Χρήστος Κατσίνης: “Η ανυπομονησία, η τελειομανία και η ψυχαναγκαστική τελετουργία είναι σημαντικά στοιχεία του εαυτού μου ως εικαστικός”

Ο εικαστικός Χρήστος Κατσίνης, “τοποθετείται” με τις απαντήσεις του στη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr

Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Αν και δε θεωρώ τον εαυτό μου ζωγράφο, είναι μια μορφή λύτρωσης
και επικοινωνίας με το εγώ μου. Για παράδειγμα, μια ταινία στον κινηματογράφο χωρίζεται σε πολλά φωτογραφικά καρέ μέχρι να βγει το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι συμβαίνει και στη ζωγραφική, εικόνες, αναμνήσεις και στίγματα αποτυπωμένα σε πολλά διαφορετικά τελάρα (καρέ) δημιουργώντας στο σύνολό τους έναν
καθρέπτη του εαυτού μας.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Η ανυπομονησία, η τελειομανία και η ψυχαναγκαστική τελετουργία είναι σημαντικά στοιχεία του εαυτού μου ως εικαστικός.

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Αφορμές και επιρροές έχω από διάφορα εικαστικά μέσα, καλλιτέχνες και βιβλία όπως το «Uncanny-Sigmund Freud» και το «Regarding the pain of others-Susan Sontag». Ακόμα σκηνοθέτες όπως ο Hans Richter, ο David Lynch και ο
Νίκος Νικολαΐδης και καλλιτέχνες όπως ο Mark Rothko, ο Edvard Munch, η Mona Hatoum και η Adriana Minoliti, καθώς ερεθίσματα μου συνάδουν και με τη Γιαπωνέζικη αρχιτεκτονική.

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Ο David Lynch είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης-σκηνοθέτης στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου, με τον οποίο θα ήθελα να έρθω σε διάλογο, με αφορμή την απότομη στροφή του από τα ζωγραφικά τελάρα στη κινούμενη εικόνα του κινηματογράφου.

Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Φυσικά. Όπως προανέφερα, δε θεωρώ τον εαυτό μου ζωγράφο.
Για να φτάσω στο σημείο να συνθέσω ένα ζωγραφικό έργο (κολλάζ), έχω
ασχοληθεί παράλληλα για αρκετά χρόνια με άλλα μέσα όπως η φωτογραφία και οι εγκαταστάσεις, τα οποία μου έδωσαν την ανάγκη να περάσω από επιλογή μου στις δύο διαστάσεις.

Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Η εποχή που θα επέλεγα θα ήταν στην ανανέωση του πειραματικού | αβανγκάρντ κινηματογράφου κατά τη διάρκεια 1940-1950 και συγκεκριμένα στη μεγάλη άνοδο της κουλτούρας του στις ΗΠΑ το 1947 όπου ο πειραματικός κινηματογράφος προσέγγισε μεγαλύτερο αριθμό ατόμων, με τη πολυσυζητημένη μεγάλη μήκους ταινία του Hans Richter (Dreams that Money Can Buy ) με πολύ έντονα για την εποχή σουρεαλιστικά επεισόδια που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν αποκρουστικά για το κοινό.
Πιστεύω θα εκφραζόμουν καλλιτεχνικά τη συγκεκριμένη περίοδο λόγω της διαδικασίας μιας σουρεαλιστικής | αβανγκάρντ ταινίας δηλαδή κόβοντας και ράβοντας φιλμ μεταξύ τους για την εκ νέου δημιουργία εκκεντρικών εικόνων.

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Πάθος, σκέψεις, μάχη, έρωτας, εμμονές, ψυχαναγκασμοί, μνήμες.
Ένα τόσο ιδιωτικό αλλά ταυτόχρονα τόσο δημόσιο κελί του εγώ μας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Η υλοποίηση της διπλωματικής μου εργασίας στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Της Αθήνας, η εξέλιξη του εικαστικού μου έργου, καθώς και η προσπάθεια για άρτιες και ταυτόχρονες συνεργασίες με χώρους τέχνης εντός και εκτός Ελλάδας.

Βιογραφικό
Ο Χρήστος Κατσίνης γεννήθηκε στην Αθήνα (1996) και άρχισε να σπουδάζει στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (2014) με καθηγητή το Γιώργο Καζάζη και συνεργάτες τον Παναγιώτη Σιάγκρη, τη Δήμητρα Χανιώτη και τη Μάγδα Σιάμκουρη καθώς και στα εργαστήρια της χαρακτικής και της φωτογραφίας παράλληλα. Οι τεχνικές και τα μέσα που τον ενδιαφέρουν είναι το κολλάζ, η φωτογραφία και οι εγκαταστάσεις. Έχει ασκήσει πρακτική άσκηση και εργαστεί εθελοντικά για δύο χρόνια στο Μουσείο ελληνικής παιδικής τέχνης στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έχει συμμετάσχει στις παρακάτω ομαδικές εκθέσεις:

2016 “παρατηρώντας των πόνο των άλλων” Sotiris Fellios Gallery (Αθήνα)
2017 “Μελιjazz festival” (Λεωνίδιο )
2017 “Kinono Festival” (Τήνος)
2017 “Open September ” Vault Theatre (Αθήνα)
2017 ” φωτογραφικό προτζεκτ (feelings)” Vault Theatre (Αθήνα)
2017 ¨έκθεση φοιτητών ΑΣΚΤ για τα 150 χρόνια του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων ( ΜΤΠΥ ) ¨ Μέγαρο Δεληγιώργη (Αθήνα)
2017 “Meet the artist” Myro Gallery (Θεσσαλονίκη)
2018 ” Βαρυποινήτες” Ίδρυμα Εικαστικών τεχνών Τσιχριτζή (Αθήνα)
2018 “Μέσα στα μάτια σου” Ίδρυμα εικαστικών τεχνών Τσιχριτζή (Αθήνα)
2018 “Συνύπαρξη” Πολεμικό μουσείο Αθηνών (Αθήνα)
2018 “Έκθεση φοιτητών ΣΤ’ εργαστηρίου ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών
Τεχνών Αθήνας” Gallery Ισόγειο (Αθήνα)
2018 “WEDO Platforms Project, Contemporary art” (ΑΣΚΤ,αθήνα)
2018 “Bonnie and clyde” Aqua Vista Art Hotel (Σαντορίνη)
2018 “Μάγισσες” Trii Art Hub Gallery (Αθήνα)
2019 Συνεργασία του ΣΤ’ Εργαστηρίου ΑΣΚΤ με τα Platforms Project 2019
“ Delphi continued workshop” (Αθήνα)
2019 ¨9η Μπιενάλε Φοιτητών των Σχολών Καλών Τεχνών Ελλάδος¨ (ΑΣΚΤ,Αθήνα)
2020 Συνεργασία του ΣΤ’ Εργαστηρίου ΑΣΚΤ με τα Platforms Project 2020 (Αθήνα)
2020 ¨Γνωριμίες | Encounters¨ Alma Gallery (Αθήνα)