Ο Φωτεινήτσογλου Σωτήρης, Δικηγόρος, Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο ΠΜΣ Θεωρία Δικαίου και Διεπιστημονικές Νομικές Σπουδές, Τμήμα Νομικής Α.Π.Θ., τοποθετείται στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Ένα lockdown σίγουρα συνεπάγεται περισσότερο ελεύθερο χρόνο, ωστόσο λόγω της εργασίας μου μετακινούμαι περισσότερο από την προηγούμενη άνοιξη. Δεν μπορώ να πω λοιπόν πως αισθάνομαι τον εγκλεισμό. Εκτός της δουλειάς μου, βρήκα την ευκαιρία κυρίως να διαβάσω περισσότερο. Γενικότερα, δεν επιτρέπω σε αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις να με επηρεάζουν.
“Προσπαθώ να εστιάζω στα θετικά και στο τι μπορεί να μας διδάξει αυτή η περίοδος.”
Ο χαρακτηρισμός που ακούμε από συνάδελφό σας “επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι” για μερίδα κοινωνικού συνόλου σας εκφράζει ως δικηγόρο και ως άνθρωπο; Ως άνθρωπος και ως πολίτης, θεωρώ την τοποθέτηση χυδαία και άκρως προσβλητική, όχι μόνο για τους ομοφυλόφιλους συμπολίτες μας, αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας.
“Οι δικηγόροι πρέπει να σκεφτόμαστε δύο φορές πριν μιλήσουμε, ως συλλειτουργοί στην απονομή δικαιοσύνης.”
Τελικά βέβαια νομίζω ότι η έκφραση αυτή, εκτός από ντροπιαστική για όποιον την εκφέρει, είναι και αναποτελεσματική ως προς το σκοπό που φαίνεται να επιδιώκει, αφού η κοινωνία ευτυχώς έχει πλέον άμεσα αντανακλαστικά, αντιδρά ακαριαία και απορρίπτει τέτοιες τοποθετήσεις.
Με ένα “κλικ” και διαζύγιο. Ποια είναι η άποψη σας για το μέλλον του θεσμού της οικογένειας; Πιστεύω πως το μέλλον του θεσμού της οικογένειας, είναι ανεξάρτητο από την ευκολία ή τη δυσκολία έκδοσης ενός διαζυγίου. Το διαζύγιο, σίγουρα έρχεται να λύσει μια ήδη περίπλοκη κατάσταση μεταξύ δύο ανθρώπων και νομίζω πως εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Συνήθως είναι λυπηρό για τα μέρη, όμως σε κάποιες περιπτώσεις είναι λυτρωτικό.
Από εκεί και πέρα, είναι καταρχήν κάπως παραπλανητικός ο τίτλος “διαζύγιο με ένα κλικ” που ευρέως χρησιμοποιείται, αφού στην πραγματικότητα και κατά το νομοσχέδιο, δεν θα χωρίζει κανείς με το πάτημα ενός κουμπιού. Το διαζύγιο, ακόμη και το συναινετικό, περιλαμβάνει πολλά επιμέρους προς επίλυση ζητήματα, που πρέπει να ρυθμιστούν με μεγάλη προσοχή και συνέπεια. Έτσι, όποια διαδικασία αφορά στο οικογενειακό δίκαιο εν γένει, θα πρέπει να φέρει όλες τις νομικές εγγυήσεις σχετικά με τη ρύθμιση των περίπλοκων νομικών ζητημάτων που ανακύπτουν.
Ως γενικότερο σχόλιο των αλλαγών στον τομέα της Δικαιοσύνης, οφείλω να επισημάνω ότι η απουσία της ταχύτητας απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα είναι μια τεράστια, γνωστή παθογένεια. Ωστόσο ρυθμίσεις σαν την ψηφιοποίηση διαδικασιών που αποσκοπούν στην ταχύτητα, θα πρέπει να υιοθετούνται με σύνεση ώστε να μη συνεπάγονται σε καμία περίπτωση έκπτωση της ποιότητας των αποφάσεων και των διαδικασιών.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Υπάρχει βία στο χώρο της δικαιοσύνης; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Προσωπικά, είμαι από τους τυχερούς και δεν έχω υποστεί βία σε κανένα τομέα της ζωής μου σε οποιαδήποτε ηλικία. Η παραμικρή όμως πράξη βίας στην κοινωνία μας, αποτελεί ατομική αποτυχία του καθενός μας ξεχωριστά. Η βία σήμερα υπάρχει, αρνούμαι παρ’ όλ’ αυτά απλά να δεχτούμε πως θα συνεχίσει να υπάρχει. Δυστυχώς ένας δικηγόρος έρχεται σε σχεδόν καθημερινή επαφή με τέτοιου είδους υποθέσεις αλλά προσωπικά δεν παύει να με σοκάρει κάθε ξεχωριστή ιστορία ενός εκάστου θύματος. Δεν έχει καμία αξία το εάν ο “πρωταγωνιστής” είναι ηθοποιός, δικηγόρος, τραγουδιστής ή υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ. Είναι ένας βίαιος άνθρωπος και αυτό εκτός από παράνομο είναι και πολύπλευρα τραγικό, πρώτα για το θύμα, έπειτα για τον ίδιο και τέλος για την κοινωνία.
