηχογραφήσεις και συναυλίες.
