Οι φωτογραφίες είναι του Νίκου Ψαθογιαννάκη
“Το βιβλίο μου έρχεται με έναν τρόπο κάπως κυκλικό είναι η αλήθεια, να αφυπνίσει αυτή τη συνείδηση, να επαναφέρει την κατανόησή μας στα κανονικά υψηλά της επίπεδα, απομακρύνοντάς μας από όλους τους σύγχρονους υπνωτισμούς, βάζοντας στη σωστή θέση τους στόχους που πρέπει να έχουμε στη ζωή…”
Πείτε μας δυο λόγια για το βιβλίο σας. Στη ζωή, στη φύση, στον κόσμο ολόκληρο υπάρχει ένας ισχυρός συμπαντικός νόμος από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς, ούτε οι θεοί ούτε και οι άγιοι τους ακόμα, ο οποίος δεν είναι άλλος από αυτόν της αναζήτησης της δύναμης. Αυτός ο νόμος μάλιστα είναι που φτιάχνει και την εκπληκτική αλλά και ακατανόητη για τους πολλούς συμπαντική συνείδηση. Υπάρχει τίποτα πιο εκπληκτικό από αυτό; Το σύμπαν γύρω μας έχει συνείδηση, κατανοεί, σκέφτεται και κινείται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο, εμείς όμως απασχολημένοι με όλα τα ασήμαντα που θεωρούμε σημαντικά δεν μπορούμε να το δούμε αυτό ενώ βέβαια δεν μπορούμε καν να δούμε και τον πραγματικό μας εαυτό. Το βιβλίο μου λοιπόν έρχεται με έναν τρόπο κάπως κυκλικό είναι η αλήθεια, να αφυπνίσει αυτή τη συνείδηση, να επαναφέρει την κατανόηση μας στα κανονικά υψηλά της επίπεδα, απομακρύνοντάς μας από όλους τους σύγχρονους υπνωτισμούς, βάζοντας στη σωστή θέση τους στόχους που πρέπει να έχουμε στη ζωή. Με δυο λόγια το βιβλίο έρχεται να μας θυμίσει ποιοι πραγματικά είμαστε γιατί φαίνεται πως το έχουμε ξεχάσει.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας; Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Αναζητώντας έναν άλλο κόσμο”, οπότε το πρώτο πράγμα που προωθεί είναι καταρχήν το να κατανοήσει κανείς το πως είναι ο κόσμος σήμερα, να το σκεφτεί αναλυτικά όμως, και από εκεί να μπει σε μια φάση αναζήτησης ενός άλλου κόσμου, καλύτερου και σίγουρα πιο χαρούμενου, ο οποίος όμως διαφεύγει από την αντίληψή μας. Είναι βέβαια πολύ σημαντικό να καταλάβει ο καθένας πως αυτή η κατανόηση δεν έχει να κάνει με κάποιον άλλο, με κάποια δοσμένη γνώση ή με κάτι που θα βρει γραμμένο στο βιβλίο, αλλά πως όλο αυτό είναι στο τέλος αποκλειστικά δική μας ατομική ευθύνη. Κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει, μόνο οι ίδιοι μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας. Εμείς από την πλευρά μας βέβαια περιμένουμε πάντα κάτι από κάποιον άλλο, περιμένουμε πως θα έρθει κάποιος για να μας βοηθήσει ακόμα και στα τα πιο απλά, ενώ στο ευρύτερο κοινωνικό δυστυχώς καταφέρνουμε να παραμένουμε “υπνωτισμένοι” κάτω από όλες τις σύγχρονες πιέσεις που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει στη ζωή μας, κοιμίζοντας βαριά τη γνήσια δυνατότητα που έχουμε για αρμονία. Αν καταφέρει κανείς λοιπόν να ξυπνήσει από όλο αυτό που σήμερα θεωρεί κανονική ζωή και καταφέρει να γυρίσει την υπέροχη ενέργεια που έχουμε σαν όντα προς τα μέσα του και όχι προς τα έξω – αυτή είναι η μεγάλη παρανόηση που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος – τότε θα ανοιχτεί μπροστά του ένας άλλο κόσμος. Το βιβλίο ολόκληρο λοιπόν είναι αφιερωμένο σε αυτού του είδους την αφύπνιση.