Ο χώρος της δικαιοσύνης ειδικότερα, όπως και κάθε άλλος χώρος, αποτελείται από ανθρώπους, καλούς και κακούς, δίκαιους και άδικους, βίαιους και μη βίαιους. Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό της τον τίτλο του violence-free χώρου. Θα ήταν υποκριτικό και ανούσιο. Αν και δεν έχω γίνει μάρτυρας βίαιων περιστατικών (έστω ακόμη), νομίζω πως όλοι πρέπει να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, αλλά και το στόμα μας ανοιχτό σε περίπτωση που υποστούμε ή αντιληφθούμε πως κάποιος άλλος έχει υποστεί ή υφίσταται βία. Και βέβαια, βία δεν πρέπει να θεωρείται μόνο η χειροδικία και οι ύβρεις, αλλά και ο σεξισμός, ο ρατσισμός, η υποτίμηση, το εργασιακό bullying, η ομοφοβία, η προσβλητική στάση, η ψυχολογική βία… Σε κάθε χώρο υπάρχει, ας το θεωρήσουμε δεδομένο, το ίδιο δεδομένη όμως πρέπει να είναι η αντίδρασή μας και η υποστήριξή μας προς τα θύματα.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε; Θα εμβολιαστώ. Δεν είμαι γιατρός, δεν είμαι ειδικός για να αμφισβητήσω εγώ την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Θα εμπιστευτώ λοιπόν τους ειδικούς όπως κάνω σε κάθε άλλη περίπτωση της ζωής μου. Όταν ανεβαίνω στο αεροπλάνο δεν ζητώ από τον πιλότο να το πιλοτάρω. Ούτε όταν μπαίνω στο χειρουργείο έχω άποψη για το νυστέρι. Τί μπορώ να εισφέρω εγώ στη συζήτηση αυτή; Ας κάνει ο καθένας τη δουλειά του (επιτέλους).
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Μου έχουν λείψει οι γονείς, η αδερφή και οι φίλοι μου. Τίποτα άλλο. Ίσως και μια μικρή διήμερη εκδρομή σε κάποια ομορφιά της Ελλάδας. Σκέφτομαι όμως ότι κάθε επιβεβλημένη απόσταση αυτήν την εποχή είναι η υπεύθυνη στάση. Κατά τα άλλα είμαι ευλογημένος με τη ζωή μου, θα ήμουν αχάριστος να πω ότι στερήθηκα κάτι, όταν συμπολίτες μας δεν έχουν τα βασικά (με ή χωρίς COVID) και καθημερινά πλήθος κόσμου δίνει τον αγώνα του στα νοσοκομεία. Κατανοώ την κατάσταση και απλά προχωρώ, ήρεμος και ευγνώμων.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Τόσο η τηλεργασία όσο και η αναστολή των εργασιακών συμβάσεων, είναι φαινόμενα με συνέπειες οικονομικές αλλά και ψυχολογικές για τους εργαζόμενους. Θεωρώ ότι ακόμη και με το τέλος του lockdown, η τηλεργασία τουλάχιστον σε ένα βαθμό θα παραμείνει.
“Η εργασία είναι δικαίωμα και κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται κοινωνικά ανενεργός και οικονομικά ανασφαλής, ανεξάρτητα από τις συνθήκες και από την εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι θέμα πολιτισμού.”
H οικονομική και επαγγελματική ανασφάλεια απειλεί για ακόμη μια φορά τη χώρα μας και η Πολιτεία πρέπει να στηρίξει τους εργαζόμενους, να ξαναχτίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την ίδια και αφού αυτή η περιπέτεια τελειώσει, τα εργασιακά δικαιώματα πρέπει να προστατευτούν ακόμη περισσότερο.
