Ποια είναι η πρώτη μουσική σας ανάμνηση;
Φ.Σ : Η πρώτη μουσική μου ανάμνηση ήταν όταν ήμουν μικρός και ο πατέρας μου ναυτικός στο επάγγελμα, έφερε από την Ιαπωνία όπου ταξίδευε ένα δώρο στη μητέρα μου. Ήταν μια κουρδιστή μπιζουτιέρα με μια μπαλαρίνα. Αυτή έβγαζε μια γλυκύτατη μελωδία που μάγευε τα παιδικά μου αυτάκια.
Α.Δ: Απο τις πρώτες αναμνήσεις που έχω και μου έρχονται στο μυαλό είναι σε ηλικία 4 ετών νομίζω, να επιστρέφω απο βραδινή έξοδο με τους γονείς μου και ενώ λαγοκοιμάμαι να παίζει η Σωτηρία Μπέλου στο σταθμό του ραδιοφώνου και τον πατέρα μου να σιγοτραγουδά..”μη μου ξανα φύγεις πια, μάγκα μου…”
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Φ.Σ : Υπάρχουν πολλοί καλοί έλληνες μουσικοί. Ένας μουσικός που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και θα ήθελα αν ήταν δυνατόν κάποια στιγμή να συνεργαστούμε είναι ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
A.Δ : Είναι πραγματικά πολλοί οι μουσικοί που θαυμάζω όπως παραδείγματος χάρη τον Μάνο Χατζιδάκι ή τον Louis Armstrong οπού ήταν ο μουσικός που μου “σύστησε” και με έκανε να αγαπήσω τη Τζαζ μουσική και έχει σίγουρα μια μοναδική θέση μέσα μου. Επίσης ο Σταμάτης Κραουνάκης, οπως και ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι κάποιοι απ’ τους καλλιτέχνες που θα ήθελα πολύ να συναντήσω στη σκηνή.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές;
Φ.Σ: Θα αλλάξω λίγο την ερώτηση. Γιατί εγώ δεν ασχολούμαι με μουσική χωρίς λόγια. Με το τραγούδι ασχολούμαι το οποίο περιέχει μελωδία δηλαδή μουσική αλλά και λόγια δηλαδή στίχο. Η πορεία μου στο τραγούδι είναι πορεία λατρείας. Λατρεύω λοιπόν το τραγούδι και από αυτό το πάθος μου προκύπτει η ανάγκη μου να τραγουδάω. Αυτό είναι λυτρωτικό για μένα. Τραγουδάω πολύ. Και από το ελληνικό τραγούδι έχει πολλά ωραία τραγούδια για να πει κάποιος.
Η δική μου πορεία στο τραγούδι ξεκινάει ως στιχουργός το 2001 με τη συμμετοχή μου στο δίσκο της Μαρίας Ρουσσέα σε μουσική του φίλου μου του Γιάννη Νικολάου (Λαθρεπιβάτες) όπου έγραψα στίχους σε ένα τραγούδι το «Ας ήμουν». Το συγκεκριμένο τραγούδι ξανατραγουδήθηκε το 2005 στο δίσκο «Στο Νότο ‘Ερωτας Φυσά» από τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το 2010 μετά από παρότρυνση φίλων που γνώριζαν τη τρέλα μου, προχώρησα στη δημιουργία ενός προσωπικού μου CD με τίτλο «Ταξιδεύουν τα στιχάκια μου» (Εταιρεία ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ) με 12 τραγούδια από τα οποία τα 9 είχαν δικές μου μελωδίες επεξεργασμένες από το φίλο μου Τάσο Ζαφειρίου ο οποίος παίζει μουσική (διάφορα όργανα) και είναι και ο βασικός τραγουδιστής αυτής της δουλειάς αφού ερμηνεύει τα 6 από τα 12 τραγούδια. Τραγουδούν επίσης, ο Πάνος Μπούσαλης, η Ιφιγένεια Κορολόγου, ο Δημήτρης Ρέππας και η μικρή τότε Αναστασία Μιχαλάτου. Το 2012 συμμετέχω στο δίσκο του Κωνσταντίνου Χανιά «Στου παραλόγου τον καιρό» όπου έχω γράψει τους στίχους του ομότιτλου τραγουδιού καθώς άλλων δύο «Χτύπα καρδιά μου» και «Που να πάω απόψε».
Το 2013 γράφω στίχους στα «Μικρά Νησιά του Ιονίου» το οποίο αναρτήθηκε στο YouTube από την Ένωση Επτανησίων Ελλάδας.
Το 2018 συμμετέχω στα σεμινάρια τραγουδοποιίας του Νίκου Πορτοκάλογλου και σε ένα LIVE στο Φάουστ όπου τραγουδάω το αγαπημένο μου τραγούδι, το «Συννεφάκι μου» μαζί με δύο νέα κορίτσια την Αθηνά Δημοπούλου και την Κωνσταντίνα Σάννη σε δικούς μου στίχους και μουσική. Αυτό το τραγούδι έμελε να το ξαναπώ με την Αθηνά Δημοπούλου (μια εξαιρετική, ταλαντούχα, νέα τραγουδίστρια) πρόσφατα στο STUDIO ARION του εξαίρετου μουσικού, ενορχηστρωτή και ηχολήπτη και καλού φίλου, Νίκου Πιτλόγλου. Μου έκαναν τη τιμή να παίξουν μαζί μου οι καλοί μου φίλοι , Στέλιος Τσουκάτος (ακορντεόν) και Παντελής Καπλαντζής (τύμπανα). Επίσης συνεργάστηκα με το Νίκο Παπαντώνη και έγραψα στίχους στο τραγούδι «ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΣΟΥΡΟΥΠΟ» το οποίο περιλαμβάνεται στο δίσκο του Νικου «Τραγούδια Ιδιωτικής Χρήσεως» (2020).