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή; Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι τόσο σοβαρό μέσα σε λίγες μόνο γραμμές, καθώς συνέβη ένα πολύ συγκεκριμένο γεγονός που με οδήγησε σε αυτό που κανείς θα μπορούσε να αποκαλέσει και ως συνειδησιακή φώτιση. Απλά αντίθετα με άλλους αυτή η αφύπνιση για εμένα δεν συνέβη άμεσα αλλά έγινε σταδιακά, χωρίς και εγώ ο ίδιος να καταλάβω την αλλαγή. Θα άξιζε αυτό το θέμα να το συζητήσουμε κάποια στιγμή αυτόνομα και ξεχωριστά από οτιδήποτε άλλο γιατί έχει τη δική του ιδιαίτερη αξία. Ας πούμε όμως πως από όταν ξεκίνησα αυτή τη διαδρομή φτάνοντας κοντά σε αυτό που οι πολλοί εννοούμε ως υπεύθυνη ηλικία, το ενδιαφέρον μου ήταν πάντα γύρω από την συμπεριφορά του ανθρώπου και γύρω από τους ανεξακρίβωτους σκοπούς της ύπαρξής μας, και αυτή η αναζήτηση ήταν που στο τέλος κατέληξε και στη συγγραφή. Τι αναζητάει ακριβώς ο άνθρωπος από τη ζωή του, και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ύπαρξης του. Ο μεγάλος μου αγώνας υπήρξε πάντα αυτός. Η συγγραφή ακολούθησε αυτή την αναζήτηση, παίρνοντας πολλές φορές την τυποποιημένη μορφή της τακτοποίησης της προσωπικής μου ισορροπίας και αναβάθμισης. Γράφοντας βάζω σε σειρά πρώτα τον εαυτό μου δηλαδή, ενώ έχω και την χαρά πως δίνω τις απαραίτητες διεξόδους και σε άλλους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν λίγα περισσότερα για την ανθρώπινη μηχανή τους, που θέλουν να αναβαθμιστούν και να γνωρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο και γιατί; Πολύ απλά δεν έχω αγαπημένο βιβλίο. Δεν υπάρχει ένα βιβλίο στο οποίο να γυρίζω πίσω, να το ξαναδιαβάζω κτλ. Με κουράζει και το βαριέμαι πολύ αυτό. Μπορώ να πω μάλιστα πως γράφω πολύ καλύτερα όταν στην ουσία δεν διαβάζω τίποτα, όταν ξεχνάω τις δοσμένες γνώσεις και τους τύπους και γράφω ελεύθερα, με εκείνη την εσωτερική ενέργεια που όλοι έχουμε μέσα μας. Έχω βέβαια κάποιους “δασκάλους” όπως τους αποκαλώ, ανθρώπους που θαύμασα περισσότερο για την προσπάθεια τους στη ζωή, για την εσωτερική τους πάλη και για την αγωνία τους και λιγότερο για την τέχνη τους στην γραφή. Τέτοιοι ήταν ο Γκουρτζίεφ για παράδειγμα, ο Σοπενχάουερ, ο Λιαντίνης, ο Μπαγκουάν Ραζνίς για την απλότητα και την ηρεμία του, ο Καστοριάδης κατά καιρούς, ο Κάντ, ο Χέγκελ κ.α. Μερικές φορές μπορεί να φτάσω και στα άκρα και να μελετήσω ακόμα και Μπλαβάτσκυ και Μπακούνιν, όλοι αυτοί έχουν κάτι να πουν. Όπως σας είπα όμως αυτό που με συνεπαίρνει πιο πολύ είναι η στάση που έχει κανείς απέναντι στη ζωή και όχι το τι βιβλία γράφει. Εκεί είναι που πρέπει να κοιτάζουμε περισσότερο γιατί τα υπόλοιπα είναι λίγο ψεύτικα, κάλπικα. Έχουμε για παράδειγμα πολλούς που έχουν γράψει κατά καιρούς πραγματικά σπουδαία πράγματα, στη ζωή τους όμως ήταν ένα τίποτα, μια αποτυχία, μια λύπη. Τι να το κάνω αυτό; Μου αρέσει πολύ λοιπόν να παρατηρώ και να μελετάω ανθρώπους που καταφέρνουν εκείνη τη μοναδική ισορροπία, να είναι δηλαδή μέσα στη ζωή και να παλεύουν και να αγωνίζονται όπως κάνει κάθε συνηθισμένος άνθρωπος, χωρίς να ξεχνάνε όμως ποτέ την πραγματική οντική τους αποστολή, συντηρώντας παράλληλα με την κανονική τους ζωή την ορμή – που όλοι έχουμε μέσα μας – για ανάπτυξη και υπενθύμιση θα έλεγα του αληθινού μας εαυτού. Για αυτό και ο 4ος δρόμος που δίδαξε ο Γκουρτζίεφ με κερδίζει, γιατί είναι το πιο ειλικρινές και ανθρώπινο σύστημα που έχω συναντήσει.
