“…Αυτή την εποχή έχω ρίξει όλο μου το ενδιαφέρον στην προώθηση του νέου μου κομματιού με τίτλο “Άγγελέ μου” σε στίχους και μουσική δικούς μου και τη μοναδική ερμηνεία της Χριστίνας Βασκαντήρα και κυκλοφορεί από την δισκογραφική εταιρεία aspect4music”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Δεν θα μπορούσα να προσδιορίσω ακριβώς την πρώτη μουσική μου ανάμνηση. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ με σιγουριά είναι ότι τα πρώτα ακούσματα που άρχισα να αποκωδικοποιω προέρχονταν από τη ροκ μουσική και ειδικότερα από την ελληνική ροκ σκηνή της δεκαετίας του ’90.
Ποιον μουσικο θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Η λίστα με τα ονόματα των μουσικών και καλλιτεχνών που θαυμάζω και θα ήθελα να βρεθώ επι σκηνής μαζί τους είναι τεράστια και καλύπτει μεγάλη γκάμα διαφορετικών μουσικών στυλ και ιδιωμάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μερικά ονόματα που μου έρχονται τώρα στο μυαλό είναι ο Στέφανος Κορκολής, ο Σταύρος Λαντσιας, ο Γιωτης Κιουρτσογλου και πολλοί άλλοι που δεν μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Όσον αφορά την πορεία μου μέχρι σήμερα στη μουσική δεν θα μπορούσα να πω ότι είμαι ικανοποιημένος, ωστόσο θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να βιοποριζομαι μέσα από κάτι το οποίο αγαπώ και πιστεύω. Θετικές επιρροές ως προς την ενασχόληση μου με τη μουσική δεν υπήρχαν στο οικογενειακό μου περιβάλλον, αλλά υπήρξαν στον μουσικό κόσμο που ανοίχτηκε μπροστά μου ακούγοντας απίστευτους δημιουργούς και συγκροτήματα οδευοντας προς την εφηβεία, και ήταν τελικά αυτός ο μουσικός πλούτος που με ενέπνευσε να πω ότι “και εγώ θέλω να γράψω κάτι τέτοιο. Θελω να μάθω πως γίνεται.!” Έτσι λοιπόν πήγα και γράφτηκα στο ωδείο. Τώρα όσον αφορά τις αρνητικές επιρροές, θεωρώ ότι είναι ακριβώς όλη η καθημερινότητα ενός μουσικού στην Ελλάδα. Το πως αντιμετωπίζεται από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και από τους ίδιους τους ανθρώπους του χώρου ειδικότερα. Το έλλειμμα σεβασμού σε αυτό που κάνουμε γενικά οι καλλιτέχνες, η κρατική περιφρόνηση σχετικά με την ασφάλειά μας, τα εργασιακά μας δικαιώματα, τα πνευματικά δικαιώματα, η παντελής έλλειψη μίας στοιχειώδους αισθητικής όσον αφορά το τι πρέπει σήμερα να φτάνει στα αυτιά του ακροατή και να θεωρείται καλό ή κακό και τέλος η αίσθηση που επικρατεί στο σύνολο σχεδόν των νέων-μη “φτασμένων” καλλιτεχνών ότι το να καταφέρουν να ακούσουν τα δημιουργήματά τους να γίνονται ευρέως γνωστά, είναι κάτι το μάταιο και ότι το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να προσπαθήσουν απίστευτα πολύ και να καταπιαστούν με πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενό τους.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Τα talent show θεωρώ ότι βοηθούν σε τεράστιο βαθμό τους κριτές τόσο επαγγελματικά όσο και διαφημιστικά, ενώ από την άλλη δεν προσφέρουν τίποτα στους διαγωνιζόμενους πέρα από μια προβολή η οποία όμως, λόγω της μαζικότητας των συμμετοχών διαφορετικών παικτών σε ένα επεισόδιο, δεν μπορεί να δώσει μία πραγματική προοπτική καριέρας σε αυτούς τους παίκτες.