Α.Δ: Tελείωσα το Μουσικό Σχολείο Αμυνταίου ενώ παράλληλα παρακολουθούσα μαθήματα κλασσικής μουσικής και σίγουρα αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να πάρω την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό. Αφού στα 18 μου ήρθα στην Αθήνα και ξεκίνησα να σπουδάζω τραγούδι, παρακολούθησα σεμινάρια τραγούδιου και ερμηνείας με τη Νατάσσα Μποφίλιου και το Θέμη Καραμουρατίδη και εφοδιάστηκα με σημαντικά εργαλεία για το μέλλον. Σημαντικό ρόλο επίσης έπαιξε το ότι γνώρισα και βρέθηκα στην ίδια σκηνή με το Νίκο Πορτοκάλογλου με αφορμή μια παρουσίαση τραγουδιών και εκεί γνώρισα και τον Φώτη Σώλο όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να πω και για πρώτη φορά το “συννεφάκι μου”.
Ποια είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Φ.Σ : Δεν νομίζω ότι έχουν τίποτα σημαντικό να προσφέρουν.
Α.Δ: Θεωρώ πως η τηλεόραση ειναι ένα μέσο που θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά και να επικοινωνήσει κάθε μορφή τέχνης λόγω της απήχησης που έχει. Παρόλα αυτά, στα τηλεοπτικά talent show νιώθω πως αυτό δε συμβαίνει και θεωρώ πως περισσότερο εξυπηρετούν τους ανθρώπους της τηλεόρασης παρά τους επίδοξους καλλιτέχνες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είμαι αισιόδοξη για κάποια αλλαγή ή δεν εντοπίζω ελάχιστες, αλλά φωτεινές εξαιρέσεις.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;
Φ.Σ : Δύσκολη ερώτηση καθώς υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που θα ήθελα να συνεργαστώ. Ευελπιστώ πάντως σε καλές και δημιουργικές συνεργασίες πάνω από όλα.
Α.Δ : Στην πραγματικότητα δεν είναι μία η συνεργασία που ονειρεύομαι αλλά πολλές. Κάποιες απο αυτές είναι η Λίνα Νικολακοπούλου, η Πέννυ Μπαλτατζή, η Μαρία Παπαγεωργίου, ο Παύλος Παυλίδης, η Μαρίζα Ρίζου και άλλοι.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Φ.Σ : Πρώτα χρειάζεται παιδεία και μετά η μουσική παιδεία. H μουσική παιδεία είναι ανάγκη καθώς ο καλλιτέχνης επικοινωνεί τη μουσική του σε πλήθος κόσμου και επίσης η μουσική είναι βασικό συστατικό της πολιτιστικής κληρονομιάς του κάθε λαού.
Α.Δ : Σαφώς και θεώρω ότι είναι αναγκαία η μουσική παιδεία και πιστεύω οτι υστερούμε αρκετά σαν λαός. Γιατί όσο κλισέ κι αν φαίνεται η μουσική στ’ αλήθεια εξυψώνει το πνεύμα, μπορεί να προβληματίσει και να είναι ένα μέσο έκφρασης και εκτόνωσης για κάθε άνθρωπο.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Φ.Σ : Σαφώς και υπάρχουν και νομίζω ότι σήμερα είναι περισσότεροι από παλαιότερα.
A.Δ : Φυσικά και πιστεύω πως υπάρχουν όπως και σε κάθε χώρα. Ενας άνθρωπος που θαυμάζω πολύ σαν μουσικό ειναι ο Κωστης Μαραβέγιας για παράδειγμα αλλά παρόλα αυτα υπάρχουν διάφοροι μουσικοί εκεί έξω που δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Φ.Σ : Το τραγούδι είναι τέχνη και η τέχνη δεν καλουπώνεται σε business plan. Τα τραγούδια εμπεριέχουν τα όνειρα όχι μόνο εκείνων που τα γράφουν αλλά και εκείνων που τα ακούν (τα κάνουν δικά τους) και τα τραγουδούν.
Α.Δ : Δυστυχώς λογω της κατάστασης τα πλάνα μας για την ερχόμενη σεζόν περιορίζονται και δε μας επιτρέπεται να κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια, αν και υπάρχει το ενδεχόμενο να μπούμε στο στούντιο με νέα κομμάτια. Ωστόσο ειναι μια καλή ευκαιρία να γεμίσουμε μπαταρίες, να γίνουμε πιο ευρηματικοί, να επικοινωνήσουμε τις μουσικές μας με άλλα μέσα και να σχεδίασουμε νέα πρότζεκτ και ιδέες για τη νέα χρονιά.