Αποτέλεσαν τα ταξίδια σας στον κόσμο πηγή έμπνευσης για να γράψετε το βιβλίο; Τα ταξίδια αποτέλεσαν έμπνευση και γνώση ζωής όχι μόνο για να γράψω το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά μπορώ να πω πως με διαμόρφωσαν γενικά. Όταν ταξιδεύω άσχετα εάν είναι για δουλειά ή εάν πρόκειται για ένα απλό ταξίδι, οι αναζητήσεις που προκύπτουν και η απορρόφηση των στοιχείων και των εικόνων γύρω είναι μοναδική. Και αυτό γιατί στα ταξίδια αφήνει κανείς τον εαυτό του ελεύθερο, μακριά από την προσωπικότητα που έχει χτίσει – ειδικά εάν δεν πρόκειται για επαγγελματικό ταξίδι – και μπορεί χωρίς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις να λάβει και να επεξεργαστεί μηνύματα και εικόνες πλέον απεριόριστα. Έχει την ευκαιρία δηλαδή να ξαναγίνει παιδί, και με εκείνη τη μοναδική αθωότητα και περιέργεια να δει και να γνωρίσει πράγματα και ανθρώπους από την αρχή, απελευθερωμένους από τις γνώσεις αλλά και τις ενοχές που του έχουν εμβολιστεί από την πολύ μικρή του ηλικία με χίλιους δυο τρόπους, να δει άλλους ανθρώπους, άλλες κουλτούρες, θρησκείες, τρόπους σκέψεις, έθιμα κτλ. εφόδια που θα αλλάξουν τη δική του προσέγγιση στη ζωή.
Βιογραφικό συγγραφέα: Ο Φοίβος Καρακίτσος γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1974 στην Πάτρα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομία στο Clayton University και στην πολύχρονη καριέρα του ανέλαβε υψηλές διοικητικές θέσεις τόσο στις οικογενειακές επιχειρήσεις όσο και σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στον κόσμο και να μελετήσει χώρες και πολιτισμούς. Το ενδιαφέρον του αφορούσε πάντα τον άνθρωπο, τη συμπεριφορά του, τον μηχανισμό λειτουργίας του και βέβαια τους ανώτερους σκοπούς του και τον θάνατο, υποστηρίζοντας πως η υπενθύμιση του είναι και του πραγματικού σκοπού της ύπαρξης καθώς και η ύψωση της αγάπης είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να επιφέρουν ευδαιμονία και ειρήνη τόσο ατομική όσο και κοινωνική. Για τον συγγραφέα η εμβάθυνση στην ουσία μας ως όντα μέσα από τη συνεχή παρατήρηση, αφήνοντας συνειδητά στην άκρη όλα εκείνα που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε και θέλουμε, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει στη χαρά και σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει κατάσταση αθανασίας. Άλλα βιβλία του είναι η ποιητική ελεγεία «Φως της ζωής μου» (Εκδόσεις Το Δόντι), «Η Μεταφυσική Κατοχή» (Εκδόσεις Καστανιώτη), «Η Αρχή της Αντίθεσης» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Είναι παντρεμένος με την Έλενα Λαζαρίδη και έχει δύο παιδιά, τον Νικόλα και την Ιόλη.
Φοίβος Καρακίτσος: Αναζητώντας έναν άλλο κόσμο
Μια συζήτηση για τα πάθη και τους σκοπούς του ανθρώπου
Τιμή: 20,14 ευρώ, Σελίδες: 404
Διαστάσεις: 14×21
ISBN: 978-960-02-4003-0
Εκδόσεις Παπαζήση
Στη μεταστροφή της ορμής που έχουμε για τη δύναμη μέσα στα χρόνια, το «Θέλω να είμαι, και πράττω» άρχισε πια να γίνεται όχι με τη μορφή της φυσικής ύπαρξης –με το να επιλέγει, δηλαδή, κανείς θέσεις για να ζει τη ζωή του απλά σαν φυσικό ον–, αλλά με τη μορφή της αυταπάτης του μεγαλείου της δύναμης ενός «εγώ» που ζει στην αναγνώριση και στις καλές γνώμες των άλλων, και το οποίο δημιουργεί έναν νέο ασυνείδητο πυρήνα που παίρνει όλη την ενέργεια του είναι προς το μέρος του. Κατάσταση που παγίδευσε τη θέλησή μας και μαζί και την ελευθερία της. Και από εκεί που ο άνθρωπος νόμιζε πως άρχισε να ξυπνάει και να θυμάται, στην ουσία του άρχισε να κοιμάται και να ξεχνάει ποιος πραγματικά είναι και ποια είναι η ανώτερη αποστολή του. Πρόκειται για μια παρανόηση.
Στην ίδια σειρά πραγμάτων, η αποκάλυψη πως η ανθρώπινη μηχανή έχει μέσα της ένα όργανο εμφυτευμένο που σκοπό έχει την εκπλήρωση της ανώτερης αποστολής που αναλαμβάνουμε κατά τη συμπαντική μας εμφάνιση σαν όντα, αυτήν της κατάστασης της αθανασίας μας, μας δίνει τη δυνατότητα να φτάσουμε στην κατανόηση ενός συστήματος συνεργασίας που μέχρι τώρα ξεφεύγει σε χώρο και χρόνο από την εμβέλεια της ανθρώπινης παρατήρησης. Μια πολύ σημαντική συζήτηση ξεκινάει από εδώ, που θέλει θάρρος και συνέπεια για τη συνέχειά της.
Εκδόσεις Παπαζήση
Νικηταρά 2 & Εμμ. Μπενάκη 106 78, Αθήνα Τηλ.: 210 3838020, [email protected]
Προβολή – επικοινωνία ArtsPR