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η μουσική παιδεία θεωρώ ότι όχι μόνο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πιστεύω βαθιά ότι θα μπορούσε, αν δινόταν με τον σωστό τρόπο και όχι σαν μασημένη τροφή ακολουθώντας το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο σύνολο του, να αποτελέσει όχημα για να αντιμετωπιστούν παθογένειες δεκαετιών συνολικά στην ελληνική κοινωνία. Γενικότερα η ενασχόληση ενός ανθρώπου με την τέχνη ακόμα και ερασιτεχνικά μπορεί να τον οδηγήσει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και εγκεφαλικών διεργασιών οι οποίες έχουν απίστευτα ευεργετικά αποτελέσματα στη διαχείριση των καταστάσεων της ζωής μακροπρόθεσμα.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Θεωρώ τους Έλληνες μουσικούς αρκετά καταρτισμένους σήμερα. Υπάρχει αρκετά υψηλό επίπεδο αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα μας είναι ο ατομισμός μας. Αν λειτουργουσαμε περισσότερο με το εμείς πάρα με το εγώ, πιστεύω ότι θα είχαμε καταφέρει πολλά περισσότερα.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αυτήν την εποχή έχω ρίξει όλο μου το ενδιαφέρον στην προώθηση του νέου μου κομματιού με τίτλο “Άγγελέ μου” σε στίχους και μουσική δικούς μου και τη μοναδική ερμηνεία της Χριστίνας Βασκαντήρα και κυκλοφορεί από την δισκογραφική εταιρεία aspect4music. Είναι μία δουλειά που αγαπάω πάρα πολύ και προσπαθούμε όλοι οι συντελεστές να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται. Τώρα όσον αφορά τα όνειρα μου για τη συνέχεια, αν και προσγειωμένος γενικά, κάνω μεγάλα όνειρα και ελπίζω για το καλύτερο. Όχι μόνο για μένα, για όλους μας.
Βιογραφικό.
ΧΑΡΗΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ 33 ετών. Γεννήθηκα στην Αθήνα. Η ενασχόληση μου με τη μουσική ξεκίνησε σε ηλικία 14 ετών. Σπούδασα ηλεκτρικό μπάσο και ανώτερα θεωρητικά μέχρι τα 18 και μετέπειτα πέρασα στην σχολή Μουσικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησα το 2013. Εργάζομαι επαγγελματικά σαν μουσικός από το 2005, αρχικά ως μπασιστας και από το 2008 σαν πιανίστας και αρμονιστας.
Ορισμένοι καλλιτέχνες με τους οποίους έχω συνεργαστεί είναι: ο Κώστας χατζής, η Σοφία Βοσσου, ο Νίκος νομικός, η Ελένη ροδα, ο Μιχάλης κακεπης, η Πέμυ ζουνη , ο Γιώργος Γερολυματος, ο Χρήστος πάζης, ο Γιάννης Δήμητρας, ο Στρατός Τζωρτζογλου, η Λία Βίσση, η Μαρία Παπανικολάου, ο Θανάσης Κομνηνός, ο Βασίλης Σαλεας, ο Χρήστος Αντωνιάδης, ο Νίκος Γεραλης και πολλοί άλλοι.
Ως μουσικός και εκτελεστής σε παραγωγές στούντιο έχω συμμετάσχει στην τελευταία δισκογραφική δουλειά της Μάρω Μαρκέλλου καθώς και στο τελευταίο digital single του Λευτέρη Πανταζη. Σαν συνθέτης,στιχουργός και ενορχηστρωτής έχω ένα digital single με τίτλο “Ψυχή Χαμένη” που ερμήνευσε ο Μιχάλης Κακεπης καθώς και το πρόσφατο digital single με τίτλο “Άγγελέ μου” με τη φωνή της Χριστίνας Βασκαντηρα.
