Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από πολύ μικρός. Ίσως ήταν ένας τρόπος να ξεφευγω από την βία γύρω μου ή γενικότερα καταστάσεις που με άγχωναν λόγω του ψυχισμού μου.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Καλλιτέχνης κάποιος γίνεται με την σκληρή δουλειά. Φυσικά σημαντικό ρόλο παίζει πάντα ο ψυχισμός . Στοιχεία όπως η φαντασία, η τάση να δίνεις τις δικές σου λύσεις ή η δυσκολία να αποδέχεσαι τις ήδη παραδεδωμένες λύσεις που προϋπάρχουν είναι νομίζω στοιχεία που θα βοηθήσουν κάποιον να εμμένει σε αυτή τη σκληρή δουλειά και στις αντιξοότητες του να είσαι ζωγράφος και δη στην Ελλάδα!
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Ποια λέξη με εκφράζει στην τέχνη! Νομίζω πως βλέπω την τέχνη ως αφοσίωση. η μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και απολαβή από αυτό που κάνεις είναι το αίσθημα πως έχεις αφοσιωθεί με όλη την ψυχή σου σε κάτι , σχεδόν ιερό!
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Και η έμπνευση έρχεται με την δουλειά. με την επιμονή! Αν και υπάρχουν μέρες που μπορεί να νιώθω πιο ευάλωτος. και να έχω μια διάθεση τα πάντα να τα βλέπω ως ποίηση!
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Νομίζω πως θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως αυτοδίδακτο παρά την μεγάλη μου επιθυμία για δάσκαλο ή δάσκαλους στην τέχνη και ίσως με έλεγα εσωτεριστή. Λόγω του τρόπου που βλέπω την τέχνη , κυρίως μέσα από το συναίσθημα και την ιερότητα που προσδίδω σε αυτό!
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ακόμα , πάντα με διακατέχει το συναίσθημα του ανολοκλήρωτου. Πάντα υπάρχει ένας κενός χώρος. ένα ανεξερεύνητο πεδίο που ποτέ, νιώθω, πως δεν καταφέρνω να το καλύψω.
Ας γνωρίσουμε το ζωγράφο.
“Ο Φώτης Παναγιωτόπουλος σπούδασε διακοσμητική στην Αθήνα και μαθήτευσε δίπλα σε αρκετούς ζωγράφους από τους οποίους άντλησε τα στοιχεία που διαμορφώνουν το προσωπικό του ιδίωμα. Η επιρροή της βυζαντινής αγιογραφίας “τόσο σε επίπεδο τεχνοτροπίας, αλλά και σε επίπεδο απόδοσης μιας ιερής πνευματικότητας χαρακτηρίζουν τη σειρά “Μνήμες”, που δημιούργησε το 2017.
“Το θέμα της έκθεσης είναι “Μνήμες’ ο ζωγράφος κάνει μια αναδρομή σε προσωπικές και μη μνήμες προσδιορίζοντας όσα κατά την γνώμη του συνθέτουν το κύτταρο του Έλληνα.
Έργα από άλλη σειρά, ήταν τα υπερβατικά πορτραίτα. Μια σειρά στην οποία παρουσίασα υποθετικά πορτραίτα του ανθρώπου μέσα σε ένα περιβάλλον μηχανικό που τον καταδυναστευει.
Τα περισσότερα έργα είναι καμωμένα επάνω σε ξύλο είτε με ακρυλικά είτε με την τεχνική της αυγοτέμπερας.
